-
81 заглохнуть
глаг.• ucichnąć• uspokajać• uśmierzać -
82 затихнуть
глаг.• ucichnąć• uciszać• uspokajać• uspokoić• ustawać -
83 смягчить
глаг.• przełączać• ugłaskać• ulżyć• uspokajać• uśmierzać• wydelikatnieć• zaspokajać• zaspokoić• załagodzić• zmiękczać• zmiękczyć• zmniejszyć• złagodnieć• złagodzić• łagodnieć• łagodzić -
84 стихнуть
глаг.• ucichnąć• uspokajać• uśmierzać -
85 унять
глаг.• koić• uciszać• uspokajać• uspokoić• zaspokajać• zaspokoić• zmitygować -
86 усмирить
глаг.• pacyfikować• poskromić• spacyfikować• uspokajać• uspokoić -
87 успокоить
глаг.• koić• pacyfikować• spacyfikować• ucichnąć• uciszać• uciszyć• ukoić• uspokajać• uspokoić• utwierdzać• uśmierzać• uśmierzyć• zapewniać• zaspokajać• zaspokoić• złagodzić• łagodzić• ściszyć -
88 subside
obniżać sięosiadaćuspokajać się o sztormie -
89 mityg|ować
impf Ⅰ vt książk. (powściągać) to bring to reason [osobę]; (uspokajać) to mitigate, to pacify- mitygować czyjś gniew to appease a. soothe sb’s anger, to curb sb’s temper- mitygowała niegrzeczne dziecko ostrym spojrzeniem she pacified the unruly child with a sharp look ⇒ zmitygowaćⅡ mitygować się to check a. restrain a. control oneself- często unosił się gniewem, ale w porę się mitygował he would often get angry, but checked himself in time ⇒ zmitygować sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mityg|ować
-
90 uspokajając|y
Ⅰ pa ⇒ uspokajać Ⅱ adj. [działanie, głos, słowa] soothing, reassuring- uspokajająca muzyka relaxing musicThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uspokajając|y
-
91 uspok|oić
pf — uspok|ajać impf Ⅰ vt 1. (przywrócić spokój) to calm, to reassure- uspokoić roztrzęsione nerwy to calm a. steady one’s tense nerves- „to tylko wiatr” – uspokajał ‘it’s only the wind,’ he said reassuringly- uspokoić sumienie to salve one’s conscience- może dać mu coś na uspokojenie? maybe I should give him a sedative- uspokoić kołatanie serca to calm one’s heart(beat)2. (uciszyć) to quieten (down) GB, to quiet (down) US [dzieci, klasę, kibiców]- przewodniczący próbował uspokoić zebranych the chair tried to quieten the assemblyⅡ uspokoić się — uspokajać się 1. (odzyskać spokój) to calm (oneself) down, to cool down- proszę cię, uspokój się i przestań się dąsać please calm down and stop sulking- uspokoiła się pod wpływem leków the medication calmed her down2. (uciszyć się) [dzieci, klasa] to quieten (down) GB, to quiet (down) US- wiatr się powoli uspokajał the wind was gradually dropping- krzyki uspokoiły się nad ranem the screams quietened down in the morning- w mieście trochę się uspokoiło things had calmed down a little in the city- chyba się już uspokaja na dworze the weather seems to be clearing upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uspok|oić
-
92 apaiser
1. stłumić2. uciszać3. ukoić4. uspokajać5. uspokoić6. ustawać7. ustać8. uśmierzać9. uśmierzyć10. zaspokajać11. zaspokoić12. załagodzić13. złagodnieć14. złagodzić15. łagodzić -
93 calmer
1. koić2. kojenie3. ochłonąć4. ucichnąć5. uciszać6. ukoić7. uspokajać8. uspokoić9. uśmierzać10. uśmierzyć11. łagodzić12. ściszać -
94 calmir
1. ucichnąć2. uspokajać3. ustawać4. ustać -
95 pacifier
1. pacyfikować2. spacyfikować3. uspokajać4. uspokoić -
96 rassurer
1. umocnić2. upewniać3. upewnić4. uspokajać5. uspokoić6. utwierdzać7. wzmocnić8. zapewniać -
97 rasséréner
1. rozjaśniać2. rozjaśnić3. rozpogadzać4. rozpogodzić5. uspokajać6. wypogadzać -
98 tempérer
1. hartować2. miarkować3. uspokajać4. łagodzić -
99 tranquilliser
1. uspokajać2. uspokoić -
100 uspokoić
vt pf
См. также в других словарях:
uspokajać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uspokajaćam, uspokajaća, uspokajaćają, uspokajaćany {{/stl 8}}– uspokoić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uspokajaćkoję, uspokajaćkoi, uspokajaćkój, uspokajaćkojony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uspokajać się – uspokoić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się spokojnym, łagodnym, cichym, uśmierzać swoją agresję, uciszać podniesiony głos : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczniowie uspokoili się dopiero na widok dyrektora szkoły. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uspokajać — → uspokoić … Słownik języka polskiego
uspokoić — dk VIa, uspokoićoję, uspokoićisz, uspokój, uspokoićił, uspokoićojony uspokajać ndk I, uspokoićam, uspokoićasz, uspokoićają, uspokoićaj, uspokoićał, uspokoićany 1. «skłonić, zmusić do ciszy, do milczenia, przywrócić spokój, wprowadzić ład,… … Słownik języka polskiego
uśmierzać — ndk I, uśmierzaćam, uśmierzaćasz, uśmierzaćają, uśmierzaćaj, uśmierzaćał, uśmierzaćany uśmierzyć dk VIb, uśmierzaćrzę, uśmierzaćrzysz, uśmierz, uśmierzaćrzył, uśmierzaćrzony 1. «koić, łagodzić, uspokajać» Środki uśmierzające ból. 2. «tłumić,… … Słownik języka polskiego
cichnąć — ndk Vc, cichnąćnę, cichnąćniesz, cichnąćnij, cichł (cichnąćnął), cichła, cichli «stawać się cichym, cichszym; pogrążać się w ciszy, uciszać się, milknąć» Czyjeś głosy, kroki cichły. Zgiełk zabawy cichł. Miasto cichło, pustoszało. przen.… … Słownik języka polskiego
koić — ndk VIa, koję, koisz, kój, koił, kojony «wpływać łagodząco na kogoś, na coś; uśmierzać, uspokajać» Koić ból, cierpienia. Cisza koi nerwy. ∆ med. Leki, środki kojące «środki psychotropowe działające w sposób uspokajający głównie na ośrodkowy układ … Słownik języka polskiego
łagodzić — ndk VIa, łagodzićdzę, łagodzićdzisz, łagodzićgodź a. łagodzićgódź, łagodzićdzony «czynić łagodnym, mniej gwałtownym, mniej dotkliwym, przykrym; zmniejszać kontrastowość czegoś, uspokajać, powściągać, koić» Czas łagodzi cierpienia. Łagodzić… … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… … Słownik języka polskiego
ściszać — ndk I, ściszaćam, ściszaćasz, ściszaćają, ściszaćaj, ściszaćał, ściszaćany ściszyć dk VIb, ściszaćszę, ściszaćszysz, ścisz, ściszaćszył, ściszaćszony «czynić cichym, cichszym, mało słyszalnym, przyciszać, przytłumiać; także: zmuszać, skłaniać do… … Słownik języka polskiego