wyróżnić

См. также в других словарях:

• wyróżnić — dk VIa, wyróżnićnię, wyróżnićnisz, wyróżnićnij, wyróżnićnił, wyróżnićniony wyróżniać ndk I, wyróżnićam, wyróżnićasz, wyróżnićają, wyróżnićaj, wyróżnićał, wyróżnićany 1. «dać komuś, czemuś pierwszeństwo, zwrócić na kogoś, na coś szczególną uwagę,… …   Słownik języka polskiego

• wyróżniać się – wyróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} odznaczać się czymś szczególnym, odróżniać się czymś (zwykle pozytywnym) od innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyróżniać się ubiorem, grzecznością, urodą. Wyróżniał się wśród gości wykwintnymi manierami. Wyróżniać się w nauce.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• motyw — m IV, D. u, Ms. motywwie; lm M. y 1. zwykle w lm «czynniki wewnętrzne natury psychicznej i fizjologicznej, świadome lub nieświadome, skłaniające do określonego działania; pobudki, powody; uzasadnienie postępowania lub rozumowania» Motyw zbrodni.… …   Słownik języka polskiego

• wyróżnienie — n I 1. rzecz. od wyróżnić. 2. lm D. wyróżnienieeń «dyplom, suma pieniężna itp. stanowiące nagrodę, będące formą wyrażenia uznania za dobre wyniki, osiągnięcia w pracy, w zawodach sportowych itp.» Wyróżnienie pieniężne. Dostać, otrzymać, przyznać… …   Słownik języka polskiego

• cecha — ż III, CMs. cesze; lm D. cech 1. «element odróżniający lub charakteryzujący pod jakimś względem istoty lub przedmioty, ich czynności i stany, oraz procesy i zjawiska zachodzące w otaczającej rzeczywistości; właściwość, rys, znamię» Cecha… …   Słownik języka polskiego

• dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …   Słownik języka polskiego

• forma — ż IV, CMs. formamie; lm D. form 1. «zewnętrzny kształt, postać, wygląd czego» Dziwne, fantastyczne formy. Nadać formę czemuś. 2. «układ skoordynowanych elementów; struktura, ustrój; przejaw, odmiana» Formy prawne, sądowe. Różne formy świata… …   Słownik języka polskiego

• nagrodzić — dk VIa, nagrodzićdzę, nagrodzićdzisz, nagrodzićgrodź (nagrodzićgródź), nagrodzićdził, nagrodzićdzony nagradzać ndk I, nagrodzićam, nagrodzićasz, nagrodzićają, nagrodzićaj, nagrodzićał, nagrodzićany 1. «dać nagrodę, wyróżnić przez przyznanie… …   Słownik języka polskiego

• odznaczyć — [wym. od znaczyć] dk VIb, odznaczyćczę, odznaczyćczysz, odznaczyćznacz, odznaczyćczył, odznaczyćczony odznaczać [wym. od znaczać] ndk I, odznaczyćam, odznaczyćasz, odznaczyćają, odznaczyćaj, odznaczyćał, odznaczyćany 1. «wyróżnić spośród innych… …   Słownik języka polskiego

• poznakować — dk IV, poznakowaćkuję, poznakowaćkujesz, poznakowaćkuj, poznakowaćował, poznakowaćowany «opatrzyć znakami, wyróżnić wiele czegoś za pomocą znaków» Poznakować bydło. Poznakować szlaki turystyczne …   Słownik języka polskiego

• rozwojowy — 1. «dotyczący rozwoju jako procesu przeobrażeń, zmian zachodzących w różnych dziedzinach, polegający na rozwoju» Fazy rozwojowe. Proces rozwojowy. Perspektywy rozwojowe. ∆ środ. Małżeństwo rozwojowe «młode małżeństwo, które może mieć dzieci» 2.… …   Słownik języka polskiego