-
21 darować
-
22 chować
chować ręce do kieszeni die Hände in die Tasche stecken;chować się aufwachsen, < pochować> beerdigen, bestatten;chować urazę Groll hegen;zdrowo się chować sich gut entwickeln, gedeihen -
23 darować
możesz to sobie darować das kannst du dir sparen -
24 pochować
chować ręce do kieszeni die Hände in die Tasche stecken;chować się aufwachsen, < pochować> beerdigen, bestatten;chować urazę Groll hegen;zdrowo się chować sich gut entwickeln, gedeihen -
25 schować
chować ręce do kieszeni die Hände in die Tasche stecken;chować się aufwachsen, < pochować> beerdigen, bestatten;chować urazę Groll hegen;zdrowo się chować sich gut entwickeln, gedeihen -
26 uraza
dawne urazy f/pl alte Ressentiments n/pl;żywić urazę (do G) Groll hegen (gegen A) -
27 urażać
uraził ją tą uwagą seine Bemerkung hat sie (empfindlich) getroffen, seine Bemerkung hat sie tief verletzt -
28 wychować
wychować pf →LINK="wychowywać" wychowywaćchować ręce do kieszeni die Hände in die Tasche stecken;chować się aufwachsen, < pochować> beerdigen, bestatten;chować urazę Groll hegen;zdrowo się chować sich gut entwickeln, gedeihen -
29 żywić
żywić urazę do k-o gegen jemanden einen Groll hegen;żywić nadzieję die Hoffnung hegen;żywić uczucie sympatii do k-o freundschaftliche Gefühle für jemanden hegen;żywić przekonanie, że … der Überzeugung sein, dass …; -
30 darować
-
31 uraza
-
32 Groll
-
33 grollen
-
34 hegen
- 1
- 2
См. также в других словарях:
uraza — ż IV, CMs. urazazie; lm D. urazaaz «żal do kogoś, z jakiegoś powodu; niechęć, pretensja» Długotrwała, drobna, głęboka, osobista, skryta, śmiertelna, tajona, wzajemna, zadawniona uraza. Czuć, mieć do kogoś urazę o coś, za coś, z powodu czegoś.… … Słownik języka polskiego
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
Canossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… … Słownik frazeologiczny
Kanossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… … Słownik frazeologiczny
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… … Słownik języka polskiego
coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… … Słownik języka polskiego
darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę … Słownik języka polskiego
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
gniewny — gniewnyni, gniewnyniejszy 1. «gniewający się, rozgniewany; obrażony na kogoś, czujący do kogoś urazę, nadąsany» Gniewny tłum. przen. «groźny, straszny» Gniewne grzmoty. Gniewne morze. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem» Gniewne spojrzenie.… … Słownik języka polskiego