zagrażać

См. также в других словарях:

• zagrażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zagrażaćam, zagrażaća, zagrażaćają {{/stl 8}}– zagrozić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zagrażaćgrożę, zagrażaćzi, zagrażaćgroź || zagrażaćgróź, zagrażaćgrożony {{/stl 8}}{{stl 7}} stawać się groźnym,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zagrażać — → zagrozić …   Słownik języka polskiego

• ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… …   Słownik języka polskiego

• czyhać — ndk I, czyhaćam, czyhaćasz, czyhaćają, czyhaćaj, czyhaćał «czatować, czekać na kogoś w ukryciu z zamiarem napaści; czaić się» Czyhać na wroga. Tygrys czyha na zdobycz. przen. a) «zagrażać» Niebezpieczeństwo czyha na bagnach. Śmierć czyha na… …   Słownik języka polskiego

• godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… …   Słownik języka polskiego

• grozić — ndk VIa, grożę, grozićzisz, groź (gróź), grozićził 1. «straszyć zapowiedzią czegoś, zwłaszcza czegoś złego, zapowiadać coś, zwłaszcza coś złego» Grozić komuś karą, więzieniem, śmiercią. Groził, że powie rodzicom. ◊ Grozić palcem «wykonywać… …   Słownik języka polskiego

• nastawać — ndk IX, nastawaćstaję, nastawaćstajesz, nastawaćwaj, nastawaćwał 1. forma ndk czas. nastać (p.) 2. «domagać się czegoś usilnie, natarczywie, upierać się przy czymś, upominać się z naciskiem o coś; nalegać» Nastawać na syna, aby podjął pracę. 3.… …   Słownik języka polskiego

• szach — m III 1. DB. a; lm M. owie, DB. ów «tytuł dawnych władców niektórych państw muzułmańskiego Wschodu, do niedawna tytuł władców Iranu; monarcha noszący ten tytuł» 2. tylko w lm M. y, D. ów «gra prowadzona na szachownicy przez dwóch przeciwników, z… …   Słownik języka polskiego

• szachować — ndk IV, szachuję, szachujesz, szachuj, szachowaćował, szachowaćowany «w grze w szachy: dawać przeciwnikowi szacha, zmuszać go do osłonięcia króla przed atakiem» Wieża szachuje króla. przen. «trzymać kogoś w niepewności, zagrażać czym» Szachować… …   Słownik języka polskiego

• zagrozić — dk VIa, zagrozićgrożę, zagrozićzisz, zagrozićgroź, (zagrozićgróź), zagrozićził, zagrozićgrożony zagrażać ndk I, zagrozićam, zagrozićasz, zagrozićają, zagrozićaj, zagrozićał 1. tylko dk «postraszyć czymś kogoś, zapowiedzieć coś złego, ostrzec pod… …   Słownik języka polskiego

• czaić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czaję się, czai się, czaj się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} czekać na kogoś lub na coś w ukryciu z zamiarem napadnięcia; robiąc coś, okazywać charakterystycznym zachowaniem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień