-
21 uspokajać się o sztormie
• subsideSłownik polsko-angielski dla inżynierów > uspokajać się o sztormie
-
22 uspokajać oczy
успокаивать глазаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > uspokajać oczy
-
23 uspokajać się
заспокоюватися -
24 déchagriner
uspokajać -
25 désenvenimer
uspokajać -
26 désénerver
uspokajać -
27 trankviligi
-
28 trankviliĝi
uspokajać się, uspokoić się -
29 arkaýynlamak
uspokajać; uspokoić -
30 domma
uspokajać; uspokoić -
31 hüwdülemek
uspokajać; usypiać -
32 huwwalamak
uspokajać; usypiać -
33 hüžermek
uspokajać; usypiać -
34 calm down
1. vt 2. vi* * *(to make or become calm: He tried to calm her down by giving her some brandy; Calm down!) uspokajać się -
35 успокаивать
глаг.• koić• osłabiać• pacyfikować• pieścić• schlebiać• spacyfikować• ucichnąć• uciszać• ukoić• ulżyć• uspokajać• uspokoić• utwierdzać• ułagodzić• uśmierzać• uśmierzyć• zapewniać• zaspokajać• zaspokoić• złagodzić• łagodzić* * *koić, mitygować, łagodzić, odprężać перен., uciszać, uspokajać, uśmierzać -
36 appease
[ə'piːz]vt* * *[ə'pi:z](to calm or satisfy (a person, desire etc) usually by giving what was asked for or is needed: She appeased his curiosity by explaining the situation to him.) uspokajać, zaspokajać -
37 calm
[kɑːm] 1. adj 2. nspokój m3. vtPhrasal Verbs:* * *1. adjective1) (still or quiet: a calm sea; The weather was calm.) spokojny, cichy2) (not anxious or excited: a calm person/expression; Please keep calm!) spokojny, cichy2. noun1) ((a period of) absence of wind and large waves.) spokój2) (peace and quiet: He enjoyed the calm of the library.) spokój,cisza3. verb(to make calm: Calm yourself!) uspokajać- calmly- calmness
- calm down -
38 quieten
['kwaɪətn] 1. vi ( BRIT)(also: quieten down) ( grow calm) uspokajać się (uspokoić się perf); ( grow silent) cichnąć, ucichać (ucichnąć perf)2. vt* * *1) ((often with down) to make or become quiet: I expect you to quieten down when I come into the classroom.) uspokoić (się)2) (to remove or lessen (a person's fears, doubts etc).) uciszyć -
39 settle
['sɛtl] 1. vtargument rozstrzygać (rozstrzygnąć perf); accounts regulować (uregulować perf); affairs porządkować (uporządkować perf); land zasiedlać (zasiedlić perf)2. vi(also: settle down) sadowić się (usadowić się perf); ( calm down) uspokajać się (uspokoić się perf); bird, insect siadać (siąść perf or usiąść perf); dust, sediment osiadać (osiąść perf), osadzać się (osadzić się perf)to settle down to sth — zasiadać (zasiąść perf) do czegoś
Phrasal Verbs:* * *['setl]1) (to place in a position of rest or comfort: I settled myself in the armchair.) układać, usadawiać się2) (to come to rest: Dust had settled on the books.) osiadać3) (to soothe: I gave him a pill to settle his nerves.) uspokajać4) (to go and live: Many Scots settled in New Zealand.) osiedlać się5) (to reach a decision or agreement: Have you settled with the builders when they are to start work?; The dispute between management and employees is still not settled.) ustalać, załatwiać6) (to pay (a bill).) (u)regulować•- settler
- settle down
- settle in
- settle on
- settle up -
40 soothe
[suːð]vt* * *[su:ð]1) (to calm, comfort or quieten (a person, his feelings etc): She was so upset that it took half an hour to soothe her.) uspokajać2) (to ease (pain etc): The medicine soothed the child's toothache.) uśmierzać, koić•- soothing- soothingly
См. также в других словарях:
uspokajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uspokajaćam, uspokajaća, uspokajaćają, uspokajaćany {{/stl 8}}– uspokoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uspokajaćkoję, uspokajaćkoi, uspokajaćkój, uspokajaćkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uspokajać się – uspokoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się spokojnym, łagodnym, cichym, uśmierzać swoją agresję, uciszać podniesiony głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczniowie uspokoili się dopiero na widok dyrektora szkoły. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uspokajać — → uspokoić … Słownik języka polskiego
uspokoić — dk VIa, uspokoićoję, uspokoićisz, uspokój, uspokoićił, uspokoićojony uspokajać ndk I, uspokoićam, uspokoićasz, uspokoićają, uspokoićaj, uspokoićał, uspokoićany 1. «skłonić, zmusić do ciszy, do milczenia, przywrócić spokój, wprowadzić ład,… … Słownik języka polskiego
uśmierzać — ndk I, uśmierzaćam, uśmierzaćasz, uśmierzaćają, uśmierzaćaj, uśmierzaćał, uśmierzaćany uśmierzyć dk VIb, uśmierzaćrzę, uśmierzaćrzysz, uśmierz, uśmierzaćrzył, uśmierzaćrzony 1. «koić, łagodzić, uspokajać» Środki uśmierzające ból. 2. «tłumić,… … Słownik języka polskiego
cichnąć — ndk Vc, cichnąćnę, cichnąćniesz, cichnąćnij, cichł (cichnąćnął), cichła, cichli «stawać się cichym, cichszym; pogrążać się w ciszy, uciszać się, milknąć» Czyjeś głosy, kroki cichły. Zgiełk zabawy cichł. Miasto cichło, pustoszało. przen.… … Słownik języka polskiego
koić — ndk VIa, koję, koisz, kój, koił, kojony «wpływać łagodząco na kogoś, na coś; uśmierzać, uspokajać» Koić ból, cierpienia. Cisza koi nerwy. ∆ med. Leki, środki kojące «środki psychotropowe działające w sposób uspokajający głównie na ośrodkowy układ … Słownik języka polskiego
łagodzić — ndk VIa, łagodzićdzę, łagodzićdzisz, łagodzićgodź a. łagodzićgódź, łagodzićdzony «czynić łagodnym, mniej gwałtownym, mniej dotkliwym, przykrym; zmniejszać kontrastowość czegoś, uspokajać, powściągać, koić» Czas łagodzi cierpienia. Łagodzić… … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… … Słownik języka polskiego
ściszać — ndk I, ściszaćam, ściszaćasz, ściszaćają, ściszaćaj, ściszaćał, ściszaćany ściszyć dk VIb, ściszaćszę, ściszaćszysz, ścisz, ściszaćszył, ściszaćszony «czynić cichym, cichszym, mało słyszalnym, przyciszać, przytłumiać; także: zmuszać, skłaniać do… … Słownik języka polskiego