nadmienić

См. также в других словарях:

• nadmienić — dk VIa, nadmienićnię, nadmienićnisz, nadmienićmień, nadmienićnił, nadmienićniony nadmieniać ndk I, nadmienićam, nadmienićasz, nadmienićają, nadmienićaj, nadmienićał, nadmienićany, książk. «zrobić wzmiankę; napomknąć» Nadmienić w rozmowie o kimś,… …   Słownik języka polskiego

• nadmieniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadmieniaćam, nadmieniaća, nadmieniaćają, nadmieniaćany {{/stl 8}}– nadmienić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, nadmieniaćnię, nadmieniaćni, nadmieniaćmień, nadmieniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} czynić niewielką… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• krzyżyk — 1. Kłaść, położyć, stawiać, postawić na kimś, na czymś krzyżyk «zrezygnować z kogoś, z czegoś ostatecznie, zwątpić w kogoś, uznać coś za stracone»: Zdążyłam jednak nadmienić, że syn mój na pewno jeszcze nie jest na tyle zepsuty, żeby położyć na… …   Słownik frazeologiczny

• dodać — dk I, dodaćdam, dodaćdasz, dodaćdadzą, dodaćdaj, dodaćdał, dodaćdany dodawać ndk IX, dodaćdaję, dodaćdajesz, dodaćaj, dodaćał, dodaćany 1. «dać coś jako nadwyżkę albo jako część składową rzeczy już danej; dołożyć, dorzucić, dołączyć» Dodać cukru …   Słownik języka polskiego

• potrącić — dk VIa, potrącićcę, potrącićcisz, potrącićtrąć, potrącićcił, potrącićcony potrącać ndk I, potrącićam, potrącićasz, potrącićają, potrącićaj, potrącićał, potrącićany 1. «przechodząc obok, uderzyć z lekka kogoś lub coś, zwykle przez nieuwagę,… …   Słownik języka polskiego

• słusznie — słusznieej 1. «zgodnie z prawdą, z sensem, trafnie» Słusznie coś zauważyć, nadmienić. 2. «w sposób uzasadniony, mając podstawy do czegoś, sprawiedliwie» Słusznie się komuś coś należy. Słusznie się spodziewał nagrody za swe ostatnie dzieło. 3.… …   Słownik języka polskiego

• wspomnieć — dk VIIa, wspomniećmnę, wspomniećmnisz, wspomniećmnij, wspomniećmniał, wspomniećmnieli, wspomniećmniany wspominać ndk I, wspomniećam, wspomniećasz, wspomniećają, wspomniećaj, wspomniećał, wspomniećany 1. «wrócić myślą do tego, co minęło, przywieść …   Słownik języka polskiego

• zawadzić — dk VIa, zawadzićdzę, zawadzićdzisz, zawadzićwadź, zawadzićdził zawadzać ndk I, zawadzićam, zawadzićasz, zawadzićają, zawadzićaj, zawadzićał 1. «potrącić coś, zaczepić (czymś) o coś» Zawadzić o krzesło. Zawadzić nogą o kamień. 2. częściej ndk «być …   Słownik języka polskiego