-
1 jolt
[dʒəult] 1. n 2. vt( physically) szarpnąć ( perf), potrząsnąć ( perf) +instr; ( emotionally) wstrząsnąć ( perf) +instrto give sb a jolt — wstrząsnąć ( perf) kimś
* * *[‹əult] 1. verb1) (to move jerkily: The bus jolted along the road.) telepać się2) (to shake or move suddenly: I was violently jolted as the train stopped.) szarpnąć2. noun1) (a sudden movement or shake: The car gave a jolt and started.) szarpnięcie2) (a shock: He got a jolt when he heard the bad news.) wstrząs -
2 shake
[ʃeɪk] 1. pt shook, pp shaken, vttrząść +instr, potrząsać (potrząsnąć perf) +instr; bottle, person wstrząsać (wstrząsnąć perf) +instr; cocktail mieszać (zmieszać perf); beliefs, resolve zachwiać ( perf) +instrto shake one's head — kręcić (pokręcić perf) głową
to shake hands with sb — uścisnąć ( perf) czyjąś dłoń, podawać (podać perf) komuś rękę
Phrasal Verbs:- shake up2. vitrząść się (zatrząść się perf), drżeć (zadrżeć perf)3. n* * *[ʃeik] 1. past tense - shook; verb1) (to (cause to) tremble or move with jerks: The explosion shook the building; We were shaking with laughter; Her voice shook as she told me the sad news.) trząść (się)2) (to shock, disturb or weaken: He was shaken by the accident; My confidence in him has been shaken.) wstrząsnąć, zachwiać2. noun1) (an act of shaking: He gave the bottle a shake.) potrząsanie2) (drink made by shaking the ingredients together vigorously: a chocolate milk-shake.) koktail•- shaking- shaky
- shakily
- shakiness
- shake-up
- no great shakes
- shake one's fist at
- shake one's head
- shake off
- shake up -
3 agitate
['ædʒɪteɪt] 1. vt 2. vito agitate for/against — agitować za +instr /przeciw +dat
* * *['æ‹iteit]1) (to make (someone) excited and anxious: The news agitated her.) poruszać, wstrząsać2) (to try to arouse public feeling and action: That group is agitating for prison reform.) agitować3) (to shake: The tree was agitated by the wind.) potrząsać•- agitated- agitation
- agitator -
4 jar
[dʒɑː(r)] 1. n 2. visound drażnić3. vtto jar one's bones — poobijać ( perf) sobie kości
* * *I noun(a kind of bottle made of glass or pottery, with a wide mouth: She poured the jam into large jars; jam-jars.) słójII past tense, past participle - jarred; verb1) ((with on) to have a harsh and startling effect (on): Her sharp voice jarred on my ears.) drażnić2) (to give a shock to: The car accident had jarred her nerves.) wstrząsnąć, `zszarpać`•- jarring -
5 rock
[rɔk] 1. n( substance) skała f; ( boulder) skała f, głaz m; (US) ( small stone) kamień m; (also: rock music) rock m; ( BRIT) ( sweet) twardy cukierek w kształcie spiralnej laseczki2. vtperson baby, cradle kołysać; waves ship kołysać +instr; explosion, news wstrząsać (wstrząsnąć perf) +instr3. vion the rocks — ( drink) z lodem post; ( ship) na skałach post; ( marriage etc) w rozsypce post
to rock the boat ( fig) — wprowadzać (wprowadzić perf) zamieszanie
* * *I [rok] noun1) ((a large lump or mass of) the solid parts of the surface of the Earth: The ship struck a rock and sank; the rocks on the seashore; He built his house on solid rock.) skała2) (a large stone: The climber was killed by a falling rock.) głaz3) (a type of hard sweet made in sticks: a stick of Edinburgh rock.) rodzaj cukierka•- rockery- rocky
- rockiness
- rock-bottom
- rock-garden
- rock-plant
- on the rocks II [rok] verb1) (to (cause to) swing gently backwards and forwards or from side to side: The mother rocked the cradle; This cradle rocks.) kołysać (się)2) (to swing (a baby) gently in one's arms to comfort it or make it sleep.) kołysać3) (to shake or move violently: The earthquake rocked the building.) zakołysać się•- rocker- rocky
- rockiness
- rocking-chair
- rocking-horse
- off one's rocker III [rok]((also rock music) music or songs with a strong, heavy beat and usually a simple melody: She likes rock; ( also adjective) a rock band.) rock -
6 shake up
vt* * *(to disturb or rouse (people) so as to make them more energetic.) wstrząsać -
7 shock
[ʃɔk] 1. nwstrząs m, szok m; (also: electric shock) porażenie nt (prądem)2. vtit came as a shock to hear that … — zaszokowała nas wiadomość, że …
* * *I 1. [ʃok] noun1) (a severe emotional disturbance: The news gave us all a shock.) wstrząs2) ((often electric shock) the effect on the body of an electric current: He got a slight shock when he touched the live wire.) porażenie3) (a sudden blow coming with great force: the shock of an earthquake.) wstrząs4) (a medical condition caused by a severe mental or physical shock: He was suffering from shock after the crash.) szok, wstrząs2. verb(to give a shock to; to upset or horrify: Everyone was shocked by his death; The amount of violence shown on television shocks me.) wstrząsać- shocker- shocking
- shockingly
- shock-absorber II [ʃok] noun(a bushy mass (of hair) on a person's head.) czupryna -
8 stagger
['stægə(r)] 1. vizataczać się (zatoczyć się perf), iść (pójść perf) zataczając się2. vt* * *['stæɡə]1) (to sway, move or walk unsteadily: The drunk man staggered along the road.) zataczać się2) (to astonish: I was staggered to hear he had died.) wstrząsać, ogłuszać3) (to arrange (people's hours of work, holidays etc) so that they do not begin and end at the same times.) układać przemiennie•
См. также в других словарях:
wstrząsnąć — dk Va, wstrząsnąćnę, wstrząsnąćtrząśniesz, wstrząsnąćtrząśnij, wstrząsnąćnął, wstrząsnąćnęła, wstrząsnąćnęli, wstrząsnąćtrząśnięty, wstrząsnąćnąwszy wstrząsać ndk I, wstrząsnąćam, wstrząsnąćasz, wstrząsnąćają, wstrząsnąćaj, wstrząsnąćał,… … Słownik języka polskiego
wstrząsnąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wstrząsać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrząsać się – wstrząsnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} drżeć, dygotać, chwiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Chory wstrząsnął się na całym ciele. Mury wstrząsały się od wybuchów. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wstrząsać — → wstrząsnąć … Słownik języka polskiego
otrząsnąć — dk Va, otrząsnąćnę, otrząśniesz, otrząśnij, otrząsnąćnął, otrząsnąćnęła, otrząsnąćnęli, otrząśnięty, otrząsnąćnąwszy otrząść dk XI, otrzęsę, otrzęsiesz, otrząś a. otrzęś, otrząsł, otrząśli a. otrzęśli, otrzęsiony, otrząsłszy otrząsać ndk I,… … Słownik języka polskiego
wstrząsać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wstrząsaćam, wstrząsaća, wstrząsaćają, wstrząsaćany {{/stl 8}}– wstrząsnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wstrząsaćnę, wstrząsaćnie, wstrząsaćnij, wstrząsaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poruszyć — dk VIb, poruszyćszę, poruszyćszysz, poruszyćrusz, poruszyćszył, poruszyćszony poruszać ndk I, poruszyćam, poruszyćasz, poruszyćają, poruszyćaj, poruszyćał, poruszyćany 1. «wyprowadzić z pierwotnego położenia, wprawić w ruch; ruszyć coś z miejsca» … Słownik języka polskiego
potrząsnąć — dk Va, potrząsnąćnę, potrząsnąćtrząśniesz, potrząsnąćtrząśnij, potrząsnąćnął, potrząsnąćnęła, potrząsnąćnęli, potrząsnąćtrząśnięty, potrząsnąćnąwszy potrząsać ndk I, potrząsnąćam, potrząsnąćasz, potrząsnąćają, potrząsnąćaj, potrząsnąćał,… … Słownik języka polskiego
sumienie — n I; lm D. sumienieeń «właściwość psychiczna, zdolność pozwalająca odpowiednio oceniać własne postępowanie jako zgodne lub niezgodne z przyjętymi normami etycznymi; świadomość odpowiedzialności moralnej za swoje czyny, postępowanie» Czułe,… … Słownik języka polskiego
użycie — n I 1. rzecz. od użyć Wstrząsnąć (lekarstwo) przed użyciem. Coś jest przeznaczone do jednorazowego użycia. Imiesłów w użyciu przymiotnikowym. 2. «stosowanie czegoś, posługiwanie się czymś» Sposób użycia leku. Coś jest łatwe, proste, przyjemne,… … Słownik języka polskiego
ws- — «przedrostek występujący przed spółgłoskami bezdźwięcznymi, tworzący czasowniki pochodne, uwydatniający początek, intensyfikację lub doprowadzenie do skutku tego, co oznacza czasownik podstawowy, np. wspiąć (się), wspomóc, wstrząsnąć, wstrzymać,… … Słownik języka polskiego
