-
1 wypowiedzieć
глаг.• выражать• высказать• объявлять• произнести• произносить* * *\wypowiedziećem, \wypowiedzieće, \wypowiedziećedzą, \wypowiedziećedział, \wypowiedziećedziany сов. 1. произнести, выговорить;2. (wyrazić) высказать, выразить; 3. (wojnę itp.) объявить; 4. komu со отказать кому в чём; \wypowiedzieć komuś pracę объявить кому-л. об увольнении, уволить кого-л.;\wypowiedzieć służbę отказать от места;
5. (zerwać) расторгнуть; денонсировать+1, 4 wymówić
* * *wypowiem, wypowie, wypowiedzą, wypowiedział, wypowiedziany сов.1) произнести́, вы́говорить2) ( wyrazić) вы́сказать, вы́разить3) (wojnę itp.) объяви́ть4) komu co отказа́ть кому в чёмwypowiedzieć komuś pracę — объяви́ть кому́-л. об увольне́нии, уво́лить кого́-л.
wypowiedzieć służbę — отказа́ть от ме́ста
5) ( zerwać) расто́ргнуть; денонси́роватьSyn: -
2 wypowiadać
impf ⇒ wypowiedzieć* * *(-am, -asz); perf wypowiedzieć; vt(słowa, życzenie) to utter; ( poglądy) to voicewypowiadać komuś (mieszkanie/pracę) — to give sb notice, to give notice to sb
* * *ipf.1. (= wyrażać) ( opinie) express.2. (= wymawiać) (słowa, zaklęcie) utter.3. (= zrywać) (umowę, kontrakt) revoke; wypowiadać coś komuś (mieszkanie, wynajem) give sb notice.4. wypowiedzieć (komuś/czemuś) wojnę t. polit. declare war (on sb/sth); wypowiedzieć posłuszeństwo refuse to obey, renounce allegiance; wypowiedzieć komuś posłuszeństwo refuse to obey sb.ipf.(= komentować) comment; (= odzywać się) speak out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypowiadać
-
3 wojna
pierwsza/druga wojna światowa — World War One/Two, the First/Second World War
zimna wojna — HIST the cold war
wydawać (wydać perf) wojnę komuś/czemuś — to wage war on lub against sb/sth
(być) w stanie wojny z wojna — +instr (to be) in the state of war with
* * *f.Gen.pl. wojen war, warfare; wojna atomowa l. jądrowa nuclear war; wojna biologiczna biological warfare; wojna chemiczna chemical warfare; wojna celna ekon. tariff war; wojna domowa civil war; wojna elektroniczna electronic warfare, e-warfare; wojna gangów gang warfare; wojna na wyczerpanie war of attrition; wojna nerwów war of nerves; wojna pozycyjna trench warfare; wojna partyzancka guerilla warfare; wojna psychologiczna psychological warfare; wojna religijna religious war; wojna totalna total war; dziwna wojna hist. phony war ( 1939); święta wojna holy war; ( muzułmańska) jihad; wojna o pokój l. mająca położyć kres wszystkim wojnom the war to end all wars; zimna wojna cold war; ( 1945-89) the Cold War; I/II wojna światowa hist. World War I/II, the First/Second World War; wojna dwóch róż hist. the War of the Roses ( 1455-85); wojna secesyjna hist. the Civil War ( 1861-65); wojna stuletnia hist. the Hundred Years' War ( 1337-1453); okropności wojny horrors l. atrocities of war; pójść na wojnę go to war; toczyć wojnę wage a war (z kimś/czymś against sb/sth); wypowiedzieć wojnę declare a war (komuś/czemuś on sb/sth); na krawędzi wojny at the brink of war; w stanie wojny at war (z kimś/czymś with sb/sth); wybuchła wojna war broke out.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wojna
-
4 wypowiadać
wypowiadać [vɨpɔvjadaʨ̑] < perf wypowiedzieć>I. vt2) (oficj: wymawiać)\wypowiadać komuś umowę o pracę jdm den Arbeitsvertrag kündigen\wypowiadać posłuszeństwo den Gehorsam verweigern3) ( zadeklarować)wypowiedzieć wojnę jakiemuś państwu einem Staat den Krieg erklären\wypowiadać walkę den Kampf ansagenII. vr1) ( wyrażać opinię)\wypowiadać się na jakiś temat sich +akk zu einem Thema äußern\wypowiadać się o kimś/czymś sich +akk über jdn/zu etw äußern\wypowiadać się za czymś/przeciw czemuś sich +akk für/gegen etw aussprechen2) ( uzewnętrznić uczucia)smutek, którego nie da się wypowiedzieć eine Traurigkeit, die sich mit Worten nicht ausdrücken lässt -
5 wojna
fKrieg m -
6 wypowi|edzieć
pf — wypowi|adać impf (wypowiem, wypowiedział, wypowiedzieli — wypowiadam) Ⅰ vt książk. 1. (oznajmić) to say, to utter- ze zdenerwowania nie wypowiedział ani słowa he was too nervous to speak- wypowiedziała szeptem błogosławieństwo she said the blessing in a whisper- wypowiedzieć zaklęcie to utter (the words of) a spell- wypowiedzieć życzenie to make a wish2. (wyrazić) to express, to voice- wypowiedzieć swoją opinię to voice one’s opinion- smutek, którego nie da się wypowiedzieć inexpressible sorrow3. (wymówić) to give notice- wypowiedzieć komuś pracę to dismiss sb, to give sb notice- wypowiedzieć komuś mieszkanie to give sb notice to quit GB4. (ogłosić) to declare [wojnę] (komuś/czemuś on sb/sth)- wrogie wojska zaatakowały kraj bez wypowiedzenia wojny the enemy troops attacked the country without declaring warⅡ wypowiedzieć się — wypowiadać się 1. (zabrać głos) to give a. express one’s opinion (o czymś about sth); to comment (o czymś on sth)- wypowiadać się o czymś z uznaniem to speak favourably of sth- w tej sprawie powinni wypowiedzieć się w referendum they should be given a chance to declare themselves for or against this matter in a referendum- wypowiedzieć się za kompromisowym rozwiązaniem to declare oneself in favour of a compromise- wypowiedzieć się przeciwko czemuś to speak out against sth- egzaminatorzy nawet nie pozwolili wypowiedzieć się kandydatce the examiners didn’t even let the candidate say her piece2. przen. (tworzyć) to express oneself- najpełniej wypowiadał się w rzeźbie he expressed himself best in his sculpturesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypowi|edzieć
-
7 wojna
wojna domowa Bürgerkrieg m;druga wojna światowa HIST der Zweite Weltkrieg;zimna wojna HIST der Kalte Krieg;święta wojna MIL, REL heiliger Krieg m;iść na wojnę in den Krieg ziehen;wypowiedzieć pf wojnę den Krieg erklären;w czasie wojny während des Krieges, im Krieg;po wojnie nach dem Krieg -
8 Krieg
Krieg [kri:k] <-[e]s, -e> mwojna fjdm den \Krieg erklären wypowiedzieć komuś wojnę -
9 woj|na
f 1. (walka zbrojna) war- wypowiedzieć komuś/czemuś wojnę to declare war on sb/sth- te dwa państwa są w stanie wojny those two countries are at war2. (konflikt) conflict, fight- między dziećmi ciągle wybuchały wojny o zabawki there was constant fighting for toys among the kids3. sgt Gry a simple card game for two people- zimna wojna Polit. cold war- wojna bakteriologiczna germ warfare, biological warfare- wojna błyskawiczna Wojsk. blitzkrieg- wojna domowa civil war- wojna narodowowyzwoleńcza war for national liberation- wojna nuklearna nuclear war- wojna partyzancka guerilla warfare- wojna pozycyjna Wojsk. position warfare- wojna prewencyjna Polit. preventive war- wojna psychologiczna psychological warfare- wojna secesyjna Hist. the American Civil War- wojna totalna total war- wojna trojańska Mitol. the Trojan warThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > woj|na
-
10 wypowiadać
wypowiadać (-am) < wypowiedzieć> (wypowiem) słowo aussprechen; pracę, mieszkanie kündigen; wojnę erklären; opinię äußern, aussprechen; posłuszeństwo verweigern;wypowiadać się sich äußern, seine Meinung äußern (o L über A);wypowiadać się za (I) sich aussprechen (für A);wypowiadać się przeciwko (D) sich aussprechen (gegen A);wypowiadać się na temat (G) sich zum Thema … äußern -
11 erklären
erklären *I. vt1) ( erläutern)jdm etw \erklären wyjaśniać [ perf wyjaśnić] komuś cośjdm \erklären, dass/warum... wyjaśniać [ perf wyjaśnić] komuś, że/dlaczego...das lässt sich nur schwer \erklären to jest trudne do wytłumaczeniajdm den Krieg \erklären wypowiedzieć komuś wojnę4) ( deklarieren)jdn für tot/vermisst \erklären uznać kogoś za zmarłego/zaginionegojdn für schuldig \erklären uznać kogoś winnymjdn zum Sieger \erklären ogłosić kogoś zwycięzcąsich als nicht zuständig \erklären uznać się za niekompetentnegoII. vr1) ( sich aufklären) Vorfall: wyjaśnić się2) ( sich bezeichnen)sich [mit jdm] solidarisch \erklären deklarować [ perf za-] swą solidarność [z kimś]
См. также в других словарях:
wypowiedzieć — dk, wypowiedziećwiem, wypowiedziećwiesz, wypowiedziećdzą, wypowiedziećwiedz, wypowiedziećdział, wypowiedziećdzieli, wypowiedziećdziany wypowiadać ndk I, wypowiedziećam, wypowiedziećasz, wypowiedziećają, wypowiedziećaj, wypowiedziećał,… … Słownik języka polskiego
wojna — ż IV, CMs. wojnanie; lm D. wojnajen «zorganizowana walka zbrojna między państwami, narodami lub grupami społecznymi, religijnymi itp., prowadzona dla osiągnięcia zamierzonych celów (np. zagarnięcia obcego terytorium lub obrony własnego); konflikt … Słownik języka polskiego