Перевод: с польского на русский

с русского на польский

wymagać

  • 1 wymagać

    глаг.
    • вынуждать
    • затребовать
    • истребовать
    • нуждаться
    • потребовать
    • принимать
    • требовать
    * * *
    требовать, нуждаться
    wymuszać вымогать
    * * *
    wymaga|ć
    \wymagaćny несов. требовать;

    \wymagać naprawy требовать ремонта, нуждаться в ремонте

    * * *
    wymagany несов.
    тре́бовать

    wymagać naprawy — тре́бовать ремо́нта, нужда́ться в ремо́нте

    Słownik polsko-rosyjski > wymagać

  • 2 prawo wymagać

    право требовать

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawo wymagać

  • 3 raz wymagać

    раз требовать

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > raz wymagać

  • 4 вымогать

    Słownik polsko-rosyjski > вымогать

  • 5 potrzebować

    глаг.
    • нуждаться
    • просить
    • требовать
    * * *
    нуждаться, требовать
    zażądać, wymagać потребовать
    * * *
    potrzeb|ować
    несов. kogo-czego нуждаться в ком-чём; требовать чег.о;

    \potrzebować pomocy нуждаться в помощи; \potrzebować dużo wody требовать много воды; \potrzebowaćuję pieniędzy мне нужны деньги

    + wymagać

    * * *
    несов. kogo-czego
    нужда́ться в ком-чём; тре́бовать чего

    potrzebować pomocy — нужда́ться в по́мощи

    potrzebować dużo wody — тре́бовать мно́го воды́

    potrzebuję pieniędzy — мне нужны́ де́ньги

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > potrzebować

  • 6 nakazywać

    глаг.
    • диктовать
    • оборудовать
    • повелевать
    • предписать
    • предписывать
    • приказать
    • приказывать
    • указывать
    • управлять
    • устраивать
    * * *
    приказывать
    karać наказывать
    * * *
    nakaz|ywa|ć
    \nakazywaćny несов. 1. приказывать, велеть;
    2. тк. 3 л. \nakazywaćuje (wymagać) требовать; grzeczność \nakazywaćuje... вежливость требует...
    +

    zarządzać, zlecać, polecać

    * * *
    nakazny несов.
    1) прика́зывать, веле́ть
    2) тк. 3 л. nakazuje ( wymagać) тре́бовать

    grzeczność nakazuje… — ве́жливость тре́бует…

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > nakazywać

  • 7 niedorzeczność

    сущ.
    • абсурд
    • абсурдность
    • безумие
    • бессмыслица
    • вздор
    • глупость
    • ерунда
    • нелепость
    • несуразность
    • помешательство
    • сумасшествие
    • чепуха
    • чушь
    * * *
    niedorzecznoś|ć
    нелепость; вздор ♂;
    \niedorzecznośćcią jest wymagać (żądać)... нелепо требовать...;

    mówić \niedorzecznośćci говорить глупости, нести вздор

    + absurd, głupstwo, nonsens

    * * *
    ж
    неле́пость; вздор m

    niedorzecznością jest wymagać (żądać)… — неле́по тре́бовать…

    mówić niedorzeczności — говори́ть глу́пости, нести́ вздор

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > niedorzeczność

  • 8 postulować

    глаг.
    • постулировать
    • требовать
    * * *
    postulowa|ć
    \postulowaćny несов. со требовать, домогаться чего; выдвигать требования (пожелания)
    +

    żądać, wymagać

    * * *
    postulowany несов. co
    тре́бовать, домога́ться чего; выдвига́ть тре́бования (пожела́ния)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > postulować

  • 9 domagać się

    несов.
    тре́бовать, добива́ться; домога́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > domagać się

  • 10 żądać

    глаг.
    • загадать
    • задать
    • запрашивать
    • запросить
    • затребовать
    • истребовать
    • попросить
    • потребовать
    • приглашать
    • просить
    • спрашивать
    • спросить
    • требовать
    • упрашивать
    * * *
    1) (np. ból) причинить (напр. боль)
    2) zadać (np. cios) нанести(напр. удар)
    3) zadać (pozostałe znaczenia) задать (другие значения)
    4) zadać (pytanie) задать, поставить (вопрос)
    * * *
    zada|ć
    \zadaćny сов. 1. задать;

    \zadać lekcję задать урок; \zadać pytanie задать вопрос;

    2. нанести;

    \zadać ranę нанести рану, ранить;

    3. причинить;

    \zadać ból причинить боль; \zadać cierpienie причинить (доставить) страдание;

    4. разг. подать, помочь поднять (что-л. тяжёлое);

    ● \zadać sobie fatygę (trud) потрудиться, взять на себя труд;

    nie \zadać sobie trudu не дать себе труда, не потрудиться
    +

    3. sprawić 4. poddać

    * * *
    żądany несов.
    тре́бовать
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > żądać

  • 11 domagać\ się

    несов. требовать, добиваться; домогаться
    +

    wymagać, żądać

    Słownik polsko-rosyjski > domagać\ się

См. также в других словарях:

  • wymagać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymagaćam, wymagaća, wymagaćają, wymagaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żądać od kogoś, życzyć sobie czegoś stanowczo, kategorycznie; domagać się : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wymagać — ndk I, wymagaćam, wymagaćasz, wymagaćają, wymagaćaj, wymagaćał, wymagaćany 1. «żądać, domagać się, życzyć sobie czegoś kategorycznie» Wymagać mało, wiele od siebie, od innych, od życia. Płacę i wymagam. Wymagać od kogoś spełnienia pewnych… …   Słownik języka polskiego

  • wymagać — Ta zniewaga krwi wymaga zob. zniewaga 2 …   Słownik frazeologiczny

  • kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • drogo — Coś drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «ktoś może ponieść przykre konsekwencje czegoś, coś może wymagać od kogoś dużej ofiary, poświęcenia»: Musimy być czujni, Hans – mówiła – bo każda pomyłka może nas bardzo drogo kosztować...… …   Słownik frazeologiczny

  • poprzeczka — 1. Obniżyć poprzeczkę «zmniejszyć wymagania»: Następna premiera była więc o wiele przystępniejsza (...). Przystępność nie oznaczała jednak jakiegokolwiek obniżenia poprzeczki (...). E. Csató, J. Koenig, S. Marczak Oborski, Almanach. 2. Podnieść,… …   Słownik frazeologiczny

  • przeskoczyć — Ktoś sam siebie nie przeskoczy «ktoś nie zrobi więcej niż może»: Nie możesz za dużo od niego wymagać. Nikt sam siebie nie przeskoczy (...). Roz tel 1998 …   Słownik frazeologiczny

  • słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …   Słownik frazeologiczny

  • domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś …   Słownik języka polskiego

  • drogo — drożej przysłów. od drogi w zn. 1 Kupić co drogo. To dla mnie za drogo. Wszystko tak drogo kosztuje. Zapłacić za coś drożej. ◊ Coś (np. przeoczenie, zaniedbanie) drogo kogoś kosztuje, może kogoś drogo kosztować «coś jest, może być przyczyną… …   Słownik języka polskiego

  • egzekwować — ndk IV, egzekwowaćkwuję, egzekwowaćkwujesz, egzekwowaćkwuj, egzekwowaćował, egzekwowaćowany 1. «wymagać wykonania, spełnienia czegoś; wykonywać, realizować» Egzekwować zobowiązania od kogoś. Egzekwować rzut piłką. 2. praw. «stosować środki… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»