-
1 wrzeszczeć
impf ⇒ wrzasnąć* * *(-ę, -ysz)* * *ipf.- ę -ysz scream, yell ( na kogoś at sb); wrzasnąć z bólu scream with pain; wrzeszczeć wniebogłosy l. na całe gardło scream bloody murder.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzeszczeć
-
2 wrzeszczeć
wrzeszczeć na k-o jemanden anschreien, jemanden anbrüllen -
3 wrzeszczeć
-
4 wrzeszczeć
глаг.• верещать• визжать• вопить• закричать• заорать• кричать• орать• реветь* * *несов. кричать, орать+krzyczeć, wydzierać się
* * *несов.крича́ть, ора́тьSyn: -
5 wrzeszczeć
1. beugler2. brailler3. criailler4. crier5. gueuler6. hurler7. piailler8. piauler9. tempêter10. vociférer -
6 wrzeszczeć
1 béic 2 cóch 3 scread 4 scréach -
7 wrzeszczeć
bërtas -
8 wrzeszczeć
bağırmak; haykırmak -
9 wrzeszczeć
rėktišaukti -
10 wrzeszczeć
верещати, горлати -
11 wrzeszczeć
1 hiyaw2 humiyaw3 kahol4 sigaw5 sumigaw6 tahol7 tumilî8 umangal9 umiyák10 umungal11 ungal12 unós -
12 wrzeszczeć
çuňsamak; çygyrmak; gykylyk; haýkyrmak; heňkirmek; narazyçylyk -
13 wrzeszczeć
1) στριγγλίζω2) φωνάζω -
14 wrzeszczeć jak potępieniec
= drzeć się jak potępieniec крича́ть благи́м ма́том -
15 drzeć się jak potępieniec
= wrzeszczeć jak potępieniec -
16 ryczeć
impf ⇒ ryknąć* * *( o lwie) to roar; ( o ośle) to bray; ( o byku) to bellow; ( o krowie) to moo; (o syrenie, radiu) to blare; ( wrzeszczeć) to yell; (pot: płakać) to blubber* * *ipf.- ę -ysz1. (= wydawać ryk) (t. o falach, tłumie, maszynach, pojazdach) roar; (zwł. o byku) bellow; ( o krowie) low; myśl. ( o jeleniu w okresie rui) bell; ( o ośle) bray; (= wrzeszczeć, zawodzić) bawl, yell; ryczeć jak lew roar like a lion; ryczeć ze śmiechu/z bólu/z wściekłości roar with laughter/pain/rage; ryczące czterdziestki żegl. the roaring forties.2. pot. (= płakać głośno) howl; przestań ryczeć stop howling.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ryczeć
-
17 wrzasnąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzasnąć
-
18 gardłować
глаг.• декламировать• шуметь* * *несов. 1. разглагольствовать;2. шуметь, орать во всю глотку, горланить+1. rozprawiać 2. krzyczeć, wrzeszczeć
* * *несов.1) разглаго́льствовать2) шуме́ть, ора́ть во всю гло́тку, горла́нитьSyn: -
19 krzyczeć
глаг.• верещать• визжать• вопить• выкрикивать• галдеть• закричать• кричать• накричать• орать• пищать• плакать• улюлюкать* * *krzycz|eć\krzyczećany несов. кричать;\krzyczeć na całe gardło кричать во всё горло
+ wrzeszczeć* * *krzyczany несов.крича́тьkrzyczeć na całe gardło — крича́ть во всё го́рло
Syn: -
20 potępieniec
сущ.• нечестивец* * *potępie|nieć♂, Р. \potępieniećńca церк. проклятый, осуждённый на вечные муки;● wrzeszczeć (drzeć się) jak \potępienieć кричать благим матом
* * *м, P potępieńca церк.про́клятый, осуждённый на ве́чные му́ки- drzeć się jak potępieniec
См. также в других словарях:
wrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, wrzeszczećczę, wrzeszczećczy, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli {{/stl 8}}– wrzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wrzeszczećnę, wrzaśnie, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego
wrzasnąć — → wrzeszczeć … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego
opętany — opętanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opętać (p.) opętany w użyciu przym. «szalony, gwałtowny, nieopanowany, obłędny» Opętany taniec. Opętana praca. opętany, opętana w użyciu rzecz., rzad. «człowiek niespełna rozumu, szalony; opętaniec,… … Słownik języka polskiego
верещать — укр. верещати, блр. верещаць, др. русск. верещати, ст. слав. врѣштати, болг. врещя, сербохорв. вриштати, словен. vreščati, чеш. vřeštěti, слвц. vrešt at , польск. wrzeszczec, в. луж. wrěšcec; см. Торбьёрнссон 2, 97. Ср. вереск, верезга.… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Wrzeszcz — Situation of Wrzeszcz within Gdańsk Wrzeszcz (pronounced [ˈvʒɛʃt͡ʃ] ( … Wikipedia
prześcieradło — pot. Drzeć się, rozdzierać się jak stare prześcieradło «bardzo głośno krzyczeć; wrzeszczeć»: Nie drzyj się jak stare prześcieradło, przecież już idę (...). Roz bezp 1999 … Słownik frazeologiczny
buzia — ż I, DCMs. buzi; lm D. buź a. buzi 1. «usta, zwłaszcza dziecięce lub dziewczęce (często z odcieniem pieszczotliwym, żartobliwym)» Otworzyć, rozdziawić buzię. Skrzywić buzię w podkówkę. Wetknąć palec w buzię. ◊ Buzia w ciup «usta ściągnięte,… … Słownik języka polskiego
hałasować — ndk IV, hałasowaćsuję, hałasowaćsujesz, hałasowaćsuj, hałasowaćował 1. «robić hałas, głośno się zachowywać; stukać, łomotać, huczeć; krzyczeć, wrzeszczeć» Hałasować podkutymi butami, garnkami w kuchni. Dzieci hałasują na podwórzu. Traktory,… … Słownik języka polskiego
nuż — «wyraz o charakterze ekspresywnym» a) «oznaczający (w połączeniu z bezokolicznikiem) nagłe, gwałtowne, intensywne rozpoczęcie czynności; nuże» A mały nuż wrzeszczeć. Dobiegł i nuż się wspinać na drzewo. b) «nadający wypowiedzi odcień obawy,… … Słownik języka polskiego