zapasowe

См. также в других словарях:

• zapasowy — zapasowywi «stanowiący zapas, rezerwę, przeznaczony do użycia w przyszłości, do zastąpienia zużytych elementów» Zapasowa gotówka. Zapasowa żywność. Zapasowe części do rowerów, do samochodów. Koło zapasowe. Zapasowe schody. ∆ Zapasowe wyjście… …   Słownik języka polskiego

• Piotr Kamler — est un réalisateur et scénariste de cinéma d animation polonais et français, né en 1936[1]. Sommaire 1 Biographie 2 Distinctions 3 …   Wikipédia en Français

• aleuron — m IV, D. u, Ms. aleuronnie, blm bot. «substancje zapasowe, głównie białka powstające w cytoplazmie dojrzałych nasion wielu roślin, zużywane podczas kiełkowania; ziarna aleuronowe» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• bielmo — n III, Ms. bielmomie; lm D. bielm 1. «plama na rogówce oka, zmętnienie rogówki wskutek choroby lub urazu, powodujące upośledzenie widzenia lub jego utratę» Człowiek z bielmem na oku. Mieć bielmo na oku. Oczy zachodzą bielmem. ◊ Mieć bielmo na… …   Słownik języka polskiego

• bulwa — ż IV, CMs. bulwawie; lm D. bulw 1. bot. «silnie zgrubiała, mięsista łodyga podziemna niektórych roślin, u pewnych gatunków jadalna, zawierająca materiały zapasowe (głównie węglowodany), pełniąca funkcje organu rozmnażania wegetatywnego lub organu …   Słownik języka polskiego

• cebula — ż I, DCMs. cebulali; lm D. cebulaul 1. «Allium cepa, roślina warzywna z rodziny amarylkowatych; skrócony pęd podziemny tej rośliny, bulwa o ostrym zapachu i smaku, używana jako przyprawa kuchenna i jarzyna» Cebula zwyczajna, jadalna. Kilogram… …   Słownik języka polskiego

• dwuletni — 1. «trwający dwa lata; przypadający za dwa lata» Dwuletnie studium zaoczne. Dwuletni termin płatności. ∆ bot. Rośliny dwuletnie «rośliny o dwuletnim cyklu rozwojowym; w pierwszym roku kiełkują, rozwijają liście i gromadzą ciała zapasowe, w drugim …   Słownik języka polskiego

• elajoplast — m IV, D. u, Ms. elajoplastaście; lm M. y biol. elajoplasty «bezbarwne ciałka komórek roślinnych wytwarzające i gromadzące w sobie tłuszcze zapasowe» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• kłącze — n I; lm D. kłączeczy «podziemny pęd wieloletnich roślin zielnych, przytwierdzający roślinę do podłoża; organ rozmnażania wegetatywnego, gromadzi także substancje zapasowe (skrobię, cukry)» …   Słownik języka polskiego

• miękisz — m II, D. u, blm 1. «miękka część jakiejkolwiek rzeczy jadalnej» Miękisz chleba. 2. bot. «tkanka roślinna złożona z żywych komórek, w których zachodzą podstawowe procesy biologiczne; tkanka miękiszowa, parenchyma» Miękisz liścia. Miękisz rdzeniowy …   Słownik języka polskiego

• nasienie — n I; lm M. nasieniesiona, D. nasieniesion 1. «organ rozmnażania się roślin nasiennych, zawierający zarodek oraz materiały zapasowe, jak białka, tłuszcze, skrobię, zmagazynowane w bielmie lub liścieniach zarodka» Nasiona lotne, pływające,… …   Słownik języka polskiego