Перевод: с польского на русский

с русского на польский

uprzejmość

  • 1 uprzejmość

    сущ.
    • благоволение
    • благожелательность
    • вежливость
    • внимательность
    • доброжелательность
    • доброжелательство
    • доброта
    • дружелюбие
    • любезность
    • милость
    • обходительность
    • одолжение
    • почтительность
    • приветливость
    • услужливость
    • учтивость
    * * *
    uprzejmoś|ć
    вежливость, любезность;
    okazywać wiele \uprzejmośćci komuś быть очень вежливым (любезным) по отношению к кому-л.
    * * *
    ж
    ве́жливость, любе́зность

    okazywać wiele uprzejmości komuś — быть о́чень ве́жливым (любе́зным) по отноше́нию к кому́-л.

    Słownik polsko-rosyjski > uprzejmość

  • 2 okazać uprzejmość

    представить вежливость

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okazać uprzejmość

  • 3 okazywać uprzejmość

    предъявлять вежливость

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okazywać uprzejmość

  • 4 grzeczność

    сущ.
    • благосклонность
    • вежливость
    • внимание
    • внимательность
    • изящество
    • любезность
    • обаяние
    • приветливость
    • привлекательность
    • радушие
    • учтивость
    * * *
    grzecznoś|ć
    вежливость, любезность;

    przez \grzeczność из любезности; zrobić (wyświadczyć) \grzeczność оказать услугу, сделать одолжение; prawić \grzecznośćci говорить любезности

    + uprzejmość

    * * *
    ж
    ве́жливость, любе́зность

    przez grzeczność — из любе́зности

    zrobić (wyświadczyć) grzeczność — оказа́ть услу́гу, сде́лать одолже́ние

    prawić grzeczności — говори́ть любе́зности

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > grzeczność

  • 5 kurtuazja

    сущ.
    • вежливость
    • любезность
    • учтивость
    * * *
    kurtuazj|a
    изысканная вежливость, учтивость, галантность;

    przez \kurtuazjaę из вежливости

    + galanteria, grzeczność, uprzejmość

    * * *
    ж
    изы́сканная ве́жливость, учти́вость, гала́нтность

    przez kurtuazję — из ве́жливости

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > kurtuazja

  • 6 łaska

    сущ.
    • благоволение
    • благодать
    • благосклонность
    • грация
    • квартал
    • любезность
    • милосердие
    • милость
    • обаяние
    • одолжение
    • привлекательность
    • прощение
    • расположение
    • сострадание
    • услуга
    • четверть
    * * *
    łas|ka
    %1 1. милость, благосклонность;

    dostąpić \łaskaki удостоиться милости;

    2. любезность, одолжение ň;

    z \łaskaki swojej будьте любезны, будьте добры;

    3. помилование ň;

    prawo \łaskaki право помилования; ● со \łaska что можете;

    być (żyć) na \łaskace czyjejś (u kogoś) быть на иждивении у кого-л., быть на чужих хлебах, жить чьйми-л. щедротами;

    na \łaskakę (na\łaskace) losu на произвол судьбы; nie \łaska? ирон. (а) не угодно?;

    не нравится?;
    z \łaskaki na uciechę ни с того ни с сего
    +

    1. względy, przychylność 2. uprzejmość, grzeczność 3. ułaskawienie

    * * *
    I ж
    1) ми́лость, благоскло́нность

    dostąpić łaski — удосто́иться ми́лости

    2) любе́зность, одолже́ние n

    z łaski swojej — бу́дьте любе́зны, бу́дьте добры́

    3) поми́лование n

    prawo łaski — пра́во поми́лования

    - być na łasce czyjejś
    - żyć na łasce u kogoś
    - na łaskę losu
    - na nałasce losu
    - nie łaska?
    Syn:
    względy, przychylność 1), uprzejmość, grzeczność 2), ułaskawienie 3)
    II ж, мн Р łasek зоол.
    ла́ска
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > łaska

См. также в других словарях:

  • uprzejmość — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. uprzejmośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa cechująca się życzliwością, grzecznością, przyjaznym stosunkiem do ludzi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okazywać komuś uprzejmość. Uprzejmość wobec dam, ludzi starszych …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • uprzejmość — ż V, DCMs. uprzejmośćści 1. blm «bycie uprzejmym; życzliwy stosunek do ludzi, grzeczność, usłużność» Niezwykła, ostentacyjna, przesadna, salonowa, swobodna, sztuczna, wrodzona, zdawkowa uprzejmość. Uprzejmość dla kobiet, wobec kobiet. Okazywać… …   Słownik języka polskiego

  • grać — 1. pot. Co jest grane? «o co chodzi?, co się dzieje?»: – Co jest grane? – pytam bardziej przez uprzejmość niż z zainteresowania. M. Bukowski, Wysłannik. 2. Grać, bawić się (z kimś) w kotka i myszkę, w ciuciubabkę «zwodzić kogoś, postępować… …   Słownik frazeologiczny

  • lansady — książk. Kłaniać się komuś, witać kogoś itp. w lansadach «okazywać komuś (szczególnie gestami) przesadną uprzejmość z pewną dozą uniżoności»: Z kolei przeszedłem w ręce obsługi hotelowej, która w lansadach odholowała mnie do mego pokoju. M.… …   Słownik frazeologiczny

  • rozpychać się — łokciami «dążyć do osiągnięcia celu w sposób bezwzględny, nie licząc się z innymi ludźmi»: Uprzejmość staje się czymś coraz bardziej anachronicznym. Dobrze widziane jest w dzisiejszych czasach rozpychanie się łokciami. M. Nurowska, Kochanek …   Słownik frazeologiczny

  • uśmiech — 1. Mieć uśmiech przyklejony do ust; robić coś z uśmiechem przyklejonym do ust «nieszczerze, zdawkowo się uśmiechać, być sztucznym, udawać uprzejmość, dobroć»: Czasem wydawało jej się, że jest bliska sukcesu: w szkole same piątki, dom lśni, listwa …   Słownik frazeologiczny

  • częstować — ndk IV, częstowaćtuję, częstowaćtujesz, częstowaćtuj, częstowaćował, częstowaćowany «dawać komuś coś do jedzenia, picia, palenia przez uprzejmość, gościnność; ugaszczać, podejmować kogoś czymś» Częstować kogoś ciastem, czekoladkami. Częstować… …   Słownik języka polskiego

  • grzeczność — ż V, DCMs. grzecznośćści 1. blm «taktowny, delikatny, świadczący o dobrym wychowaniu stosunek do ludzi; uprzejmość; także: posłuszne, spokojne zachowanie się dziecka» Nadskakująca, sztuczna, uprzedzająca, wyszukana, zdawkowa grzeczność.… …   Słownik języka polskiego

  • kelnerski — przym. od kelner Strój kelnerski. Kelnerska uprzejmość …   Słownik języka polskiego

  • kurtuazja — ż I, DCMs. kurtuazjazji, blm «wielka uprzejmość, wyszukana grzeczność, galanteria» Z kurtuazją ukłonił się damie. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • lansada — ż IV, CMs. lansadaadzie; lm D. lansadaad 1. «łukowaty skok konia» 2. tylko w lm «posuwiste płynne podskoki, podrygi» Podbiec, przybiec w lansadach. ◊ Kłaniać się komuś, witać kogoś w lansadach «okazywać komuś (szczególnie gestami) przesadną… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»