-
21 karygodn|y
adj. [zaniedbanie, czyn] criminal; [błąd, grzech] unforgivable; [postępek, opieszałość] reprehensibleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > karygodn|y
-
22 niechlujstw|o
n sgt 1. (zaniedbanie) sloppiness, untidiness- raziło mnie jego niechlujstwo i lenistwo I was put off by his untidiness and laziness- niechlujstwo w mieszkaniu the messiness of the flat2. (partactwo) sloppiness, carelessness; (wykonania) shoddiness- niechlujstwo stylistyczne/językowe stylistic/linguistic carelessness a. sloppinessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niechlujstw|o
-
23 niedopuszczaln|y
adj. [metoda, błąd, zaniedbanie] impermissible, unacceptable, inadmissibleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niedopuszczaln|y
-
24 opuszcze|nie
Ⅰ sv ⇒ opuścić Ⅱ n 1. sgt książk. (osamotnienie) loneliness- żyć w opuszczeniu to live in isolation2. sgt książk. (zaniedbanie) neglect- dom popadał w opuszczenie the house was falling into a state of neglect3. Druk. omissionThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > opuszcze|nie
-
25 rażąc|y
Ⅰ pa ⇒ razić Ⅱ adj. 1. [niesprawiedliwość, błąd] gross; [kontrast, sprzeczność] glaring- rażące zaniedbanie obowiązków służbowych gross dereliction a. neglect of duty- rażący brak odpowiedzialności gross irresponsibility- stać w rażącej sprzeczności z czymś to be in glaring contradiction to a. in breach of sth- w sposób rażący grossly- w sposób rażący nadużyć swoich uprawnień to grossly abuse one’s position2. [światło, kolory] glaringThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rażąc|y
-
26 uchybie|nie
Ⅰ sv ⇒ uchybić Ⅱ n książk. 1. (zaniedbanie) negligence U; (błąd) inadvertence książk.; oversight- naprawiać uchybienia to correct the oversights- rażące uchybienia w wykonawstwie gross negligence in workmanship- w jej sprawozdaniu/pracy doszukano się kilku uchybień a few inadvertences were detected in her report/work- zarzucono mu poważne uchybienie w sztuce lekarskiej he was charged with serious medical negligence- popełnić uchybienie wobec kogoś to give offence to sb książk.; to offend sb- nie dopuściłby się żadnych uchybień wobec starszych he would never offend his elders3. książk. (naruszenie normy, obyczaju) infringement, breach (czemuś of sth)- karygodne uchybienie klubowym przepisom a gross infringement of the club’s regulations- uchybienie obowiązkom/dobremu wychowaniu a breach of duty/good mannersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uchybie|nie
-
27 niedopuszczalny
niedopuszczalny szybkość unzulässig; błąd, zaniedbanie krass, sträflich -
28 opuszczenie
opuszczenia pl w tekście Auslassungen pl -
29 rażący
rażący (-co) kolor grell; światło blendend; niesprawiedliwość schreiend, krass; błąd krass, grob; zaniedbanie sträflich; zachowanie unerhört, anstößig -
30 haniebny
-
31 karygodny
postępek strafbar; zaniedbanie strafwürdig -
32 niedopuszczalny
niedopuszczalny [ɲɛdɔpuʃʧ̑alnɨ] adjbłąd unzulässig; zaniedbanie unverzeihlich, sträflich -
33 rażący
światło grell, blendend; kontrast grell; niesprawiedliwość krass, schreiend; błąd krass, grob; zachowanie unerhört; zaniedbanie grob, sträflich -
34 tłumaczyć
tłumaczyć [twumaʧ̑ɨʨ̑]I. vtII. vr\tłumaczyć się z czegoś sich +akk für etw entschuldigen2) ( mieć uzasadnienie)to się tłumaczy samo przez się das erklärt sich von selbst -
35 usprawiedliwiać
usprawiedliwiać [uspravjɛdlivjaʨ̑], usprawiedliwić [uspravjɛdliviʨ̑]I. vt1) ( oczyścić z zarzutów) rechtfertigen2) ( uzasadniać)\usprawiedliwiać coś czymś spóźnienie, zaniedbanie etw mit etw entschuldigen; żądania etw mit etw begründenII. vr\usprawiedliwiać się z czegoś sich +akk wegen etw rechtfertigen -
36 Versäumnis
( geh)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zaniedbanie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zaniedbać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaniedbanie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaniedbanieań {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaniedbanie — n I 1. rzecz. od zaniedbać. 2. lm D. zaniedbanieań «stan rzeczy lub ludzi zaniedbanych, zostawionych bez opieki, dozoru; brak dbałości o coś, brak zainteresowania, staranności; niedbalstwo» Całkowite, długoletnie, poważne, wiekowe, zaniedbanie.… … Słownik języka polskiego
błąd — 1. Błąd w sztuce «zaniedbanie czegoś podczas wykonywania zawodu lub jakichś profesjonalnych zadań, zwykle z powodu nieprzewidzenia złych skutków»: (...) została inwalidką, utraciła zmysły, ale nie potrafiła dowieść powiązania tych faktów z… … Słownik frazeologiczny
drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… … Słownik języka polskiego
karygodny — «zasługujący na karę, naganny, skandaliczny» Karygodny postępek. Karygodne zaniedbanie. Karygodna opieszałość … Słownik języka polskiego
niechlujstwo — n III, Ms. niechlujstwowie, blm «brak dbałości o czystość i porządek; niechlujny, nieporządny wygląd; brud, zaniedbanie» Niechlujstwo wewnątrz pomieszczeń … Słownik języka polskiego
opuszczenie — n I 1. rzecz. od opuścić. 2. blm «stan kogoś osamotnionego, porzuconego, opuszczonego przez wszystkich; odosobnienie, osamotnienie» Litować się nad czyimś opuszczeniem. Żyć w opuszczeniu. 3. blm «stan rzeczy opuszczonych, zostawionych bez opieki … Słownik języka polskiego
pociągnąć — dk Va, pociągnąćnę, pociągnąćniesz, pociągnąćnij, pociągnąćnął, pociągnąćnęła, pociągnąćnęli, pociągnąćnąwszy, pociągnąćnięty pociągać ndk I, pociągnąćam, pociągnąćasz, pociągnąćają, pociągnąćaj, pociągnąćał, pociągnąćany 1. «ciągnąc zbliżyć do… … Słownik języka polskiego
upośledzenie — n I 1. rzecz. od upośledzić. 2. lm D. upośledzenieeń «zaniedbanie, zacofanie w jakiejś dziedzinie» Upośledzenie ekonomiczne, społeczne. Upośledzenie regionu pod względem gospodarczym. 3. lm D. upośledzenieeń med. «ograniczenie w zakresie… … Słownik języka polskiego
zarwać — dk IX, zarwaćrwę, zarwaćrwiesz, zarwaćrwij, zarwaćrwał, zarwaćrwany zarywać ndk I, zarwaćam, zarwaćasz, zarwaćają, zarwaćaj, zarwaćał, zarwaćany 1. pot. «zaboleć gwałtownie, krótko; zakłuć boleśnie» Zarwało go w nodze. Chora ręka nagle go zarwała … Słownik języka polskiego
nie zasypiać gruszek w popiele — {{/stl 13}}{{stl 7}} w porę załatwiać sprawy niecierpiące zwłoki, zwłaszcza ważne, od których dużo zależy, których załatwienie przyniesie jakieś korzyści, a zaniedbanie straty; nie zwlekać, wykorzystywać sprzyjające okoliczności, każdą sposobność … Langenscheidt Polski wyjaśnień