-
1 harbour
['hɑːbə(r)] 1. (US harbor) nport m2. vt* * *1. noun(a place of shelter for ships: All the ships stayed in (the) harbour during the storm.) przystań, port2. verb1) (to give shelter or refuge to (a person): It is against the law to harbour criminals.) dawać schronienie2) (to have (usually bad) thoughts in one's head: He harbours a grudge against me.) czuć urazę• -
2 grollen
viżywić urazę ( j-m do kogoś); gniewać się -
3 grudge
[grʌdʒ] 1. nuraza f2. vt* * *1. verb1) (to be unwilling to do, give etc; to do, give etc unwillingly: I grudge wasting time on this, but I suppose I'll have to do it; She grudges the dog even the little food she gives it.) żałować2) (to feel resentment against (someone) for: I grudge him his success.) zazdrościć2. noun(a feeling of anger etc: He has a grudge against me.) uraza- grudging- grudgingly
См. также в других словарях:
uraza — ż IV, CMs. urazazie; lm D. urazaaz «żal do kogoś, z jakiegoś powodu; niechęć, pretensja» Długotrwała, drobna, głęboka, osobista, skryta, śmiertelna, tajona, wzajemna, zadawniona uraza. Czuć, mieć do kogoś urazę o coś, za coś, z powodu czegoś.… … Słownik języka polskiego
urazić — dk VIa, urażę, urazićzisz, uraź, urazićził, urażony urażać ndk I, urazićam, urazićasz, urazićają, urazićaj, urazićał, urazićany 1. «dotknąć, uderzyć w bolące miejsce; podrażnić wrażliwe miejsce; skaleczyć, zranić o coś» Urazić kogoś w nogę.… … Słownik języka polskiego
Canossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… … Słownik frazeologiczny
Kanossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… … Słownik frazeologiczny
patrzeć — 1. Dobrze komuś z oczu patrzy «ktoś sprawia wrażenie dobrego, uczciwego człowieka»: Chłopcu można zaufać. Dobrze mu z oczu patrzy. K. Orłoś, Szklarz. 2. Jak się patrzy a) «świetny, doskonały»: Hipolit był żołnierzem jak się patrzy (...). S.… … Słownik frazeologiczny
chować — ndk I, chowaćam, chowaćasz, chowaćają, chowaćaj, chowaćał, chowaćany 1. «kłaść, umieszczać w miejscu zakrytym, zamkniętym, osłoniętym, bezpiecznym; przechowywać» Chować pieniądze do portfela, chustkę do kieszeni. Chować listy w biurku, bieliznę w … Słownik języka polskiego
cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… … Słownik języka polskiego
coś — D. czegoś, C. czemuś, B.=M., NMs. czymś, blm «zaimek nieokreślony zastępujący rzeczownik, zwykle nieosobowy, niekiedy liczebnik, bez bliższego jego oznaczenia» Coś mu jest. Coś tam majstrował. Znaleźć coś ciekawego. Coś by trzeba zrobić. Bać się… … Słownik języka polskiego
darować — dk IV, darowaćruję, darowaćrujesz, darowaćruj, darowaćował, darowaćowany darowywać ndk VIIIa, darowaćowuję, darowaćowujesz, darowaćowuj, darowaćowywał, darowaćowywany 1. «dać na własność; ofiarować, podarować» Darować komu jakiś drobiazg, książkę … Słownik języka polskiego
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
gniewny — gniewnyni, gniewnyniejszy 1. «gniewający się, rozgniewany; obrażony na kogoś, czujący do kogoś urazę, nadąsany» Gniewny tłum. przen. «groźny, straszny» Gniewne grzmoty. Gniewne morze. 2. «wyrażający gniew, wywołany gniewem» Gniewne spojrzenie.… … Słownik języka polskiego