-
21 bronić
глаг.• защитить• защищать• оборонить• отстаивать• отстоять• охранять• поддерживать• покровительствовать• предохранять• сберечь• сохранить* * *broni|ć\bronićony несов. 1. kogo-czego защищать; охранять кого-что;\bronić miasta защищать город; \bronić prawdy отстаивать правду;
\bronić kogoś przed czymś защищать кого-л. от чего-л.;2. czego запрещать что; \bronić wstępu do czegoś запрещать входить куда-л., не пускать куда-л.+2. zabraniać, zakazywać
* * *broniony несов.1) kogo-czego защища́ть; охраня́ть кого-чтоbronić miasta — защища́ть го́род
bronić prawdy — отста́ивать пра́вду
bronić kogoś przed czymś — защища́ть кого́-л. от чего́-л.
2) czego запреща́ть чтоbronić wstępu do czegoś — запреща́ть входи́ть куда́-л., не пуска́ть куда́-л.
Syn: -
22 zabraniać
глаг.• воспрещать• воспрещаться• запретить• запрещать• претить* * *zabrania|ć\zabraniaćny несов. czego запрещать что* * *zabraniany несов. czegoзапреща́ть чтоSyn: -
23 zakazać
-
24 zakażać
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zakażać
-
25 bro|nić
impf Ⅰ vt 1. (walcząc) to defend- bronić miasta przed atakiem nieprzyjaciela to defend a town from enemy attack- wały bronią miasta przed powodzią dykes protect the town from flooding ⇒ obronić2. Prawo (przed sądem) to defend- ten adwokat bronił w największych procesach this lawyer has appeared a. acted for the defence a. was the defence counsel in some of the most celebrated cases3. (zakazywać) to forbid; (nie pozwalać) to prevent- bronił córce czytać po nocach he forbade his daughter to read at night- bronić komuś wstępu na salę to stop a. prevent sb (from) entering the hall4. Sport (w piłce nożnej, hokeju) to defend ⇒ obronić Ⅱ bronić się 1. (w walce, w sądzie) to defend oneself- bronił się szablą he defended himself with his sword- oskarżony powiedział, że będzie się bronił sam the accused said he would defend himself ⇒ obronić się2. (zabezpieczać się) bronić się od smutnych myśli to ward off depressing thoughts 3. środ., Uniw. to defend a thesis/dissertation, to have an open viva (voce) ⇒ obronić się 4. pot. (być słusznym) to be redeemed- ten film broni się udanym scenariuszem this film is redeemed a. saved by the wonderful screenplay- niech Pan Bóg a. ręka boska broi! przest. God/heaven forbid!- jego dziecko jest takie niegrzeczne, że niech ręka boska broi his child is so awful, God save himThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bro|nić
-
26 zakazać
vt pf -
27 bronić bro·nić
-nię, -nisz; impf -ń; pf o-1. vt1) to defend2) (= ochraniać) to guard3) pf za- (= zakazywać) to forbid2.bronić się vr [przed kimś, zarzutami] to defend o.s. -
28 zabraniać zabrani·ać
-
29 zakazać
-
30 sperren
sperren ['ʃpɛrən]I. vt3) ( untersagen) Urlaub wstrzymywać [ perf wstrzymać], zawieszać [ perf zawiesić]; Handel, Ausfuhr zakazywać [ perf zakazać]4) ( einschließen)II. vrsich gegen etw \sperren opierać się czemuś, wzdragać się przed czymś -
31 verbieten
- 1
- 2
См. также в других словарях:
zakazywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zakazywaćzuję, zakazywaćzuje, zakazywaćany {{/stl 8}}– zakazać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zakazywaćkażę, zakazywaćkaże, zakazywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} nie pozwalać czegoś robić; zabraniać czegoś; wydawać zakaz,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakazywać — → zakazać … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
zakazać — dk IX, zakazaćkażę, zakazaćkażesz, zakazaćkaż, zakazaćzał, zakazaćany zakazywać ndk VIIIa, zakazaćzuję, zakazaćzujesz, zakazaćzuj, zakazaćywał, zakazaćywany «wydać zakaz, zabronić czegoś» Zakazał dzieciom wychodzić z domu. Zakazano palenia ognisk … Słownik języka polskiego
bronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bronićnię, bronićni, broń, bronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle za pomocą środków fizycznych nie dopuszczać do naruszenia integralności tego, co się posiada, nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dozwalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dozwalaćam, dozwalaća, dozwalaćają {{/stl 8}}– dozwolić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dozwalaćlę, dozwalaćli, dozwalaćwól, dozwalaćlony {{/stl 8}}{{stl 7}} dopuszczać do robienia czegoś, nie sprzeciwiać się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zabraniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zabraniaćam, zabraniaća, zabraniaćają, zabraniaćany {{/stl 8}}– zabronić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zabraniaćnię, zabraniaćni, zabraniaćbroń, zabraniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} zakazywać robienia czegoś; nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zakazać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zakazywać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień