-
1 zaopatrywać
zaopatrywać [zaɔpatrɨvaʨ̑] < perf zaopatrzyć>I. vt1) ( dostarczać) versorgen, beliefern\zaopatrywać kogoś w żywność/paliwo jdn mit Lebensmitteln/Treibstoff versorgen2) ( wyposażać) ausstatten, versehen\zaopatrywać we wstęp/w komentarz/pieczęć/podpis mit Einleitung/Kommentar/Siegel/Unterschrift versehenII. vr sich +akk versorgen, beziehen\zaopatrywać się w narzędzia/chleb sich +akk mit Werkzeug/Brot versorgen -
2 zaopatrywać
zaopatrywać (-uję) < zaopatrzyć> (-ę) (w A) versorgen (mit D); (wyposażać) ausstatten, versehen (mit D); HDL beliefern (mit D); -
3 versorgen
versorgen *I. vt1) ( betreuen)jdn mit etw \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w coś[mit etw] versorgt sein być zaopatrzonym [w coś]II. vrsich mit Reiseproviant \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w prowiant na podróżsich mit allem Nötigen \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się we wszystko co potrzebneer kann sich selbst \versorgen [on] sam może dbać o siebie -
4 zaopatrzyć
zaopatrzyć pf →LINK="zaopatrywać" zaopatrywać -
5 versehen
versehen *1) ( ausstatten)jdn mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w cośetw mit einem Stempel/einer Unterschrift \versehen podstemplować/podpisać cośden Ausweis mit einem Vermerk \versehen wpisywać [ perf wpisać] adnotację do dowoduII. vr1) ( sich versorgen)sich mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w coś3) ehe man sich's versieht ani się człowiek obejrzy -
6 zaopatrzyć
vt pf→ zaopatrywać -
7 zaopatrzyć
zaopatrzyć [zaɔpatʃɨʨ̑] -
8 zasypywać
vt3) ( przygniatać) verschütten, begraben\zasypywać kogoś pochwałami/pytaniami jdn mit Lob/Fragen überschütten\zasypywać kogoś prezentami jdn mit Geschenken überhäufen -
9 zbroić
-
10 beliefern
vt -
11 eindecken
ein|deckensich mit Gemüse/Fleisch/Holz \eindecken zaopatrzyć się w warzywa/mięso/drewnoII. vtdas Dach [mit etw] \eindecken pokryć [czymś] dach2) (fam: überhäufen)jdn mit etw \eindecken zawalić kogoś czymś ( pot) -
12 speisen
spei senII. vt3) (geh: mit etw verpflegen)die Armen \speisen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] ubogich w żywność
См. также в других словарях:
zaopatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaopatrywaćruję, zaopatrywaćruje, zaopatrywaćany {{/stl 8}}– zaopatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaopatrywaćtrzę, zaopatrywaćtrzy, zaopatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaopatrywać się – zaopatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabywać coś niezbędnego; gromadzić coś z myślą o czymś, zabierać ze sobą coś potrzebnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaopatrywać się w papier do drukarki. Zaopatrzyć się w cement i gwoździe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaopatrywać — → zaopatrzyć … Słownik języka polskiego
zaopatrzyć — dk VIb, zaopatrzyćrzę, zaopatrzyćrzysz, zaopatrzyćpatrz, zaopatrzyćrzył, zaopatrzyćrzony zaopatrywać ndk VIIIa, zaopatrzyćruję, zaopatrzyćrujesz, zaopatrzyćruj, zaopatrzyćywał, zaopatrzyćywany 1. «dostarczyć coś, zwłaszcza coś pożądanego,… … Słownik języka polskiego
meblować — ndk IV, meblowaćluję, meblowaćlujesz, meblowaćluj, meblowaćował, meblowaćowany «kupować i ustawiać meble w mieszkaniu, biurze itp.; zaopatrywać w meble» Meblować dom, mieszkanie. meblować się «zaopatrywać się w meble» … Słownik języka polskiego
natleniać — ndk I, natleniaćam, natleniaćasz, natleniaćają, natleniaćaj, natleniaćał, natleniaćany natlenić dk VIa, natleniaćnię, natleniaćnisz, natleniaćtleń, natleniaćniony «zaopatrywać w tlen, dostarczać tlenu» Natleniać wodę. Natleniać organizm.… … Słownik języka polskiego
aprowidować — ndk IV, aprowidowaćduję, aprowidowaćdujesz, aprowidowaćduj, aprowidowaćował, aprowidowaćowany «zaopatrywać w artykuły pierwszej potrzeby, zwłaszcza w żywność» Aprowidować ludność stolicy. Aprowidować sklep w towary. aprowidować się strona zwrotna … Słownik języka polskiego
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
dotować — ndk IV, dotowaćtuję, dotowaćtujesz, dotowaćtuj, dotowaćował, dotowaćowany «zaopatrywać w środki finansowe; wyposażać, subsydiować, fundować» Dotować instytucje społeczne, organizacje, wyprawy naukowe. Teatr był dotowany przez miasto. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
ekwipować — ndk IV, ekwipowaćpuję, ekwipowaćpujesz, ekwipowaćpuj, ekwipowaćował, ekwipowaćowany «zaopatrywać w coś, uzupełniać zaopatrzenie, wyposażać» Ekwipować żołnierzy. Ekwipować okręt. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
elektryfikować — ndk IV, elektryfikowaćkuję, elektryfikowaćkujesz, elektryfikowaćkuj, elektryfikowaćował, elektryfikowaćowany «zaopatrywać jakiś teren, obiekt itp. w energię elektryczną; zakładać instalacje elektryczne» Elektryfikować linię kolejową, wieś, plac… … Słownik języka polskiego