Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

unveränderlich

  • 21 irreformabilis

    ir-refōrmābilis, e (in u. reformo), unveränderlich, Tert. adv. Valent. 29 u.a.

    lateinisch-deutsches > irreformabilis

  • 22 persto

    per-sto, stitī, stātūrus, āre, fest stehen, -stehen bleiben, I) eig.: a) v. Pers.: perstat (er bleibt stehen) et... ait, Ov.: perst. ad vallum, Liv.: ante ipsa signa, Curt.: in limine, Tibull.: armati omnes diem totum perstant, Liv.: philosophos eorum, quos gymnosophistas vocant, ab exortu ad occasum perstare, Plin.: sic utrorumque exercitus, quin (ohne daß) dimicaretur, a mane usque ad horam decimam diei perstiterunt, Auct. b. Afr. – b) v. Lebl.: nullum eorum (siderum) perstat, Sen. ad Helv. 6, 6: Symplegades immotae perstant, Ov. met. 15, 339. – II) übtr.: A) unverändert bleiben, fortdauern, dauern, laurea, quae toto perstitit anno, Ov.: nihil est, quod toto perstet in orbe, Ov.: ille vetus solito perstat in ore pudor, Ov.: si perstiterit ira dei, Ov.: perstet hiems, Ov. – B) fest beharren, verharren, v. Pers., in eo, Cic.: in sententia, Cic.: in incepto, Liv. u. Ov.: in pertinacia, Liv.: in eadem impudentia, Liv.: in causa damni sui, Ov.: unpers., ut in decreto perstaretur, Liv. – m. Abl., amore, Sen. poët.: animis, Stat.: m. prädik. Nom., si perstas indeclinatus amico, dem Fr. unveränderlich anhängst, Ov. ex Pont. 4, 10, 83. – m. folg. Infin., si perstiteris corpus ad ea, quae dixi, referre, Cic. de fin. 2, 107: si perstas certare, Ov.: perstitit intercedere, Tac. – absol., gregarius miles futuri socors et ignobilitate tutior perstabat, Tac.: perstitit Narcissus, beharrte fest bei seinem Entschlusse, auf seinem Sinne, Tac.: u. so perstat Atlantiades, Ov.: sed ille contempsit ac perstitit, Treb. Poll.: persta atque obdura, Hor.: eadem mens perstat mihi, Verg. – / Part. Fut. perstaturus, Liv. 8, 34, 4.

    lateinisch-deutsches > persto

  • 23 stabilis

    stabilis, e (sto), fest, feststehend, nicht wankend, I) eig.: via, Cic.: pes, Ov.: insuetus ad stabilem pugnam, ungewohnt, festen Fußes zu fechten, Liv.: equus vel per medios gurgites stabilis, das auch mitten im Strudel fest stand, Liv.: stab. domus, fest, wo man immer wohnt, Plaut. – II) übtr., feststehend, fest, unveränderlich, dauerhaft, standhaft (Ggstz. mobilis, incertus), amicus, Cic.: animus (Ggstz. animus mobilis), Cic.: decretum, Cic.: haec certa stabilisque sententia, Cic.: stabile et fixum bonum, Cic.: sedes, Cic.: aquae, immer fließend, Plin.: radices, Val. Max.: res (Ggstz. res incerta), Sen.: imperium stabilius, Tac.: quaestus stabilissimus, Cato r.r. praef. § 4. – voluptas stabilis, die Lust im Ruhestande = das feste sinnliche Wohlbehagen der Epikureer, das Freisein von allem Schmerz, Ggstz. voluptas, quae in motu est, Cic.: spondei stabiles, weil sich in ihnen Arsis u. Thesis der Form nach im Gleichgewicht halten, Hor.: so auch pedes, Quint. – mit ad u. Akk., nihil est enim tam insigne nec tam ad diuturnitatem memoriae stabile (so auf die Dauer im Gedächtnis festhaltend), quam id, in quo aliquid offenderis, Cic. de or. 1, 129: id stabile ad paenitentiam erit, wird der Reue sichere Stütze sein, Tac. ann. 1, 43 extr. – mit Genet., quod stabilem sui fecerit orbem, Boëth. cons. phil. 3. metr. 2, 38. – stabile est m. folg. Acc. u. Infin., es steht fest, ist fest beschlossen, Plaut. Bacch. 520. – subst., stabilia, ium, n., das Feststehende, Stetige, stabilia (meliora) incertis, Cic. top. 70: stabilia probant, clauda deprendunt, Quint. 9, 4, 116.

    lateinisch-deutsches > stabilis

  • 24 stabiliter

    stabiliter, Adv. (stabilis), fest, dauerhaft, I) eig.: tympanum includere, Vitr. 10, 9 (14), 2: quam (molem) quo stabilius fundaret, navem ante demersit, Suet. Claud. 20, 3. – II) übtr., fest, unveränderlich, disciplinae vero coniunctae cum animis nullo tempore deficiunt, sed permanent stabiliter ad summum exitum vitae, Vitr. 6. praef. §. 3: spem in deo stab. collocabat, Augustin. c. Cresc. Donat. 2. § 38: deus stab. movetur, Claud. Mam. de stat. anim. 1, 18: deus providentiā singulariter stabiliterque facienda disponit, Boëth. cons. phil. 4, 6. p. 88, 30 Obb.

    lateinisch-deutsches > stabiliter

  • 25 etesiae

    etēsiae, ārum, m. (ετησίαι sc. ἄνεμοι), die Passatwinde, die jährlich in den Hundstagen 40 Tage unveränderlich aus einer Gegend wehen, Lucr. 6, 716. Cic. ep. 12, 25, 3. Caes. b. c. 3, 107, 1. Liv. 37, 23, 4. Sen. nat. qu. 4, 2, 22 sq. Solin. 32, 9 u. 54, 5: venti etesiae, Cic. de nat. deor. 2, 131: etesiarum flatus, Tac. ann. 6, 33; hist. 2, 98. – Sing. etēsiās, ae, m. (ὁ ετησίας), Plin. 18, 335. – Auch etēsiae, ārum, f. (sc. aurae), Hyg. astr. 2, 4. p. 365 M. (zweimal). Isid. 13, 11, 15.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > etesiae

  • 26 immobilis

    im-mōbilis, e (in u. mobilis), unbeweglich, I) eig.: terra, Cic.: cervix, steifer Hals, Fronto: phalanx, cunei (als milit. t. t.), Liv. u. Curt.: immobilior scopulis, Ov.: res immobiles, unbewegliche Dinge, Immobiliarvermögen, ICt. – II) übtr.: A) im allg.: donec princeps immobilem se precibus et invidiae iuxta ostendit, sich gleich unbeweglich zeigte gegen usw., Tac.: stupor mentis, empfindungslos, Lact.: animus, untätiger, Plin.: Ausonia, das bisher unkriegerisch gewesen war, still gesessen hatte, Verg. – immobilis adversum lasciviam vulgi, Tac. hist. 4, 2. – B) insbes. = unveränderlich, unerschütterlich, pietas, Suet. Vit. 3, 1. – Abl. Sing. immobile, Ven. Fort. vita S. Mart. 3, 259.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > immobilis

  • 27 immobiliter

    immōbiliter, Adv. (in u. mobiliter), unbeweglich, unveränderlich, unverändert (Ggstz. mobiliter), declinare hoc nomen, Pompei. comment. art. Donat. 16. p. 179, 32 K. – übtr., Cassiod. in psalm. 99 concl. (p. 315, b ed. Garet): imm. credere m. folg. Acc. u. Infin., Augustin. conf. 12, 20.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > immobiliter

  • 28 immotus

    im-mōtus, a, um (in u. moveo), unbewegt, unbeweglich, ohne sich zu bewegen, -zu regen, unerschüttert, unverrückt, fest, still, ruhig, I) eig.: a) v. Lebl.: α) übh.: arbores ita incīderunt, ut immotae (unbewegt, unangerührt) starent, momento levi impulsae (durch einen leichten Anstoß erschüttert) occĭderent, Liv.: immota manet (aesculus), Verg.: terrarum pondus sedet immotum, Sen.: stat immotum mare, Sen. rhet. (vgl. trans Suionas aliud mare pigrum ac prope immotum, Tac.): quae (Symplegades) nunc immotae perstant, Ov.: immotamque (tellurem) coli dedit, Verg.: saepe sub immotis praesepibus vipera delituit, Verg.: orbis immotis annum non sentit arenis, bei nicht umgearbeitetem (unbebautem) S., Lucan.: immotus aër et serenus, Plin.: sereno et immoto (windstillem) die, Tac. – mit ab u. Abl. od. mit bl. Abl., portus ab accessu ventorum immotus, geschützt vor den W., Verg. Aen. 3, 570. – sinapi atque coriandrum sede suā immota (ohne versetzt zu werden) permanent, Colum. 11, 3, 29. – β) v. Körper u. dessen Gliedern: verberat immotum vivo serpente caput, Lucan.: immotum caput fixa cum fronte tenetur, Lucan.: praebenti immotam cervicem caput praecisum est, Liv. fr.: immotus praebet mugitibus aures, Ov.: aut immota omnino aut nimium mobilia (supercilia), Quint.: immoto eius vultu excipitur, Tac. – b) v. leb.
    ————
    Wesen: α) übh.: stat gravis Entellus nisuque immotus eodem, Verg.: sub Iove duravit multis immota diebus, Ov.: immoti terrā surgente tenentur, Lucan.: incredibilem febrium ardorem immotus (ohne sich zu regen) opertusque transmittit, Plin. ep.: inconcussus ipse et immotus non secus ac piaculum aliquod trahebatur, Plin. pan.: aves, ut immotae facile pinguescant, in obscuro continentur, Sen.: sic immotum animal arbitrio medentis expositum est, Colum. – β) v. der Schlachtreihe: fert sonitus immota phalanx, Val. Flacc.: in (trotz) tot circumstantibus malis mansit aliquamdiu immota acies, Liv.: adversus incitatas turmas stetit immota Samnitium acies, Liv.: legio gradu immota velut cuneo erupit, Tac. – II) übtr., a) unverändert, ununterbrochen, ungestört, pax, Tac. ann. 4, 32; 15, 27 u. 46. – b) unverändert, unveränderlich, sicher, fest, nihil immotum, nihil tranquillum relinquebat, Vell.: immota manet fatis Lavinia coniunx, Liv.: manent immota tuorum fata tibi, Verg.: mens immota manet, Verg.: felicis animi immota tranquillitas, Sen.: constantia libera est, inviolabilis, inconcussa, immota, Sen.: si mihi non animo fixum immotumque sederet (der Entschluß fest u. unerschütterlich bei mir stände), ne etc., Verg.: immotum adversus eos sermones fixumque Tiberio fuit m. folg. Infin., Tac. ann. 1, 47. – c) unerschüttert, ungerührt, v. Pers., Tac. u.a.: animus, Tac.: animus immotus et
    ————
    torpens, Lact.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > immotus

  • 29 immutabilis

    1. im-mūtābilis, e (immuto), verändert, Plaut. Epid. 577.
    ————————
    2. im-mūtābilis, e (in u. mutabilis), unwandelbar, unveränderlich, spatia, Cic.: causa, Cic.: aeternitas, Cic.: necessitas, Quint.: res stabilis et imm., res imm. et aeterna, Cic.: nec magis immutabile ex vero in falsum, Cic. de fato 18. – v. Pers., inter sanctos eius nemo imm., Vulg.: concordi populo nihil esse immutabilius, nihil firmius, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > immutabilis

  • 30 immutabiliter

    immūtābiliter, Adv. (2. immutabilis), unveränderlich, Cels. dig. 45, 1, 99. § 1. Apul. de mund. 36.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > immutabiliter

  • 31 impermutabilis

    im-permūtābilis, e (in u. permutabilis), unveränderlich, Censor. fr. 1, 2. – Adv. impermūtābiliter, Rustic. c. Acephal. p. 1203 Migne.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > impermutabilis

  • 32 inaversibilis

    in-āversibilis, e (in u. aversus v. averto), unveränderlich, Ps. Apul. Ascl. 40.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inaversibilis

  • 33 inclinis

    1. inclīnis, e (inclino), sich neigend, sich beugend, Val. Flacc. 4, 308. Min. Fel. 3, 6.
    ————————
    2. inclīnis, e (in u. clino), sich nicht neigend, unveränderlich, Manil. 1, 598.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inclinis

  • 34 incommutabilis

    in-commūtābilis, e, unveränderlich (Ggstz. commutabilis), verbi principia, Varro LL.: hic rei publicae status, Cic.: eadem ordinis ratio, Boëth.: consilium, Augustin.: deus simplex et incomm., Augustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incommutabilis

  • 35 incommutabiliter

    incommūtābiliter, Adv. (incommutabilis), unveränderlich, Augustin. epist. 147, 47 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incommutabiliter

  • 36 incommutatus

    incommūtātus, a, um (in u. commuto), unveränderlich, Augustin. de mor. Manich. 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incommutatus

  • 37 inconvertibilis

    in-convertibilis, e, I) unveränderlich, Eccl. – II) unbekehrbar, ad catholicam fidem, Paul. vit. Ambros. 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inconvertibilis

  • 38 inconvertibiliter

    inconvertibiliter, Adv. (inconvertibilis), unveränderlich, Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > inconvertibiliter

  • 39 indeclinabilis

    in-dēclīnābilis, e, I) unbeugsam, unveränderlich, fest, animus, Sen. u. Amm.: iudex, Amm.: iustitia, Sen.: indecl. series rerum et catena, Gell. – II) als gramm. t. t., undeklinierbar (Ggstz. declinabilis), nomen, Diom. 309, 10. Serv. Verg. Aen. 2, 14: obliquus (casus), Diom. 309, 34.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indeclinabilis

  • 40 indeclinabiliter

    indēclīnābiliter, Adv. (indeclinabilis), unveränderlich, unablässig, Chalcid. Tim. 40 A. Augustin. de civ. dei 9, 22 extr. u.a. Eccl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > indeclinabiliter

См. также в других словарях:

  • Unveränderlich — Unveränderlich, er, ste, adj. et adv. was sich nicht verändern läßt, sowohl absolute, als auch den Umständen nach; unabänderlich, in einigen Fällen auch unwandelbar. Unveränderliche und ewige Ursachen. Gott ist unveränderlich, sowohl seinem Wesen …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • unveränderlich — Adj. (Mittelstufe) sich nicht ändernd, immer gleich bleibend Synonyme: beständig,, invariabel, konstant, stabil Beispiel: Die Gesetze der Physik sind unveränderlich …   Extremes Deutsch

  • unveränderlich — 1. ↑anallaktisch, ↑inkommutabel, ↑invariabel, ↑invariant, ↑konstant, ↑stereotyp, 2. ametabol …   Das große Fremdwörterbuch

  • unveränderlich — invariant; unabdingbar; stetig; feststehend; alle nasenlang (umgangssprachlich); invariabel; unabänderlich; kontinuierlich; inert; beständig; …   Universal-Lexikon

  • unveränderlich — beständig, bleibend, dauerhaft, fest[stehend], fix, gleichbleibend, invariabel, konstant, starr, von Dauer; (auch Fachspr.): stabil. * * * unveränderlich:1.〈keineVeränderungenzeigend〉gleichbleibend·konstant·invariabel–2.⇨dauerhaft… …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • unveränderlich — См. invariàbile …   Пятиязычный словарь лингвистических терминов

  • unveränderlich — un·ver·ạ̈n·der·lich, ụn·ver·än·der·lich Adj; so, dass man es nicht ändern kann ≈ gleich bleibend || hierzu Un·ver·ạ̈n·der·lich·keit, Ụn·ver·än·der·lich·keit die; nur Sg …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • unveränderlich — un|ver|ạ̈n|der|lich [auch ʊ... ] …   Die deutsche Rechtschreibung

  • invariant — unveränderlich * * * ịn|va|ri|ant 〈[ va ] Adj.〉 bei bestimmten Vorgängen gleich, unverändert bleibend; Ggs variant [<lat. in... „un..., nicht“ + variare „verändern“] * * * ịn|va|ri|ant [↑ in (2) u. ↑ variant] ↑ Phasengesetz. * * *… …   Universal-Lexikon

  • unabdingbar — unveränderlich; zwingend; vorgeschrieben; nötig; notwendig; benötigt werden; vonnöten; erforderlich; obligat; unvermeidlich; obligatorisch; …   Universal-Lexikon

  • immobil — unveränderlich; unbeweglich; steif; statisch; starr; feststehend; rigide; bewegungslos * * * ịm|mo|bil 〈Adj.〉 unbeweglich; Ggs mobil (1) [<lat. immobilis „unbeweglich“] * * * ịm|mo|bil …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»