-
81 odpychający
отталкивающий;\odpychający wygląd отталкивающий вид
+ antypatyczny, odrażający* * *отта́лкивающийodpychający wygląd — отта́лкивающий вид
Syn: -
82 powierzchowność
сущ.• вид• видимость• внешность• наружность• облик• поверхностность• появление• экстерьер* * *powierzchownoś|ć♀ 1. внешность, наружность;ujmująca \powierzchowność располагающая наружность; sądzić z \powierzchownośćci судить по наружности;
2. поверхностность+1. wygląd 2. płytkość
* * *ж1) вне́шность, нару́жностьujmująca powierzchowność — располага́ющая нару́жность
sądzić z powierzchowności — суди́ть по нару́жности
2) пове́рхностностьSyn:wygląd 1), płytkość 2) -
83 prezencja
сущ.• вид• внешность• наличие• наружность• облик• появление• присутствие• явка* * *♀ красивая внешность; представительность, презентабельность+powierzchowność, wygląd, postawa
* * *жкраси́вая вне́шность; представи́тельность, презента́бельностьSyn: -
84 schludny
прил.• аккуратный• опрятный• ясный* * *schludn|y\schludnyi, \schludnyiejszy опрятный, чистый;\schludny wygląd опрятный вид
* * *schludni, schludniejszyопря́тный, чи́стыйschludny wygląd — опря́тный вид
-
85 starczy
прил.• достаточный* * *starcz|yстарческий;\starczy głos старческий голос; renta \starczyа пенсия (по старости); \starczy wygląd старообразный вид
* * *ста́рческийstarczy głos — ста́рческий го́лос
renta starcza — пе́нсия (по ста́рости)
starczy wygląd — старообра́зный вид
-
86 upiorny
прил.• жуткий• призрачный• спектральный• страшный• ужасный* * *жуткий, кошмарный;\upiorny wygląd жуткий вид
* * *жу́ткий, кошма́рныйupiorny wygląd — жу́ткий вид
-
87 wstrętny
прил.• безобразный• гадкий• гнусный• жалкий• мерзкий• ненавистный• неприятный• низкий• омерзительный• отвратительный• отталкивающий• пакостный• подлый• противный• страшный• ужасный* * *wstrętn|y\wstrętnyi, \wstrętnyiejszy отвратительный; противный;\wstrętny wygląd отвратительный (противный) вид;
stać się komuś \wstrętnyym опротиветь кому-л.+obrzydliwy, odrażający, ohydny
* * *wstrętni, wstrętniejszyотврати́тельный; проти́вныйwstrętny wygląd — отврати́тельный (проти́вный) вид
stać się komuś wstrętnym — опроти́веть кому́-л.
Syn: -
88 wysportowany
wysportowan|y\wysportowanyi (на)тренированный, много занимающийся спортом;\wysportowany wygląd, \wysportowanya sylwetka спортивный вид
* * *(на)трениро́ванный, мно́го занима́ющийся спо́ртомwysportowany wygląd, wysportowana sylwetka — спорти́вный вид
-
89 zewnętrzny
прил.• внешний• иностранный• наружный• поверхностный* * *zewnętrzn|y\zewnętrznyi наружный; внешний;wygląd \zewnętrzny внешний вид; warstwa \zewnętrznyа наружный (верхний) слой
* * *нару́жный; вне́шнийwygląd zewnętrzny — вне́шний вид
warstwa zewnętrzna — нару́жный (ве́рхний) слой
-
90 zmartwiony
zmartwi|ony\zmartwionyeni огорчённый; озабоченный;\zmartwiony wygląd огорчённый вид; \zmartwionyona twarz озабоченное лицо; jestem bardzo \zmartwiony я очень огорчён
+ zasmucony, zatroskany* * *огорчённый; озабо́ченныйzmartwiona twarz — озабо́ченное лицо́
jestem bardzo zmartwiony — я о́чень огорчён
Syn:zasmucony, zatroskany -
91 żałosny
прил.• бедный• горестный• грустный• досадный• жалкий• жалобный• заунывный• мрачный• несчастный• неясный• печальный• плачевный• прискорбный• скорбный• тоскливый• траурный• убогий* * *żało|sny\żałosnyśni 1. печальный, горестный;\żałosnysne spojrzenie печальный (тоскливый) взгляд;
2. жалкий; плачевный;ktoś ma \żałosny wygląd y кого-л. жалкий вид+2. opłakany
* * *1) печа́льный, го́рестныйżałosne spojrzenie — печа́льный (тоскли́вый) взгляд
2) жа́лкий; плаче́вныйktoś ma żałosny wygląd — у кого́-л. жа́лкий вид
Syn:opłakany 2) -
92 obraz
сущ.• живопись• изображение• картина• картинка• образ• отражение• портрет• рисунок• снимок• статуя• фото• фотография• цифра* * *1) (pojęcie, wyobrażenie) представление (понимание)2) obraz (rysunek) картина, изображение3) obraz (święty) образ (икона)sposób, tryb образ (способ)lit. postać, typ лит. образ (тип героя)* * *♂, Р. \obrazu 1. картина ž;\obraz olejny картина, написанная маслом; \obraz święty икона, образ; \obraz telewizyjny телевизионное изображение, картинка pot.; sztuka w sześciu \obrazach пьеса в шести картинах;
2. (odbicie) изображение ň;● \obraz nędzy i rozpaczy a) (o kimś) плачевный вид (у кого-л.); б) (о czymś) печальная картина; patrzeć (wpatrywać się) w kogoś jak w \obraz а) не мочь наглядеться на кого-л.; б) обожать, боготворить кого-л* * *м, Р obrazu1) карти́на żobraz olejny — карти́на, напи́санная ма́слом
obraz święty — ико́на, о́браз
obraz telewizyjny — телевизио́нное изображе́ние, карти́нка pot.
sztuka w sześciu obrazach — пье́са в шести́ карти́нах
2) ( odbicie) изображе́ние n•- patrzeć w kogoś jak w obraz
- wpatrywać się w kogoś jak w obraz -
93 rozpromieniony
-
94 widok
сущ.• аспект• взгляд• взор• вид• видение• зрелище• зрение• обзор• облик• обозрение• панорама• пейзаж• пересмотр• перспектива• представление• просмотр• спектакль* * *1) вид2) widok (pejzaż) пейзаж3) widok (scena) зрелище, картина4) widok (szansa) вид, перспектива5) inform. widok информ. представлениеprawn. naoczny świadek ист. юр. видок (свидетель)iron. wygląd zewnętrzny разг. ирон. видок (внешний вид)* * *к, Р. \widoku 1. вид;na \widok czegoś при виде чего-л., увидев что-л.; 2. \widoki мн. виды, перспективы;\widoki na przyszłość виды на будущее;
● mieć coś na \widoku a) иметь в виду что-л.;б) приметить что-л.; marny twój \widok разг. несдобровать тебе+2. perspektywy, szansę
* * *м, P widoku1) видna widok czegoś — при ви́де чего́-л., уви́дев что́-л.
2) widoki мн ви́ды, перспекти́выwidoki na przyszłość — ви́ды на бу́дущее
•- marny twój widokSyn:perspektywy, szanse 2) -
95 wyglądać
глаг.• выглядеть• выглядывать• дожидаться• ждать• казать• показываться• почитать• появиться• появляться• прочесть• прочитать• явиться• являться* * *wygląd|ać\wyglądaćany несов. 1. выглядывать;2. выглядеть; ktoś \wyglądaća poczciwie у кого-л. добродушный вид;on \wyglądaća na dwadzieścia lat на вид ему двадцать лет;
3. походить, быть похожим;\wyglądaća na to, że... похоже, что..., по всей видимости...; 4. ждать, дожидаться;\wyglądać gości ждать (ожидать) гостей;
\wyglądać lata дожидаться лёта+1. wyzierać
* * *wyglądany несов.1) выгля́дывать2) вы́глядетьktoś wygląda poczciwie — у кого́-л. доброду́шный вид
on wygląda na dwadzieścia lat — на вид ему́ два́дцать лет
3) походи́ть, быть похо́жимwygląda na to, że... — похо́же, что..., по всей ви́димости...
4) ждать, дожида́тьсяwyglądać gości — ждать (ожида́ть) госте́й
wyglądać lata — дожида́ться ле́та
Syn: -
96 rozpromieni
jony, \rozpromienieni сияющий;\rozpromieni wygląd сияющий вид
См. также в других словарях:
wygląd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wyglądądzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} widoczna z zewnątrz postać czegoś; powierzchowność, prezencja : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć miły wygląd. Dbać o swój wygląd. Ktoś o wyglądzie światowca. Mieszkanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wygląd — m IV, D. u, Ms. wyglądądzie, blm «zewnętrzna postać czegoś, zespół cech składających się na czyjąś powierzchowność» Wygląd miasta. Mieć sympatyczny, miły wygląd. Miała wygląd podlotka. Dbać o swój wygląd. Przypominać kogoś z wyglądu. Był to… … Słownik języka polskiego
wyglądać — 1. Dobrze wyglądać a) «mieć wygląd człowieka zdrowego»: Brała z miłością na rękę moje dziewczynki i cieszyła się, że są takie różowe i ładne, i dobrze wyglądają (...). H. Górska, Brama. b) «dobrze, ładnie się prezentować»: Kiedy trochę podrosłam … Słownik frazeologiczny
charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… … Słownik języka polskiego
charakteryzować — ndk IV, charakteryzowaćzuję, charakteryzowaćzujesz, charakteryzowaćzuj, charakteryzowaćował, charakteryzowaćowany 1. «określać, opisywać charakterystyczne cechy kogoś lub czegoś» Trafnie charakteryzować znajomych. 2. «występować jako… … Słownik języka polskiego
kształt — m IV, D. u, Ms. kształtłcie; lm M. y 1. «zewnętrzny wygląd materialnego przedmiotu (rozpatrywany ze względu na ograniczające go linie lub powierzchnie, kontury); zarys, sylwetka jakiegoś przedmiotu; w ogóle wygląd, postać czegoś» Kształt podłużny … Słownik języka polskiego
nadać — dk I, nadaćdam, nadaćdasz, nadaćdadzą, nadaćdaj, nadaćdał, nadaćdany nadawać ndk IX, nadaćdaję, nadaćdajesz, nadaćwaj, nadaćwał, nadaćwany 1. «ofiarować, przyznać komuś coś, obdarzyć kogoś czymś» Nadać komuś ziemię na własność. Nadać komuś lub… … Słownik języka polskiego
nasrożyć — dk VIb, nasrożyćżę, nasrożyćżysz, nasrożyćsroż, nasrożyćżył, nasrożyćżony 1. «nadać srogi wygląd» Nasrożyć czoło. Nasrożona mina. 2. «nastroszyć, zwykle dla nadania sobie srogiego wyglądu, z gniewu itp.» Nasrożyć brwi. nasrożyć się «przybrać… … Słownik języka polskiego
nędzny — nędznyni, nędznyniejszy 1. «świadczący o nędzy, będący wynikiem nędzy; lichy, zniszczony» Nędzne ubranie, umeblowanie. Nędzna chałupa. Nędzny wygląd. Nędzne życie. ∆ Nędzny posiłek, nędzne jedzenie «posiłek, jedzenie mające małą wartość… … Słownik języka polskiego
odświeżyć — dk VIb, odświeżyćżę, odświeżyćżysz, odświeżyćśwież, odświeżyćżył, odświeżyćżony odświeżać ndk I, odświeżyćam, odświeżyćasz, odświeżyćają, odświeżyćaj, odświeżyćał, odświeżyćany 1. «przywrócić pierwotny wygląd, stan rzeczom zniszczonym; odnowić»… … Słownik języka polskiego
pokrój — m I, D. pokrójkroju zwykle blm 1. «rodzaj, typ» zwykle w wyrażeniu: Ktoś lub coś (jest) jakiegoś pokroju. 2. biol. «całokształt cech morfologicznych, ogólny wygląd zewnętrzny zwierzęcia lub rośliny, charakterystyczny dla danego gatunku, rasy,… … Słownik języka polskiego