-
1 wspominać
глаг.• вспоминать• вызывать• припоминать• упоминать• упомянуть* * *wspomina|ć\wspominaćny несов. 1. вспоминать;2. (napomykać) упоминать* * *wspominany несов.1) вспомина́ть2) ( napomykać) упомина́ть -
2 wspominać bukiet
упоминать букетOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wspominać bukiet
-
3 wspominać smak
упоминать вкусOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wspominać smak
-
4 potrzeba wspominać
надо упоминатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > potrzeba wspominać
-
5 zwyczaj wspominać
обычай упоминатьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zwyczaj wspominać
-
6 mile
\milej 1. мило; ласково;2. приятно;\mile wspominać вспоминать с удовольствием;
● ktoś jest \mile widziany кого-л. охотно принимают, кому-л. рады;coś jest \mile widziane что-л. желательно+* * *1) ми́ло; ла́сково2) прия́тноmile wspominać — вспомина́ть с удово́льствием
•- coś jest mile widzianeSyn: -
7 nadmieniać
глаг.• вспоминать• упоминать• упомянуть* * *nadmienia|ć\nadmieniaćny несов. книжн. упоминать; замечать; ср. nadmienić+napomykać, wspominać
* * *nadmieniany несов. книжн.упомина́ть; замеча́ть; ср. nadmienićSyn: -
8 napomykać
глаг.• намекать• намекнуть• упоминать* * *napomyka|ć\napomykaćny несов. o kim-czym упоминать о ком-чём, намекать на кого-что* * *napomykany несов. o kim-czymупомина́ть о ком-чём, намека́ть на кого-чтоSyn: -
9 upominać
глаг.• журить• отчитывать• предостерегать• предупредить• предупреждать• протестовать• упредить* * *делать замечания, усовещиватьwspominać, wymieniać упоминать* * *upomina|ć\upominaćny несов. kogo делать замечания, ставить на вид кому+napominać, karcić, strofować
* * *upominany несов. kogoде́лать замеча́ния, ста́вить на вид комуSyn:
См. также в других словарях:
wspominać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wspominaćam, wspominaća, wspominaćają, wspominaćany {{/stl 8}}– wspomnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, wspominaćnę, wspominaćnie, wspominaćniał, wspominaćnieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wspominać — → wspomnieć … Słownik języka polskiego
wspomnieć — dk VIIa, wspomniećmnę, wspomniećmnisz, wspomniećmnij, wspomniećmniał, wspomniećmnieli, wspomniećmniany wspominać ndk I, wspomniećam, wspomniećasz, wspomniećają, wspomniećaj, wspomniećał, wspomniećany 1. «wrócić myślą do tego, co minęło, przywieść … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
mile — mileej 1. «serdecznie, życzliwie, uprzejmie» Uśmiechnąć się mile do kogoś. Mile witać, przyjmować kogoś. ◊ Mile wspominać kogoś a. coś «wspominać kogoś a. coś z zadowoleniem, jako osobę albo rzecz miłą» ◊ Ktoś jest mile widziany; coś jest mile… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
dawno — i nieprawda «wyrażenie podkreślające, że coś wydarzyło się w odległej przeszłości i nie ma związku z obecnymi zdarzeniami, nie wpływa na nie, nie warto o tym wspominać»: Wiesiek, z którym byłam u Magdy, wcale nie jest starszy, a ty podwalałaś się … Słownik frazeologiczny
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
czule — czuleej «z czułością, miłością; tkliwie, serdecznie» Patrzeć czule na kogoś. Pożegnać się najczulej. Czule kogoś wspominać, pozdrawiać … Słownik języka polskiego
dzieje — blp, D. dziejejów 1. «zdarzenia, wypadki, fakty z życia społeczeństwa; historia» Dzieje starożytne, średniowieczne, nowożytne. Dzieje narodu polskiego. ◊ Od zarania dziejów «od początku, od bardzo dawna» 2. «wydarzenia, fakty, przejścia z życia… … Słownik języka polskiego
kochany — kochanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kochać (p.) kochany w użyciu przym. 1. «darzony, miłością, sympatią; drogi, miły» Kochany chłopiec. Kochane ręce matki. ∆ Kochany, mój kochany, kochany panie itp. «poufała, serdeczna forma zwracania… … Słownik języka polskiego