-
1 wyświadczyć
глаг.• оказать* * *wyświadcz|yć\wyświadczyćony сов. оказать;\wyświadczyć grzeczność сделать одолжение; \wyświadczyć łaskę оказать милость
* * *wyświadczony сов.оказа́тьwyświadczyć grzeczność — сде́лать одолже́ние
wyświadczyć łaskę — оказа́ть ми́лость
-
2 grzeczność
сущ.• благосклонность• вежливость• внимание• внимательность• изящество• любезность• обаяние• приветливость• привлекательность• радушие• учтивость* * *grzecznoś|ć♀ вежливость, любезность;przez \grzeczność из любезности; zrobić (wyświadczyć) \grzeczność оказать услугу, сделать одолжение; prawić \grzecznośćci говорить любезности
+ uprzejmość* * *жве́жливость, любе́зностьprzez grzeczność — из любе́зности
zrobić (wyświadczyć) grzeczność — оказа́ть услу́гу, сде́лать одолже́ние
prawić grzeczności — говори́ть любе́зности
Syn: -
3 usługa
сущ.• молебен• обслуживание• одолжение• повинность• сервиз• сервис• служба• служение• услуга• услужение* * *1) inform. usługa информ. служба2) usługa, przysługa услуга (помощь)3) usługa (działalność) услуга, обслуживание* * *usług|a♀ 1. услуга;wyświadczyć \usługaę оказать услугу, сделать одолжение;
2. \usługai мн. обслуживание ň, услуги;świadczyć \usługai ludności обслуживать население;
● do (pańskich) usług! к вашим услугам!;być na czyjeś \usługai быть на побегушках у кого-л.+1. przysługa
* * *ж1) услу́гаwyświadczyć usługę — оказа́ть услу́гу, сде́лать одолже́ние
2) usługi мн обслу́живание n, услу́гиświadczyć usługi ludności — обслу́живать населе́ние
•- pańskich usług!
- być na czyjeś usługiSyn:przysługa 1) -
4 wyświadczać
глаг.• дать• оказывать• предоставлять* * *wyświadcza|ć\wyświadczaćny несов. оказывать; ср. wyświadczyć* * *wyświadczany несов.ока́зывать; ср. wyświadczyć -
5 przysługa
сущ.• благоволение• благожелательность• благосклонность• внимательность• доброжелательность• доброжелательство• доброта• любезность• милость• молебен• обслуживание• одолжение• повинность• расположение• сервиз• сервис• служба• служение• услуга• услужение* * *одолжение, услугаsłużąca прислуга (служанка)służba прислуга (слуги)* * *жуслу́га; одолже́ние nprzyjacielska przysługa — дру́жеская услу́га
oddać (wyświadczyć) przysługę — оказа́ть услу́гу; сде́лать одолже́ние
-
6 przysługi
а ♀ услуга; одолжение ň;przyjacielska \przysługi дружеская услуга; oddać (wyświadczyć) \przysługię оказать услугу; сделать одолжение; ● niedźwiedzia \przysługi медвежья услуга
См. также в других словарях:
wyświadczyć — dk VIb, wyświadczyćczę, wyświadczyćczysz, wyświadczyćświadcz, wyświadczyćczył, wyświadczyćczony wyświadczać ndk I, wyświadczyćam, wyświadczyćasz, wyświadczyćają, wyświadczyćaj, wyświadczyćał, wyświadczyćany «uczynić, zrobić komuś coś dobrego»… … Słownik języka polskiego
wyświadczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyświadczaćam, wyświadczaća, wyświadczaćają, wyświadczaćany {{/stl 8}}– wyświadczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyświadczaćczę, wyświadczaćczy, wyświadczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać, robić, wyrządzać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
dobro — n III, Ms. dobrobru (dobrobrze); lm D. dóbr 1. blm «to, co jest oceniane jako pomyślne, pożyteczne, wartościowe; ideał moralny» Poczucie dobra i zła. Wyświadczyć komuś dobro. Czynienie dobra. 2. blm «skłonność do czynienia dobrze; łagodność,… … Słownik języka polskiego
dobrodziejstwo — n III, Ms. dobrodziejstwowie; lm D. dobrodziejstwoejstw 1. «dobro wyświadczane komuś; dobry uczynek, przysługa, pomoc» Wyświadczyć komuś dobrodziejstwo. Obsypać kogoś dobrodziejstwami. Doznać dobrodziejstw od kogoś. 2. «korzyść, pożytek; dobry,… … Słownik języka polskiego
grzeczność — ż V, DCMs. grzecznośćści 1. blm «taktowny, delikatny, świadczący o dobrym wychowaniu stosunek do ludzi; uprzejmość; także: posłuszne, spokojne zachowanie się dziecka» Nadskakująca, sztuczna, uprzedzająca, wyszukana, zdawkowa grzeczność.… … Słownik języka polskiego
okazać — dk IX, okażę, okażesz, okaż, okazaćał, okazaćany okazywać ndk VIIIa, okazaćzuję, okazaćzujesz, okazaćzuj, okazaćywał, okazaćywany 1. «pokazać, przedstawić (dokument)» Okazać kwit, legitymację. 2. «objawić coś (jakieś uczucia, wrażenia), wyrazić,… … Słownik języka polskiego
przysługa — ż III, CMs. przysługaudze; lm D. przysługaug «wyświadczona komuś uprzejmość, grzeczność; przysłużenie się komuś» Koleżeńska, przyjacielska, sąsiedzka przysługa. Oddać, wyświadczyć komuś przysługę. Prosić o przysługę. Nie odmówić komuś drobnej… … Słownik języka polskiego
przysłużyć się — dk VIb, przysłużyć siężę się, przysłużyć siężysz się, przysłużyć sięsłuż się, przysłużyć siężył się «wyświadczyć komuś przysługę, dobrodziejstwo, grzeczność; oddać usługę» Przysłużyć się ludziom, organizacji, ojczyźnie. Dobrze przysłużyć się… … Słownik języka polskiego
uprzejmość — ż V, DCMs. uprzejmośćści 1. blm «bycie uprzejmym; życzliwy stosunek do ludzi, grzeczność, usłużność» Niezwykła, ostentacyjna, przesadna, salonowa, swobodna, sztuczna, wrodzona, zdawkowa uprzejmość. Uprzejmość dla kobiet, wobec kobiet. Okazywać… … Słownik języka polskiego
usługa — ż III, CMs. usługaudze; lm D. usług 1. «pomoc okazana komuś; grzeczność, uprzejmość, przysługa» Bezinteresowna, koleżeńska, przyjacielska, drobna usługa. Wyświadczyć, oddać komuś usługę. Korzystać z czyichś usług. Ofiarować swoje usługi. ◊ Ktoś,… … Słownik języka polskiego