-
1 zaopatrzyć
zaopatrzyć pf →LINK="zaopatrywać" zaopatrywać -
2 zaopatrzyć
zaopatrzyć [zaɔpatʃɨʨ̑] -
3 zaopatrzyć
vt pf→ zaopatrywać -
4 versorgen
versorgen *I. vt1) ( betreuen)jdn mit etw \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w coś[mit etw] versorgt sein być zaopatrzonym [w coś]II. vrsich mit Reiseproviant \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w prowiant na podróżsich mit allem Nötigen \versorgen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się we wszystko co potrzebneer kann sich selbst \versorgen [on] sam może dbać o siebie -
5 uzbrajać
I. vtII. vr1) ( zaopatrzyć się w broń)uzbroić się w coś sich +akk mit etw bewaffnen2) ( zaopatrzyć się w sprzęt)uzbroić się w coś sich +akk mit etw ausrüsten3) uzbroić się w cierpliwość sich +akk mit Geduld wappnen -
6 eindecken
ein|deckensich mit Gemüse/Fleisch/Holz \eindecken zaopatrzyć się w warzywa/mięso/drewnoII. vtdas Dach [mit etw] \eindecken pokryć [czymś] dach2) (fam: überhäufen)jdn mit etw \eindecken zawalić kogoś czymś ( pot) -
7 versehen
versehen *1) ( ausstatten)jdn mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] kogoś w cośetw mit einem Stempel/einer Unterschrift \versehen podstemplować/podpisać cośden Ausweis mit einem Vermerk \versehen wpisywać [ perf wpisać] adnotację do dowoduII. vr1) ( sich versorgen)sich mit etw \versehen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] się w coś3) ehe man sich's versieht ani się człowiek obejrzy -
8 zaopatrywać
zaopatrywać (-uję) < zaopatrzyć> (-ę) (w A) versorgen (mit D); (wyposażać) ausstatten, versehen (mit D); HDL beliefern (mit D); -
9 zaopatrywać
zaopatrywać [zaɔpatrɨvaʨ̑] < perf zaopatrzyć>I. vt1) ( dostarczać) versorgen, beliefern\zaopatrywać kogoś w żywność/paliwo jdn mit Lebensmitteln/Treibstoff versorgen2) ( wyposażać) ausstatten, versehen\zaopatrywać we wstęp/w komentarz/pieczęć/podpis mit Einleitung/Kommentar/Siegel/Unterschrift versehenII. vr sich +akk versorgen, beziehen\zaopatrywać się w narzędzia/chleb sich +akk mit Werkzeug/Brot versorgen -
10 beliefern
vt -
11 speisen
spei senII. vt3) (geh: mit etw verpflegen)die Armen \speisen zaopatrywać [ perf zaopatrzyć] ubogich w żywność
См. также в других словарях:
zaopatrzyć — dk VIb, zaopatrzyćrzę, zaopatrzyćrzysz, zaopatrzyćpatrz, zaopatrzyćrzył, zaopatrzyćrzony zaopatrywać ndk VIIIa, zaopatrzyćruję, zaopatrzyćrujesz, zaopatrzyćruj, zaopatrzyćywał, zaopatrzyćywany 1. «dostarczyć coś, zwłaszcza coś pożądanego,… … Słownik języka polskiego
zaopatrzyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaopatrywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaopatrywać się – zaopatrzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nabywać coś niezbędnego; gromadzić coś z myślą o czymś, zabierać ze sobą coś potrzebnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zaopatrywać się w papier do drukarki. Zaopatrzyć się w cement i gwoździe. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaopatrywać — → zaopatrzyć … Słownik języka polskiego
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
zaopatrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zaopatrywaćruję, zaopatrywaćruje, zaopatrywaćany {{/stl 8}}– zaopatrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zaopatrywaćtrzę, zaopatrywaćtrzy, zaopatrywaćtrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pourządzać — dk I, pourządzaćam, pourządzaćasz, pourządzaćają, pourządzaćaj, pourządzaćał, pourządzaćany 1. «zaopatrzyć wiele pomieszczeń w odpowiednie wyposażenie; umeblować, zagospodarować» Pourządzano kawiarenki w stylu secesji. 2. pot. «urządzić wiele… … Słownik języka polskiego
artykuł — m IV, D. u, Ms. artykułule; lm M. y 1. «niewielka praca (np. szkic literacki, rozprawka naukowa, felieton, recenzja, reportaż) umieszczona w czasopiśmie, encyklopedii, słowniku itp.» Interesujący artykuł. Artykuł dyskusyjny, krytyczny, polemiczny … Słownik języka polskiego
dozbroić — dk VIa, dozbroićbroję, dozbroićbroisz, dozbroićbrój, dozbroićbroił, dozbroićbrojony dozbrajać ndk I, dozbroićam, dozbroićasz, dozbroićjają, dozbroićjaj, dozbroićany 1. «uzupełnić uzbrojenie, lepiej uzbroić» Dozbroić armię. 2. techn. «dodatkowo… … Słownik języka polskiego
gees — m IV, D. u, Ms. geessie; lm M. y 1. pot. «gminna spółdzielnia (zaopatrzenia i zbytu) „Samopomoc Chłopska » Członek geesu. 2. pot. «sklep prowadzony przez tę spółdzielnię» Kupić coś, zaopatrzyć się w coś w geesie … Słownik języka polskiego
obsprawić — dk VIa, obsprawićwię, obsprawićwisz, obsprawićspraw, obsprawićwił, obsprawićwiony obsprawiać ndk I, obsprawićam, obsprawićasz, obsprawićają, obsprawićaj, obsprawićał, obsprawićany, pot. «zaopatrzyć kogoś w najniezbędniejsze rzeczy, zwłaszcza w… … Słownik języka polskiego