zaprzepaścić

См. также в других словарях:

• zaprzepaścić — dk VIa, zaprzepaścićpaszczę, zaprzepaścićcisz, zaprzepaścićpaść, zaprzepaścićcił, zaprzepaścićpaszczony zaprzepaszczać ndk I, zaprzepaścićam, zaprzepaścićasz, zaprzepaścićają, zaprzepaścićaj, zaprzepaścićał, zaprzepaścićany «doprowadzić do zguby …   Słownik języka polskiego

• zaprzepaszczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaprzepaszczaćam, zaprzepaszczaća, zaprzepaszczaćają, zaprzepaszczaćany {{/stl 8}}– zaprzepaścić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaprzepaszczaćaszczę, zaprzepaszczaćci, zaprzepaszczaćaść, zaprzepaszczaćaszczony… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• położyć — dk VIb, położyćżę, położyćżysz, położyćłóż, położyćżył, położyćżony 1. «umieścić coś na czymś, zwykle poziomo, na płask; kładąc oprzeć coś na czymś» Położyć chleb na stole. Położyć dłonie na klawiszach. Położyć rękę na sercu, palec na ustach.… …   Słownik języka polskiego

• utonąć — dk Vb, utonąćnę, utonąćniesz, utoń, utonąćnął, utonąćnęła, utonąćnęli, utonąćnąwszy 1. «stracić życie wskutek pogrążenia się w wodzie, pogrążyć się w wodzie, pójść na dno» Chłopiec utonął w rzece. Rzucony kamień utonął w wodzie. ◊ książk. Coś… …   Słownik języka polskiego

• utrupiać — ndk I, utrupiaćam, utrupiaćasz, utrupiaćają, utrupiaćaj, utrupiaćał, utrupiaćany utrupić dk VIa, utrupiaćpię, utrupiaćpisz, utrup, utrupiaćpił, utrupiaćpiony, zwykle dk, żart. «zabić, uśmiercić» przen. «zniszczyć coś, zaprzepaścić» Utrupić… …   Słownik języka polskiego

• za- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki od innych czasowników, nadający im następujące znaczenia» a) «osiągnięcie skutku czynności, rezultatu (też częściowego), wyczerpanie zakresu, dojście do największego nasilenia czynności, stanu, np. zabić,… …   Słownik języka polskiego

• zmarnować — dk IV, zmarnowaćnuję, zmarnowaćnujesz, zmarnowaćnuj, zmarnowaćował, zmarnowaćowany «zużyć bez korzyści, bez potrzeby, ze stratą; nie wykorzystać należycie» Zmarnować urlop. Zmarnować młodość. Zmarnować swój talent. zmarnować się 1. «zaprzepaścić… …   Słownik języka polskiego

• kłaść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, kładę, kładzie, kładź, kładł, kładła, kładli, kładziony {{/stl 8}}– położyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, kłaśćżę, kłaśćży, kłaśćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, by… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerżnąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}przerzynać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przerżnąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, przerżnąćnę, przerżnąćnie, przerżnąćnij, przerżnąćnął, przerżnąćnęli, pot. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• talent — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. talentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szczególne, wybitne uzdolnienie w jakimś kierunku, predyspozycje, zdolności : {{/stl 7}}{{stl 10}}Talent artystyczny, malarski …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• utracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utracićcę, utracićci, utrać, utracićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} zostać czegoś, kogoś pozbawionym; przestać coś posiadać, czymś dysponować, charakteryzować się; zaprzepaścić coś, stracić, postradać : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień