-
1 wątpliwość
сущ.• колебание• нерешительность• сомнение* * *wątpliwoś|ć♀ сомнение ň;nie ulega \wątpliwośćci не подлежит сомнению;
powziąć \wątpliwość со do czegoś усомниться в чём-л.;budzić (nasuwać) \wątpliwośćci вызывать сомнения
* * *жсомне́ние nnie ulega wątpliwości — не подлежи́т сомне́нию
powziąć wątpliwość co do czegoś — усомни́ться в чём-л.
-
2 podać coś w wątpliwość
подве́ргнуть что́-л. сомне́нию, усомни́ться в чём-л. -
3 wyrazić wątpliwość
выразить сомнениеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wyrazić wątpliwość
-
4 podać
глаг.• воздать• выдавать• давать• дарить• дать• задавать• издавать• испускать• отдать• подавать• подать• предоставить• предоставлять• преподать• уделить• уделять* * *1) (np. rękę) протянуть2) podać (poinformować) известить, объявить, сообщить3) podać (w wątpliwość) взять, поставить (под сомнение), подвергнуть (сомнению)4) podać (za kogoś, coś) выдать, представить (кем-то, чем-то другим)5) podać (do sądu) гл. подать (в суд)6) podać (na stół) гл. подать, поставить, сервировать7) podać (przekazać) гл. подать, передать, датьpodać się (do dymisji) гл. подать (в отставку)dostarczyć, doprowadzić гл. подать (доставить)dać, rokować (nadzieję) гл. подать (надежду)posunąć, przesunąć гл. подать (в сторону)wnieść, wystąpić, złożyć гл. подать (документы, жалобу)dać (jałmużnę) гл. подать (милостыню)podstawić (pociąg) гл. подать (поезд для посадки)dać, udzielić гл. подать (предоставить)przedstawić гл. подать (представить)hist. poduszne, pogłówne сущ. ист. подать (налог)* * *poda|ć\podaćny сов. 1. подать;\podać palto подать пальто; \podać obiad подать обед; \podać piłkę подать (передать) мяч;
2. сообщить; представить; дать;\podać adres дать адрес; \podać powód сообщить причину; \podać dokładne dane представить точные данные; \podać do nagrody представить к награде; \podać komendę подать команду, скомандовать; \podać sygnał дать сигнал; ● \podać konia подать (подвести) коня; \podać do druku (do gazet) опубликовать в печати; \podać do sądu kogo подать в суд на кого;
\podać coś w wątpliwość подвергнуть что-л. сомнению, усомниться в чём-л.* * *podany сов.1) пода́тьpodać palto — пода́ть пальто́
podać obiad — пода́ть обе́д
podać piłkę — пода́ть (переда́ть) мяч
2) сообщи́ть; предста́вить; датьpodać adres — дать а́дрес
podać powód — сообщи́ть причи́ну
podać dokładne dane — предста́вить то́чные да́нные
podać do nagrody — предста́вить к награ́де
podać komendę — пода́ть кома́нду, скома́ндовать
podać sygnał — дать сигна́л
•- podać do druku
- podać do gazet
- podać do sądu
- podać coś w wątpliwość -
5 Zweifel
Zweifel m wątpliwość f (an D co do G);ohne (jeden) Zweifel bez wątpienia;… steht außer Zweifel … jest ponad wszelką wątpliwość;im Zweifel sein mieć wątpliwości ( über A co do G);etwas in Zweifel ziehen podda(wa)ć w wątpliwość (A);es unterliegt keinem Zweifel, dass … nie ulega wątpliwości, że …;über jeden Zweifel erhaben sein nie nasuwać żadnych wątpliwości;mir kommen Zweifel, ob … nasuwają mi się wątpliwości, czy … -
6 kwestionować
глаг.• возражать• оспаривать• оспорить• отрицать* * *kwestionowa|ć\kwestionowaćny несов. оспаривать, подвергать сомнению+zaprzeczać, podawać w wątpliwość
* * *kwestionowany несов.оспа́ривать, подверга́ть сомне́ниюSyn: -
7 powątpiewanie
сущ.• сомнение* * *☼ сомнение, недоверие; z \powątpiewaniem с сомнением; недоверчиво+wątpliwość, niedowierzanie
* * *ссомне́ние, недове́риеz powątpiewaniem — с сомне́нием; недове́рчиво
Syn: -
8 zakwestionować
глаг.• возражать• оспаривать• оспорить• отрицать• усомниться* * *zakwestionowa|ć\zakwestionowaćny сов. со усомниться в чём, не признать чего, оспорить что;\zakwestionować wiarygodność czegoś усомниться в достоверности чего-л.; \zakwestionować prawo do czegoś оспорить право на что-л.* * *zakwestionowany сов. соzakwestionować wiarygodność czegoś — усомни́ться в достове́рности чего́-л.
zakwestionować prawo do czegoś — оспо́рить пра́во на что́-л.
Syn: -
9 nasunąć się
сов.1) надви́нуться2) предста́виться, подверну́ться3) прийти́ в го́лову; возни́кнутьnasunął się pomysł — возни́кла (пришла́ в го́лову) иде́я
nasunęła się wątpliwość — возни́кло сомне́ние
Syn: -
10 podawać
глаг.• воздать• выдавать• выслужить• давать• дарить• дать• задавать• издавать• испускать• обслуживать• отдать• подавать• подать• предоставить• предоставлять• преподать• прислуживать• служить• уделить• уделять* * *1) (informować) извещать, объявлять, сообщать2) podawać (np. rękę) протягивать3) podawać (w wątpliwość) брать, ставить (под сомнение), подвергать (сомнению)4) podawać (za kogoś, coś) выдавать, представлять (кем-то, чем-то другим)5) podawać (do sądu) подавать (в суд)6) podawać (np. na stół) подавать, ставить, сервировать7) podawać (przekazywać) подавать, передавать, давать* * *poda|wać\podawaćje, \podawaćwaj несов. 1. подавать;2. сообщать; представлять; давать; ● \podawać dziecko do chrztu крестить ребёнка, быть крёстным отцом (крёстной матерью); ср. podać* * *podaje, podawaj несов.1) подава́ть2) сообща́ть; представля́ть; дава́ть• -
11 postawić
глаг.• поставить• проставить* * *1) (np. pióra, sierść) взъерошить, ощетинить, поднять2) postawić (przed sądem) отдать (под суд)3) postawić (przedstawić) представить, предъявить4) pot. postawić (zapłacić) угостить5) postawić (na swoim) настоять, устар. поставить (на своём)6) postawić (napisać) поставить, проставить7) postawić (podnieść) поставить, поднять8) postawić (wysunąć) поставить, внести, выдвинуть9) postawić (zbudować) поставить, построить, возвести10) postawić, obstawić поставить, сделать ставку11) postawić, wystawić (np. pomnik) поставить (напр. памятник)zadać (pytanie) поставить (вопрос)przydzielić, wyznaczyć поставить (назначить)wystawić (np. sztukę) поставить (напр. пьесу)podać (w wątpliwość) поставить (под сомнение)wstawić поставить (поместить)podać (np. na stół) поставить (сервировать)nastawić, ustawić, zainstalować, założyć поставить (установить)ulokować, umieścić, zakwaterować разг. поставить (разместить)* * *postawi|ć\postawićony сов. поставить;\postawić dom поставить (построить)дом; \postawić na gazie поставить на газ (газовую плиту); \postawić kołnierz поднять воротник; \postawić warunek поставить условие; \postawić па jedną kartę поставить на (одну) карту;
\postawić kogoś na nogi поставить кого-л. на ноги;\postawić kogoś przed sądem отдать кого-л. под суд;\postawić na swoim поставить (настоять) на своём;
● \postawić komuś coś разг. поставить кому-л. что-л., угостить кого-л. чём-л. (в ресторане etc.)* * *postawiony сов.поста́витьpostawić dom — поста́вить (постро́ить)дом
postawić na gazie — поста́вить на газ (га́зовую плиту́)
postawić kołnierz — подня́ть воротни́к
postawić warunek — поста́вить усло́вие
postawić na jedną kartę — поста́вить на (одну́) ка́рту
postawić kogoś na nogi — поста́вить кого́-л. на́ ноги
postawić kogoś przed sądem — отда́ть кого́-л. под суд
postawić na swoim — поста́вить (настоя́ть) на своём
-
12 skrupuł
1) (wątpliwość) совесть, сомнение2) skrupuł (aptekarska jednostka wagowa) скрупул (аптечная весовая единица)hist. scripulum (antyczna jednostka wagowa) ист. скрупул (античная весовая единица)* * *♂, Р. \skrupułu совесть ž; сомнение ň (морального характера), щепетильность ž;bez \skrupułów без зазрения совести; miał (odczuwał) pewne \skrupuły у него были некоторые сомнения
* * *м, P skrupułuсо́весть ż; сомне́ние n ( морального характера), щепети́льность żbez skrupułów — без зазре́ния со́вести
miał (odczuwał) pewne skrupuły — у него́ бы́ли не́которые сомне́ния
-
13 stawić
глаг.• поставить* * *1) (czoła, opór) оказать (сопротивление)2) stawiać (wysuwać) ставить (вносить, выдвигать)zadawać (pytanie) ставить (вопрос)stawiać, obstawiać ставить (делать ставку)przydzielać, wyznaczać ставить (назначать)stawiać, wystawiać (np. pomnik) ставить (напр. памятник)realizować, wystawiać (np. sztukę) ставить (напр. пьесу)stawiać ставить (другие значения)podawać (w wątpliwość) ставить (под сомнение)stawiać (podnosić) ставить (поднимать)wstawiać ставить (помещать)stawiać (pisać) ставить (проставлять)podawać (np. na stół) ставить (сервировать)stawiać (budować) ставить (строить, возводить)instalować, nastawiać, ustawiać, zakładać ставить (устанавливать)kwaterować, lokować, umieszczać разг. ставить (размещать)stawiać (na swoim) устар. ставить (на своём)* * *stawi|ć\stawićony сов. несов. уст. поставить/ ставить;● \stawić czoło (opór) оказать/оказывать сопротивление
+ postawić/stawiać* * *stawiony сов. несов. уст.поста́вить / ста́вить- stawić opórSyn: -
14 nasunąć\ się
nasun|ąć sięсов. 1. надвинуться;2. представиться, подвернуться; 3. прийти в голову; возникнуть;\nasunąć\ sięął się pomysł возникла (пришла в голову) идея;
\nasunąć\ sięęła się wątpliwość возникло сомнение+1. nadciągnąć 2. nawinąć się, nastręczyć się 3. powstać
-
15 jede
jedes der Kinder każde z dzieci;mit jedem Tag z każdym dniem;… jeder Art … wszelkiego rodzaju;in jeder Beziehung pod każdym względem;um jeden Preis za wszelką cenę;ohne jeden Zweifel ponad wszelką wątpliwość;Stunde co godzinę;jedes Jahr co rok;jeder dritte co trzeci;jedes jeden Augenblick lada chwila;jeder von uns każdy z nas;hier kennt jeder jeden tu każdy zna każdego -
16 jeder
jedes der Kinder każde z dzieci;mit jedem Tag z każdym dniem;… jeder Art … wszelkiego rodzaju;in jeder Beziehung pod każdym względem;um jeden Preis za wszelką cenę;ohne jeden Zweifel ponad wszelką wątpliwość;Stunde co godzinę;jedes Jahr co rok;jeder dritte co trzeci;jedes jeden Augenblick lada chwila;jeder von uns każdy z nas;hier kennt jeder jeden tu każdy zna każdego -
17 jedes
jedes der Kinder każde z dzieci;mit jedem Tag z każdym dniem;… jeder Art … wszelkiego rodzaju;in jeder Beziehung pod każdym względem;um jeden Preis za wszelką cenę;ohne jeden Zweifel ponad wszelką wątpliwość;Stunde co godzinę;jedes Jahr co rok;jeder dritte co trzeci;jedes jeden Augenblick lada chwila;jeder von uns każdy z nas;hier kennt jeder jeden tu każdy zna każdego
См. также в других словарях:
wątpliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, M. wątpliwośćści {{/stl 8}}{{stl 7}} brak pewności w jakimś zakresie; wahanie, niepewność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wzbudzać wątpliwości. Mieć wątpliwości. Wyjaśniać wątpliwości.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wątpliwość — ż V, DCMs. wątpliwośćści; lm MD. wątpliwośćści «bycie wątpliwym; wahanie, powątpiewanie; niepewność» Dręcząca, uzasadniona wątpliwość. Wątpliwość jakiejś hipotezy. Cień wątpliwości. Mieć wątpliwości. Rozproszyć, rozwiać, wyjaśnić, rozstrzygnąć… … Słownik języka polskiego
ponad wszelką wątpliwość — {{/stl 13}}{{stl 7}} bez najmniejszych wątpliwości, z całą pewnością; niewątpliwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ustalono ponad wszelką wątpliwość winę podejrzanego. Ponad wszelką wątpliwość jest to najlepsza płyta tego zespołu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znak — 1. Coś jest, stoi, stanęło, znajduje się pod znakiem zapytania «coś jest niepewne lub kwestionowane»: (...) wykształcenie dzisiejszych urzędników stoi pod wielkim znakiem zapytania (...). L. Tyrmand, Dziennik. 2. Coś upływa, przebiega itp. pod… … Słownik frazeologiczny
mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
myśleć — 1. Ani myślę (ani myśli, ani myślał itp.) «nie mam (nie ma, nie miał itp.) zamiaru»: Ani myślę dyskutować o niczym (...). Z. Żurakowska, Jutro. Ale woźny rozsiadł się wygodnie na swoim krześle i ani myślał pozostawić nas przez chwilę samych. P.… … Słownik frazeologiczny
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
doprawdy — «wyraz określający stwierdzenie faktu albo (np. w pytaniu) niedowierzanie, wątpliwość itp.; rzeczywiście, istotnie, naprawdę» Doprawdy nie wiem, jak postąpić. Wyjeżdżam do Paryża. Doprawdy?! Chłopcy bardzo grzecznie się sprawują. Doprawdy? … Słownik języka polskiego
kontestacja — ż I, DCMs. kontestacjacji, blm «wyrażanie protestu, kwestionowanie czegoś, podawanie w wątpliwość; demonstrowanie, manifestowanie swojego sprzeciwu, zwłaszcza w kwestiach politycznych, religijnych, przejawiane często w twórczości literackiej,… … Słownik języka polskiego
kontestacyjny — «odnoszący się do kontestacji; będący wyrazem protestu, kwestionujący coś, podający coś w wątpliwość, sprzeciwiający się czemuś» Filmy kontestacyjne. Poezja kontestacyjna … Słownik języka polskiego
kontestować — ndk IV, kontestowaćtuję, kontestowaćtujesz, kontestowaćtuj, kontestowaćował, kontestowaćowany «zaprzeczać czemuś, kwestionować coś, podawać w wątpliwość, demonstrować, manifestować swój sprzeciw» Kontestująca młodzież. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
