wadzić

См. также в других словарях:

• wadzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, wadzićdzę, wadzićdzi, wadź {{/stl 8}}{{stl 7}} być przeszkodą, stać na zawadzie; przeszkadzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego ponury nastrój nie wadził reszcie towarzystwa. Nie wadzić komuś swoją obecnością.{{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wadzić — ndk VIa, wadzićdzę, wadzićdzisz, wadź, wadzićdził 1. książk. «być przeszkodą, zawadą; przeszkadzać, zawadzać» Wadzić komuś swoją obecnością. Piesek nie wadził w mieszkaniu. Paweł spokojny, nie wadził nikomu. (Fredro) ◊ pot. Nie wadzi, nie… …   Słownik języka polskiego

• wadzić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} prowadzić kłótnie; spierać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wadzić się z sąsiadami, z rodziną. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• вадить — спорить, клеветать , диал. манить, обманывать , новгор. (Преобр. 1, 62), др. русск., ст. слав. вадити κατηγορεῖν, обадити calumniari , болг. обадя, обаждам извещаю , словен. vaditi заявлять, подавать жалобу, сознаваться; приманивать , чеш. vaditi …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• spierać się — ndk I, spierać sięam się, spierać sięasz się, spierać sięają się, spierać sięaj się, spierać sięał się «toczyć z kimś spór; wadzić się, sprzeczać się, polemizować» Spierać się ostro, zawzięcie. Spierać się o coś, na jakiś temat …   Słownik języka polskiego

• wadzenie — ↨ wadzenie się n I rzecz. od wadzić (się) …   Słownik języka polskiego

• waśnić — ndk VIa, waśnićnię, waśnićnisz, waśnićnij, waśnićnił, waśnićniony książk. «powodować waśnie, niesnaski, wywoływać niezgodę» Waśnić małżeństwo. waśnić się książk. «kłócić się, wadzić się» Waśnić się z kimś o coś. Waśnili się między sobą …   Słownik języka polskiego

• vodyti — ×võdyti, ija ( yja K), ijo ( yjo K) (l. wadzić, brus. вaдзiць) 1. intr. Lex73, Q433, SD1179,212, ŽCh273, Kos58, Sut, A1883,127, M, L, LVIV492, Rtr, NdŽ, FrnW, KŽ, Pln, Krž, Slm, On kenkti, daryti žalą: Ar võdys ligoniui obulys? J. Man niekas… …   Dictionary of the Lithuanian Language

• pospierać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, pospierać sięam się, pospierać sięa się, pospierać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} spierać się, wadzić się, kłócić się z kimś przez pewien czas; pokłócić się, poróżnić się, posprzeczać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• sprzeczać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeczać sięam się, sprzeczać sięa się, sprzeczać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} wadzić się z kimś, toczyć spór, kłótnię; spierać się, kłócić się, swarzyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprzeczać się o pieniądze.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• waśnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} prowadzić z kimś spór, kłótnię; wadzić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Waśnić się o spadek. Waśnić się w rodzinie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień