-
1 wypalić
глаг.• выжечь• выжигать• выкурить• выпалить• гореть• жечь• жечься• обжигать• палить• поджигать• пылать• сгореть• сжечь• сжигать• спалить* * *wypal|ić\wypalićony сов. 1. выжечь;2. (papierosa itp.) выкурить; 3. выпалить;\wypalić jednym tchem выпалить единым духом;
\wypalić bez ogródek выложить без обиняков+3. wyrąbać
* * *wypalony сов.1) вы́жечь2) (papierosa itp.) вы́курить3) вы́палитьwypalić jednym tchem — вы́палить еди́ным ду́хом
wypalić bez ogródek — вы́ложить без обиняко́в
Syn:wyrąbać 3) -
2 wypalić
-
3 wypalić
1. (-ę, -isz); vb; od wypalać 2. vi perf( wystrzelić) to firenie wypalić — (o broni, planie) to misfire
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypalić
-
4 wypalić
décocher -
5 wypalić
[випапічь]v.dk -
6 wypalić
1. випалити;2. витопити;3. викурити -
7 wypalić
eçtän yandıru -
8 wypalić się
сов.вы́гореть; сгоре́ть -
9 wypalić\ się
сов. выгореть; сгореть -
10 wypalić się
vr perfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypalić się
-
11 wypalić się
випалитися -
12 wypalać
impf ⇒ wypalić* * *(-am, -asz); perf -ić; vt* * *ipf.wypalić pf.1. (= niszczyć ogniem) burn down; ( trawę) burn off.2. (= paląc, zużywać) burn.3. (= ogrzewając, utwardzać) ( rudę) roast; (cegły, naczynia) fire.5. tylko pf. gł. pot. (= udać się) work; nie wypalić misfire.6. tylko pf. (= strzelić) fire.7. tylko pf. (= powiedzieć energicznie) shoot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypalać
-
13 brennen
brennen ['brɛnən] <brannte, gebrannt>I. vi( in Flammen stehen) płonąć [ perf s-]( angezündet sein) Zigarette, Kerze: palić sięnicht \brennen nie być palnym; Streichholz, Kohle: zapalać [ perf zapalić] się( schmerzen)die Wunde brennt rana piecze; ( scharf sein)auf der Zunge \brennen piec [o palić] w językdarauf \brennen etw zu tun palić się do zrobienia czegośes brennt! pożar!, pali się!wo brennt's denn? ( fam) co się dzieje?III. vt( destillieren) Schnaps destylowaćein Loch in den Teppich \brennen wypalić dziurę w dywanieIV. vrsich [an etw ( dat) ] \brennen poparzyć się [czymś] -
14 wyrąbać
глаг.• вырубить* * *wyrąb|ać\wyrąbaćie, \wyrąbaćany сов. 1. вырубить;2. (otwór) прорубить; 3. перен. разг. отрубить; \wyrąbać prawdę prosto w oczy сказать правду прямо в глаза+3. wypalić
* * *wyrąbie, wyrąbany сов.1) вы́рубить2) ( otwór) проруби́ть3) перен., разг. отруби́тьwyrąbać prawdę prosto w oczy — сказа́ть пра́вду пря́мо в глаза́
Syn:wypalić 3) -
15 wypal|ić
pf — wypal|ać impf Ⅰ vt 1. (zniszczyć) [żar, ogień] to burn down; [słońce, upał] to parch, to scorch [roślinność]; to bake [ziemię]; (zniszczyć w środku) [ogień, pożar] to gut, to burn out [budynek, samochód]- łąki wypalone przez słońce meadows scorched a. parched by the sun2. (zużyć paląc) to burn [kubeł węgla]; to smoke [papierosa, cygaro, fajkę]- wypalony do połowy papieros a half-smoked cigarette- wypalać światło to keep the light burning (unnecessarily)3. (nadać trwałość) to fire, to bake [glinę, cegłę, naczynia]- wypaliła w piecu figurki z gliny she fired clay figurines in the kiln4. (zrobić znak) to burn [znak, piętno, dziurę]- deseń wypalony na drewnie a pattern burnt into wood5. (otrzymywać przez prażenie) to burn [wapno]; to roast, to torrefy [rudę]- wypalać węgiel drzewny to make charcoal6. pot. (powiedzieć nagle) to pipe up, to shoot [zdanie, parę słów]; (bez namysłu) to blurt (out)- wypaliła mu prawdę prosto w oczy she blurted out the truth to his face- „a ty jesteś idiota” – wypaliła w odpowiedzi ‘and you’re an idiot,’ she shot back7. książk. (wyczerpać emocjonalnie) to destroy [uczucia, wyobraźnię, nastrój]- bieda/nuda wypaliła w nich miłość poverty/boredom has destroyed their love- jest człowiekiem wypalonym wewnętrznie he’s burnt outⅡ vi 1. (wystrzelić) [pistolet, armata, działo] to go off, to fire- wypalić z pistoletu to fire a gun- rewolwer nie wypalił the revolver misfired2. pot. (udać się) [pomysł, projekt, sprawa] to be a success- jego plan nie wypalił his plan misfiredⅢ wypalić się — wypalać się 1. (zużyć się) [świeca, zapałka, ogień] to burn (itself) out; [papieros] to burn away 2. książk. (wyczerpać się) [uczucie, żądza] to die away; [wyobraźnia, zapał] to come to an end 3. książk. [osoba] (fizycznie, emocjonalnie) to burn oneself out; (zawodowo, twórczo) to get a. go staleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypal|ić
-
16 wypalać
-
17 abbrennen
ab|brennen -
18 abflämmen
ab|flämmenvt -
19 rura
rura wydechowa — exhaust (pipe) (BRIT), tailpipe (US)
* * *f.1. pipe; rura wydechowa mot. tailpipe, exhaust pipe; walnąć l. wypalić z grubej rury pot. say sth bluntly; rura mu zmiękła pot. he's come down a peg or two.2. wulg. (= atrakcyjna kobieta) piece of ass, chick; niezła z niej rura she's a fuckable chick.3. wulg. (= pochwa) slot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rura
-
20 przepalić się
сов.1) перегоре́тьżarówka się przepaliła — ла́мпочка перегоре́ла
2) ( wypalić się) прогоре́ть, проже́чься
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wypalić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}wypalać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wypalić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, pot. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powiedzieć coś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalić — z grubej rury zob. gruby 8 … Słownik frazeologiczny
wypalić — dk VIa, wypalićlę, wypalićlisz, wypalićpal, wypalićlił, wypalićlony wypalać ndk I, wypalićam, wypalićasz, wypalićają, wypalićaj, wypalićał, wypalićany 1. «zniszczyć coś ogniem, żarem, wysoką temperaturą; spalić do ostatka; także: paląc wydrążyć»… … Słownik języka polskiego
wypalić — 1) Działać; powieść się; udać się Eng. To come into effect; to succeed 2) Powiedzieć coś rażąco niestosownego, niedyskretnego, lub głupiego, zwłaszcza nieostrożnie i bez zastanowienia; wygadać się Eng. To say something blatantly improper,… … Słownik Polskiego slangu
strzelać – strzelić [wypalić] z grubej rury — {{/stl 13}}{{stl 7}} używać dosadnych słów, jaskrawych sformułowań, przesadnych, zaskakujących argumentów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytyk od razu strzelił z grubej rury, zarzucając wtórność i kiczowatość książce. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypalać się – wypalić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spalać się do końca, zużywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świece się wypaliły. Światło się wypala. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} (o uczuciach)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powypalać — dk I, powypalaćam, powypalaćasz, powypalaćają, powypalaćaj, powypalaćał, powypalaćany 1. «paląc zniszczyć wiele czegoś; wypalić coś w wielu miejscach» Powypalać papierosami obrus. Powypalane wnętrza domów. 2. «o słońcu: zniszczyć skwarem wiele… … Słownik języka polskiego
spalić — dk VIa, spalićlę, spalićlisz, spal, spalićił, spalićlony spalać ndk I, spalićam, spalićasz, spalićają, spalićaj, spalićał, spalićany 1. «unicestwić, zniszczyć coś (rzadziej: zabić kogoś), poddawszy działaniu ognia; pot. zniszczyć komuś mienie… … Słownik języka polskiego
wypalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypalaćam, wypalaća, wypalaćają, wypalaćany {{/stl 8}}– wypalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypalaćlę, wypalaćli, wypalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} paląc, zamieniać w … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gruby — 1. Coś jest szyte grubymi nićmi «o grze, intrydze, manipulacji itp. prowadzonej nieudolnie, łatwej do zdemaskowania»: W to ostatnie łgarstwo, szyte zbyt grubymi nićmi, nie uwierzyliśmy. M. Kuczyński, Czeluść. 2. Gruba (grubsza) gra, sprawa «gra… … Słownik frazeologiczny
rura — wulg. Rura komuś zmiękła «ktoś zmniejszył swoje wymagania, spokorniał»: Zbyszek Młotek, zadowolony ze swego wyczynu, powtarzał: – Ale mu przypaskudziłem, widziałeś, na początku tak się stawiał, i szybko rura mu zmiękła, no nie? M. Nowakowski, Od… … Słownik frazeologiczny