-
1 ustanowić
ustanowić pf →LINK="ustanawiać" ustanawiać -
2 rekord
-
3 ustanawiać
vt→ ustanowić -
4 ustanawiać
ustanawiać (-am) < ustanowić> (-ię) zwyczaj, prawo einführen; rekord aufstellen; spadkobiercę einsetzen; (powołać) ernennen -
5 rekord
Rekord m\rekord świata/kraju Welt-/Landesrekord mpobić \rekord einen Rekord brechenpoprawić \rekord einen Rekord verbessernustanowić \rekord einen Rekord aufstellen -
6 ustanawiać
ustanawiać [ustanavjaʨ̑], ustanowić [ustanɔviʨ̑]1) ( uchwalać)\ustanawiać kogoś następcą jdn zu seinem Nachfolger machen [ lub ernennen] -
7 aufstellen
-
8 errichten
errichten *vt -
9 erzielen
erzielen *vt -
10 fahren
fahren ['fa:rən] <fährt, fuhr, gefahren>I. vinach Warschau/Litauen \fahren jechać [ perf po-] do Warszawy/na Litwęmit dem Zug \fahren jechać [ perf po-] pociągiemmit dem Schiff/mit der Fähre \fahren płynąć [ perf po-] statkiem/promemauf der Autobahn \fahren jechać [ perf po-] autostradąwollen wir \fahren oder zu Fuß gehen? jedziemy czy idziemy pieszo?nach oben/unten \fahren Fahrstuhl: jechać [ perf po-] do góry/na dółer fährt gut [on] dobrze prowadzilinks \fahren jechać [ perf po-] lewą stroną [jezdni]gegen etw \fahren wjechać na cośalle zehn Minuten \fahren Verkehrsmittel: kursować co dziesięć minut\fahren heute keine Busse? czy dzisiaj nie kursują żadne autobusy?fährt dieser Bus zum Bahnhof? czy tym autobusem można dojechać do dworca?mit der Bahn \fahren jechać [ perf po-] [o podróżować] kolejąder Schreck fuhr ihr in die Glieder strach ją ogarnąłwas ist [denn] in dich gefahren? co ci się stało?mit jdm gut \fahren żyć z kimś dobrze, być z kogoś zadowolonymmit etw gut \fahren być z czegoś zadowolonymII. vter fährt einen Opel [on] jeździ oplem2) haben ( befördern) Personen, Sachen wozić, wieźć; ( hinbringen) zawozić [ perf zawieźć]; ( herbringen) przywozić [ perf przywieźć]Autobahn \fahren Person: jechać [ perf po-] autostradą90 km/h \fahren jechać 90 km/hetw \fahren ( teilnehmen) Rennen uczestniczyć w czymś; ( aufstellen) Rekord ustanowić; ( erzielen) Zeit uzyskaćIII. vrder neue Wagen fährt sich gut dobrze się jeździ nowym samochodem -
11 konstituieren
-
12 laufen
lau fen ['laʊfən] <läuft, lief, gelaufen>1) ( rennen)[nach Hause] \laufen biec [do domu]2) (fam: gehen)zu seiner Mutter \laufen odwiedzać [ perf odwiedzić] swoją matkę3) ( zu Fuß gehen) chodzić [o iść] pieszoWasser in die Badewanne \laufen lassen napuszczać [ perf napuścić] wody do wanny5) ( funktionieren) Getriebe, Motor: pracować; Uhr: chodzić; Computerprogramm, Gerät: funkcjonować; ( eingeschaltet sein) być włączonym7) ( gültig sein) Abkommen: obowiązywaćdrei Jahre \laufen Vertrag: obowiązywać przez trzy lata8) (ver\laufen)ums Haus herum \laufen Weg: prowadzić dookoła domu9) ( geführt werden)das Auto läuft auf seinen Namen samochód jest zarejestrowany na niegoes läuft [jdm] gut/bestens komuś dobrze/świetnie się powodziwie läuft es in der Firma? co słychać w firmie?es ist ge\laufen ( fam) już po wszystkimhundert Meter in zwölf Sekunden \laufen przebiec sto metrów w dwanaście sekund2) ( fahren)Schlittschuh/Ski \laufen jeździć na łyżwach/nartachin diesen Schuhen läuft es sich gut te buty są wygodne -
13 Rekord
-
14 schaffen
schaffen ['ʃafən] <schaffte, geschafft>1.I. vt1) ( bewältigen)etw \schaffen podołać czemuś; Haushalt radzić [ perf po-] sobie [z czymś]; Examen uporać się [z czymś]; Hürde pokonać cośer hat heute viel geschafft wiele dzisiaj dokonałes \schaffen dopiąć czegoś, osiągnąć cośich schaffe es nicht mehr nie dam już rady, nie podołam jużdas wäre geschafft! załatwione!, zrobione!2) ( bringen)etw auf den Speicher \schaffen dostarczać [ perf dostarczyć] coś do magazynuBriefe zur Post \schaffen zanosić [ perf zanieść] listy na pocztęden Verletzten ins Krankenhaus \schaffen zabierać [ perf zabrać] rannego do szpitala3) (fam: erschöpfen)Hitze/Stress hat ihn geschafft upał/stres go wykończyłer ist geschafft [on] jest wykończony ( pot)4) (fam: tun)du hast hier nichts zu schaffen nie masz tu nic do robotydamit hast du nichts zu \schaffen! nie masz z tym nic wspólnego!5) ( bekümmern)jdm zu \schaffen machen przysporzyć komuś kłopotówGeld/Hilfe \schaffen starać [ perf po-] się o pieniądze/pomocOrdunug/Ruhe \schaffen zaprowadzić porządek/spokójFreude/Leid/Ärger \schaffen sprawiać [ perf sprawić] radość/cierpienie/kłopot7) (fam: erreichen)sich zu \schaffen machen krzątać się2. <schuf, geschaffen> vt3) ( bewirken, dass etw entsteht) unsterbliches Werk, Dichtung, Komposition tworzyć; Bedingungen, Voraussetzungen, Atmosphäre stworzyćfür etw wie geschaffen sein być stworzonym do czegoś
См. также в других словарях:
ustanowić — dk VIa, ustanowićwię, ustanowićwisz, ustanowićnów, ustanowićwił, ustanowićwiony ustanawiać ndk I, ustanowićam, ustanowićasz, ustanowićają, ustanowićaj, ustanowićał, ustanowićany 1. «uczynić coś obowiązującym urzędowo, oficjalnie, wprowadzić w… … Słownik języka polskiego
powołać — dk I, powołaćam, powołaćasz, powołaćają, powołaćaj, powołaćał, powołaćany powoływać ndk VIIIa, powołaćłuję, powołaćłujesz, powołaćłuj, powołaćywał, powołaćywany 1. «ustanowić, wyznaczyć, wybrać kogoś na coś, do czegoś; desygnować» Powołać… … Słownik języka polskiego
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
komisarycznie — przysłów. od komisaryczny Ustanowić zwierzchnictwo komisarycznie. Mianować kogoś komisarycznie … Słownik języka polskiego
mianować — ndk a. dk IV, mianowaćnuję, mianowaćnujesz, mianowaćnuj, mianowaćował, mianowaćowany «nadawać, nadać komuś jakąś godność, tytuł; powierzyć komuś jakieś stanowisko; zrobić, ustanowić kogoś kimś; nominować» Mianować kogoś dyrektorem. Mianować kogoś … Słownik języka polskiego
minimum — n VI; lm M. minimumma, D. minimummów «najmniejsza możliwa, niezbędna lub wymagana ilość, wielkość» Minimum wykształcenia. Ograniczyć wydatki do minimum. Podwyższyć minima kwalifikacyjne zawodników. Ustanowić miesięczne minima pracy. Zapewnić… … Słownik języka polskiego
naznaczyć — dk VIb, naznaczyćczę, naznaczyćczysz, naznaczyćznacz, naznaczyćczył, naznaczyćczony naznaczać ndk I, naznaczyćam, naznaczyćasz, naznaczyćają, naznaczyćaj, naznaczyćał, naznaczyćany 1. «opatrzyć coś jakimś znakiem, piętnem, znamieniem itp.;… … Słownik języka polskiego
opiekun — m IV, DB. a, Ms. opiekunnie; lm M. owie a. i, DB. ów «ten, kto się kimś albo czymś opiekuje; osoba sprawująca z ramienia sądu opiekę nad małoletnim lub ubezwłasnowolnionym» Opiekun całej rodziny. Opiekun nieletnich, dzieci, sierot. Opiekun sądowy … Słownik języka polskiego
oznaczyć — dk VIb, oznaczyćczę, oznaczyćczysz, oznacz, oznaczyćczył, oznaczyćczony oznaczać ndk I, oznaczyćam, oznaczyćasz, oznaczyćają, oznaczyćaj, oznaczyćał, oznaczyćany 1. «zrobić (np. postawić, napisać, nakreślić itp.) na czymś znak, opatrzyć coś… … Słownik języka polskiego
podstawić — dk VIa, podstawićwię, podstawićwisz, podstawićstaw, podstawićwił, podstawićwiony podstawiać ndk I, podstawićam, podstawićasz, podstawićają, podstawićaj, podstawićał, podstawićany 1. «umieścić coś pod czymś, poniżej czegoś; podsunąć pod coś;… … Słownik języka polskiego
poprawić — dk VIa, poprawićwię, poprawićwisz, poprawićpraw, poprawićwił, poprawićwiony poprawiać ndk I, poprawićam, poprawićasz, poprawićają, poprawićaj, poprawićał, poprawićany 1. «doprowadzić do porządku, przywrócić właściwą postać; wyrównać, ułożyć,… … Słownik języka polskiego