Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

im-mōtus

  • 1 motus

    mōtus, ūs, m. (moveo), die Bewegung, I) = κίνησις, das Sich-Bewegen, A) eig.: a) übh.: natura omnia ciens motibus suis, Cic.: deus motum dedit caelo eum, qui etc., Cic.: ex corporis totius natura et figura varios motus (Schwingungen) cieri tamquam in cantu sonos, Cic.: Arati materia motu caret, Quint.: m. remorum, Caes.: m. siderum, Caes.: siderum motus cursusque stellarum, Val. Max.: solis et lunae ac siderum motus (Plur.), Augustin.: celerem et instabilem motum habere, v. Meere, Caes.: naves longae, quarum motus ad usum expeditior erat, Caes.: m. lecti suspensi, Cels.: motus (unci) triplex, in utrumque latus et extra, Cels.: vibrata per auras hastarum tremulo quatiebant spicula motu, Ov. – m. oculorum, m. oris, Cels.: m. caudae, Plin.: m. venarum, das Schlagen, Cels.: pectora salientia trepido motu, Ov.: (lepus) nullos audet dare corpore motus, wagt sich nicht zu rühren, Ov. – b) v. der erschütternden Bewegung der Erde, terrae motus, das Erdbeben, die Erderschütterung, Cic. u.a.: subitus terrae motus, Frontin.: crebri terrae motus, Curt.: motus hiatusque terrarum, Augustin. – c) v. der Körperbewegung als Ggstd. α) der Palästrik, Gymnastik, Orchestrik usw., die Bewegung, die Wendung, habitus oris et vultus, status (στάσις), motus (κίνησις), Cic.: status, incessus... manuum motus teneant illud decorum, Cic.: rusticus alter motus, concesso mollior alter erit, Ov.: decens motus, Anmut in Bewegung u. Gang, Hor.: motus palaestrici, s. palaestricus: artifex motus et certi quidam pedes, Quint. – v. der körperl. Bewegung, dem Gebärdenspiele des Redners, ex motus mei mediocritate, Cic.: qui celeri motu et difficili utuntur (Ggstz. statarius), Cic.: iactatione, gestu, motu capitis furentes, Quint. – von den pantomimischen Bewegungen der Tanzenden, haud indecoros motus more Tusco dare, Liv.: histrionicis motibus sinuati corporis saltus, Ambros.: dah. vom mehr pantom. Tanze der Alten, motus Ionici, Hor.: dare motus Cereri, Tänze aufführen, Verg. – β) als Gegenstand der Diät, die Bewegung, Motion, motus post cibum, Cels.: ab omni motu corporis abstinere, Cels. – γ) als milit. t. t., eine Heeresbewegung, Schwenkung, ein Manöver, ut ad motus concursusque essent leviores, Nep. Iph. 1, 4.: multi per eos dies motus multique impetus hinc atque illinc facti (sunt), Liv. 3, 5, 1. – B) übtr.: 1) die sinnl. u. geistige Bewegung, Regung im Menschen, a) die sinnliche Bewegung, die Erregung, erregende Empfindung, omnes iucundum motum, quo sensus hilaretur, Graece ἡδονήν, Latine voluptatem vocant, Cic.: dulcem motum afferent, Cic. – b) die geistige Bewegung, Tätigkeit, Wirksamkeit, animorum motus voluntarii, Cic.: motus animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri appetitus, Cic.: et animi et ingenii celeres quidam motus esse debent, Herz u. Verstand müssen ihre Kräfte mit Leichtigkeit gebrauchen können, Cic. – dah. insbes., α) die leidenschaftl. Bewegung, Erregung des Gemütes, die Gemütsbewegung, Aufregung, Leidenschaft, mit Genet. animi, Cic. u.a., u. ohne animi, zB. motus turbidus (störende), Cic.: motus animi nimii, Cic.: m. mentis meae, Unruhe meines Gemütes, Cic.: irritare in alqm potentiorum motus (Leidenschaften), Sen. – β) die Tätigkeit, Wirksamkeit des Denkvermögens, Verstandes, motus iste celer cogitationis, jene schnelle Beweglichkeit der Gedanken, jener schn. Gedankenflug, Cic.: ad alqd motu animi (Verstandestätigkeit) ac ratione uti, Cic.; vgl. Halm Cic. Sest. 143. p. 314. – γ) die Tätigkeit, Regung des Begehrens u. Willens, die Bewegung, αα) der Trieb, der Antrieb, sine motu animi et cogitatione, Cic.: est (carmen) magis artis et diligentiae quam incitationis et motus, Cic.: divino od. insano motu concita, Ov. – ββ) der Beweggrund, audisti consilii mei motus, Plin. ep. 3, 4, 9. – 2) die politische Bewegung, a) im guten Sinne, die Erhebung, Italiae magnificentissimus ille motus, Cic. de domo 142. – b) im üblen Sinne, die Bewegung, die Volksbewegung, Gärung, der Auflauf, Aufstand, die Unruhen, populi, Cic.: servilis, Liv.: civicus, Hor.: magnus et implacabilis (nicht zu beschwichtigende), Tac.: hic tantus motus rerum, bewegte Zeit, Cic. u. Tac.: domi motus orti, Liv.: intumescente motu, Tac.: motum afferre rei publicae, Cic. – 3) die Wendung nach der einen od. anderen Seite, der Wechsel, motum (Wechsel der politischen Strömung) non tantum impendere video, quantum tu aut vides aut ad me consolandum affers, Cic.: se quoque ad motus fortunae movere coepit, sich nach den Wendungen (Wechselfällen) des Gl. zu richten, den Mantel nach dem Winde zu hängen, Caes.

    II) mit Rücksicht auf das Woher? A) das Hervortreiben; dah. als t. t. des Gartenbaues = der Trieb, Schuß der Pflanzen (griech. ορμή), tres esse motus in vite, seu potius in surculo, naturales: unum, quo germinet; alterum, quo floreat; tertium, quo maturescat, Colum. 4, 28, 2. – B) der Aufbruch, die Abreise, die Abfahrt, sub Aurorae primos excedere motus, Lucan. 4, 734: motus excepit futuros, Verg. Aen. 4, 297 (vgl. 299). – C) die Umwandlung, κίνησις 1) die politische, die Staatsumwälzung, Veränderung im Staate (griech. τῶν πολιτειῶν κίνησις), concussi orbis motus, Welterschütterung u. Umwälzung, Tac. hist. 1, 16: ut Persarum imperium magno motu (Stoß) concuterent magis quam affligerent, Curt. 4, 14 (54), 20. – 2) die rhetorische, u. zwar meton. = τρόπος, der umgewandte, figürliche Ausdruck, die Redewendung, der Tropus (bei Cicero immutatio verborum, immutata verba), Quint. 8, 5, 35 u. (bes.) 9, 1, 2.

    lateinisch-deutsches > motus

  • 2 motus

    mōtus, ūs, m. (moveo), die Bewegung, I) = κίνησις, das Sich-Bewegen, A) eig.: a) übh.: natura omnia ciens motibus suis, Cic.: deus motum dedit caelo eum, qui etc., Cic.: ex corporis totius natura et figura varios motus (Schwingungen) cieri tamquam in cantu sonos, Cic.: Arati materia motu caret, Quint.: m. remorum, Caes.: m. siderum, Caes.: siderum motus cursusque stellarum, Val. Max.: solis et lunae ac siderum motus (Plur.), Augustin.: celerem et instabilem motum habere, v. Meere, Caes.: naves longae, quarum motus ad usum expeditior erat, Caes.: m. lecti suspensi, Cels.: motus (unci) triplex, in utrumque latus et extra, Cels.: vibrata per auras hastarum tremulo quatiebant spicula motu, Ov. – m. oculorum, m. oris, Cels.: m. caudae, Plin.: m. venarum, das Schlagen, Cels.: pectora salientia trepido motu, Ov.: (lepus) nullos audet dare corpore motus, wagt sich nicht zu rühren, Ov. – b) v. der erschütternden Bewegung der Erde, terrae motus, das Erdbeben, die Erderschütterung, Cic. u.a.: subitus terrae motus, Frontin.: crebri terrae motus, Curt.: motus hiatusque terrarum, Augustin. – c) v. der Körperbewegung als Ggstd. α) der Palästrik, Gymnastik, Orchestrik usw., die Bewegung, die Wendung, habitus oris et vultus, status (στάσις), motus (κίνησις), Cic.: status, incessus... manuum motus teneant illud decorum, Cic.: rusticus alter
    ————
    motus, concesso mollior alter erit, Ov.: decens motus, Anmut in Bewegung u. Gang, Hor.: motus palaestrici, s. palaestricus: artifex motus et certi quidam pedes, Quint. – v. der körperl. Bewegung, dem Gebärdenspiele des Redners, ex motus mei mediocritate, Cic.: qui celeri motu et difficili utuntur (Ggstz. statarius), Cic.: iactatione, gestu, motu capitis furentes, Quint. – von den pantomimischen Bewegungen der Tanzenden, haud indecoros motus more Tusco dare, Liv.: histrionicis motibus sinuati corporis saltus, Ambros.: dah. vom mehr pantom. Tanze der Alten, motus Ionici, Hor.: dare motus Cereri, Tänze aufführen, Verg. – β) als Gegenstand der Diät, die Bewegung, Motion, motus post cibum, Cels.: ab omni motu corporis abstinere, Cels. – γ) als milit. t. t., eine Heeresbewegung, Schwenkung, ein Manöver, ut ad motus concursusque essent leviores, Nep. Iph. 1, 4.: multi per eos dies motus multique impetus hinc atque illinc facti (sunt), Liv. 3, 5, 1. – B) übtr.: 1) die sinnl. u. geistige Bewegung, Regung im Menschen, a) die sinnliche Bewegung, die Erregung, erregende Empfindung, omnes iucundum motum, quo sensus hilaretur, Graece ἡδονήν, Latine voluptatem vocant, Cic.: dulcem motum afferent, Cic. – b) die geistige Bewegung, Tätigkeit, Wirksamkeit, animorum motus voluntarii, Cic.: motus animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri appetitus, Cic.: et animi
    ————
    et ingenii celeres quidam motus esse debent, Herz u. Verstand müssen ihre Kräfte mit Leichtigkeit gebrauchen können, Cic. – dah. insbes., α) die leidenschaftl. Bewegung, Erregung des Gemütes, die Gemütsbewegung, Aufregung, Leidenschaft, mit Genet. animi, Cic. u.a., u. ohne animi, zB. motus turbidus (störende), Cic.: motus animi nimii, Cic.: m. mentis meae, Unruhe meines Gemütes, Cic.: irritare in alqm potentiorum motus (Leidenschaften), Sen. – β) die Tätigkeit, Wirksamkeit des Denkvermögens, Verstandes, motus iste celer cogitationis, jene schnelle Beweglichkeit der Gedanken, jener schn. Gedankenflug, Cic.: ad alqd motu animi (Verstandestätigkeit) ac ratione uti, Cic.; vgl. Halm Cic. Sest. 143. p. 314. – γ) die Tätigkeit, Regung des Begehrens u. Willens, die Bewegung, αα) der Trieb, der Antrieb, sine motu animi et cogitatione, Cic.: est (carmen) magis artis et diligentiae quam incitationis et motus, Cic.: divino od. insano motu concita, Ov. – ββ) der Beweggrund, audisti consilii mei motus, Plin. ep. 3, 4, 9. – 2) die politische Bewegung, a) im guten Sinne, die Erhebung, Italiae magnificentissimus ille motus, Cic. de domo 142. – b) im üblen Sinne, die Bewegung, die Volksbewegung, Gärung, der Auflauf, Aufstand, die Unruhen, populi, Cic.: servilis, Liv.: civicus, Hor.: magnus et implacabilis (nicht zu beschwichtigende), Tac.: hic tantus motus rerum, be-
    ————
    wegte Zeit, Cic. u. Tac.: domi motus orti, Liv.: intumescente motu, Tac.: motum afferre rei publicae, Cic. – 3) die Wendung nach der einen od. anderen Seite, der Wechsel, motum (Wechsel der politischen Strömung) non tantum impendere video, quantum tu aut vides aut ad me consolandum affers, Cic.: se quoque ad motus fortunae movere coepit, sich nach den Wendungen (Wechselfällen) des Gl. zu richten, den Mantel nach dem Winde zu hängen, Caes.
    II) mit Rücksicht auf das Woher? A) das Hervortreiben; dah. als t. t. des Gartenbaues = der Trieb, Schuß der Pflanzen (griech. ορμή), tres esse motus in vite, seu potius in surculo, naturales: unum, quo germinet; alterum, quo floreat; tertium, quo maturescat, Colum. 4, 28, 2. – B) der Aufbruch, die Abreise, die Abfahrt, sub Aurorae primos excedere motus, Lucan. 4, 734: motus excepit futuros, Verg. Aen. 4, 297 (vgl. 299). – C) die Umwandlung, κίνησις 1) die politische, die Staatsumwälzung, Veränderung im Staate (griech. τῶν πολιτειῶν κίνησις), concussi orbis motus, Welterschütterung u. Umwälzung, Tac. hist. 1, 16: ut Persarum imperium magno motu (Stoß) concuterent magis quam affligerent, Curt. 4, 14 (54), 20. – 2) die rhetorische, u. zwar meton. = τρόπος, der umgewandte, figürliche Ausdruck, die Redewendung, der Tropus (bei Cicero immutatio verborum, immutata verba), Quint. 8, 5, 35 u. (bes.) 9, 1, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > motus

  • 3 mōtus

        mōtus ūs, m    [1 MV-], a moving, motion: caeli signorumque motūs: motūs astrorum ignoro, Iu.: futuri, departure, V.: crebri terrae, i. e. earthquakes, Cu.— Artistic movement, gesticulation, dancing: corporis: haud indecoros motūs more Tusco dabant, gesticulated, L.: Ionici, dances, H.: Cereri dare motūs, dance, V.: palaestrici, of wrestlers: celeri motu et difficili uti, gestures (of orators): instabilem motum habere, Cs.—Fig., a movement, change: motūs fortunae, Cs.— An impulse, emotion, affection, passion, agitation, disturbance, inspiration: motūs animorum duplices sunt: dulcem motum adferre sensibus, sensation: divino concita motu, O.— A political movement, sudden rising, tumult, commotion: in Apuliā motus erat, S.: repentini Galliae motūs, Cs.: Catilinae: servilis, insurrection, L.: in re p., change: civicus, H.
    * * *
    movement, motion; riot, commotion, disturbance; gesture; emotion

    Latin-English dictionary > mōtus

  • 4 motus

    motus motus, a, um тронутый, взволнованный

    Латинско-русский словарь > motus

  • 5 motus

    motus motus, a, um взволнованный

    Латинско-русский словарь > motus

  • 6 motus

    motus motus, us m движение

    Латинско-русский словарь > motus

  • 7 motus

    motus motus, us m мятеж

    Латинско-русский словарь > motus

  • 8 motus

    motus motus, us m бунт

    Латинско-русский словарь > motus

  • 9 motus

    motus motus, us m восстание

    Латинско-русский словарь > motus

  • 10 mōtus

        mōtus adj.,    P. of moveo.
    * * *
    movement, motion; riot, commotion, disturbance; gesture; emotion

    Latin-English dictionary > mōtus

  • 11 motus

    1.
    mōtus, a, um, Part. and P. a., v. moveo fin. B.
    2.
    mōtus, ūs, m. [moveo], a moving, motion (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    orbes, qui versantur contrario motu,

    Cic. Rep. 6, 17, 17:

    deus motum dedit caelo,

    id. Univ. 6:

    natura omnia ciens et agitans motibus et mutationibus suis,

    id. N. D. 3, 11, 27:

    motus astrorum ignoro,

    Juv. 3, 42.— Poet.:

    futuri,

    departure, Verg. A. 4, 297:

    sub Aurorae primos excedere motus,

    Luc. 4, 734:

    crebri terrae,

    i. e. earthquakes, Curt. 4, 4, 20; 8, 11, 2.—
    B.
    In partic., artistic movement, gesticulation, dancing:

    haud indecoros motus more Tusco dabant,

    gesticulated, Liv. 7, 2:

    Ionici,

    dances, Hor. C. 3, 6, 21:

    Cereri dare motūs,

    to perform dances, dance, Verg. G 1, 350:

    palaestrici,

    the motions of wrestlers, Cic. Off. 1, 36, 130. —Of the gestures of an orator, Cic. Brut. 30, 116.—Of military movements, evolutions:

    ut ad motūs concursūsque essent leviores,

    Nep. Iph. 1, 4.—
    C.
    Transf., a stage in the growth of a plant:

    tres esse motūs in vite, seu potius in surculo, naturales: unum quo germinet: alterum quo floreat: tertium quo maturescat,

    Col. 4, 28, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., of the mind or heart, a movement, operation, impulse, emotion, affection, passion, agitation, disturbance (syn.:

    affectus, perturbatio): cum semper agitetur animus, nec principium motus habeat,

    Cic. Sen. 21, 78:

    motūs animorum duplices sunt, alteri cogitationis, alteri appetitūs,

    id. Off. 1, 36, 130:

    motūs animi nimii, i. e. perturbationes,

    id. ib. 1, 38, 136:

    mentis meae,

    id. Att. 3, 8, 4:

    animi motus et virtutis gloriam esse sempiternam,

    id. Sest. 68, 143:

    tres quae dulcem motum afferunt sensibus,

    sensation, id. Fin. 2, 3, 10: Manto, divino concita motu, impulse, inspiration, Ov. M. 6, 158.—
    B.
    In partic.
    1.
    A political movement, sudden rising, tumult, commotion.
    (α).
    In a good sense: Italiae magnificentissimus ille motus, Cic. pro Dom. 56, 142.—
    (β).
    Rebellion, sedition:

    omnes Catilinae motūs conatūsque prohibere,

    Cic. Cat. 2, 12, 26:

    motum afferre rei publicae,

    id. ib. 2, 2, 4:

    populi,

    id. de Or. 2, 48, 199:

    servilis,

    a rising of the slaves, insurrection, Liv. 39, 29:

    motum in re publicā non tantum impendere video, quantum tu aut vides, aut ad me consolandum affers,

    a change, alteration, Cic. Att. 3, 8, 3.—
    2.
    In rhet., a trope (= immutatio verborum, Cic.), Quint. 9, 1, 2; cf. id. 8, 5, 35.—
    3.
    A motive (post-Aug.):

    audisti consilii mei motūs,

    Plin. Ep. 3, 4, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > motus

  • 12 motus

    [st1]1 [-] mōtus, a, um: part. passé de moveo. [st1]2 [-] mōtŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - mouvement, agitation, secousse, ébranlement. - [abcl]b - au plur. danse; exercices du corps. - [abcl]c - action (oratoire), geste, mouvement du corps. - [abcl]d - mouvement de la sève, progrès de la végétation. - [abcl]e - mouvement, agitation d'une foule. - [abcl]f - activité de l'esprit; mouvement de l'âme, émotion, trouble, passion, transport. - [abcl]g - mouvement (politique), émeute, sédition. - [abcl]h - mobile, motif, causes. - [abcl]i - au plur. tropes.[/b]
    * * *
    [st1]1 [-] mōtus, a, um: part. passé de moveo. [st1]2 [-] mōtŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - mouvement, agitation, secousse, ébranlement. - [abcl]b - au plur. danse; exercices du corps. - [abcl]c - action (oratoire), geste, mouvement du corps. - [abcl]d - mouvement de la sève, progrès de la végétation. - [abcl]e - mouvement, agitation d'une foule. - [abcl]f - activité de l'esprit; mouvement de l'âme, émotion, trouble, passion, transport. - [abcl]g - mouvement (politique), émeute, sédition. - [abcl]h - mobile, motif, causes. - [abcl]i - au plur. tropes.[/b]
    * * *
        Motus, Aliud participium. Virg. Meu, Esmeu, Remué, Bougé, Osté.
    \
        Mens mota. Seneca. Le sens, ou L'entendement troublé.
    \
        Motus, huius motus, Verbale. Virg. Mouvement, Remuement.
    \
        Ionici motus. Horat. Danses Ioniques.
    \
        Nullos audet dare corpore motus. Ouid. Il ne s'ose remuer ne bouger.
    \
        Auctifici motus. Lucret. Qui font accroissement.
    \
        Motus. Cic. Esmeute, Commotion, Esmotion.
    \
        Magna res in motu est. Cic. Il est question d'un affaire de grande consequence.
    \
        Audisti consilii mei motus. Plin. iunior. Les causes et motifs de mon conseil.

    Dictionarium latinogallicum > motus

  • 13 motus

    I mōtus, a, um part. pf. к moveo II mōtus, ūs m. [ moveo ]
    1) движение (sidĕrum Cs, VP; navium, remorum Cs; capitis Q)
    motum dare alicui rei C — приводить в движение что-л. (ср. 7.)
    se movere ad motūs fortunae погов. Cs — следовать движению фортуны, т. е. держать нос по ветру
    3) колебание, сотрясение
    terrae m. C etc.землетрясение
    5) отъезд уход, отбытие Lcn
    6) жест, телодвижение, жестикуляция ( motus palaestrici C)
    7) мерные движения, пляска, танец
    motūs dare L, V etc.танцевать (ср. 1.)
    8) воен. передвижение, манёвр ( militum Nep)
    9) душевное движение, возбуждение, волнение, страсть, беспокойство (animi C etc.)
    m. cogitationum Cполёт мыслей
    10) pl. деятельность ( mentis C)
    11) порыв, побуждение, вдохновение ( divino motu concĭtus O)
    12) мятеж, бунт ( Catilinae C); возмущение, волнение ( motu agitur urbs VF); восстание (servīlis L; populi C); переворот ( imperium magno motu concutere QC)
    14) подъём, взлёт (Italiae magnificentissimus m. C)

    Латинско-русский словарь > motus

  • 14 motus

    1) движение, напр. terrae motus, землетрясение (1. 15 § 2 D. 19, 2. 1. 24 § 3 D. 39, 2. 1. 2 § 6 D. 39, 3); восстание, бунт;

    Cassianus m. (Coll. XV, 2 § 5. cf. Cassianus).

    2) побуждение, стремление, волнение, воля, ex diversis animi motibus in unum consentire (1. 1 § 3 D. 2, 14. 1. 19 § 1 D. 1, 18. 1. 21 § 3 D. 22, 5);

    m. iudicis s. iudicialis = arbitrium (1. 20 D. 10, 3. 1. 10. C. 9, 2. 1. 2 C. 9, 45);

    motum congruae severitatis excipere (1. 19 C. 9, 47).

    3) внушение, m. spontaneus (1. 3 C. 1, 14);

    divinus, вдохновение (1. 12 C. 7, 33).

    4) предъявление иска (1. 3 § 1 C. 7, 37).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > motus

  • 15 MOTUS

    motion, movement - движение; актуализация потенциальной активности или потенциальной пассивности; бывает четырех видов: субстанциальным (что не есть собственно движение, а мутация и изменение), количественным, качественным, локальным. Собственно движение в трех последних смыслах есть изменение или мутация, различимые в чувственных вещах; оно следует за особенностями тела; является континуумом и предполагает отрезок времени. Аристотель определяет движение (Phys. III, c. 1, 201a9-19): "А так как в каждом роде мы различали [существующее] в действительности и в возможности, то движение есть действительность существующего в возможности, поскольку [последнее] таково; например, [действительность] могущего качественно изменяться, поскольку оно способно к такому изменению, есть качественное изменение; [действительность] способного к росту и к противолежащему - убыли (ибо общего имени для того и другого нет) есть рост и убыль; [действительность] способного возникать и уничтожаться - возникновение и уничтожение, способного перемещаться - перемещение. А то, что все это есть движение, ясно из следующего [примера]. Когда то, что может строиться, поскольку мы называем его таковым, становится действительностью, оно строится, и это есть строительство; то же относится и к обучению, лечению, катанию, прыганию, созреванию, старению". Когда что-то перемещается, то это происходит с ним актуально, и это является движением, т.е. то, что существовало в возможности, осуществляется немедленно, благодаря этому движение имеет неопределенный характер. По Аристотелю (Phys. III, c.2, 201b28-32): "А почему движение кажется неопределенным, это зависит от того, что его нельзя просто отнести ни к возможности сущего, ни к его деятельности; так, [например], ни возможное количество, ни количество в деятельности не должны с необходимостью двигаться. И все же движение кажется некоторой деятельностью, хотя и незавершенной". Движение есть действительность возможности; действительность может подвергаться воздействию только когда тело, обладающее возможностью бытия движения, получает импульс от тела, находящегося актуально в движении, понимаемом в любом из выше названных смыслов; следовательно, оно становится активным благодаря вовлечению в движение; и одновременно является пассивным по отношению к импульсу, вызвавшему движение этого тела; как бы то ни было, это есть случайный аспект, поскольку первоначально движение - есть действительность возможности, заложенное в вещи. В точном смысле не всякое движение есть страдание, но только изменение (изменение качества). По Фоме (In lib. III Sent. d. 15, q. 2, a. 1 sol 1): "Так как страдание есть движение от одной вещи к другой, то не всякое движение есть страдание, но только изменение, точно выражаясь, именно потому что при таком движении что-то изгоняется из вещи, а что-то внедряется в нее, что и является определением страдания. Локальное движение имеет место относительно того, что находится за пределами вещи, т.е. места; более того, движение увеличения происходит относительно того, что является результатом того, что уже есть, а именно результатом питательной пищи, то, что растет, идет к большему количеству. Что касается столкновения, то оно, однако, требует, чтобы вещь обладала какой-то частью, чуждой тому, что вещь представляет собою, иначе здесь не было бы субъекта движения, которым является тело, так как только тело движется... Более того, тело имеет противоречивую природу, потому что изменение есть движение между противоположными качествами". Сравн. PERFECTIO, PASSIO.

    Латинские философские термины > MOTUS

  • 16 MOTUS NATURALIS

    natural motion - естественное движение; движение, отправляющееся от внутреннего принципа к вещи, или от внешнего принципа - в соответствии с ее собственными наклонностями, как например рост растений или гибель тела.

    Латинские философские термины > MOTUS NATURALIS

  • 17 MOTUS VIOLENTUS

    violent motion - насильственное движение; движение происходящее от внешнего принципа, противоречащее наклонностям вещи, как например бросок камня вверх или вниз с гораздо большей силой, чем это было бы при естественном падении.

    Латинские философские термины > MOTUS VIOLENTUS

  • 18 motus-us

    m, motion (earth quake)

    Latin-English dictionary of medieval > motus-us

  • 19 MOTUS (MOTION, MOVEMENT)

    движение; актуализация потенциальностей; бывает четырех видов: субстанциальным, количественным, качественным, локальным; является континуумом и связано с определенным интервалом. По Фоме, «страдание есть движение от одной вещи к другой, однако не всякое движение есть страдание, но только изменение... при таком движении что-то изгоняется из вещи, а что-то внедряется в нее, и это является определением страдания. Локальное движение имеет место относительно того, что находится за пределами вещи, т. е. места... движение, связанное с увеличением, происходит относительно того, что является результатом уже имеющегося, а именно результатом питательной пищи: то, что растет, количественно увеличивается. Что касается столкновения, то оно, однако, требует, чтобы вещь обладала какой-то частью, чуждой тому, что она собою представляет, иначе здесь не было бы субъекта движения, которым является тело, так как только тело движется... Более того, тело имеет противоречивую природу, потому что изменение есть движение между противоположными качествами» (Thomas Aquinas. In lib. Ill Sent, d. 15, q. 2, a. 1 sol. 1). Cp. PERFECTIO, PASSIO.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > MOTUS (MOTION, MOVEMENT)

  • 20 MOTUS NATURALIS (NATURAL MOTION)

    естественное движение, как, например, рост растений или гибель тела.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > MOTUS NATURALIS (NATURAL MOTION)

См. также в других словарях:

  • motus — [ mɔtys ] interj. • 1662; latinisation de mot ♦ Vieilli Invitation faite à qqn de ne pas répéter, ébruiter qqch. « Comme ça, motus, bouche cousue ! » (Sartre). ⇒MOTUS, interj. Fam. [Invite faite à qqn de garder le silence] Synon. chut! silence!… …   Encyclopédie Universelle

  • Motus (jeu televise) — Motus (jeu télévisé) Pour les articles homonymes, voir Motus. Motus Genre Jeu té …   Wikipédia en Français

  • motus ! — ● motus ! interjection (latinisation de mot) Familier. Invitation faite à quelqu un de garder le silence sur quelque chose : Motus et bouche cousue. ● motus ! (synonymes) interjection (latinisation de mot) Familier. Invitation faite à quelqu un… …   Encyclopédie Universelle

  • motus! — Fam. Interj. invitant qqn à garder le silence. Motus et bouche cousue! …   Encyclopédie Universelle

  • Motus — (lat.), Bewegung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • motus — index commotion, disturbance, insurrection, mutiny, rebellion, revolt, sedition Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton …   Law dictionary

  • Motus (jeu télévisé) — Pour les articles homonymes, voir Motus. Motus Programme adapté Mastermind …   Wikipédia en Français

  • Motus MST — MST Manufacturer Motus Parent company Birmingham Motorcycle Company Production 2012– Engine 1,645 cc direct injection 2 valve longitudinal 90° pushrod V4 Bore / Stroke …   Wikipedia

  • Motus — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Motus », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Motus (du latin motus) ; Motus, jeu… …   Wikipédia en Français

  • Motus (Astérix le Gaulois) — Liste des personnages d Astérix le Gaulois Voici la liste des personnages de la bande dessinée Astérix le Gaulois par René Goscinny et Albert Uderzo, classés par ordre alphabétique. Sommaire 1 Personnages du village 1.1 Abraracourcix 1.2… …   Wikipédia en Français

  • motus — (mô tus ), expression familière par laquelle on avertit quelqu un de ne rien dire. •   Mais, motus, je saurai cacher la vérité, HAUTEROCHE les Appar. tromp. II, 8. •   Motus, il ne faut pas dire que vous m avez vu sortir de là, MOL. G. Dandin, I …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»