-
1 virgo
Virgo -
2 Virgo
Virgo -
3 Virgo
-
4 Virgo
Virgo -
5 Virgo
Virgo -
6 Virgo
Virgo n virgoI'm Virgo, what sign are you? yo soy virgo, ¿tú qué signo eres?Multiple Entries: Virgo virgo
Virgo sustantivo masculino ( signo) Virgo; ■ sustantivo masculino y femenino (pl virgo or -gos) ( persona) tb virgo Virgo, Virgoan
virgo m Anat hymen ' Virgo' also found in these entries: Spanish: virgo English: Virgotr['vɜːgəʊ]1 VirgoVirgo ['vər.go:, 'vɪr-] n: Virgo mf'vɜːrgəʊ, 'vɜːgəʊa) ( sign) (no art) Virgo['vɜːɡǝʊ]N1) (=sign, constellation) Virgo m2) (=person) virgo mf* * *['vɜːrgəʊ, 'vɜːgəʊ]a) ( sign) (no art) Virgo -
7 virgo
virgo, inis, f. (verwandt mit vir), I) die (noch unverletzte) Jungfrau, das Mädchen, 1) eig.: Sabinae honesto ortae loco virgines, Cic.: Phoebea, der Lorbeerbaum (in den die von Apollo geliebte Daphne verwandelt wurde), Ov.: bellica, Pallas, Sil.: Saturnia, Vesta, Ov.: dea, Diana, Ov.: so auch virgo v. der Asträa, Verg. ecl. 4, 6: virgines doctae, v.d. Musen, Catull.: Virginis aequor, Hellespont, Ov.: virgo regia, Prinzessin, Ov.: virgines reginae, Prinzessinnen, Curt.: filia virgo, Komik. u. Quint.: virgo filia, Cic., Nep. u.a.: puella virgo (Ggstz. puer impubis), Capit. u.a.: filia virgo parvula, Plaut.: virgines anus, alte Jungfern, Augustin. – virgo Vestalis, Cic.: Plur. auch virgines sanctae, Hor., u. bl. virgines, Cic.: virginem capere, Tac.: virgo Vestalis maxima, auch bl. virgo maxima, die älteste Vestalin, Suet.: so auch natu maxima virgo, Ov.: virginum Vestalium vetustissima, Tac. – adi., jungfräulich, aetas, Corp. inscr. Lat. 6, 10082. – 2) übtr.: a) v. Tieren, die sich noch nicht begattet haben, equa virgo, Plin. u. Pallad.: lea virgo, Stat.: porca virgo, Mart.: piscis virgo, Plin. Val.: carnes virgines Fleisch von solchen Tieren, Plin. – b) v. Männern, ein jungfräulicher Mann, ein noch reiner Jüngling, Hieron. epist. 22, 21; adv. Iovin. 1, 4: puer virgo, Marc. Emp. 7 u. 8: v. einem Brautpaar, virgo puer Christi, virgo puella dei, Paul. Nol. carm. 24, 2. – c) v. lebl. Ggstdn., rein, unvermischt, unversehrt, ungebraucht, saliva, nüchterner Speichel, Tert.: terra, die jungfräuliche, Plin.: senecta, ehelos, Tert.: rosae, Apul.: charta virgo, noch ungebrauchtes Papier, Marc. Emp., eine noch nicht herausgegebene od. gelesene Schrift, Mart.: porrus virgo, Pelagon. veterin.: porri virgines, Marc. Emp.: monumentum virgo, Corp. inscr. Lat. 6, 13120. – rami rosarum virginum (sic enim clausae appellari solent), Evodicus in Augustin. epist. 168, 3. – 3) meton.: a) ein Gestirn, die Jungfrau, Cic. poët. de nat. deor. 2, 110. Hyg. astr. 2, 25 u. 3, 24. Manil. 2, 266: Virginis astrum, Manil. 2, 568: Pisces et Virginis astra, ibid. 2, 414. – b) Aqua Virgo od. bl. Virgo, ein von M. Agrippa nach Rom geleitetes sehr kühles Wasser, dessen Quelle eine Jungfrau entdeckt haben soll, j. Trevi genannt, Frontin. aqu. 10. Plin. 31, 42. Ov. art. am. 3, 385: anno novo auspicabar in Virginem desilire, ich weihte das n.J. mit einem Sprung in die J. ein, Sen. ep. 83, 5. – II) im weiteren Sinne von jungen weiblichen Personen, auch wenn ihre Keuschheit verletzt ist, a) unverheiratet, das Mädchen, virgo adultera, v. der Medea, Ov.: v. der Penthesilea, Verg. – b) verheiratet, die junge Frau, v. der Pasiphaë, Verg.: virginum matres iuvenumque, Hor. – / o lang Verg. Aen. 6, 45; 7, 331; 11, 508. Ov. met. 14, 135; trist. 4, 4, 67: kurz Stat. silv. 1, 2, 116. Iuven. 3, 110; 8, 265; 9, 72; 14, 29. Auson. epigr. 103, 2. – Vulg. Abl. Plur. virginebus, Corp. inscr. Lat. 6, 5175. – Nbf. birgo, Corp. inscr. Lat. 9, 2076, 4: Nbf. firgo nach Carnutus bei Cassiod. de orthogr. (VII) 148, 9.
-
8 virgo
virgo, inis, f. (verwandt mit vir), I) die (noch unverletzte) Jungfrau, das Mädchen, 1) eig.: Sabinae honesto ortae loco virgines, Cic.: Phoebea, der Lorbeerbaum (in den die von Apollo geliebte Daphne verwandelt wurde), Ov.: bellica, Pallas, Sil.: Saturnia, Vesta, Ov.: dea, Diana, Ov.: so auch virgo v. der Asträa, Verg. ecl. 4, 6: virgines doctae, v.d. Musen, Catull.: Virginis aequor, Hellespont, Ov.: virgo regia, Prinzessin, Ov.: virgines reginae, Prinzessinnen, Curt.: filia virgo, Komik. u. Quint.: virgo filia, Cic., Nep. u.a.: puella virgo (Ggstz. puer impubis), Capit. u.a.: filia virgo parvula, Plaut.: virgines anus, alte Jungfern, Augustin. – virgo Vestalis, Cic.: Plur. auch virgines sanctae, Hor., u. bl. virgines, Cic.: virginem capere, Tac.: virgo Vestalis maxima, auch bl. virgo maxima, die älteste Vestalin, Suet.: so auch natu maxima virgo, Ov.: virginum Vestalium vetustissima, Tac. – adi., jungfräulich, aetas, Corp. inscr. Lat. 6, 10082. – 2) übtr.: a) v. Tieren, die sich noch nicht begattet haben, equa virgo, Plin. u. Pallad.: lea virgo, Stat.: porca virgo, Mart.: piscis virgo, Plin. Val.: carnes virgines Fleisch von solchen Tieren, Plin. – b) v. Männern, ein jungfräulicher Mann, ein noch reiner Jüngling, Hieron. epist. 22, 21; adv. Iovin. 1, 4: puer virgo, Marc. Emp. 7 u. 8: v. einem Brautpaar, virgo puer Christi, virgo puella dei, Paul.————Nol. carm. 24, 2. – c) v. lebl. Ggstdn., rein, unvermischt, unversehrt, ungebraucht, saliva, nüchterner Speichel, Tert.: terra, die jungfräuliche, Plin.: senecta, ehelos, Tert.: rosae, Apul.: charta virgo, noch ungebrauchtes Papier, Marc. Emp., eine noch nicht herausgegebene od. gelesene Schrift, Mart.: porrus virgo, Pelagon. veterin.: porri virgines, Marc. Emp.: monumentum virgo, Corp. inscr. Lat. 6, 13120. – rami rosarum virginum (sic enim clausae appellari solent), Evodicus in Augustin. epist. 168, 3. – 3) meton.: a) ein Gestirn, die Jungfrau, Cic. poët. de nat. deor. 2, 110. Hyg. astr. 2, 25 u. 3, 24. Manil. 2, 266: Virginis astrum, Manil. 2, 568: Pisces et Virginis astra, ibid. 2, 414. – b) Aqua Virgo od. bl. Virgo, ein von M. Agrippa nach Rom geleitetes sehr kühles Wasser, dessen Quelle eine Jungfrau entdeckt haben soll, j. Trevi genannt, Frontin. aqu. 10. Plin. 31, 42. Ov. art. am. 3, 385: anno novo auspicabar in Virginem desilire, ich weihte das n.J. mit einem Sprung in die J. ein, Sen. ep. 83, 5. – II) im weiteren Sinne von jungen weiblichen Personen, auch wenn ihre Keuschheit verletzt ist, a) unverheiratet, das Mädchen, virgo adultera, v. der Medea, Ov.: v. der Penthesilea, Verg. – b) verheiratet, die junge Frau, v. der Pasiphaë, Verg.: virginum matres iuvenumque, Hor. – ⇒ o lang Verg. Aen. 6, 45; 7, 331; 11, 508. Ov. met. 14, 135; trist. 4, 4, 67: kurz Stat. silv. 1, 2,———— -
9 virgo
virgo, ĭnis, f. [st2]1 [-] jeune fille, vierge. [st2]2 [-] nymphe. [st2]3 [-] vestale. [st2]4 [-] Astrée ou Thémis. [st2]5 [-] la Vierge (signe du zodiaque). [st2]6 [-] jeune femme (mariée). [st2]7 [-] jeune femelle. [st2]8 [-] adj. vierge, non marié; pur, intact, neuf. - virginum absolutio, Cic. Cat. 3, 4, 9: acquittement des vestales. - virgo bellica, Ov. M. 4,754: la déesse des combats (= Pallas). - virgines sanctae, Hor.: les vestales. - virgo Saturnia, Ov.: Vesta. - virgo dea, Ov.: la chaste déesse (= Diane). - virgo porca, Mart. 13, 56, 1: truie qui n'a pas été accouplée. - virgines carnes, Plin. 28, 4, 10: chairs d'animaux vierges. - virgo saliva, Tert.: salive d'une personne à jeun. - virgo terra, Plin.: terre non exploitée. - virgo charta, Mart. 1, 67, 7: manuscrit qui n'a pas été publié. - (Aqua) Virgo: l'eau de la Vierge (source découverte par une jeune fille et qu'Agrippa amena à Rome par un aqueduc). - desilire in Virginem, Sen.: se plonger dans la fontaine de la Vierge.* * *virgo, ĭnis, f. [st2]1 [-] jeune fille, vierge. [st2]2 [-] nymphe. [st2]3 [-] vestale. [st2]4 [-] Astrée ou Thémis. [st2]5 [-] la Vierge (signe du zodiaque). [st2]6 [-] jeune femme (mariée). [st2]7 [-] jeune femelle. [st2]8 [-] adj. vierge, non marié; pur, intact, neuf. - virginum absolutio, Cic. Cat. 3, 4, 9: acquittement des vestales. - virgo bellica, Ov. M. 4,754: la déesse des combats (= Pallas). - virgines sanctae, Hor.: les vestales. - virgo Saturnia, Ov.: Vesta. - virgo dea, Ov.: la chaste déesse (= Diane). - virgo porca, Mart. 13, 56, 1: truie qui n'a pas été accouplée. - virgines carnes, Plin. 28, 4, 10: chairs d'animaux vierges. - virgo saliva, Tert.: salive d'une personne à jeun. - virgo terra, Plin.: terre non exploitée. - virgo charta, Mart. 1, 67, 7: manuscrit qui n'a pas été publié. - (Aqua) Virgo: l'eau de la Vierge (source découverte par une jeune fille et qu'Agrippa amena à Rome par un aqueduc). - desilire in Virginem, Sen.: se plonger dans la fontaine de la Vierge.* * *Virgo, virginis, pen. corr. com. gen. Quintil. Vierge, Pucelle.\Iugatae nondum thalamis virgines. Seneca. Qui ne sont encore mariees.\Laudatissima virgo dote formae. Ouid. Excellentement bien douee et garnie de beaulté.\Matura virgo. Horat. Preste à marier.\Nitidae virgines. Horat. Parees nettement et proprement.\Sanctae virgines. Horat. Religieuses.\Virgo, pro Muliere. Horat. Femme mariee. -
10 virgō
virgō inis, f [VERG-], a maid, maiden, virgin: illa Vestalis: bellica, i. e. Pallas, O.: Saturnia, i. e. Vesta, O.: virgo filia: dea, i. e. Diana, O.: notae Virginum poenae, i. e. of the Danaides, H.: Virginum absolutio, i. e. of the Vestals: Virgines sanctae, the Vestals, H.: Iam redit et Virgo, i. e. Astrœa, V.—A young female, young woman, girl: infelix V.: Virgines nuptae, H., O.—A constellation, the Virgin, Virgo, C.—In the phrase, Aqua Virgo, an aqueduct in Rome, now Fontana Trevi: artūs Virgine tinguit aquā, O.; cf. gelidissima Virgo, O.* * *maiden, young woman, girl of marriagable age; virgin, woman sexually intact -
11 virgo
virgo, ĭnis, f. [root varg-; Sanscr. ūrg, strength, ūrga-jami, nourish; Gr. orgaô, to swell, orgê, impulse], a maid, maiden, virgin (cf. puella).I.Lit.A.In gen.:B.cum Sabinas honesto ortas loco virgines rapi jussit,
Cic. Rep. 2, 7, 12:(oratio philosophorum) casta, verecunda, virgo incorrupta,
id. Or. 19, 64:bellica,
i. e. Pallas, Ov. M. 4, 754; Sil. 7, 459:Saturnia,
i. e. Vesta, Ov. F. 6, 383:Vestalis,
Cic. Rep. 2, 14, 26; 3, 10, 17.—In apposition:virgo filia,
Cic. Rep. 2, 37, 63: dea, the virgin goddess, i. e. Diana, Ov. M. 12, 28; Mart. 10, 92, 8.— Transf., of female animals that have not coupled, Plin. 28, 9, 41, § 147:lea,
Stat. Th. 12, 357:porca,
Mart. 13, 56, 1.—Adject.:carnes,
Plin. 28, 4, 10, § 43; cf.equa,
Pall. 1, 35 fin.:buculae,
Arn. 7, 224.—In partic., of particular virgins.—Of a Vestal:II.qui esset decimus annus post Virginum absolutionem,
Cic. Cat. 3, 4, 9; Hor. C. 3, 30, 9:virgines sanctae,
the Vestals, id. ib. 1, 2, 27.— Of Diana, Hor. C. 1, 12, 22; 3, 22, 1.—Of the Danaides, Hor. C. 3, 11, 26.—Of Astrœa, Verg. E. 4, 6.—Transf.A.In gen., of young females, a young woman, girl, Ov. H. 6, 133; Sil. 3, 435; Just. 1, 3, 2; Curt. 5, 1, 38; Verg. E. 6, 47; 6, 52; Hor. C. 2, 8, 23; 3, 14, 9.—B.In the eccl. fathers, of males, Tert. Virg. Vel. 8; Hier. adv. Jovin. 1, 4; id. Ep. 22, 21; Paul. Nol. Carm. 22, 2. —C.The constellation Virgo in the zodiac, Cic. poët. N. D. 2, 42, 110; Hyg. Astr. 2, 25; 3, 24.—D.Aqua Virgo, or simply Virgo, a stream of cold water brought to Rome in an aqueduct constructed by M. Agrippa (so called because a young girl discovered its source), now Fontana Trevi, Front. Aquaed. 10; Plin. 31, 3, 25, § 42; Sen. Ep. 83, 5; Cassiod. Var. 7, 6; Ov. A. A. 3, 385; id. Tr. 3, 12, 22; Mart. 6, 42, 18; 11, 47, 6; 14, 163, 2 al.; cf. Becker, Antiq. 1, p. 703 sq.—E.Of things; as an adjectival appellative for unwedded, pure, unused (mostly post-class.):senecta,
i. e. unmarried, Tert. adv. Valent. 5:saliva,
fasting, id. Jejun. 6:terra,
untilled, Plin. 33, 3, 15, § 52: charta, i. e. that has not been read or published, Mart. 1, 67, 7:EMIT ET COMPARAVIT LOCVM VIRGINEM,
vacant, Inscr. Orell. 4566. -
12 virgo
-
13 Virgo
Virgo ['vɜ:gəʊ]1 noun∎ he's a Virgo il est (du signe de la) ViergeAstrology de la Vierge;∎ he's Virgo il est (du signe de la) Vierge -
14 virgo
virgo virgo, inis f девушка -
15 Virgo
-
16 Virgo
Virgo [ˊvɜ:gəυ] nДе́ва ( созвездие и знак зодиака) -
17 virgo
virgo f poet дева (девственница) -
18 virgo
-
19 Virgo
• Virgo• Panna -
20 Virgo
• Virgo• Virgoan
См. также в других словарях:
Virgo — may refer to:* Virgo (astrology), an astrological sign * Virgo (band), a musical project between Andre Matos and Sascha Paeth * Virgo (constellation), a constellation * Virgo (mobile suit), a mobile suit from Mobile Suit Gundam Wing * Virgo… … Wikipedia
Virgo — steht für: ein Sternbild und Tierkreiszeichen, siehe Jungfrau (Sternbild) Virgo Galaxienhaufen, im gleichnamigen Sternbild Virgo Superhaufen, enthält unter anderem den Virgo Galaxienhaufen Virgo (Gravitationswellendetektor) Virgo (Screenreader),… … Deutsch Wikipedia
VIRGO — франко итальянский детектор гравитационных волн, расположенный в EGO (Европейская гравитационная обсерватория) (коммуна Кашина вблизи итальянского города Пиза). Основной частью детектора является лазерный интерферометр Майкельсона, каждое плечо… … Википедия
VIRGO — ist ein französisch italienischer Gravitationswellendetektor, dessen Kernstück ein Michelson Interferometer mit je 3 Kilometer langen Armen ist. In diesem Interferometer wird Laserlicht mehrere Male hin und hergeworfen, so dass ein Laser… … Deutsch Wikipedia
VIRGO — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
Virgo — Vir go, n. [L. virgo a virgin, the constellation Virgo in the zodiac. See {Virgin}.] (Astron.) (a) A sign of the zodiac which the sun enters about the 21st of August, marked thus [[Virgo]] in almanacs. (b) A constellation of the zodiac, now… … The Collaborative International Dictionary of English
virgo — (Del lat. virgo, virgen). 1. adj. virgen. U. t. c. s. f.) 2. Dicho de una persona: Nacida bajo el signo zodiacal de Virgo. Yo soy virgo, ella es piscis. U. t. c. s.) 3. m. himen … Diccionario de la lengua española
Virgo — zodiacal constellation, c.1000, from L. Virgo the virgin (see VIRGIN (Cf. virgin)). Meaning person born under the sign of Virgo is attested from 1917 … Etymology dictionary
virgo — s. m. 1. [Astrologia, Astronomia] O mesmo que virgem. 2. [Popular] Virgindade da mulher. = HÍMEN ‣ Etimologia: latim virgo, inis … Dicionário da Língua Portuguesa
Virgo — (lat.), 1) Jungfrau; 2) Beiname der Minerva (s. Parthenos), Fortuna u. Victoria … Pierer's Universal-Lexikon
Virgo — (lat.), Jungfrau; auch ein Sternbild, s. Jungfrau … Meyers Großes Konversations-Lexikon