zanikać

См. также в других словарях:

• zanikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zanikaća, zanikaćają {{/stl 8}}– zaniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, zanikaćnie, zanikaćnął ||zanikaćnikł, zanikaćnęła || zanikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chłodnąć — ndk Vc, chłodnąćnę, chłodnąćniesz, chłodnąćnij, chłódł, chłodła, chłodli książk. «stawać się chłodniejszym, oziębiać się stopniowo; stygnąć, chłodnieć» Mleko chłodło w wodzie. przen. «stawać się obojętnym, oschłym; obojętnieć; o uczuciach:… …   Słownik języka polskiego

• chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… …   Słownik języka polskiego

• chylić — ndk VIa, chylićlę, chylićlisz, chyl, chylićlił, chylićlony książk. «zniżać, zginać; schylać, nachylać, pochylać» Chylić głowę. Chylił całą swą postać. Wiatr chylił łódź na bok. ◊ Chylić czoło przed kimś, przed czymś «wyrażać szacunek, uznanie dla …   Słownik języka polskiego

• cichnąć — ndk Vc, cichnąćnę, cichnąćniesz, cichnąćnij, cichł (cichnąćnął), cichła, cichli «stawać się cichym, cichszym; pogrążać się w ciszy, uciszać się, milknąć» Czyjeś głosy, kroki cichły. Zgiełk zabawy cichł. Miasto cichło, pustoszało. przen.… …   Słownik języka polskiego

• gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… …   Słownik języka polskiego

• ginąć — ndk Vb, ginąćnę, ginąćniesz, giń, ginąćnął, ginąćnęła, ginąćnęli 1. «tracić życie, umierać, szczególnie śmiercią gwałtowną (zwłaszcza w odniesieniu do ludzi); przestawać istnieć» Ginąć w walce, na wojnie, od kuli. Ginąć w tragicznych wypadkach.… …   Słownik języka polskiego

• niknąć — ndk Va a. Vc, niknąćnę, niknąćniesz, niknąćnij, niknąćnął a. nikł, niknąćnęła a. niknąćkła, niknąćnęli a. niknąćkli 1. «stawać się niewidocznym, ginąć z oczu; znikać» Niknąć we mgle, w mroku, w oddali. Niknący w blasku słońca samolot. Niknąca w… …   Słownik języka polskiego

• rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… …   Słownik języka polskiego

• ucinać — ndk I, ucinaćam, ucinaćasz, ucinaćają, ucinaćaj, ucinaćał, ucinaćany forma ndk czas. uciąć (p.) ucinać się rzad. «o drodze, wzgórzu itp.: raptownie zanikać, kończyć się; urywać się» Wzgórze ucinało się raptownie …   Słownik języka polskiego

• zaniknąć — dk Va a. Vc, zaniknąćnie, zaniknąćnął a. zaniknąćnikł, zaniknąćnęła a. zaniknąćkła, zaniknąćkłszy zanikać ndk I, zaniknąćka, zaniknąćał 1. «stać się niewidocznym, zginąć z oczu; zniknąć» Coś zanika w mroku. Słońce zanikało za horyzontem. Ląd… …   Słownik języka polskiego