dziurę

См. также в других словарях:

• dziura — 1. Ktoś (jest) potrzebny, coś (jest) potrzebne jak dziura w moście «jakaś osoba lub rzecz jest zupełnie niepotrzebna»: Obrzydliwe, wstrętne Francuzisko! Potrzebny on nam tutaj jak dziura w moście! J. Iwaszkiewicz, Pasieka. 2. Nie będzie dziury w… …   Słownik frazeologiczny

• wiercić — pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «uporczywie domagać się czegoś»: Moja dziewczyna jeszcze na studiach zaczęła mi wiercić dziurę w brzuchu o pierścionek zaręczynowy. Cosm 10/1999. Wierciła mu dziurę w brzuchu, żeby pojechał po swoją… …   Słownik frazeologiczny

• dziura — ż IV, CMs. dziurze; lm D. dziur 1. «otwór w jakimś przedmiocie, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia lub zrobiony specjalnie, zagłębienie w czym; jama, nora» Dziura w bucie, pończosze, na rękawie. Dziury w serze. Zaszyć, wypalić,… …   Słownik języka polskiego

• wiercić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wiercićcę, wiercićci, wierć, wiercićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} robić w czymś otwór, używając świdra, wiertła itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wiercić otwór w ścianie. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — 1. Ktoś ma coś wypisane w oczach; ktoś ma coś wypisane, napisane na czole, na twarzy, pot. na gębie «po kimś widać wyraźnie, jaki ma nastrój, charakter lub jakie ma zamiary»: Miałem chyba wypisane na czole, że po długim pobycie przyjechałem z… …   Słownik frazeologiczny

• mysi — Ktoś rad by, wolałby, chciałby itp. wejść, schować się, skryć się w mysią dziurę «ktoś jest tak przestraszony, zawstydzony lub udręczony, że chciałby się ukryć, nie być widzialnym»: Gdy tylko sobie wyobraziła siebie z nim w Warszawie albo w… …   Słownik frazeologiczny

• przedziurawić — dk VIa, przedziurawićwię, przedziurawićwisz, przedziurawićaw, przedziurawićwił, przedziurawićwiony rzad. przedziurawiać ndk I, przedziurawićam, przedziurawićasz, przedziurawićają, przedziurawićaj, przedziurawićał, przedziurawićany «zrobić w czymś …   Słownik języka polskiego

• wydłubać — dk IX, wydłubaćbię, wydłubaćbiesz, wydłubaćdłub, wydłubaćał, wydłubaćany wydłubywać ndk VIIIa, wydłubaćbuję, wydłubaćbujesz, wydłubaćbuj, wydłubaćywał, wydłubaćywany 1. «dłubiąc wydostać, wygrzebać, wyjąć, wybrać» Wydłubywać rodzynki z ciasta. 2 …   Słownik języka polskiego

• dziura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dziurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} otwór wydrążony w głąb lub zrobiony na wylot jakiegoś przedmiotu (ciała stałego), będący wynikiem celowego działania lub uszkodzenia… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przerąbywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przerąbywaćbuję, przerąbywaćbuje, przerąbywaćany {{/stl 8}}– przerąbać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, przerąbywaćbię, przerąbywaćbie, przerąbywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Monika Taubitz — (* 2. September 1937 in Breslau) ist Lyrikerin und Verfasserin von Prosa (Roman, Erzählung, Kurzgeschichte, Essay, Sachtext und Hörspiel). Leben Monika Taubitz verbrachte ihre Kindheit in den niederschlesischen Orten Markt Bohrau bei Strehlen, im …   Deutsch Wikipedia