Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

deception

  • 1 Fraus

    1.
    fraus, fraudis ( gen. plur. fraudium, Cic. Off. 3, 18, 75; id. Pis. 19, 44; Dig. 9, 2, 23, § 4 al.:

    fraudum,

    Tac. A. 6, 21; Gell. 14, 2, 6; Claud. Laud. Stil. 2, 214; archaic form dat. sing. frudi, Lucr. 6, 187 Lachm.; cf. acc. frudem, id. 2, 187; acc. to Cod. Quadrat.; nom. plur. frudes, Naev. B. Pun. 1, 1), f. [perh. root dhru-, bend, injure; Sanscr. dhru-ti, deception; cf. Gr. titrôskô, wound, thrauô, break, and Lat. frustum, frustra, Corss. Ausspr. 1, 150; Curt. Gr. Etym. p. 222], a cheating, deceit, imposition, fraud (class. in sing. and plur.; syn.: dolus, fallacia, calliditas, etc.).
    I.
    Lit.:

    cum duobus modis, id est aut vi aut fraude fiat injuria, fraus quasi vulpeculae, vis leonis videtur: utrumque homini alienissimum, sed fraus odio digna majore,

    Cic. Off. 1, 13 fin.:

    nonne ab imis unguibus usque ad verticem summum ex fraude, fallaciis, mendaciis constare totus videtur?

    id. Rosc. Com. 7, 20:

    fraus fidem in parvis sibi praestruit, ut, cum operae pretium sit, cum mercede magna fallat,

    Liv. 28, 42:

    hostes sine fide tempus atque occasionem fraudis ac doli quaerunt,

    Caes. B. C. 2, 14, 1:

    fraude ac dolo aggressus est (urbem),

    Liv. 1, 53, 4:

    per summam fraudem et malitiam,

    Cic. Quint. 18, 56:

    in fraudem obsequio impelli,

    id. Lael. 24, 89:

    metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,

    Plaut. As. 2, 2, 20:

    fraudis, sceleris, parricidii, perjurii plenus,

    id. Rud. 3, 2, 37:

    Litavici fraude perspecta,

    Caes. B. G. 7, 40, 6:

    legi fraudem facere,

    i. e. to circumvent, evade, Plaut. Mil. 2, 2, 9; cf.: contra legem facit, qui id facit, quod lex prohibet;

    in fraudem vero legis, qui salvis verbis legis sententiam ejus circumvenit. Fraus enim legi fit, ubi, quod fieri noluit, fieri autem non vetuit, id fit, etc.,

    Dig. 1, 3, 29 and 30:

    quod emancipando filium fraudem legi fecisset,

    Liv. 7, 16 fin.:

    facio fraudem senatusconsulto,

    Cic. Att. 4, 12:

    inventum deverticulum est in fraude earum (legum), gallinaceos quoque pascendi,

    Plin. 10, 50, 71, § 140:

    si quid in fraudem creditorum factum sit,

    Dig. 42, 8, 6, § 8 al.:

    sese dedere sine fraude constituunt,

    without deception, honorably, Caes. B. C. 2, 22, 1:

    sine fraude Punicum emittere praesidium,

    Liv. 24, 47, 8 (in another sense under II. C. 2.):

    audax Iapeti genus (Prometheus) Ignem fraude malā gentibus intulit,

    Hor. C. 1, 3, 28:

    aliter enim ad sororis filios quam concordiae fraude pervenire non poterat,

    by the deceitful pretence of unanimity, Just. 24, 2:

    bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur,

    Liv. 41, 23.—In plur.:

    exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae,

    deceptions, Cic. Clu. 36, 101:

    qui fons est fraudium, maleficiorum, scelerum omnium,

    id. Off. 3, 18, 75:

    noctem peccatis et fraudibus objice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    (Europe) scatentem Beluis pontum mediasque fraudes Palluit audax,

    id. C. 3, 27, 28.
    II.
    Transf.
    A.
    Concr., of persons as a term of reproach, a cheater, deceiver, a cheat (ante-class and rare):

    fur, fugitive, fraus populi, Fraudulente,

    Plaut. Ps. 1, 3, 131:

    gerro, iners, fraus, heluo, ganeo,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10.—
    B.
    In gen., a bad action, offence, crime (class.):

    otio aptus in fraudem incidi,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32 Brix ad loc.:

    est enim periculum, ne aut neglectis iis (rebus divinis) impia fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur,

    Cic. Div. 1, 4 fin.:

    si C. Rabirius fraudem capitalem admisit, quod arma contra L. Saturninum tulit,

    id. Rab. Perd. 9, 26:

    scelus frausque,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    suscepta fraus,

    id. Pis. 18 fin.:

    nocituram postmodo te natis fraudem committere,

    Hor. C. 1, 28, 31.—In plur.:

    re publica violanda fraudes inexpiabiles concipere,

    Cic. Tusc. 1, 30, 72.—
    C.
    In pass. signif., a being deceived, selfdeception, delusion, error, mistake (class.):

    is me in hanc illexit fraudem,

    Plaut. Mil. 5, 42:

    imperitos in fraudem illicis,

    Ter. And. 5, 4, 8 Ruhnk.; cf.: oculi, supercilia, frons, vultus denique totus... hic in fraudem homines impulit;

    hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,

    Cic. Pis. 1, 1:

    nos in fraudem induimus frustraminis ipsi,

    Lucr. 4, 417:

    quemquam pellicere in fraudem,

    id. 5, 1005:

    jacere in fraudem,

    id. 4, 1206: in fraudem deducere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 4:

    in fraudem incidere,

    Cic. Att. 11, 16, 1; cf.:

    in fraudem in re publica delabi,

    id. de Or. 3, 60, 226:

    ne tibi dent in eo flammarum corpora fraudem,

    Lucr. 2, 187:

    ne tibi sit frudi, quod nos inferne videmus, etc.,

    id. 6, 187:

    quem (Euryalum) jam manus omnis Fraude loci et noctis... oppressum rapit,

    deception as to, ignorance of, Verg. A. 9, 397.—
    2.
    Injury, detriment, damage.
    (α).
    Prop., produced by deception or ignorance: aliud fraus est, aliud poena;

    fraus enim sine poena esse potest, poena sine fraude esse non potest. Poena est noxae vindicta, fraus et ipsa noxa dicitur et quasi poenae quaedam praeparatio,

    Dig. 50, 16, 131.—
    (β).
    Injury, hurt, harm, in gen. (in the best prose confined to the phrases, sine fraude and fraudi esse; v. infra):

    tuis nunc cruribus scapulisque fraudem capitalem hinc creas,

    Plaut. Mil. 2, 3, 23:

    id mihi fraudem tulit,

    Cic. Att. 7, 26, 2:

    esse alicui fraudi aut crimini,

    to tend to his injury, id. Mur. 35, 73; cf.:

    quae res nemini umquam fraudi fuit,

    id. Clu. 33, 91; id. Att. 5, 21, 12; id. Phil. 5, 12, 34; 8, 11, 33; id. Rosc. Am. 17, 49:

    latum ad populum est, ne C. Servilio fraudi esset, quod, etc.,

    Liv. 30, 19, 9 al.: sine fraude, or archaic SE (SED) FRAVDE, without injury, without damage, without risk (= sine damno, sine noxa): SI PLVS MINVSVE SECVERVNT SE FRAVDE ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 49;

    v. sine: rex respondit: QVOD SINE FRAVDE MEA POPVLIQVE ROMANI QVIRITIVM FIAT, FACIO,

    Liv. 1, 24, 5:

    ceterae multitudini diem statuit, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere,

    Sall. C. 36, 2; cf. Liv. 26, 12, 5; Hor. C. 2, 19, 20; id. C. S. 41:

    quis deus in fraudem, quae dura potentia nostra Egit?

    Verg. A. 10, 72:

    jam nosces, ventosa ferat cui gloria fraudem,

    id. ib. 11, 708.
    2.
    Fraus, personified, a deity, Cic. N. D. 3, 17, 44. In the service of Mercury, as the god of thieves, Mart. Cap. 1, § 51.

    Lewis & Short latin dictionary > Fraus

  • 2 fraus

    1.
    fraus, fraudis ( gen. plur. fraudium, Cic. Off. 3, 18, 75; id. Pis. 19, 44; Dig. 9, 2, 23, § 4 al.:

    fraudum,

    Tac. A. 6, 21; Gell. 14, 2, 6; Claud. Laud. Stil. 2, 214; archaic form dat. sing. frudi, Lucr. 6, 187 Lachm.; cf. acc. frudem, id. 2, 187; acc. to Cod. Quadrat.; nom. plur. frudes, Naev. B. Pun. 1, 1), f. [perh. root dhru-, bend, injure; Sanscr. dhru-ti, deception; cf. Gr. titrôskô, wound, thrauô, break, and Lat. frustum, frustra, Corss. Ausspr. 1, 150; Curt. Gr. Etym. p. 222], a cheating, deceit, imposition, fraud (class. in sing. and plur.; syn.: dolus, fallacia, calliditas, etc.).
    I.
    Lit.:

    cum duobus modis, id est aut vi aut fraude fiat injuria, fraus quasi vulpeculae, vis leonis videtur: utrumque homini alienissimum, sed fraus odio digna majore,

    Cic. Off. 1, 13 fin.:

    nonne ab imis unguibus usque ad verticem summum ex fraude, fallaciis, mendaciis constare totus videtur?

    id. Rosc. Com. 7, 20:

    fraus fidem in parvis sibi praestruit, ut, cum operae pretium sit, cum mercede magna fallat,

    Liv. 28, 42:

    hostes sine fide tempus atque occasionem fraudis ac doli quaerunt,

    Caes. B. C. 2, 14, 1:

    fraude ac dolo aggressus est (urbem),

    Liv. 1, 53, 4:

    per summam fraudem et malitiam,

    Cic. Quint. 18, 56:

    in fraudem obsequio impelli,

    id. Lael. 24, 89:

    metuo in commune, ne quam fraudem frausus siet,

    Plaut. As. 2, 2, 20:

    fraudis, sceleris, parricidii, perjurii plenus,

    id. Rud. 3, 2, 37:

    Litavici fraude perspecta,

    Caes. B. G. 7, 40, 6:

    legi fraudem facere,

    i. e. to circumvent, evade, Plaut. Mil. 2, 2, 9; cf.: contra legem facit, qui id facit, quod lex prohibet;

    in fraudem vero legis, qui salvis verbis legis sententiam ejus circumvenit. Fraus enim legi fit, ubi, quod fieri noluit, fieri autem non vetuit, id fit, etc.,

    Dig. 1, 3, 29 and 30:

    quod emancipando filium fraudem legi fecisset,

    Liv. 7, 16 fin.:

    facio fraudem senatusconsulto,

    Cic. Att. 4, 12:

    inventum deverticulum est in fraude earum (legum), gallinaceos quoque pascendi,

    Plin. 10, 50, 71, § 140:

    si quid in fraudem creditorum factum sit,

    Dig. 42, 8, 6, § 8 al.:

    sese dedere sine fraude constituunt,

    without deception, honorably, Caes. B. C. 2, 22, 1:

    sine fraude Punicum emittere praesidium,

    Liv. 24, 47, 8 (in another sense under II. C. 2.):

    audax Iapeti genus (Prometheus) Ignem fraude malā gentibus intulit,

    Hor. C. 1, 3, 28:

    aliter enim ad sororis filios quam concordiae fraude pervenire non poterat,

    by the deceitful pretence of unanimity, Just. 24, 2:

    bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur,

    Liv. 41, 23.—In plur.:

    exagitabantur omnes ejus fraudes atque fallaciae,

    deceptions, Cic. Clu. 36, 101:

    qui fons est fraudium, maleficiorum, scelerum omnium,

    id. Off. 3, 18, 75:

    noctem peccatis et fraudibus objice nubem,

    Hor. Ep. 1, 16, 62:

    (Europe) scatentem Beluis pontum mediasque fraudes Palluit audax,

    id. C. 3, 27, 28.
    II.
    Transf.
    A.
    Concr., of persons as a term of reproach, a cheater, deceiver, a cheat (ante-class and rare):

    fur, fugitive, fraus populi, Fraudulente,

    Plaut. Ps. 1, 3, 131:

    gerro, iners, fraus, heluo, ganeo,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10.—
    B.
    In gen., a bad action, offence, crime (class.):

    otio aptus in fraudem incidi,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32 Brix ad loc.:

    est enim periculum, ne aut neglectis iis (rebus divinis) impia fraude, aut susceptis anili superstitione obligemur,

    Cic. Div. 1, 4 fin.:

    si C. Rabirius fraudem capitalem admisit, quod arma contra L. Saturninum tulit,

    id. Rab. Perd. 9, 26:

    scelus frausque,

    id. de Or. 1, 46, 202:

    suscepta fraus,

    id. Pis. 18 fin.:

    nocituram postmodo te natis fraudem committere,

    Hor. C. 1, 28, 31.—In plur.:

    re publica violanda fraudes inexpiabiles concipere,

    Cic. Tusc. 1, 30, 72.—
    C.
    In pass. signif., a being deceived, selfdeception, delusion, error, mistake (class.):

    is me in hanc illexit fraudem,

    Plaut. Mil. 5, 42:

    imperitos in fraudem illicis,

    Ter. And. 5, 4, 8 Ruhnk.; cf.: oculi, supercilia, frons, vultus denique totus... hic in fraudem homines impulit;

    hic eos, quibus erat ignotus, decepit, fefellit, induxit,

    Cic. Pis. 1, 1:

    nos in fraudem induimus frustraminis ipsi,

    Lucr. 4, 417:

    quemquam pellicere in fraudem,

    id. 5, 1005:

    jacere in fraudem,

    id. 4, 1206: in fraudem deducere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 4:

    in fraudem incidere,

    Cic. Att. 11, 16, 1; cf.:

    in fraudem in re publica delabi,

    id. de Or. 3, 60, 226:

    ne tibi dent in eo flammarum corpora fraudem,

    Lucr. 2, 187:

    ne tibi sit frudi, quod nos inferne videmus, etc.,

    id. 6, 187:

    quem (Euryalum) jam manus omnis Fraude loci et noctis... oppressum rapit,

    deception as to, ignorance of, Verg. A. 9, 397.—
    2.
    Injury, detriment, damage.
    (α).
    Prop., produced by deception or ignorance: aliud fraus est, aliud poena;

    fraus enim sine poena esse potest, poena sine fraude esse non potest. Poena est noxae vindicta, fraus et ipsa noxa dicitur et quasi poenae quaedam praeparatio,

    Dig. 50, 16, 131.—
    (β).
    Injury, hurt, harm, in gen. (in the best prose confined to the phrases, sine fraude and fraudi esse; v. infra):

    tuis nunc cruribus scapulisque fraudem capitalem hinc creas,

    Plaut. Mil. 2, 3, 23:

    id mihi fraudem tulit,

    Cic. Att. 7, 26, 2:

    esse alicui fraudi aut crimini,

    to tend to his injury, id. Mur. 35, 73; cf.:

    quae res nemini umquam fraudi fuit,

    id. Clu. 33, 91; id. Att. 5, 21, 12; id. Phil. 5, 12, 34; 8, 11, 33; id. Rosc. Am. 17, 49:

    latum ad populum est, ne C. Servilio fraudi esset, quod, etc.,

    Liv. 30, 19, 9 al.: sine fraude, or archaic SE (SED) FRAVDE, without injury, without damage, without risk (= sine damno, sine noxa): SI PLVS MINVSVE SECVERVNT SE FRAVDE ESTO, Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 49;

    v. sine: rex respondit: QVOD SINE FRAVDE MEA POPVLIQVE ROMANI QVIRITIVM FIAT, FACIO,

    Liv. 1, 24, 5:

    ceterae multitudini diem statuit, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere,

    Sall. C. 36, 2; cf. Liv. 26, 12, 5; Hor. C. 2, 19, 20; id. C. S. 41:

    quis deus in fraudem, quae dura potentia nostra Egit?

    Verg. A. 10, 72:

    jam nosces, ventosa ferat cui gloria fraudem,

    id. ib. 11, 708.
    2.
    Fraus, personified, a deity, Cic. N. D. 3, 17, 44. In the service of Mercury, as the god of thieves, Mart. Cap. 1, § 51.

    Lewis & Short latin dictionary > fraus

  • 3 fraus

    fraus, fraudis, f. (gén. plur. fraudium ou fraudum) [st2]1 [-] mauvaise foi, fraude, fourberie, ruse, perfidie, tromperie. [st2]2 [-] dommage, tort, préjudice, perte; malheur. [st2]3 [-] mauvaise action, faute, crime. [st2]4 [-] déception, erreur (causée ou subie), illusion, méprise. [st2]5 [-] piège, embûches, danger.    - legi fraudem facere, Plaut. Mil. 2.2.9: éluder la loi.    - aliquid in fraude capitali ponere: compter qqch comme crime capital.    - in fraudem incidere (delabi), Cic.: tomber dans un piège, se tromper, se méprendre.    - in fraudem se induere, Lucr.: tomber dans un piège, se tromper, se méprendre.    - sine fraude: honorablement, de bonne foi ou sans dommage, sans faire de mal, sans encourir de peine.    - frudi, dat. arch.: c. fraudi.    - frude, abl. arch.: c. fraude.    - ne tibi sit frudi, quod... Lucr.: ne te méprends pas si...    - fraudi esse alicui, Cic.: porter préjudice à qqn.    - quis deus in fraudem egit? Virg. En. 10.72: quel dieu a causé son malheur?    - fraus! Plaut.: voleur!    - Fraus: la Fraude (déesse).
    * * *
    fraus, fraudis, f. (gén. plur. fraudium ou fraudum) [st2]1 [-] mauvaise foi, fraude, fourberie, ruse, perfidie, tromperie. [st2]2 [-] dommage, tort, préjudice, perte; malheur. [st2]3 [-] mauvaise action, faute, crime. [st2]4 [-] déception, erreur (causée ou subie), illusion, méprise. [st2]5 [-] piège, embûches, danger.    - legi fraudem facere, Plaut. Mil. 2.2.9: éluder la loi.    - aliquid in fraude capitali ponere: compter qqch comme crime capital.    - in fraudem incidere (delabi), Cic.: tomber dans un piège, se tromper, se méprendre.    - in fraudem se induere, Lucr.: tomber dans un piège, se tromper, se méprendre.    - sine fraude: honorablement, de bonne foi ou sans dommage, sans faire de mal, sans encourir de peine.    - frudi, dat. arch.: c. fraudi.    - frude, abl. arch.: c. fraude.    - ne tibi sit frudi, quod... Lucr.: ne te méprends pas si...    - fraudi esse alicui, Cic.: porter préjudice à qqn.    - quis deus in fraudem egit? Virg. En. 10.72: quel dieu a causé son malheur?    - fraus! Plaut.: voleur!    - Fraus: la Fraude (déesse).
    * * *
        Fraus, fraudis, foem. gen. Plaut. Tromperie, Fraude, Deception, Malengin. C'est aussi dommage.
    \
        Inapertus fraudi. Silius. Un homme qu'on ne peult tromper, tant est fin.
    \
        Agere aliquem in fraudem. Virgil. Le mettre en danger.
    \
        Astruere fraudem. Seneca. Affermer, Asseurer qu'il y a de la fraude.
    \
        Facere fraudem legi. Plaut. En gardant les mots, contrevenir au sens de la loy.
    \
        Fert illi fraudem haec res. Virgil. Luy porte dommage.
    \
        Quod sine fraude mea aliorumque fiat. Liu. Sauf mon droict et l'autruy, Sans que moy ne autruy en recevions dommage.
    \
        Incidere in fraudem. Plaut. Tomber en inconvenient.
    \
        In eandem fraudem ex hac re atque ex illa incides. Terent. Tu recevras autant de dommage de ceci que de cela, Tu tomberas en aussi grand inconvenient de ceci que de cela.
    \
        Nubem obiicere fraudibus. Horat. Cacher, Couvrir, et faire qu'on ne les congnoisse point, Desguiser.
    \
        Impia fraude obligari. Cic. Trespasser le commandement de Dieu, Commettre un cas d'impieté.
    \
        Suscipere fraudem. Cic. Entreprendre.
    \
        Ne ea res mihi sit fraudi. Cic. Que je n'en aye point de dommage, Que ceste chose ne me tourne à dommage, Que je n'en encoure aucune perte ou peine, Qu'on ne m'en demande rien, Que je n'en puisse estre reprins ne puni, Que je n'en soye aucunement tenu, Qu'on ne m'en puisse rien obicer.
    \
        Fraus capitalis. Liu. Cas digne de mort.
    \
        Capitalem fraudem admittere. Cic. Commettre cas digne de mort.

    Dictionarium latinogallicum > fraus

  • 4 frustratio

    frustrātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] espérance vaine, désappointement, attente vaine, déception. [st2]2 [-] mauvaise foi, duperie, tromperie, perfidie. [st2]3 [-] mauvaise excuse, prétexte, moyen dilatoire, subterfuge.
    * * *
    frustrātĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] espérance vaine, désappointement, attente vaine, déception. [st2]2 [-] mauvaise foi, duperie, tromperie, perfidie. [st2]3 [-] mauvaise excuse, prétexte, moyen dilatoire, subterfuge.
    * * *
        Frustratio, frustrationis, Verbale. Plancus ad Ciceronem. Abuz, Abusement, Frustration.
    \
        Frustrationem iniicere in aliquem. Plaut. Abuser aucun et decevoir. \ Frustrationes dare. Plaut. Abuser.
    \
        Quum longo sermone habito dilatus per frustrationem esset. Liu. Par menees et belles parolles.
    \
        Frustratio est, non cultura. Varro. C'est abuz.

    Dictionarium latinogallicum > frustratio

  • 5 captiō

        captiō ōnis, f    [capio], a deceiving, deception, fraud, deceit: in parvolā re.—A fallacious argument, sophism, quibble, catch: istius generis captiones: dialecticae: quanta in verbis.—An injury, loss: mea captio est, si, etc.
    * * *
    deception/trick/fraud; disadvantage, loss; a sophistry/quibble; right to take

    Latin-English dictionary > captiō

  • 6 blanditia

    blanditĭa, ae, f. flatterie, caresse, douceur.    - blanditiae, ārum, f.: actions ou paroles flatteuses, caresses, flatteries, attraits, séductions, avances, amabilités.    - benevolentiam alicujus fictis blanditiis adlicere: gagner la bienveillance de qqn par de feintes amabilités.    - blanditiae voluptatis, Cic.: les attraits du plaisir.    - blanditias dicere, Ov.: dire des douceurs.
    * * *
    blanditĭa, ae, f. flatterie, caresse, douceur.    - blanditiae, ārum, f.: actions ou paroles flatteuses, caresses, flatteries, attraits, séductions, avances, amabilités.    - benevolentiam alicujus fictis blanditiis adlicere: gagner la bienveillance de qqn par de feintes amabilités.    - blanditiae voluptatis, Cic.: les attraits du plaisir.    - blanditias dicere, Ov.: dire des douceurs.
    * * *
        Blanditia, blanditiae. Plaut. Cic. Deception, Flaterie.

    Dictionarium latinogallicum > blanditia

  • 7 caluitas

        Caluitas, pen. corr. caluitatis, pen. pro. foe. ge. Verbale. Vlpianus. Tromperie, Deception.

    Dictionarium latinogallicum > caluitas

  • 8 captio

    captĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de prendre. [st2]2 [-] adresse pour surprendre, duperie, piège, tromperie, artifice, fourberie. [st2]3 [-] perte, dommage, préjudice. [st2]4 [-] sophisme, raisonnement captieux.
    * * *
    captĭo, ōnis, f. [st2]1 [-] action de prendre. [st2]2 [-] adresse pour surprendre, duperie, piège, tromperie, artifice, fourberie. [st2]3 [-] perte, dommage, préjudice. [st2]4 [-] sophisme, raisonnement captieux.
    * * *
        Captio, Aliud verbale. Prinse.
    \
        Captio. Plaut. Tromperie, Deception, Surprinse, Malengin, Dol, Caption.
    \
        Nulla in ea re captio est. Plaut. Il n'y a point de malengin, Il n'y a point de prejudice. Mea captio est. Ci. J'ay grand interest. B.

    Dictionarium latinogallicum > captio

  • 9 captiosus

    captĭōsus, a um [st2]1 [-] trompeur, insidieux; préjudiciable. [st2]2 [-] subtil, captieux.
    * * *
    captĭōsus, a um [st2]1 [-] trompeur, insidieux; préjudiciable. [st2]2 [-] subtil, captieux.
    * * *
        Captiosus, pen. prod. Adiectiuum. Cic. Plein de tromperie et deception, Plein de dol, Captieux.
    \
        Captiosus, Dommageable. Ci. Captiosum est populo, quod scriptum est, negligi. Cela est dommageable, ou Porte dommage au peuple, Cela est prejudiciable au peuple.

    Dictionarium latinogallicum > captiosus

  • 10 circunscriptio

        Circunscriptio, Aliud verbale: vt Circunscriptio terrae. Cic. Environnement.
    \
        Temporis circunscriptio. Cic. Certaine mesure de temps.
    \
        Circunscriptio. Paul. Tromperie, Deception.
    \
        Aperta circunscriptione aliquid facere. Cic. Par tromperie manifeste et evidente.
    \
        Circunscriptio adolescentium. Cic. Tromperies et deceptions qu'on fait aux mineurs, et gens estans en bas aage.

    Dictionarium latinogallicum > circunscriptio

  • 11 fallacia

    fallacia, ae (fallacĭēs, ēi), f. [st2]1 [-] tromperie, fourberie, supercherie, ruse, artifice, tour d'adresse. [st2]2 [-] erreur, méprise. [st2]3 [-] enchantement, charme, sortilège.
    * * *
    fallacia, ae (fallacĭēs, ēi), f. [st2]1 [-] tromperie, fourberie, supercherie, ruse, artifice, tour d'adresse. [st2]2 [-] erreur, méprise. [st2]3 [-] enchantement, charme, sortilège.
    * * *
        Fallacia, huius fallaciae. Cic. Tromperie, Deception, Finesse, Fallace, Malengin.

    Dictionarium latinogallicum > fallacia

  • 12 fallaciter

    fallacĭtĕr, adv. [st2]1 [-] d'une manière trompeuse, avec perfidie. [st2]2 [-] par erreur.    - fallaciter portenta interpretari, Cic.: se tromper dans l'interprétation des prodiges.
    * * *
    fallacĭtĕr, adv. [st2]1 [-] d'une manière trompeuse, avec perfidie. [st2]2 [-] par erreur.    - fallaciter portenta interpretari, Cic.: se tromper dans l'interprétation des prodiges.
    * * *
        Fallaciter, pen. cor. Aduerbium. Cic. Faulsement, ou Par deception et tromperie, Fallacieusement, Trompeusement, Par malengin.

    Dictionarium latinogallicum > fallaciter

  • 13 insidiose

    insĭdĭōsē, adv. traîtreusement.
    * * *
    insĭdĭōsē, adv. traîtreusement.
    * * *
        Insidiose, pen. prod. Aduerbium. Cic. Par trahison, Traistreusement, Par deception et tromperie, En guettant et espiant.

    Dictionarium latinogallicum > insidiose

  • 14 transenna

    transenna (trasenna), ae, f. [st2]1 [-] corde tendue, câble. [st2]2 [-] lacet, filet. [st2]3 [-] au fig. piège. [st2]4 [-] treillis, grillage.    - in transennam ducere, Plaut.: faire tomber dans le panneau.    - per transennam adspicere, Cic.: voir rapidement, ne faire qu'entrevoir.
    * * *
    transenna (trasenna), ae, f. [st2]1 [-] corde tendue, câble. [st2]2 [-] lacet, filet. [st2]3 [-] au fig. piège. [st2]4 [-] treillis, grillage.    - in transennam ducere, Plaut.: faire tomber dans le panneau.    - per transennam adspicere, Cic.: voir rapidement, ne faire qu'entrevoir.
    * * *
        Transenna, transennae. Nonius. Une fenestre ou autre ouverture.
    \
        Transenna. Sallust. Un treillis ou cage d'osier qu'on met devant les fenestres.
    \
        Transenna. Plaut. Une corde tendue pour prendre les bestes ou oyseaulx, Un piege, Un collet, Un filé, Un laqs. Et per metaphoram, Finesse, Tromperie, Deception. Budaeus en use pour la corde d'un tripot ou jeu de paulme.
    \
        Ab transenna hic turdus lumbricum petit. Plaut. Cest oyseau veult prendre un ver parmi le filé, Cest homme se met dedens le filé.
    \
        In transennam inducere aliquem. Plaut. Le mettre dedens les laqs, Le mener dedens le filé.

    Dictionarium latinogallicum > transenna

  • 15 dēceptus

        dēceptus    P. of decipio.
    * * *

    Latin-English dictionary > dēceptus

  • 16 dolus

        dolus ī, m    [cf. δόγοσ], a device, artifice, contrivance ; in the phrase, dolus malus, wilful wrong, fraud, malice: Dolo malo haec fieri omnia, T.: in vi dolus malus inest, the crime of violence implies malice. — Guile, deceit, deception, cunning, trickery: quom nil obsint doli, T.: dolis atque fallaciis contendit, S.: ne cui dolus necteretur, L.: dolo divom victa, V.: ad pernitiem eius dolum quaerere, S.: dolo factum negat esse suo, i. e. any fault, H.: dolo pugnandum est, dum quis par non est armis, N.: consilio etiam additus dolus, L.: dolis instructus et arte, V.— A snare: tendit Turdis dolos, H.: doli fabricator Epeos, V.
    * * *
    trick, device, deceit, treachery, trickery, cunning, fraud

    Latin-English dictionary > dolus

  • 17 error

        error ōris, m    [cf. 1 erro], a wandering, straying, strolling: ad quos Ceres in illo errore venisse dicitur: civium: dic Errores tuos, V.: finem rogant erroris, O.: pelagi erroribus actus, V.— A going astray, missing the way: iumenta errore delata per quattuor stadia, Cu.: (iaculum) detulit error in Idan, O.— A winding, meandering, maze, intricacy: fessae erroribus undae, O.: flexus, O. —Fig., a doubt, uncertainty, ambiguity: nominum, L.: errores abstulit illa meos, O.: viarum, ignorance, L.: Graiarum iubarum, confusion, V. — A going astray, going wrong, error, mistake, delusion: mentis: rapi in errorem: errorem tollere: cui demptus per vim mentis error, H.: pro errore venia, Ta.: me malus abstulit error, infatuation, V.: quoniam novus incidit error, Pr.: aliquis latet error, snare, V.—Person., delusion, O.
    * * *
    wandering; error; winding, maze; uncertainty; deception

    Latin-English dictionary > error

  • 18 fictūm

        fictūm ī, n    [P. of fingo], a deception, falsehood, fiction: ficta locutus, S.: ficti tenax, V.: Materia ficti, O.: ficta rerum, pretences, H.

    Latin-English dictionary > fictūm

  • 19 fidēs

        fidēs gen. (rare), usu. fidē (H., O.), once fidēī (Enn. ap. C.), once fidei (disyl., T.); dat. fidē, S., H., fidei (disyl., T.), f    [1 FID-], trust, faith, confidence, reliance, credence, belief: si visis fides non est habenda: alcui summam omnium rerum fidem habere, Cs.: habebunt verba fidem, si, etc., find acceptance, H.: testimonio fidem tribuere: ubi prima fides pelago, as soon as they can trust, V.: orationi adfert fidem: fidem facit oratio, commands belief: aliquamdiu fides fieri non poterat, Cs.: vati Si qua fides, may be believed, V.: omnibus abrogatur fides: imminuit orationis fidem: Multa fidem promissa levant, H.: addat fidem, give credence, Ta.: fac fidem, te nihil quaerere, etc., evince: fides mi apud hunc est, nil me istius facturum, T.—In business, credit: cum fides totā Italiā esset angustior, Cs.: fides de foro sublata erat: fidem abrogare, L.: fides deficere coepit: nisi fide staret res p., opibus non staturam, L.: quorum res fidesque in manibus sitae erant, i. e. entire resources, S.—Meton., trustworthiness, faithfulness, conscientiousness, credibility, honesty, truth, good faith: fundamentum iustitiae est fides: fide vestrā fretus: homo antiquā virtute ac fide, T.: prisca, V.: homo sine fide: hinc fides, illinc fraudatio: regni: in fide manere, Cs.: Ubii experimento fidei conlocati, because of their tried fidelity, Ta.: praestare fidem: prodere, S.: mutare, S.: de pace cum fide agere, L.: periura patris, perjured faith, H.: omnem tabularum fidem resignare, credibility: fides eius rei penes auctores erit, S.: maiora fide gessit, beyond belief, O.: segetis certa fides meae, faithfulness (in production), H.— Fulfilment, faithfulness (to a promise): Dicta fides sequitur, O.: promissa Exhibuere fidem, were fulfilled, O.: en haec promissa fides est? the fulfilment of the oracle? V.—In the legal phrase, ex bonā fide, or ex fide bonā, in good faith, with sincerity, without guile ; cf. mala fides, deception, dishonesty.—Praegn., a promise, engagement, word, assurance, confirmation: fidem hosti datam fallere: inter se fidem dare, Cs.: obligare fidem vobis, plight one's faith: fidem servare, Cs.: fides iuris iurandi cum hoste servanda: fidem suam liberare, perform his promise: fidem exsolvere, L.: fidem amittere, N.: istius fide ac potius perfidiā decepti: quantum mea fides studii mihi adferat, plighted word: contioni deinde edicto addidit fidem, confirmed, L.: fide rerum tradere, with accurate knowledge, Ta.— A promise of protection, pledge of safety, safe-conduct, assurance, guaranty, protection, guardian care: fidem ei publicam iussu senatūs dedi: si fides publica data esset, S.: privatim praeterea fidem suam interponit, S.: fide acceptā a legatis, vim abfuturam, L.: quaere in cuius fide sint: in fidem Achaeorum castella tradere, L.: in alicuius fidem ac potestatem venire, Cs.: civitas in Catonis fide locata: alqm in fidem suam recipere: iura fidemque Supplicis erubuit (Achilles), due to a suppliant, V.: deūm atque hominum fidem implorabis.— Ellipt., in exclamations: Di vostram fidem! by the protection of the gods! for heaven's sake! T.: pro deūm fidem, T.: pro deorum atque hominum fidem.—Person., Faith, Truth: Fidem violare: Cana, V.: albo rara Fides Velata panno, H.
    * * *
    I
    faith, loyalty; honesty; credit; confidence, trust, belief; good faith
    II
    chord, instrument string; constellation Lyra; stringed instrument (pl.); lyre

    Latin-English dictionary > fidēs

  • 20 fraus

        fraus fraudis ( gen plur. fraudium, C.), f    [2 FER-], a cheating, deceit, imposition, fraud: ad fraudem callidi: cum fraude fiat iniuria: fraus fidem in parvis sibi praestruit, L.: occasionem fraudis quaerunt, Cs.: per summam fraudem: Litavici fraude perspectā, Cs.: quod fraudem legi fecisset, L.: ii, quibus per fraudem fuit uti (inperiis), i. e. have obtained wrongfully, S.: sese dedere sine fraude, i. e. unconditionally, Cs.: bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur, L.: exagitabantur omnes eius fraudes, deceptions: fons fraudium.—Of persons, a cheat, deceiver, fraud, T.— A bad action, offence, crime: impia: scelus frausque: priscae vestigia fraudis, V.: nocitura Postmodo natis, H.: fraudes inexpiabiles concipere.— A self-deception, delusion, error, mistake: Inperitos in fraudem inlicis, T.: in fraudem deducere: in fraudem in re p. delabi: Fraude loci et noctis Oppressus, ignorance of, V.— Injury, detriment, damage, hurt, harm: ventosa ferat cui gloria fraudem, V.: id mihi fraudem tulit: esse alicui fraudi aut crimini, tend to his injury: ne Servilio fraudi esset, quod, etc., L.: quod sine fraude meā fiat, facio, without harm, L.: dies, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere, S.— Person., Fraud, the god of deceit.
    * * *
    fraud; trickery, deceit; imposition, offense, crime; delusion

    Latin-English dictionary > fraus

См. также в других словарях:

  • déception — [ desɛpsjɔ̃ ] n. f. • XIXe; « tromperie » XIIe; lat. deceptio, de decipere → décevoir ♦ Fait d être déçu; sentiment pénible causé par un désappointement, une frustration. ⇒ déboire, déconvenue, désappointement, désenchantement, désillusion,… …   Encyclopédie Universelle

  • Deception — steht für: Deception – Tödliche Versuchung, ein US amerikanischer Action Thriller Deception Island, eine der Südlichen Shetlandinseln in der Subantarktis Deception Pass, eine Meerenge im Nordwesten des US Bundesstaates Washington Deception Pass… …   Deutsch Wikipedia

  • deception — 1 Deception, fraud, double dealing, trickery, chicane, chicanery mean the act or practice of, or the means used by, one who deliberately deceives in order to accomplish his ends. Deception may or may not imply blameworthiness, for it may be used… …   New Dictionary of Synonyms

  • Deception — De*cep tion, n. [F. d[ e]ception, L. deceptio, fr. decipere, deceptum. See {Deceive}.] 1. The act of deceiving or misleading. South. [1913 Webster] 2. The state of being deceived or misled. [1913 Webster] There is one thing relating either to the …   The Collaborative International Dictionary of English

  • deception — de·cep·tion /di sep shən/ n 1: an act of deceiving 2: something that deceives: deceit Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 …   Law dictionary

  • Deception — Déception Pour les articles homonymes, voir Déception (homonymie) …   Wikipédia en Français

  • Deception — Saltar a navegación, búsqueda Deception Título La lista El engaño Engaño Ficha técnica Dirección Marcel Langenegger Producción Robbie Brenner David L. Bushell Christopher Eberts Hugh Jackman …   Wikipedia Español

  • deception — de‧cep‧tion [dɪˈsepʆn] noun [countable, uncountable] another word for deceit: • He pleaded guilty to charges of forgery and deception. * * * deception UK US /dɪˈsepʃən/ noun [C or U] ► dishonest or illegal methods that are used to get something …   Financial and business terms

  • deception — [dē sep′shən, disep′shən] n. [ME decepcioun < OFr deception < L deceptio < pp. of decipere: see DECEIVE] 1. the act or practice of deceiving 2. the fact or condition of being deceived 3. something that deceives, as an illusion, or is… …   English World dictionary

  • déception — DÉCEPTION. s. fém. Tromperie, séduction. Cela s est fait sans fraude ni déception. Il n est guère d usage qu au Palais …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • deception — early 15c., from M.Fr. déception (13c., decepcion) or directly from L.L. deceptionem (nom. deceptio) a deceiving, from L. decept , pp. stem of decipere (see DECEIVE (Cf. deceive)) …   Etymology dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»