-
1 etesiae
etēsiae, ārum, m. (ετησίαι sc. ἄνεμοι), die Passatwinde, die jährlich in den Hundstagen 40 Tage unveränderlich aus einer Gegend wehen, Lucr. 6, 716. Cic. ep. 12, 25, 3. Caes. b. c. 3, 107, 1. Liv. 37, 23, 4. Sen. nat. qu. 4, 2, 22 sq. Solin. 32, 9 u. 54, 5: venti etesiae, Cic. de nat. deor. 2, 131: etesiarum flatus, Tac. ann. 6, 33; hist. 2, 98. – Sing. etēsiās, ae, m. (ὁ ετησίας), Plin. 18, 335. – / Auch etēsiae, ārum, f. (sc. aurae), Hyg. astr. 2, 4. p. 365 M. (zweimal). Isid. 13, 11, 15.
-
2 immobilis
im-mōbilis, e (in u. mobilis), unbeweglich, I) eig.: terra, Cic.: cervix, steifer Hals, Fronto: phalanx, cunei (als milit. t. t.), Liv. u. Curt.: immobilior scopulis, Ov.: res immobiles, unbewegliche Dinge, Immobiliarvermögen, ICt. – II) übtr.: A) im allg.: donec princeps immobilem se precibus et invidiae iuxta ostendit, sich gleich unbeweglich zeigte gegen usw., Tac.: stupor mentis, empfindungslos, Lact.: animus, untätiger, Plin.: Ausonia, das bisher unkriegerisch gewesen war, still gesessen hatte, Verg. – immobilis adversum lasciviam vulgi, Tac. hist. 4, 2. – B) insbes. = unveränderlich, unerschütterlich, pietas, Suet. Vit. 3, 1. – / Abl. Sing. immobile, Ven. Fort. vita S. Mart. 3, 259.
-
3 immobiliter
immōbiliter, Adv. (in u. mobiliter), unbeweglich, unveränderlich, unverändert (Ggstz. mobiliter), declinare hoc nomen, Pompei. comment. art. Donat. 16. p. 179, 32 K. – übtr., Cassiod. in psalm. 99 concl. (p. 315, b ed. Garet): imm. credere m. folg. Acc. u. Infin., Augustin. conf. 12, 20.
-
4 immotus
im-mōtus, a, um (in u. moveo), unbewegt, unbeweglich, ohne sich zu bewegen, -zu regen, unerschüttert, unverrückt, fest, still, ruhig, I) eig.: a) v. Lebl.: α) übh.: arbores ita incīderunt, ut immotae (unbewegt, unangerührt) starent, momento levi impulsae (durch einen leichten Anstoß erschüttert) occĭderent, Liv.: immota manet (aesculus), Verg.: terrarum pondus sedet immotum, Sen.: stat immotum mare, Sen. rhet. (vgl. trans Suionas aliud mare pigrum ac prope immotum, Tac.): quae (Symplegades) nunc immotae perstant, Ov.: immotamque (tellurem) coli dedit, Verg.: saepe sub immotis praesepibus vipera delituit, Verg.: orbis immotis annum non sentit arenis, bei nicht umgearbeitetem (unbebautem) S., Lucan.: immotus aër et serenus, Plin.: sereno et immoto (windstillem) die, Tac. – mit ab u. Abl. od. mit bl. Abl., portus ab accessu ventorum immotus, geschützt vor den W., Verg. Aen. 3, 570. – sinapi atque coriandrum sede suā immota (ohne versetzt zu werden) permanent, Colum. 11, 3, 29. – β) v. Körper u. dessen Gliedern: verberat immotum vivo serpente caput, Lucan.: immotum caput fixa cum fronte tenetur, Lucan.: praebenti immotam cervicem caput praecisum est, Liv. fr.: immotus praebet mugitibus aures, Ov.: aut immota omnino aut nimium mobilia (supercilia), Quint.: immoto eius vultu excipitur, Tac. – b) v. leb. Wesen: α) übh.: stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, Verg.: sub Iove duravit multis immota diebus, Ov.: immoti terrā surgente tenentur, Lucan.: incredibilem febrium ardorem immotus (ohne sich zu regen) opertusque transmittit, Plin. ep.: inconcussus ipse et immotus non secus ac piaculum aliquod trahebatur, Plin. pan.: aves, ut immotae facile pinguescant, in obscuro continentur, Sen.: sic immotum animal arbitrio medentis expositum est, Colum. – β) v. der Schlachtreihe: fert sonitus immota phalanx, Val. Flacc.: in (trotz) tot circumstantibus malis mansit aliquamdiu immota acies, Liv.: adversus incitatas turmas stetit immota Samnitium acies, Liv.: legio gradu immota velut cuneo erupit, Tac. – II) übtr., a) unverändert, ununterbrochen, ungestört, pax, Tac. ann. 4, 32; 15, 27 u. 46. – b) unverändert, unveränderlich, sicher, fest, nihil immotum, nihil tranquillum relinquebat, Vell.: immota manet fatis Lavinia coniunx, Liv.: manent immota tuorum fata tibi, Verg.: mens immota manet, Verg.: felicis animi immota tranquillitas, Sen.: constantia libera est, inviolabilis, inconcussa, immota, Sen.: si mihi non animo fixum immotumque sederet (der Entschluß fest u. unerschütterlich bei mir stände), ne etc., Verg.: immotum adversus eos sermones fixumque Tiberio fuit m. folg. Infin., Tac. ann. 1, 47. – c) unerschüttert, ungerührt, v. Pers., Tac. u.a.: animus, Tac.: animus immotus et torpens, Lact.
-
5 immutabilis [2]
2. im-mūtābilis, e (in u. mutabilis), unwandelbar, unveränderlich, spatia, Cic.: causa, Cic.: aeternitas, Cic.: necessitas, Quint.: res stabilis et imm., res imm. et aeterna, Cic.: nec magis immutabile ex vero in falsum, Cic. de fato 18. – v. Pers., inter sanctos eius nemo imm., Vulg.: concordi populo nihil esse immutabilius, nihil firmius, Cic.
-
6 immutabiliter
immūtābiliter, Adv. (2. immutabilis), unveränderlich, Cels. dig. 45, 1, 99. § 1. Apul. de mund. 36.
-
7 impermutabilis
im-permūtābilis, e (in u. permutabilis), unveränderlich, Censor. fr. 1, 2. – Adv. impermūtābiliter, Rustic. c. Acephal. p. 1203 Migne.
-
8 inaversibilis
in-āversibilis, e (in u. aversus v. averto), unveränderlich, Ps. Apul. Ascl. 40.
-
9 inclinis [2]
2. inclīnis, e (in u. clino), sich nicht neigend, unveränderlich, Manil. 1, 598.
-
10 incommutabilis
in-commūtābilis, e, unveränderlich (Ggstz. commutabilis), verbi principia, Varro LL.: hic rei publicae status, Cic.: eadem ordinis ratio, Boëth.: consilium, Augustin.: deus simplex et incomm., Augustin.
-
11 incommutabiliter
incommūtābiliter, Adv. (incommutabilis), unveränderlich, Augustin. epist. 147, 47 u.a.
-
12 incommutatus
incommūtātus, a, um (in u. commuto), unveränderlich, Augustin. de mor. Manich. 11.
-
13 inconvertibilis
in-convertibilis, e, I) unveränderlich, Eccl. – II) unbekehrbar, ad catholicam fidem, Paul. vit. Ambros. 17.
-
14 inconvertibiliter
inconvertibiliter, Adv. (inconvertibilis), unveränderlich, Eccl.
-
15 indeclinabilis
in-dēclīnābilis, e, I) unbeugsam, unveränderlich, fest, animus, Sen. u. Amm.: iudex, Amm.: iustitia, Sen.: indecl. series rerum et catena, Gell. – II) als gramm. t. t., undeklinierbar (Ggstz. declinabilis), nomen, Diom. 309, 10. Serv. Verg. Aen. 2, 14: obliquus (casus), Diom. 309, 34.
-
16 indeclinabiliter
indēclīnābiliter, Adv. (indeclinabilis), unveränderlich, unablässig, Chalcid. Tim. 40 A. Augustin. de civ. dei 9, 22 extr. u.a. Eccl.
-
17 indemutabilis
in-dēmūtābilis, e, unveränderlich, Eccl.
-
18 indemutabiliter
indēmūtābiliter, Adv. (indemutabilis), unveränderlich, Eccl.
-
19 invertibilis
invertibilis, e (in u. verto), unwandelbar, unveränderlich, Augustin. de lib. arbitr. 28, 24. Fragm. Arrian. Vatic. in Mai Scriptt. vet. nov. coll. tom. 3. p. 216.
-
20 irrecuperabilis
ir-recuperābilis, e (in u. recupero), nicht wiederbringlich, unveränderlich, Tert. de pudic. 14. – Adv. irrecuperābiliter, Acro Hor. de art. poët. 452.
См. также в других словарях:
Unveränderlich — Unveränderlich, er, ste, adj. et adv. was sich nicht verändern läßt, sowohl absolute, als auch den Umständen nach; unabänderlich, in einigen Fällen auch unwandelbar. Unveränderliche und ewige Ursachen. Gott ist unveränderlich, sowohl seinem Wesen … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
unveränderlich — Adj. (Mittelstufe) sich nicht ändernd, immer gleich bleibend Synonyme: beständig,, invariabel, konstant, stabil Beispiel: Die Gesetze der Physik sind unveränderlich … Extremes Deutsch
unveränderlich — 1. ↑anallaktisch, ↑inkommutabel, ↑invariabel, ↑invariant, ↑konstant, ↑stereotyp, 2. ametabol … Das große Fremdwörterbuch
unveränderlich — invariant; unabdingbar; stetig; feststehend; alle nasenlang (umgangssprachlich); invariabel; unabänderlich; kontinuierlich; inert; beständig; … Universal-Lexikon
unveränderlich — beständig, bleibend, dauerhaft, fest[stehend], fix, gleichbleibend, invariabel, konstant, starr, von Dauer; (auch Fachspr.): stabil. * * * unveränderlich:1.〈keineVeränderungenzeigend〉gleichbleibend·konstant·invariabel–2.⇨dauerhaft… … Das Wörterbuch der Synonyme
unveränderlich — См. invariàbile … Пятиязычный словарь лингвистических терминов
unveränderlich — un·ver·ạ̈n·der·lich, ụn·ver·än·der·lich Adj; so, dass man es nicht ändern kann ≈ gleich bleibend || hierzu Un·ver·ạ̈n·der·lich·keit, Ụn·ver·än·der·lich·keit die; nur Sg … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
unveränderlich — un|ver|ạ̈n|der|lich [auch ʊ... ] … Die deutsche Rechtschreibung
invariant — unveränderlich * * * ịn|va|ri|ant 〈[ va ] Adj.〉 bei bestimmten Vorgängen gleich, unverändert bleibend; Ggs variant [<lat. in... „un..., nicht“ + variare „verändern“] * * * ịn|va|ri|ant [↑ in (2) u. ↑ variant] ↑ Phasengesetz. * * *… … Universal-Lexikon
unabdingbar — unveränderlich; zwingend; vorgeschrieben; nötig; notwendig; benötigt werden; vonnöten; erforderlich; obligat; unvermeidlich; obligatorisch; … Universal-Lexikon
immobil — unveränderlich; unbeweglich; steif; statisch; starr; feststehend; rigide; bewegungslos * * * ịm|mo|bil 〈Adj.〉 unbeweglich; Ggs mobil (1) [<lat. immobilis „unbeweglich“] * * * ịm|mo|bil … Universal-Lexikon