-
1 Opfer
'ɔpfərn1) ( Verzicht) sacrificio m, renuncia f2) ( Person) víctima f<-s, ->3 dig (Person) víctima Feminin; die Überschwemmung forderte viele Opfer la inundación causó muchas víctimas; jemandem/etwas zum Opfer fallen ser víctima de alguien/de algoein Opfer(für etw/jn) bringen hacer un sacrificio (por algo/alguien)einer Sache/jm zum Opfer fallen ser víctima de algo/alguien -
2 Opfer
Opfer, I) eig.: sacrificium. sacrum od. Plur. sacra (im allg., jedes Opfer als heilige Handlung). – victĭma. hostia (das Opfertier, und [1834] zwar vict. ein größeres, z.B. ein Stier, u. gew. als Dankopfer nach einem glücklichen Ereignis, host. ein kleineres, z.B. ein Lamm, u. gew. als Sühnopfer, um den Zorn der Götter zu besänftigen, eine üble Vorbedeutung abzuwenden etc., dargebracht. Auch konnte die vict. nur von dem eig. Opfernden, die host. von jedem Priester geopfert werden). – ein O. zur Sühne. s. Sühnopfer: festgesetzte, jährliche Opfer, sacrificia stata, anniversaria: ein O. schlachten, victĭmam od. hostiam caedere: ein O., etw. als O. bringen, s. opfern no. I u. II: ein O. vollziehen, sacrum perpetrare: ein O. erneuern, sacra instaurare: durch ein O. reinigen, lustrare: durch ein O. sühnen, piare: durch ein O. entsündigen, expiare: beim Grabe der Eltern ein O. (Totenopfer) bringen, parentare: den Manen ein O. bringen, manes expiare: das O. fällt günstig aus, hostiā litatur; hostia od. victĭma litat: das O. fällt sehr günstig aus, optime litatur: das O. fällt nicht günstig aus, hostia od. victĭma nulla litat; sacrificium non litat. – II) uneig.: a) der Mensch, der gleichs. als Opfertier fällt: victĭma (doch nur da, wo ein Mensch gleichs. als Opfertier dem Tod anheimgegeben wird oder sich selbst gibt, Decius se praebuit victĭmam rei publicae, Cic. de fin: 2, 61; vgl. Liv. 8, 9, 8: pro republica, exercitu, legionibus me devoveo, v. Decius). – Außerdem wird es häufig in der Beziehung »ein Opfer von etw. werden, als ein Opfer von etwas fallen« umschr., z.B. ein O. des Staates werden, ab republica interfici: ein O. seines Wagnisses werden, in ipso conatu opprimi: ein O. des Hasses werden, invidiā conflagrare: das O. eines ungerechten Richterspruchs werden, iudicio iniusto circumveniri: als ein O. seiner Herrschaft fallen, potentiam supplicio expiare. – b) alles, was gleichs. als Opfer dargebracht wird: beneficium (Wohltat, Guttat, Gefälligkeit, die man leistet). – iactura (Aufopferung von Geld etc. zu gewissen Zwecken). – incommodum (Nachteil, z.B. dantem aliquo incommodo afficere, den Geber einige Opfer kosten). – damnum (Verlust, Ggstz. lucrum). – merces (wie μισϑός, Unkosten = -Nachteil etc., z.B. magnā mercede, non sine magna mercede = mit großen od. schweren Opfern, nicht ohne große od. schwere Opfer: u. data merces est doloris mei magna, ich habe für meinen Jammer mit schweren Opfern gebüßt). – ein O. bringen, rei familiaris iacturam facere (von seinem Vermögen aufopfern); de suis commodis aliquam partem amittere (von seinen Vorteilen einen Teil fahren lassen): was hätte ich euch für Opfer gebracht, quod a me beneficium haberetis. – jmdm. od. einer Sache etwas zum O. bringen, s. opfern, aufopfern.
-
3 Beute
'bɔytəfbotín mBeute ['bɔɪtə]1 dig (Fang) botín Maskulin; (eines Tieres) presa Feminin; reiche Beute machen (umgangssprachlich) sacar un buen botín2 dig(gehobener Sprachgebrauch: Opfer) víctima Feminin; leichte Beute für jemanden sein ser una víctima fácil para alguiendie (ohne Pl) -
4 Leidtragende
'laɪttraːgəndə 1. f (m - Leidtragender)( Trauernde(r)) familiar del difunto m/f, deudo/deuda m/f2. m/f( Geschädigte) víctima f( Plural Leidtragenden) der, die -
5 Todesopfer
-
6 Kriegsopfer
-
7 Dankfest
Dankfest, gratulatio (als Danksagung). – supplicatio (als feierliche Demütigung vor Gott). – ein D. anordnen, gratulationem od. supplicationem decernere: ein D. halten, gratulationem facere; supplicationem habere. – Dankgebet, gratulatio. – grates od. gratiae deo agendae od. actae (absol. od. für etc., pro alqa re, od. daß etc., quod m. Konj.). – Bitt- u. Dankgebete, preces gratulationesque: Lob- u. Dankgebet, laudes gratesque. – ein D. darbringen, gratias deo agere: ein Lob- u. D. darbringen, laudes gratesque deo agere (absol. od. für etc., pro alqa re, od. daß etc., quod m. Konj.). – Dankopfer, victīma (das Opfertier). – laudes gratesque (Lob- und Dankgebet).
-
8 Menschenopfer
Menschenopfer, hostia od. victima humana (s. »Opfer« über host. u. vict.). – die barbarische Gewohnheit der M., barbara consuetudo hominum immolandorum: M. bringen, humanas hostias od. pro victimis homines immolare; homines immolare; humanas victimas mactare: ein M. bringen, hominem immolare; einem Gotte, alci humanā hostiā facere od. litare.
-
9 Opferseher
Opferseher, haruspex. – Opferstier, bos victima. – einen O. kaufen, bovem emere ad altaria. – Opfertier, s. Opfer no. I. – Opfertod, devotio (das sich den unterirdischen Göttern Weihen). – der O. fürs Vaterland, mors, quam alqs pro patria occumbit. – den O. fürs Vaterland sterben, s. (sich) aufopfern (fürs V.) no. I.
-
10 Stiergefecht
Stiergefecht, pugna oder certamen taurorum (Gefecht der Stiere untereinander). – dimicatio oder pugna adversus taurum oder tauros (der Menschen mit einem Stier oder mit Stieren). – einen St. bestehen, pugnare adversus taurum od. tauros. – Stiergestalt, tauri forma. – er hat eine St., ei taurinum caput est et deinde corpus omne. – Stierkampf, s. Stiergefecht. – Stieropfer, bos victima caesa. – ein St. bringen, bovem victimam immolare.
-
11 Anschlag
'anʃlaːkm1) ( Plakat) cartel m2) ( Schreibmaschinenanschlag) pulsación f3) ( Attentat) POL atentado m, golpe m4) TECH tope m, limitador m<-(e)s, -schläge>2 dig (Überfall) atentado Maskulin [auf contra]; einen Anschlag auf jemanden verüben atentar contra alguien; einem Anschlag zum Opfer fallen ser víctima de un atentadodereinen Anschlag auf etw/jn verüben atentar contra algo/alguien, cometer un atentado contra algo/alguien3. [von Schraube, Knopf, Hahn]5. [am Klavier] -
12 Menschenleben
das -
13 Sündenbock
'zyndənbɔkmchivo expiatorio m, cabeza de turco f(umgangssprachlich) cabeza Feminin de turco; jemanden zum Sündenbock machen convertir a alguien en cabeza de turcoder -
14 Verkehrstote
muerto, -a Maskulin, Feminin en accidente de tráficoder -
15 verunglücken
fɛr'unglykənvsufrir un accidente, ser víctima de un accidente2 dig (misslingen) salir mal( Perfekt ist verunglückt) intransitives Verbtödlich/schwer verunglücken tener un accidente mortal/grave -
16 Anschlagsopfer
-
17 Drogentote
-
18 Drogentoter
-
19 Katastrophenopfer
-
20 Leidtragender
'laɪttraːgəndərm (f - Leidtragende)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Víctima — Víctima, en primer término. es todo ser viviente sacrificado o destinado al sacrificio. Sin embargo, desde el punto de vista utilizado habitualmente, una víctima es la persona que sufre un daño o perjuicio, que es provocado por una acción, ya sea … Wikipedia Español
VICTIMA — Isidoro sacrificium proprie erat, quod post victoriam, superatis hostibus; Diis offerebatur: hinc ut videtur, dicta: an quod vi ictus caderet percussa? an quod vincta ad aram staret? Nonnumquam cum Hostia confunditur. Namque Ovidiô teste, l. 1.… … Hofmann J. Lexicon universale
victimă — VÍCTIMĂ, victime, s.f. 1. Persoană care suferă chinuri fizice sau morale din partea oamenilor, a societăţii, din cauza propriilor greşeli etc. 2. Persoană care suferă de pe urma unei întâmplări nenorocite (boală, accident, jaf, crimă etc.). 3.… … Dicționar Român
víctima — 1. Además de ‘persona o animal sacrificado o destinado al sacrificio’, significa ‘persona que padece daño o ha muerto por causa ajena o fortuita’: «El año pasado el saldo de víctimas fue de 799 muertos y 3650 personas lesionadas» (Tiempo [Col.]… … Diccionario panhispánico de dudas
víctima — (Del lat. vĭctima). 1. f. Persona o animal sacrificado o destinado al sacrificio. 2. Persona que se expone u ofrece a un grave riesgo en obsequio de otra. 3. Persona que padece daño por culpa ajena o por causa fortuita. 4. Persona que muere por… … Diccionario de la lengua española
víctima — 1. accidente grave o fatal. 2. las víctimas de un accidente grave o fatal. 3. persona muerta, herida o inutilizada de otro modo en la guerra. 1. caso de muerte de un individuo. 2. estado, enfermed … Diccionario médico
victima — index victim Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
víctima — (Del lat. victima.) ► sustantivo femenino 1 Persona o animal que sufre o padece daño por culpa ajena o por causa fortuita: ■ fue víctima de una salvaje paliza. SINÓNIMO damnificado 2 Persona que muere por estas causas: ■ el terremoto se cobró… … Enciclopedia Universal
víctima — s f 1 Persona o animal que sufre algún daño físico o moral, o que muere a causa de los maltratos o actos nocivos de otro, o como consecuencia de algún hecho adverso, como un accidente, o un desastre natural, etc: la víctima de un robo, las… … Español en México
víctima — {{#}}{{LM SynV40865}}{{〓}} {{CLAVE V39870}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}víctima{{]}} {{《}}▍ s.f.{{》}} = {{<}}1{{>}} afectado • perjudicado • damnificado = {{<}}2{{>}} {{SynM27406}}{{↑}}muerto{{↓}} • baja {{#}}{{LM… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
víctima — sustantivo femenino 1) afectado, perjudicado, damnificado. El damnificado es una víctima en una catástofre colectiva. 2) muerto baja (esp. en combate). * * * Sinónimos: ■ martirizado, muerto, herido, dañado, pasivo … Diccionario de sinónimos y antónimos