Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

vānĭtas

  • 1 vanitas

    vānĭtās, ātis, f. l'état de vide, de non-réalité. [st1]1 [-] vaine apparence, mensonge.    - opinionum vanitas, Cic. Leg. 1, 29: opinions trompeuses.    - non pudet vanitatis? Ter. Phorm. 3, 2, 41: n'as-tu pas honte de manquer à ta parole?    - magicae vanitates, Plin. 26, 4, 9, § 18: les impoostures de la magie. --- cf. Plin. 27, 8, 35, § 57. [st1]2 [-] paroles creuses, trompeuses.    - blanda vanitas, Cic. Lael. 99: mensonges flatteurs. [st1]3 [-] tromperie, fraude.    - cf. Gell. 18, 4, 10, défin. du mot vani).    - nec est quicquam turpius vanitate, Cic. Off. 1: il n'y a rien de plus honteux que la tromperie.    - impertiri sine vanitate, Cic. Off. 1, 151: distribuer sans fraude. [st1]4 [-] vanité, frivolité, légèreté.    - vanitas populi, Liv. 44, 22, 10: légèreté du peuple.    - famam vanitatis metuere, Tac. H. 4: craindre de passer pour un vaniteux. [st1]5 [-] inutilité.    - vanitas itineris, Liv. 40, 22, 5: voyage stérile. [st1]6 [-] vanité, jactance, fanfaronnade.    - Sall. C. 23, 2 ; J. 38; Liv. 45, 31, 7; Tac. Agr. 18; H. 3, 73.
    * * *
    vānĭtās, ātis, f. l'état de vide, de non-réalité. [st1]1 [-] vaine apparence, mensonge.    - opinionum vanitas, Cic. Leg. 1, 29: opinions trompeuses.    - non pudet vanitatis? Ter. Phorm. 3, 2, 41: n'as-tu pas honte de manquer à ta parole?    - magicae vanitates, Plin. 26, 4, 9, § 18: les impoostures de la magie. --- cf. Plin. 27, 8, 35, § 57. [st1]2 [-] paroles creuses, trompeuses.    - blanda vanitas, Cic. Lael. 99: mensonges flatteurs. [st1]3 [-] tromperie, fraude.    - cf. Gell. 18, 4, 10, défin. du mot vani).    - nec est quicquam turpius vanitate, Cic. Off. 1: il n'y a rien de plus honteux que la tromperie.    - impertiri sine vanitate, Cic. Off. 1, 151: distribuer sans fraude. [st1]4 [-] vanité, frivolité, légèreté.    - vanitas populi, Liv. 44, 22, 10: légèreté du peuple.    - famam vanitatis metuere, Tac. H. 4: craindre de passer pour un vaniteux. [st1]5 [-] inutilité.    - vanitas itineris, Liv. 40, 22, 5: voyage stérile. [st1]6 [-] vanité, jactance, fanfaronnade.    - Sall. C. 23, 2 ; J. 38; Liv. 45, 31, 7; Tac. Agr. 18; H. 3, 73.
    * * *
        Vanitas, pen. corr. vanitatis, foem. gen. Cic. Menterie, Mensonge.
    \
        Vanitati opponitur Constantia. Cic. Inconstance, quand quelque chose se desment.

    Dictionarium latinogallicum > vanitas

  • 2 vanitas

    vānĭtas, ātis, f. [vanus].
    I.
    Lit., emptiness, nothingness, nullity, want of reality: nulla in caelo nec fortuna, nec temeritas, nec erratio, nec vanitas inest;

    contra omnis ordo, veritas, ratio, constantia,

    Cic. N. D. 2, 21, 56:

    ne vanitas itineris ludibrio esset,

    uselessness, purposelessness, Liv. 40, 22, 5:

    Romanis Gallici tumultus adsueti, etiam vanitates notae sunt,

    id. 38, 17, 5 Weissenb. —
    B. 1.
    Absol.:

    non pudet Vanitatis?

    Ter. Phorm. 3, 2, 41:

    imbuimur erroribus, ut vanitati veritas cedat,

    Cic. Tusc. 3, 1, 2:

    mercatura... multa undique apportans, multisque sine vanitate impertiens, etc.,

    id. Off. 1, 42, 151:

    nec vero quicquam turpius est vanitate,

    id. ib. 1, 42, 150:

    quamvis blanda ista vanitas apud eos valeat, etc.,

    id. Lael. 26, 99:

    cum ad vanitatem accessit auctoritas,

    id. ib. 25, 94.— Plur.:

    Magicae vanitates,

    Plin. 26, 4, 9, § 18; cf. id. 27, 8, 35, § 57.—
    2.
    With gen.:

    quid de iis existimandum est, qui orationis vanitatem adhibuerunt?

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    opinionum vanitas,

    id. Leg. 1, 10, 29:

    suum imperium minui per vanitatem populi,

    fickleness, Liv. 44, 22, 10:

    multa circa hoc non Magorum solum vanitate, sed etiam Pythagoricorum,

    Plin. 22, 8, 9, § 20 Jan.—
    II.
    Trop., vanity, vainglory:

    huic homini non minor vanitas inerat quam audacia,

    Sall. C. 23, 2; id. J. 38, 1:

    qui se propalam per vanitatem jactassent tamquam amicos Persei,

    Liv. 45, 31, 7:

    vanitas atque jactatio,

    Quint. 11, 2, 22:

    vanitas atque insolentia,

    Suet. Vit. 10:

    Quintius Atticus consul umbrā honoris et suāmet vanilate monstratus,

    Tac. H. 3, 73:

    nec Agricola prosperitate rerum in vanitatem usus, etc.,

    id. Agr. 18 fin.:

    Statius veniam... vanitate exitūs corrupit,

    id. A. 15, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > vanitas

  • 3 vanitas

    vānitās, ātis, f. (vanus), die Leere, im Gegensatz zur Wirklichkeit, I) im allg.: a) der leere Schein, die Gehaltlosigkeit, Unwahrheit, opinionum, leere, falsche Meinungen, Vorurteile, Cic.: veritas vanitati cedat, Cic. – b) der nichtige Erfolg, der Mißerfolg, das Mißlingen, die Vergeblichkeit, itineris, Liv. 40, 22, 5. – II) insbes., die Lügenhaftigkeit, Windbeutelei, Prahlerei, das eitle Vorgeben, nichtige Treiben, Cic. u.a.: vanitas ementiendae stirpis, Liv.: famam vanitatis metuere, den Ruf eines Schwindlers, Tac.: verb. vanitas atque imperitia legati, Sall.: orationis, Cic.: nihil turpius est vanitate, Cic.: non pudet vanitatis? Wortbrüchigkeit, Ter.: prosperitate rerum in vanitatem uti, Tac. – Plur., magicae vanitates, Plin. 26, 18 u. 27, 57: Manichaeorum vanitates, Augustin. conf. 5, 13 in.: Romanis Gallici tumultus assueti, etiam vanitates notae sunt, Liv. 38, 17, 5.

    lateinisch-deutsches > vanitas

  • 4 vanitas

    vānitās, ātis, f. (vanus), die Leere, im Gegensatz zur Wirklichkeit, I) im allg.: a) der leere Schein, die Gehaltlosigkeit, Unwahrheit, opinionum, leere, falsche Meinungen, Vorurteile, Cic.: veritas vanitati cedat, Cic. – b) der nichtige Erfolg, der Mißerfolg, das Mißlingen, die Vergeblichkeit, itineris, Liv. 40, 22, 5. – II) insbes., die Lügenhaftigkeit, Windbeutelei, Prahlerei, das eitle Vorgeben, nichtige Treiben, Cic. u.a.: vanitas ementiendae stirpis, Liv.: famam vanitatis metuere, den Ruf eines Schwindlers, Tac.: verb. vanitas atque imperitia legati, Sall.: orationis, Cic.: nihil turpius est vanitate, Cic.: non pudet vanitatis? Wortbrüchigkeit, Ter.: prosperitate rerum in vanitatem uti, Tac. – Plur., magicae vanitates, Plin. 26, 18 u. 27, 57: Manichaeorum vanitates, Augustin. conf. 5, 13 in.: Romanis Gallici tumultus assueti, etiam vanitates notae sunt, Liv. 38, 17, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > vanitas

  • 5 vanitas

    vanitas vanitas, atis f суета, пустословие

    Латинско-русский словарь > vanitas

  • 6 vanitas

    vanitas vanitas, atis f пустословие

    Латинско-русский словарь > vanitas

  • 7 vānitās

        vānitās ātis, f    [vanus], emptiness, aimlessness, absence of purpose: nulla in caelo nec fortuna... nec vanitas inest: Romanis Gallici tumultūs ad sueti, etiam vanitates notae sunt, L.—Falsity, falsehood, deception, deceit, untruth, untrustworthiness, fickleness: ut vanitati veritas cedat: nec vero est quicquam turpius vanitate: orationis, i. e. deceitful speeches: populi, fickleness, L.—Fig., vanity, vainglory: non pudet Vanitatis? T.: tanta in te: prosperitate rerum in vanitatem usus, etc., Ta.
    * * *
    emptiness, untruthfulness; futility, foolishness, empty pride

    Latin-English dictionary > vānitās

  • 8 vanitas

    vānitās, ātis f. [ vanus ]
    1) призрачность, бессодержательность, беспочвенность, неосновательность ( opinionum C)
    2) бесплодность, бесцельность, безуспешность ( itinĕris L); суета (v. vanitatum et omnia v. Vlg)
    3) тщеславие, хвастливость, кичливость ( se propălam per vanitatem jactare L)
    4) пустословие, праздная болтовня, лживость (orationis C; vanitati veritas cedit C)

    Латинско-русский словарь > vanitas

  • 9 vanitas

    отсутствие содержания, ничтожность (1. 5 C. 10, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > vanitas

  • 10 Vanitas vanitātum et omnia vanitas

    Суета сует и все - суета.
    Библия, Книга Экклезиаста, 1.2.
    Vanitas [ Здесь - суетность. - авт. ] господина "виконта" (?) [ Шатобриан, Франсуа Рене, виконт (1768-1848) - известный французский писатель, государственный деятель и дипломат, министр иностранных дел (1822-1824). - авт. ] прет отовсюду, вопреки его то мефистофелевскому, но христианскому кокетничанью с "vanitatum vanitas". Людовика XVIII, а Шатобриан - французским представителем в Вероне. Ты знаешь, что ко времени конгресса Виллель [ Виллель, Жан-Батист, граф (1773-1854) - французский государственный деятель периода Реставрации, легитимист, премьер-министр (1822-1828). - авт. ] был премьер-министром Людовика XVIII, а Шатобриан - французским представителем в Вероне (К. Маркс - Ф. Энгельсу, 26.X 1854.)
    Стихотворения песнопевца [ Ширинского-Шихматова ], в которых столь мало глаголов и столь много пустоглаголения, останутся навсегда в подвалах Глазунова и Заикина, останутся на съедение стихожадным крысам, и даже сам патриарх Халдейский забудет о них! O vanitas vanitatum, omnia vanitas! (П. А. Вяземский, Старая записная книжка.)
    Н[ иколай ] П[ латонович ] [ Огарев ] отличается от всех нас необычайно симпатическим, широким и многогранным характером, истинностью своей, он вовсе натура не деятельная внешне, почему же ты требуешь от него труда, занятий - теперь, когда ты сам пришел к заключению, что все это vanitas vanitatum? (А. И. Герцен - Т. Н. Грановскому, 21.- 24.VII (2.-5.VIII) 1849.)
    Я воспользовался присланным адресом - и сегодня же написал письмо Василию Петровичу [ Боткину ], да кстати уже двум другим калекам - Николаю Милютину да Александру Герцену; этот последний больше всех искалечен жизнью. Не знаю, отчего на меня такой стих нашел; от того ли, что нынче годовщина смерти Николая Павловича... [ Николая I. - авт. ] только "vanitas vanitatum" беспрестанно звучит у меня в ушах. (И. С. Тургенев - А. А. Фету, 2.III 1869.)
    Vanitas vanitatum! Что хорошего казалось ему [ Овидию ] в этом Риме, с его суетным стремлением к мировому господству, с его жалкими полубогами и кесарями, с безнаказанной тиранией, Тиберием или бесплодным самоотвержением Гракхов... (В. Г. Короленко, Нирвана. Из поездки на пепелище дунайской сечи.)
    Флегматик. Милый человек (я говорю, разумеется, не про англичанина, а про российского флегматика). Наружность самая обыкновенная, топорная... женится в 30 лет при помощи дядюшек и тетушек. Самый удобный для женитьбы человек: на все согласен, не ропщет и покладист. Жену величает душенькой. Любит поросеночка с хреном, певчих, все кисленькое и холодок. Фраза "vanitas vanitatum et omnia vanitas" (чепуха чепух и всяческая чепуха) выдумана флегматиком. (А. П. Чехов, Темпераменты по последним выводам науки.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vanitas vanitātum et omnia vanitas

  • 11 Vanitas vanitatvm, omnis vanitas

    Vanity of vanities, all is vanity

    Latin Quotes (Latin to English) > Vanitas vanitatvm, omnis vanitas

  • 12 vánitas vanitátum, et omnia vánitas

       vanidad de vanidades, y todo vanidad
       ◘ Las apariencias tienen siempre un carácter engañoso que exige el rechazo o renuncia de toda ambición humana, por considerarla vana.
       ◘ Palabras con que el Eclesiastés (I, 2) deplora el vacío y la nada de las cosas de esta vida. Es la traducción de las palabras griegas: Mataiotes mataioteton, kai ta panta mataiotes.

    Locuciones latinas > vánitas vanitátum, et omnia vánitas

  • 13 Omnia vanitas

    Все суета.
    "Искры" я не видел; но что в меня бросают грязью - это в порядке вещей. А для меня "Вешние воды" так далеко отлетели в прошедшее, что я даже забыл о них. Omnia vanitas. (И. С. Тургенев - П. В. Анненкову, 7.(19.)IV 1872.)
    Истина прежде всего. А впрочем - omnia vanitas. Полагаю выехать отсюда через три недели непременно. (Он же - А. А. Фету, 18.IV 1862.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Omnia vanitas

  • 14 Суета сует и все - суета

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Суета сует и все - суета

  • 15 Ó, quantúm (e)st in rébus ináne!

    О, сколько в мире пустого!
    Персий, "Сатиры", I, 1:
    Ó, curás homin(um)! ó, quantúm (e)st in rébus ináne!
    О, заботы людей! о, сколько в делах их пустого!
    (Перевод Н. Благовещенского)
    Один адвокат признавался мне, что из всей латыни он помнил только слова из сатиры Персия и каждый раз, набивая свои карманы адвокатским гонораром, шептал: "О, quantum est in rebus..." (Бранислав Нушич, Мертвые языки.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Ó, quantúm (e)st in rébus ináne!

  • 16 Vana est sapientia nostra

    Тщетна наша мудрость.
    Парафраза из 1 Послания апостола Павла к Коринфянам, 3. 19.
    [ Недостаток профессоров и их подготовки ] зависит от обязательной системы с ее формализмом и того экзаменационного направления в учении, которые господствовали у нас - и в гимназиях и в университетах, превращая содержание в форму, парализуя призвание к науке и заглушая всякую охоту к самостоятельному научному труду. Что же, если и теперь наши университеты, начиная новую эру жизни, возвратятся опять к тому же, что так недавно казалось нам пережитым, испробованным, неудавшимся? Vana est sapientia nostra. (H. И. Пирогов, Письма из Гейдельберга 13.(25.) XI 1863.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Vana est sapientia nostra

  • 17 insum

    insum, inesse, infŭi    - intr. avec dat. ou in + abl. [st2]1 [-] être dans, être sur. [st2]2 [-] se trouver dans, exister, être contenu dans.    - nummi octingenti aurei in marsupio infuerunt, Plaut. Rud.: la bourse contenait huit cents écus.    - comae insunt capiti, Ov. Am. 1: il y a des cheveux sur la tête.    - cui virile ingenium inest, Sall. C. 20: qui a une âme virile.    - huic homini non minor vanitas inerat quam audacia, Sall. C. 23, 2: il y a en cet homme une vanité non moindre que son audace.    - in amore insunt omnia vitia, Ter.: l'amour renferme tous les maux.    - ibidem insumus, Lucr.: nous séjournons dans le même lieu.    - praecipua pedum pernicitas inerat, Liv. 9: avant tout, il courait vite.    - tanta inerat comitas Scipioni, ut hostem infensissimum Asdrubalem sibi conciliaverit, Lhomond: il y avait chez Scipion une telle amabilité qu'il se concilia Hasdrubal, son pire ennemi.    - inest illi genti plus virium quam ingenii: cette nation est plus robuste qu'intelligente.
    * * *
    insum, inesse, infŭi    - intr. avec dat. ou in + abl. [st2]1 [-] être dans, être sur. [st2]2 [-] se trouver dans, exister, être contenu dans.    - nummi octingenti aurei in marsupio infuerunt, Plaut. Rud.: la bourse contenait huit cents écus.    - comae insunt capiti, Ov. Am. 1: il y a des cheveux sur la tête.    - cui virile ingenium inest, Sall. C. 20: qui a une âme virile.    - huic homini non minor vanitas inerat quam audacia, Sall. C. 23, 2: il y a en cet homme une vanité non moindre que son audace.    - in amore insunt omnia vitia, Ter.: l'amour renferme tous les maux.    - ibidem insumus, Lucr.: nous séjournons dans le même lieu.    - praecipua pedum pernicitas inerat, Liv. 9: avant tout, il courait vite.    - tanta inerat comitas Scipioni, ut hostem infensissimum Asdrubalem sibi conciliaverit, Lhomond: il y avait chez Scipion une telle amabilité qu'il se concilia Hasdrubal, son pire ennemi.    - inest illi genti plus virium quam ingenii: cette nation est plus robuste qu'intelligente.
    * * *
        Insum, ines, inest, inesse. Plaut. Estre en quelque chose.
    \
        Inest in amore fructus. Ci. Il y a du fruict et prouffit en amour.
    \
        In ipsis inest causa cur diligantur. Cic. En eulx y a, etc.
    \
        Columbis inest quidam gloriae intellectus. Pli. Il y a és colombes, etc.
    \
        Inest nobis spes. Plaut. Nous avons esperance.

    Dictionarium latinogallicum > insum

  • 18 vanities

    vānitiēs, ēī f. Amm = vanitas

    Латинско-русский словарь > vanities

  • 19 xysticus

    a, um [ xystus I \]

    Латинско-русский словарь > xysticus

  • 20 Все суета

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Все суета

См. также в других словарях:

  • Vanitas — Motiv aus Johann Caspar Lavaters Physiognomischen Fragmenten (1775–78): Hinter der Maske der Schönheit lauert der Tod. Vanitas (lat. „leerer Schein, Nichtigkeit, Eitelkeit“; auch „Lüge, Prahlerei, Misserfolg oder Vergeblichkeit“) ist ein Wort für …   Deutsch Wikipedia

  • vanitas — [van′i täs΄] n. 〚L〛 1. vanity; futility 2. a work of art containing symbols of mortality or the impermanence of material things; esp., a 17th cent. Dutch painting of this kind adj. of or relating to this genre [the vanitas tradition] * * * ▪ …   Universalium

  • Vanitas —   [v ; lateinisch »Leere«, »nichtiges Treiben«, »Prahlerei«], Mahnung an die Vergänglichkeit irdischen Glücks, v. a. als Thema der bildenden Kunst. Im Mittelalter fand sie Ausdruck v. a. in figürlichen Darstellungen wie »Frau Welt«, Totentanz und …   Universal-Lexikon

  • vanitas — [van′i täs΄] n. [L] 1. vanity; futility 2. a work of art containing symbols of mortality or the impermanence of material things; esp., a 17th cent. Dutch painting of this kind adj. of or relating to this genre [the vanitas tradition] …   English World dictionary

  • Vanitas — Vanitas, lat., Vanität, Nichtigkeit, Eitelkeit; v. vanitatum! Eitelkeit der Eitelkeiten! …   Herders Conversations-Lexikon

  • vanitas — index nullity Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Vanitas — vanitatum, sagte der Pfaffe, der fiel von einer Frauen. – Hoefer, 882 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • vanitas — /vanˈi tas/ noun 1. A 17c Dutch still life painting in which motifs such as the hourglass, skull or candle feature as reminders of the transience and vanity of human life and aspirations 2. Any painting of this genre ORIGIN: L, vanity …   Useful english dictionary

  • Vanitas — Бартоломеус Брейн Старший, 1 я пол. XVI …   Википедия

  • Vanitas — In the arts, vanitas is a type of symbolic still life painting commonly executed by Northern European painters in Flanders and the Netherlands in the sixteenth and seventeenth centuries. The term vanitas itself refers to the arts, learning and… …   Wikipedia

  • Vanitas — Vanidad, de Juriaen van Streeck …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»