-
1 powalić
глаг.• валить• валиться• возложить• выбрасывать• заложить• падать• повалить• положить• постелить• постлать• уложить* * *powal|ić\powalićony сов. 1. повалить, свалить; опрокинуть;\powalić drzewo свалить дерево;
\powalić kogoś na ziemię повалить кого-л. на землю;2. сразить; \powalić celnym strzałem сразить метким выстрелом+1. obalić, przewrócić
* * *powalony сов.1) повали́ть, свали́ть; опроки́нутьpowalić drzewo — свали́ть де́рево
powalić kogoś na ziemię — повали́ть кого́-л. на зе́млю
2) срази́тьpowalić celnym strzałem — срази́ть ме́тким вы́стрелом
Syn:obalić, przewrócić 1) -
2 powalić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powalić
-
3 powalić
powalić na plecy auf den Rücken werfen;choroba go powaliła lit die Krankheit warf ihn nieder -
4 powalić
-
5 powalić
1. abattre2. atterrer3. coucher4. foudroyer5. jeter -
6 powalić
leag -
7 powalić
1 balat2 katad3 magbaksak4 magbwal5 pusóng -
8 powalić
eňtermek -
9 powalić
ρίχνω -
10 powalić na (obie) łopatki
= położyć na (obie) łopatki -
11 powalić na (obie) łopatki
= położyć na (obie) łopatki -
12 powalić się
сов.повали́ться, свали́ться; опроки́нутьсяSyn: -
13 powalić\ się
сов. повалиться, свалиться; опрокинуться+obalić się, przewrócić się, upaść, zwalić się, runąć
-
14 położyć na (obie) łopatki
= powalić na (obie) łopatki положи́ть на (о́бе) лопа́тки -
15 położyć na (obie) łopatki
= powalić na (obie) łopatki положи́ть на (о́бе) лопа́тки -
16 łopatka
сущ.• затвор• крыло• ласт• лезвие• лист• лопата• лопатка• обочина• плечо• совок• стабилизатор• шпатель* * *łopat|ka♀, мн. Р. \łopatkaek 1. лопатка;2. тех. лопасть;● położyć (powalić) na (obie) \łopatkaki положить на(обе) лопатки
* * *ж, мн Р łopatek1) лопа́тка2) тех. ло́пасть•- położyć na obie łopatki- położyć na łopatki
- powalić na obie łopatki
- powalić na łopatki -
17 powal|ić
pf — powal|ać1 impf Ⅰ vt 1. (przewrócić) [osoba, wiatr] to fell [osobę, drzewo]- powalić kogoś na ziemię jednym ciosem to fell sb with a single blow- powalić kogoś na kolana to bring sb to their knees także przen.- drzewa powalone przez wichurę the wind-felled trees2. (zabić) to bring [sth] down [łosia, dzika, niedźwiedzia] 3. [choroba] to strike [sb] down- powaliła go grypa he was struck down by (the) fluⅡ powalić się — powalać się pot. [osoba, drzewo] to fall- powalił się na podłogę bez czucia he fell senseless on the floorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > powal|ić
-
18 obalić
глаг.• валить• низвергать• низвергнуть• ниспровергать• опровергать• опровергнуть• опрокидывать• опрокинуть• перевернуть• перевертывать• переворачивать• повалить• повергать• повергнуть• свергнуть* * *obal|ić\obalićony сов. 1. повалить; свалить; опрокинуть;2. перен. свергнуть;\obalić tyrana свергнуть (низложить) тирана;
3. перен. опровергнуть;\obalić teorię опровергнуть теорию; \obalić zarzut доказать неправильность (необоснованность) обвинения; ● \obalić testament признать завещание недействительным;
\obalić wyrok отменить приговор+1. powalić, przewrócić, wywrócić, zwalić
* * *obalony сов.1) повали́ть; свали́ть; опроки́нуть2) перен. све́ргнутьobalić tyrana — све́ргнуть (низложи́ть) тира́на
3) перен. опрове́ргнутьobalić teorię — опрове́ргнуть тео́рию
obalić zarzut — доказа́ть непра́вильность (необосно́ванность) обвине́ния
•- obalić wyrokSyn: -
19 położyć
глаг.• вкладывать• возлагать• возлежать• возложить• закладывать• заключаться• заложить• класть• лежать• лечь• накладывать• налагать• определять• откладывать• повалить• положить• помещать• поставить• поставьте• постелить• постлать• прикладывать• проставить• складывать• слагать• сложить• составлять• ставить• укладывать• уложить• установить* * *połóż|yć\połóżyćony сов. 1. положить;2. повалить; побить;grad \połóżyćył zboże град побил хлеба;
З.разг. провалить;\połóżyć rolę провалить роль; \połóżyć sprawę провалить дело;
● \połóżyć akcent (nacisk) na coś сделать упор на что-л. (на чём-л.);\połóżyć koniec (kres) czemuś положить конец (предел) чему-л.; пресечь что-л.;\połóżyć karty na stół открыть (раскрыть) свой карты;
\połóżyć podwaliny czegoś, pod coś (kamień węgielny pod coś) создать основы чего-л.;\połóżyć uszy po sobie присмиреть; струсить;
\połóżyć zasługi иметь заслуги (e какой-л. области);\połóżyć trupem уложить, убить+2. powalić 3. zaprzepaścić
* * *położony сов.1) положи́ть2) повали́ть; поби́тьgrad położył zboże — град поби́л хлеба́
3) разг. провали́тьpołożyć rolę — провали́ть роль
położyć sprawę — провали́ть де́ло
•- położyć nacisk na coś
- położyć koniec czemuś
- położyć kres czemuś
- położyć karty na stół
- położyć podwaliny czegoś
- położyć pod coś
- położyć kamień węgielny pod cośSyn:powalić 2), zaprzepaścić 3) -
20 rozciągnąć
* * *pf.-ij1. zob. rozciągać.2. (= powalić) knock (sb) down, fell (sb).pf.1. zob. rozciągać się.2. (= położyć się, rozprostowując ciało) sprawl, spread; (= upaść) fall flat.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozciągnąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
powalić — kogoś na kolana zob. kolano 4. Powalić kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka … Słownik frazeologiczny
powalić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}powalać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… … Słownik języka polskiego
powalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przewrócić się ciężko, bezwładnie, całym swym ciężarem; zwalić się, runąć, gruchnąć (zwykle o czymś wysokim) : {{/stl 7}}{{stl 10}}W czasie burzy maszt powalił się na pokład. Stracił przytomność i powalił się bezwładnie na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powalać — Powalić kogoś na kolana zob. kolano 4. Powalić kogoś na (obie) łopatki zob. łopatka … Słownik frazeologiczny
powalać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, powalaćam, powalaća, powalaćają, powalaćany {{/stl 8}}– powalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, powalaćlę, powalaćli, powalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przewracać kogoś … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… … Słownik frazeologiczny
kolano — 1. Błagać, prosić (kogoś) o coś na kolanach, na klęczkach «błagać, prosić usilnie, uniżenie, poniżając się»: Gdyby jeszcze obiecali, że na wikcie więziennym stracę 10 kilo, błagałabym na klęczkach, żeby mnie zamknięto. Mam za słabą wolę, żeby się … Słownik frazeologiczny
łopatka — ż III, CMs. łopatkatce; lm D. łopatkatek 1. «mała łopata, najczęściej zabawka dziecinna; także: rodzaj szufelki lub niewielkiej łyżeczki w kształcie łopaty; ilość materiału mogąca zmieścić się na łopatce» Dziecko bawiło się łopatką i wiaderkiem.… … Słownik języka polskiego
obalać — ndk I, obalaćam, obalaćasz, obalaćają, obalaćaj, obalaćał, obalaćany obalić dk VIa, obalaćlę, obalaćlisz, obal, obalaćlił, obalaćlony, częściej dk «silnym uderzeniem wytrącić kogoś lub coś z pozycji pionowej, spowodować upadek, przewrócić siłą;… … Słownik języka polskiego
powalać — I dk I, powalaćam, powalaćasz, powalaćają, powalaćaj, powalaćał, powalaćany «zabrudzić, umazać czymś; poplamić» Powalać ręce atramentem. Powalać spodnie o brudną ławkę. powalać się «pobrudzić się, ulec powalaniu, zostać powalanym» Powalać się… … Słownik języka polskiego