-
1 zażądać
глаг.• запрашивать• затребовать• истребовать• потребовать• приказывать• просить• спрашивать• требовать• упрашивать* * *zażąda|ć\zażądaćny сов. потребовать;\zażądać zwrotu потребовать возврата (вернуть); \zażądać wygórowaną cenę потребовать (запросить) чрезмерно высокую цену
* * *zażądany сов.потре́боватьzażądać zwrotu — потре́бовать возвра́та (верну́ть)
zażądać wygórowaną cenę — потре́бовать (запроси́ть) чрезме́рно высо́кую це́ну
-
2 zażądać obrzydliwość
потребовать гадостьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zażądać obrzydliwość
-
3 prawo zażądać
право потребоватьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo zażądać
-
4 ekstradycja
сущ.• выдача• экстрадиция* * *ekstradycj|a♀ юр. выдача преступника; экстрадиция;zażądać czyjejś \ekstradycjai потребовать выдачи (экстрадиции) кого-л.* * *ж юр.вы́дача престу́пника; экстради́цияzażądać czyjejś ekstradycji — потре́бовать вы́дачи (экстради́ции) кого́-л.
-
5 potrzebować
глаг.• нуждаться• просить• требовать* * *нуждаться, требоватьzażądać, wymagać потребовать* * *potrzeb|owaćнесов. kogo-czego нуждаться в ком-чём; требовать чег.о;\potrzebować pomocy нуждаться в помощи; \potrzebować dużo wody требовать много воды; \potrzebowaćuję pieniędzy мне нужны деньги
+ wymagać* * *несов. kogo-czegoнужда́ться в ком-чём; тре́бовать чегоpotrzebować pomocy — нужда́ться в по́мощи
potrzebować dużo wody — тре́бовать мно́го воды́
potrzebuję pieniędzy — мне нужны́ де́ньги
Syn: -
6 sprosić
глаг.• созвать* * *пригласить, назвать, созватьspytać, zapytać спросить (обратиться с вопросом)wezwać спросить (позвать)poprosić спросить (попросить)zażądać спросить (потребовать)* * *spro|sić\sprosićszę, \sprosićszony сов. пригласить, созвать, назвать* * *sproszę, sproszony сов.пригласи́ть, созва́ть, назва́ть -
7 zaprosić
глаг.• пригласить• приглашать• просить• сзывать* * *пригласить, позватьskierować zapytanie, zwrócić się z zapytaniem запросить (сделать запрос)zażądać zbyt wysokiej ceny, pot. krzyknąć sobie разг. запросить (назначить слишком высокую цену)zacząć prosić разг. запросить (начать просить)* * *zapro|sić\zaprosićszę, \zaprosićszony сов. пригласить;\zaprosić na kolację пригласить ужинать (на ужин); został \zaprosićszony его пригласили, он приглашён
* * *zaproszę, zaproszony сов.пригласи́тьzaprosić na kolację — пригласи́ть у́жинать (на у́жин)
został zaproszony — его́ пригласи́ли, он приглашён
См. также в других словарях:
zażądać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, zażądaćam, zażądaća, zażądaćają, zażądaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wystąpić, zwrócić się do kogoś z kategorycznym żądaniem, domagając się czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zażądać dowodów winy. Zażądać zwrotu pożyczki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zażądać — dk I, zażądaćam, zażądaćasz, zażądaćają, zażądaćaj, zażądaćał, zażądaćany «wystąpić z żądaniem, zwrócić się do kogoś kategorycznie domagając się czegoś» Zażądać satysfakcji, zapłaty. Zażądać zwrotu pieniędzy. Zapłacił, ile zażądano. Zrobiłby dla… … Słownik języka polskiego
dopomnieć się — dk VIIa, dopomnieć sięmnę się, dopomnieć sięmnisz się, dopomnieć sięmnij się, dopomnieć sięmniał się, dopomnieć sięmnieli się dopominać się ndk I, dopomnieć sięam się, dopomnieć sięasz się, dopomnieć sięają się, dopomnieć sięaj się, dopomnieć… … Słownik języka polskiego
upomnieć — dk VIIa, upomniećnę, upomniećnisz, upomniećnij, upomniećniał, upomniećnieli, upomniećniany upominać ndk I, upomniećam, upomniećasz, upomniećają, upomniećaj, upomniećał, upomniećany «zwrócić komuś uwagę, przywołać kogoś do porządku; przypomnieć… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
krzywda — Dopomnieć się, upomnieć się o czyjąś (swoją) krzywdę «wystąpić w obronie pokrzywdzonego, zażądać zadośćuczynienia, wynagrodzenia za czyjąś (swoją) krzywdę»: Ale Dickens nie jest dla nas Wyspiańskim ani Mickiewiczem, o jego krzywdę nikt się nie… … Słownik frazeologiczny
nóż — 1. pot. Być, iść z kimś na noże «być z kimś w ostrym konflikcie, we wrogich stosunkach, zawzięcie, bezwzględnie z kimś walczyć»: Pogódźmy się, mała. Nie musimy przecież być ze sobą na noże. E. Nowacka, Może. 2. Iść, pójść itp. pod nóż a) «o… … Słownik frazeologiczny
kategorycznie — kategorycznieej przysłów. od kategoryczny Oświadczyć, zapowiedzieć coś, zażądać czegoś kategorycznie … Słownik języka polskiego
nóż — m II, D. noża; lm M. noże, D. noży «narzędzie do krajania, cięcia itp., składające się z metalowego ostrza osadzonego na trzonku; przyrząd do skrawania, cięcia itp. w różnego rodzaju urządzeniach mechanicznych» Długi, krótki, cienki, szeroki,… … Słownik języka polskiego
ostrze — n I; lm D. ostrzy «część robocza narzędzia do krajania, ostra, tnąca krawędź, ostry koniec narzędzia czy broni lub jego części roboczej» Ostrze szabli, bagnetu noża, siekiery. Scyzoryk o dwóch ostrzach. ◊ Postawić sprawę na ostrzu noża «zażądać… … Słownik języka polskiego
sprostowanie — n I 1. rzecz. od sprostować. 2. lm D. sprostowanieań «zdanie, notatka, artykuł itp. prostujące jakiś błąd, niedokładność» Zażądać sprostowania … Słownik języka polskiego