-
1 zamieszanie
сущ.• беспокойство• беспорядок• беспорядочность• бестолковщина• возбуждение• возмущение• волнение• галдеж• гам• гвалт• ералаш• замешательство• кавардак• кутерьма• неприятность• неразбериха• неурядица• путаница• смешение• смущение• смятение• суматоха• сумбур• хаос• шум• шумиха* * *☼ замешательство; суматоха ž; хаос m;wywołać \zamieszanie вызвать замешательство (суматоху)
+ rwetes, rozgardiasz* * *cзамеша́тельство; сумато́ха ż; ха́о́с mwywołać zamieszanie — вы́звать замеша́тельство (сумато́ху)
Syn: -
2 harmider
сущ.• бедлам• галдеж• галдёж• гам• гвалт• грохот• гул• звон• крик• скандал• строка• шум• шумок* * *harmid|er♂, Р. \harmidereru/\harmiderru шум, суматоха ž, неразбериха ž+zgiełk, hałas, wrzawa;
zamieszanie* * *м, Р harmideru / harmidruшум, сумато́ха ż, неразбери́ха żSyn: -
3 kram
сущ.• лавочка* * *♂, Р. \kramu 1. ларёк, палатка ž;2. барахло ň, хлам;sprzątnij ten \kram убери (прибери) этот хлам;
3. перен. разг. беспорядок, шум; хлопоты lm.;narobić sobie \kramu наделать себе хлопот;
● jaki pan, taki \kram посл. каков поп, таков и приход; каковы сами, таковы и сани+1. stragan 2. rupiecie 3. zamęt, zamieszanie;
kłopot* * *м, Р kramu1) ларёк, пала́тка ż2) барахло́ n, хламsprzątnij ten kram — убери́ (прибери́) э́тот хлам
3) перен., разг. беспоря́док, шум; хло́поты lmnarobić sobie kramu — наде́лать себе́ хлопо́т
•Syn: -
4 krętanina
сущ.• беготня• клубок• путаница• сплетение* * *♀ 1. беготня, суета, сутолока;2. путаница, лабиринт ♂ (улиц и ♂.ň.)+1. zamęt, zamieszanie 2. plątanina
* * *ж1) беготня́, суета́, су́толока2) пу́таница, лабири́нт m (улиц и т. п.)Syn: -
5 mętlik
сущ.• беспорядок• ералаш• кавардак• хаос* * *♂, Р. \mętliku разг. 1. хаос, путаница ž, сумбур;\mętlik w głowie сумбур в голове;
2. беспорядок, кавардак+1. chaos, zamęt, zamieszanie 2. nieporządek, bałagan
* * *м, Р mętliku разг1) хао́с, пу́таница ż, сумбу́рmętlik w głowie — сумбу́р в голове́
2) беспоря́док, каварда́кSyn: -
6 rejwach
сущ.• строка• суматоха• шум* * *♂, Р. \rejwachu разг. суматоха ž; шум, гвалт+tumult, zgiełk, harmider, rozgardiasz, zamieszanie
* * *м, P rejwachu разг.сумато́ха ż; шум, гвалтSyn: -
7 rozgardiasz
сущ.• беспорядок• ералаш• кавардак* * *♂, Р. \rozgardiaszu суматоха ž, кутерьма ž; беспорядок+bałagan, bezład, zamęt, zamieszanie, rwetes
* * *м, P rozgardiaszuсумато́ха ż, кутерьма́ ż; беспоря́докSyn: -
8 rwetes
сущ.• возня• галдеж• смятение• сумятица• шум* * *♂, Р. \rwetesu разг. шум, суматоха ž+harmider, gwałt, rozgardiasz, zamieszanie
* * *м, P rwetesu разг.шум, сумато́ха żSyn: -
9 tumult
сущ.• смятение• суматоха• шум* * *♂, Р. \tumultu шум, суматоха ž, сутолока ž+zgiełk;
zamieszanie* * *м, Р tumultuшум, сумато́ха ż, су́толока żSyn: -
10 Aufregung
Aufregung f zdenerwowanie;in der Aufregung w zamieszaniu, w zdenerwowaniu;vor Aufregung ze zdenerwowania, z irytacji;in Aufregung versetzen wprawi(a)ć w zdenerwowanie, wywołać pf zamieszanie;alles war in heller Aufregung straszne podniecenie opanowało wszystkich;fam. nur keine Aufregung! tylko bez nerwów! -
11 Rummel
-
12 Unruhe
-
13 Verwirrung
Verwirrung stiften siać oder szerzyć zamęt -
14 Wirbel
Wirbel m ( Sog, Strudel) wir; MUS werbel; einer Geige kołek; im Haar czub; ANAT kręg; fig ( Hektik) zamieszanie, zamęt; ( Aufregung) poruszenie;viel Wirbel verursachen wywoł(yw)ać ogólne poruszenie;viel Wirbel um jemanden, etwas machen <na>robić wiele hałasu wokół (G);für Wirbel sorgen zwracać na siebie powszechną uwagę
См. также в других словарях:
zamieszanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. zamieszać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} niepokój, zamęt, chaos; nieporządek, rozgardiasz : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zamieszanie — n I 1. rzecz. od zamieszać. 2. «zamęt, rozgardiasz, chaos; niepokój, wzburzenie» Chwilowe, ogólne, powszechne zamieszanie. Wywołać, szerzyć, wprowadzać zamieszanie. Narobić zamieszania. Korzystając z zamieszania, wymknął się z sali. W zamieszaniu … Słownik języka polskiego
raban — zamieszanie; awantura; kłótnia … Słownik gwary warszawskiej
mącić — ndk VIa, mącićcę, mącićcisz, mąć, mącićcił, mącićcony 1. «czynić mętnym, nieprzezroczystym, niewyraźnym; zanieczyszczać, burzyć, bełtać» Mącić wodę w rzece, lekarstwo w butelce. ◊ Mącić wodę «wprowadzać celowo zamieszanie, zamęt, licząc, że się… … Słownik języka polskiego
zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film … Słownik języka polskiego
alarm — 1. Bić, uderzyć na alarm; podnieść, wszcząć alarm «zwracać, zwrócić czyjąś uwagę na groźne zjawisko, niepokojącą sytuację, wzywać, wezwać do działania»: Niemcy i Szwedzi biją na alarm. Ostatnio bowiem obok amfetaminy ich rynek zalewa dobrze… … Słownik frazeologiczny
Babel — książk. Wieża Babel «różnojęzyczne zbiorowisko ludzi; także: brak porozumienia, zamęt, bezład, zamieszanie»: Dworce lotnicze, wieże Babel dzisiejszego świata, mają w sobie coś fascynującego. Jak w kalejdoskopie mieszają się najrozmaitsze odcienie … Słownik frazeologiczny
dzień — 1. Ciche dni «dni, podczas których skłóceni małżonkowie nie odzywają się do siebie»: Czasami sam zaczynałem dostrzegać, że coś jest ze mną nie tak: kolejna zmiana zakładu pracy, bo z poprzedniego zwolniono mnie dyscyplinarnie; w rodzinie coraz… … Słownik frazeologiczny
kij — 1. pot. Bez kija ani przystąp; nie podchodź, nie przystąp bez kija «powiedzenie charakteryzujące kogoś jako nieprzystępnego, wyniosłego lub złoszczącego się, poirytowanego»: (...) gospodarze, ho, ho, bez kija nie podchodź. Nie cierpię ich, na… … Słownik frazeologiczny
kocioł — Kipi, wrze, huczy itp. jak w kotle «gdzieś panuje zgiełk, hałas, zamieszanie»: W istocie chodziło o Siedmiogród, w którym, za lasem, wśród gór, kipiało jak w kotle od wojen narodowościowych, religijnych i socjalnych. K. O. Borchardt, Szaman.… … Słownik frazeologiczny
sąd — 1. przestarz. Odprawiać, odbywać sąd nad kimś «sądzić kogoś»: Odbyli nad nią fikcyjny sąd i skazali ją na śmierć. T. Małyszek, Kraina. 2. Sąd ostateczny «wielkie zamieszanie, chaos»: Wtedy się odbywał sąd ostateczny, gdyż każdy chciał bębnić, a… … Słownik frazeologiczny