Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

zamieszanie

  • 1 zamieszanie

    сущ.
    • беспокойство
    • беспорядок
    • беспорядочность
    • бестолковщина
    • возбуждение
    • возмущение
    • волнение
    • галдеж
    • гам
    • гвалт
    • ералаш
    • замешательство
    • кавардак
    • кутерьма
    • неприятность
    • неразбериха
    • неурядица
    • путаница
    • смешение
    • смущение
    • смятение
    • суматоха
    • сумбур
    • хаос
    • шум
    • шумиха
    * * *
    замешательство; суматоха ž; хаос m;

    wywołać \zamieszanie вызвать замешательство (суматоху)

    + rwetes, rozgardiasz

    * * *
    c
    замеша́тельство; сумато́ха ż; ха́о́с m

    wywołać zamieszanie — вы́звать замеша́тельство (сумато́ху)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zamieszanie

  • 2 harmider

    сущ.
    • бедлам
    • галдеж
    • галдёж
    • гам
    • гвалт
    • грохот
    • гул
    • звон
    • крик
    • скандал
    • строка
    • шум
    • шумок
    * * *
    harmid|er
    ♂, Р. \harmidereru/\harmiderru шум, суматоха ž, неразбериха ž
    +

    zgiełk, hałas, wrzawa;

    zamieszanie
    * * *
    м, Р harmideru / harmidru
    шум, сумато́ха ż, неразбери́ха ż
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > harmider

  • 3 kram

    сущ.
    • лавочка
    * * *
    ♂, Р. \kramu 1. ларёк, палатка ž;
    2. барахло ň, хлам;

    sprzątnij ten \kram убери (прибери) этот хлам;

    3. перен. разг. беспорядок, шум; хлопоты lm.;

    narobić sobie \kramu наделать себе хлопот;

    ● jaki pan, taki \kram посл. каков поп, таков и приход; каковы сами, таковы и сани
    +

    1. stragan 2. rupiecie 3. zamęt, zamieszanie;

    kłopot
    * * *
    м, Р kramu
    1) ларёк, пала́тка ż
    2) барахло́ n, хлам

    sprzątnij ten kram — убери́ (прибери́) э́тот хлам

    3) перен., разг. беспоря́док, шум; хло́поты lm

    narobić sobie kramu — наде́лать себе́ хлопо́т

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kram

  • 4 krętanina

    сущ.
    • беготня
    • клубок
    • путаница
    • сплетение
    * * *
    ♀ 1. беготня, суета, сутолока;
    2. путаница, лабиринт ♂ (улиц и ♂.ň.)
    +

    1. zamęt, zamieszanie 2. plątanina

    * * *
    ж
    1) беготня́, суета́, су́толока
    2) пу́таница, лабири́нт m (улиц и т. п.)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > krętanina

  • 5 mętlik

    сущ.
    • беспорядок
    • ералаш
    • кавардак
    • хаос
    * * *
    ♂, Р. \mętliku разг. 1. хаос, путаница ž, сумбур;

    \mętlik w głowie сумбур в голове;

    2. беспорядок, кавардак
    +

    1. chaos, zamęt, zamieszanie 2. nieporządek, bałagan

    * * *
    м, Р mętliku разг
    1) хао́с, пу́таница ż, сумбу́р

    mętlik w głowie — сумбу́р в голове́

    2) беспоря́док, каварда́к
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > mętlik

  • 6 rejwach

    сущ.
    • строка
    • суматоха
    • шум
    * * *
    ♂, Р. \rejwachu разг. суматоха ž; шум, гвалт
    +

    tumult, zgiełk, harmider, rozgardiasz, zamieszanie

    * * *
    м, P rejwachu разг.
    сумато́ха ż; шум, гвалт
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rejwach

  • 7 rozgardiasz

    сущ.
    • беспорядок
    • ералаш
    • кавардак
    * * *
    ♂, Р. \rozgardiaszu суматоха ž, кутерьма ž; беспорядок
    +

    bałagan, bezład, zamęt, zamieszanie, rwetes

    * * *
    м, P rozgardiaszu
    сумато́ха ż, кутерьма́ ż; беспоря́док
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozgardiasz

  • 8 rwetes

    сущ.
    • возня
    • галдеж
    • смятение
    • сумятица
    • шум
    * * *
    ♂, Р. \rwetesu разг. шум, суматоха ž
    +

    harmider, gwałt, rozgardiasz, zamieszanie

    * * *
    м, P rwetesu разг.
    шум, сумато́ха ż
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rwetes

  • 9 tumult

    сущ.
    • смятение
    • суматоха
    • шум
    * * *
    ♂, Р. \tumultu шум, суматоха ž, сутолока ž
    +

    zgiełk;

    zamieszanie
    * * *
    м, Р tumultu
    шум, сумато́ха ż, су́толока ż
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > tumult

  • 10 Aufregung

    Aufregung f zdenerwowanie;
    in der Aufregung w zamieszaniu, w zdenerwowaniu;
    vor Aufregung ze zdenerwowania, z irytacji;
    in Aufregung versetzen wprawi(a)ć w zdenerwowanie, wywołać pf zamieszanie;
    alles war in heller Aufregung straszne podniecenie opanowało wszystkich;
    fam. nur keine Aufregung! tylko bez nerwów!

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Aufregung

  • 11 Rummel

    Rummel m ( Rummels; bpl) ( Betrieb) zamieszanie, ruch; (Lärm) harmider; in der Presse usw szum, wrzawa; reg jarmark;
    einen großen Rummel um etwas machen narobić pf szumu wokół (G)

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Rummel

  • 12 Unruhe

    Unruhe f ( Besorgnis) niepokój; ( Treiben, Lärm) zamieszanie; ( Erregung) wrzenie, wzburzenie, ferment;
    Unruhe stiften siać ferment;
    Unruhen pl ( Tumulte) zamieszki f/pl, rozruchy m/pl

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Unruhe

  • 13 Verwirrung

    Ver'wirrung f ( Durcheinander) zamieszanie, zamęt; ( Verstörtheit) zmieszanie;
    Verwirrung stiften siać oder szerzyć zamęt

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Verwirrung

  • 14 Wirbel

    Wirbel m ( Sog, Strudel) wir; MUS werbel; einer Geige kołek; im Haar czub; ANAT kręg; fig ( Hektik) zamieszanie, zamęt; ( Aufregung) poruszenie;
    viel Wirbel verursachen wywoł(yw)ać ogólne poruszenie;
    viel Wirbel um jemanden, etwas machen <na>robić wiele hałasu wokół (G);
    für Wirbel sorgen zwracać na siebie powszechną uwagę

    Deutsch-Polnisch Wörterbuch neuer > Wirbel

См. также в других словарях:

  • zamieszanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zamieszać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepokój, zamęt, chaos; nieporządek, rozgardiasz : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zamieszanie — n I 1. rzecz. od zamieszać. 2. «zamęt, rozgardiasz, chaos; niepokój, wzburzenie» Chwilowe, ogólne, powszechne zamieszanie. Wywołać, szerzyć, wprowadzać zamieszanie. Narobić zamieszania. Korzystając z zamieszania, wymknął się z sali. W zamieszaniu …   Słownik języka polskiego

  • raban — zamieszanie; awantura; kłótnia …   Słownik gwary warszawskiej

  • mącić — ndk VIa, mącićcę, mącićcisz, mąć, mącićcił, mącićcony 1. «czynić mętnym, nieprzezroczystym, niewyraźnym; zanieczyszczać, burzyć, bełtać» Mącić wodę w rzece, lekarstwo w butelce. ◊ Mącić wodę «wprowadzać celowo zamieszanie, zamęt, licząc, że się… …   Słownik języka polskiego

  • zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

  • alarm — 1. Bić, uderzyć na alarm; podnieść, wszcząć alarm «zwracać, zwrócić czyjąś uwagę na groźne zjawisko, niepokojącą sytuację, wzywać, wezwać do działania»: Niemcy i Szwedzi biją na alarm. Ostatnio bowiem obok amfetaminy ich rynek zalewa dobrze… …   Słownik frazeologiczny

  • Babel — książk. Wieża Babel «różnojęzyczne zbiorowisko ludzi; także: brak porozumienia, zamęt, bezład, zamieszanie»: Dworce lotnicze, wieże Babel dzisiejszego świata, mają w sobie coś fascynującego. Jak w kalejdoskopie mieszają się najrozmaitsze odcienie …   Słownik frazeologiczny

  • dzień — 1. Ciche dni «dni, podczas których skłóceni małżonkowie nie odzywają się do siebie»: Czasami sam zaczynałem dostrzegać, że coś jest ze mną nie tak: kolejna zmiana zakładu pracy, bo z poprzedniego zwolniono mnie dyscyplinarnie; w rodzinie coraz… …   Słownik frazeologiczny

  • kij — 1. pot. Bez kija ani przystąp; nie podchodź, nie przystąp bez kija «powiedzenie charakteryzujące kogoś jako nieprzystępnego, wyniosłego lub złoszczącego się, poirytowanego»: (...) gospodarze, ho, ho, bez kija nie podchodź. Nie cierpię ich, na… …   Słownik frazeologiczny

  • kocioł — Kipi, wrze, huczy itp. jak w kotle «gdzieś panuje zgiełk, hałas, zamieszanie»: W istocie chodziło o Siedmiogród, w którym, za lasem, wśród gór, kipiało jak w kotle od wojen narodowościowych, religijnych i socjalnych. K. O. Borchardt, Szaman.… …   Słownik frazeologiczny

  • sąd — 1. przestarz. Odprawiać, odbywać sąd nad kimś «sądzić kogoś»: Odbyli nad nią fikcyjny sąd i skazali ją na śmierć. T. Małyszek, Kraina. 2. Sąd ostateczny «wielkie zamieszanie, chaos»: Wtedy się odbywał sąd ostateczny, gdyż każdy chciał bębnić, a… …   Słownik frazeologiczny

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»