-
1 īnfēstus
īnfēstus adj. with comp. and sup. [P. of * infendo], made unsafe, disturbed, molested, infested, unquiet, unsafe: via excursionibus barbarorum: omnia serpentibus, S.: sua tuta omnia, infesta hostium, L.: vita: infestum agrum reddere, make unsafe, L.: sibi Teucri, V.: infestior salus: infestior Tulli senectus, L.: infestissima pars Ciliciae.— Plur n. as subst: infestis (i. e. infestis rebus), when in affliction, H.—That renders unsafe, hostile, inimical, troublesome, dangerous: infestis signis ad se ire, Cs.: ante vallum infestis signis constitere, L.: infestis pilis procurrere, threatening, Cs.: infesta tela ferre, V.: infestis oculis conspici: te animo infestissimo intuetur: numen, Iu.: regi plebes, S.: provincia victoriae: gens infestissima nomini Romano, S.: nautis Orion, H.: virtutibus tempora, Ta.* * *infesta -um, infestior -or -us, infestissimus -a -um ADJunsafe, dangerous; hostile; disturbed, molested, infested, unquiet -
2 fluctuō
fluctuō āvī, ātus, āre [fluctus], to move in waves, wave, undulate, fluctuate: quadriremis in salo fluctuans: commune mare fluctuantibus, wavetossed: fluctuat Aëre tellus, swims in light, V.— Fig., to be restless, be unquiet, rage, swell: magno irarum aestu, V.: ira intus, V.— To waver, hesitate, vacillate, fluctuate: acies fluctuans, L.: animo nunc huc, nunc illuc, V.: fluctuante rege inter spem metumque, L.: fluctuans sententia.* * *fluctuare, fluctuavi, fluctuatus Vrise in waves, surge, swell, undulate, fluctuate; float; be agitated/restless -
3 in-quiēs
in-quiēs ētis, adj., restless, unquiet: Germanus, Ta.: animo, Ta. -
4 in-quiētus
in-quiētus adj., restless, unquiet, disturbed: animus, L.: nox, L.: praecordia, H. -
5 in-requiētus (irr-)
in-requiētus (irr-) adj., unquiet, restless, without repose: Enipeus, O.: Charybdis, O.—Disquieting, causing unrest: sors mea, O.: bella, O. -
6 perturbātus
perturbātus adj. with comp. [P. of perturbo], troubled, disturbed, unquiet, agitated, unsettled: civitas vestris legibus: voltus, L.— Plur n. as subst: onusti cibo perturbata cernimus, confused visions. —Of persons, disturbed, embarrassed, discomposed: homo perturbatior metu: cum ipsius familiaritate. -
7 adflagrans
(gen.), adflagrantis ADJflaming/blazing up; turbulent, unquiet -
8 afflagrans
flaming/blazing up; turbulent, unquiet -
9 implacidus
implacida, implacidum ADJrestless, unquiet -
10 inquietus
inquieta -um, inquietior -or -us, inquietissimus -a -um ADJrest/sleep-less, finding/taking no rest; constantly active/in motion; unquiet -
11 irrequietus
irrequieta, irrequietum ADJunquiet; restless; disquieting -
12 adflagrans
afflāgrans ( adf-), antis, P. a. [afflagro], blazing or flaming up; fig.: in tempore [p. 68] adflagranti, i. e. in an unquiet or turbulent time, Amm. 21, 12 fin. -
13 afflagrans
afflāgrans ( adf-), antis, P. a. [afflagro], blazing or flaming up; fig.: in tempore [p. 68] adflagranti, i. e. in an unquiet or turbulent time, Amm. 21, 12 fin. -
14 fluctuo
fluctŭo, āvi, ātum, or (perh. not anteAug.) fluctŭor, ātus, 1 (pleraque utroque modo efferuntur:I.fluctuatur, fluctuat,
Quint. 9, 3, 7), v. n. [fluctus], to move in the manner of waves, i. e. to wave, rise in waves, undulate, to move to and fro, be driven hither and thither (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf.: fluo, fluito).Lit.(α).Form fluctuo:(β).nunc valide fluctuat mare,
Plaut. Rud. 2, 1, 14:ita fluctuare video vehementer mare,
id. ib. 4, 1, 12;4, 2, 11: quadriremem in salo fluctuantem reliquerat,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:quid tam commune quam mare fluctuantibus, litus ejectis?
id. Rosc. Am. 26, 72:agebatur huc illuc Galba vario turbae fluctuantis impulsu,
Tac. H. 1, 40; cf. Gell. 10, 6, 2:fluctuet aër,
Lucr. 6, 367: directaeque acies ac late fluctuat omnis Aere renidenti tellus, waves (in the light) with gleaming brass, Verg. G. 2, 281:fluctuant insulae,
Plin. 2, 95, 96, § 209:seges,
Sen. Herc. Fur. 699.—In mal. part., Arn. 2, 73; Auct. Priap. 19, 4; cf. fluctus, I. —Form fluctuor:II.deprehensi in mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo fluctuantur,
are driven about by the waves, Sen. Vit. Beat. 14:Delos diu fluctuata,
Plin. 4, 12, 22, § 66:quaedam insulae semper fluctuantur,
id. 2, 94, 95, § 209 Jan.:lignum in longitudinem fluctuatur,
i. e. floats about, id. 16, 38, 73, § 186:lapidem e Scyro insula integrum fluctuari tradunt, eundem comminutum mergi,
id. 36, 16, 26, § 130.—Trop., to be restless, unquiet, uncertain, doubtful; to rage, swell; to waver, hesitate, vacillate, fluctuate.(α).Form fluctuo: Eu. Potin, ut animo sis tranquillo? Ch. Quid si animus fluctuat? Plaut. Merc. 5, 2, 49; cf.:(β).animo nunc huc, nunc fluctuat illuc,
Verg. A. 10, 680:mens animi tantis fluctuat ipsa malis,
Cat. 65, 4:magnis curarum fluctuat undis,
id. 64, 62; cf.:magnoque irarum fluctuat aestu,
Verg. A. 4, 532; Anthol. Lat. 1, 178, 150:fluctuat ira intus,
Verg. A. 12, 527:irarum fluctuat aestu,
id. ib. 4, 564; so, curarum, 8, 19; Lucr. 4, 1077; Cat. 64, 62:ingenti Telamon fluctuat ira,
Val. Fl. 3, 637:fluctuante rege inter spem metumque,
Liv. 42, 59, 8:totam aciem suo pavore fluctuantem, etc.,
Curt. 3, 10, 6:in suo decreto,
Cic. Ac. 2, 9, 29:fluctuantem sententiam confirmare,
id. Att. 1, 20, 2:genus orationis, quod appellamus fluctuans et dissolutum, eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc,
Auct. Her. 4, 11, 16:omnia et citata et fluctuantia,
Sen. Contr. 3, 19.—Form fluctuor:utrius populi mallet victoriam esse, fluctuatus animo fuerat,
Liv. 23, 33, 3:fluctuatus animo est, utrum, etc.,
id. 32, 13, 4; 36, 10, 4; Curt. 4, 12, 21; Val. Max. 8, 1, 2: vita fluctuatur per adversa et difficilia, Sen. Ep. [p. 762] 111: semper inter spem et metum fluctuari, Aug. ap. Suet. Claud. 4:ambrosia (herba) vagi nominis est et circa alias herbas fluctuati,
Plin. 27, 4, 11, § 28. -
15 fluctuor
fluctŭo, āvi, ātum, or (perh. not anteAug.) fluctŭor, ātus, 1 (pleraque utroque modo efferuntur:I.fluctuatur, fluctuat,
Quint. 9, 3, 7), v. n. [fluctus], to move in the manner of waves, i. e. to wave, rise in waves, undulate, to move to and fro, be driven hither and thither (class.; esp. freq. in the trop. signif.; cf.: fluo, fluito).Lit.(α).Form fluctuo:(β).nunc valide fluctuat mare,
Plaut. Rud. 2, 1, 14:ita fluctuare video vehementer mare,
id. ib. 4, 1, 12;4, 2, 11: quadriremem in salo fluctuantem reliquerat,
Cic. Verr. 2, 5, 35, § 91:quid tam commune quam mare fluctuantibus, litus ejectis?
id. Rosc. Am. 26, 72:agebatur huc illuc Galba vario turbae fluctuantis impulsu,
Tac. H. 1, 40; cf. Gell. 10, 6, 2:fluctuet aër,
Lucr. 6, 367: directaeque acies ac late fluctuat omnis Aere renidenti tellus, waves (in the light) with gleaming brass, Verg. G. 2, 281:fluctuant insulae,
Plin. 2, 95, 96, § 209:seges,
Sen. Herc. Fur. 699.—In mal. part., Arn. 2, 73; Auct. Priap. 19, 4; cf. fluctus, I. —Form fluctuor:II.deprehensi in mari Syrtico modo in sicco relinquuntur, modo fluctuantur,
are driven about by the waves, Sen. Vit. Beat. 14:Delos diu fluctuata,
Plin. 4, 12, 22, § 66:quaedam insulae semper fluctuantur,
id. 2, 94, 95, § 209 Jan.:lignum in longitudinem fluctuatur,
i. e. floats about, id. 16, 38, 73, § 186:lapidem e Scyro insula integrum fluctuari tradunt, eundem comminutum mergi,
id. 36, 16, 26, § 130.—Trop., to be restless, unquiet, uncertain, doubtful; to rage, swell; to waver, hesitate, vacillate, fluctuate.(α).Form fluctuo: Eu. Potin, ut animo sis tranquillo? Ch. Quid si animus fluctuat? Plaut. Merc. 5, 2, 49; cf.:(β).animo nunc huc, nunc fluctuat illuc,
Verg. A. 10, 680:mens animi tantis fluctuat ipsa malis,
Cat. 65, 4:magnis curarum fluctuat undis,
id. 64, 62; cf.:magnoque irarum fluctuat aestu,
Verg. A. 4, 532; Anthol. Lat. 1, 178, 150:fluctuat ira intus,
Verg. A. 12, 527:irarum fluctuat aestu,
id. ib. 4, 564; so, curarum, 8, 19; Lucr. 4, 1077; Cat. 64, 62:ingenti Telamon fluctuat ira,
Val. Fl. 3, 637:fluctuante rege inter spem metumque,
Liv. 42, 59, 8:totam aciem suo pavore fluctuantem, etc.,
Curt. 3, 10, 6:in suo decreto,
Cic. Ac. 2, 9, 29:fluctuantem sententiam confirmare,
id. Att. 1, 20, 2:genus orationis, quod appellamus fluctuans et dissolutum, eo quod sine nervis et articulis fluctuat huc et illuc,
Auct. Her. 4, 11, 16:omnia et citata et fluctuantia,
Sen. Contr. 3, 19.—Form fluctuor:utrius populi mallet victoriam esse, fluctuatus animo fuerat,
Liv. 23, 33, 3:fluctuatus animo est, utrum, etc.,
id. 32, 13, 4; 36, 10, 4; Curt. 4, 12, 21; Val. Max. 8, 1, 2: vita fluctuatur per adversa et difficilia, Sen. Ep. [p. 762] 111: semper inter spem et metum fluctuari, Aug. ap. Suet. Claud. 4:ambrosia (herba) vagi nominis est et circa alias herbas fluctuati,
Plin. 27, 4, 11, § 28. -
16 impacatus
impācātus ( inp-), a, um, adj. [2. inpacatus], not peaceable, unquiet ( poet. and in post-Aug. prose):aut impacatos a tergo horrebis Iberos,
warlike, plundering, Verg. G. 3, 408:fortuna,
Stat. S. 5, 1, 137: quies alti pelagi, Claud. in. Ruf. 1, 70: vita, Sen. de Ira, 3, 27 fin.: odia, Claud. in. Eutr. 2, 212. -
17 infestus
in-festus, a, um, adj. [2. in-festus for fenstus, from fendo; whence defendo, infensus], made unsafe, disturbed, molested, infested; unquiet, unsafe (class.; cf. infensus).I.Lit.:II.via excursionibus barbarorum infesta,
Cic. Prov. Cons. 2, 4:iter,
id. Phil. 12, 10:civitas,
Liv. 3, 24:omnia infesta serpentibus,
Sall. J. 89:sua tuta omnia, infesta hostium (omnia),
Liv. 2, 49:vita,
Cic. Rosc. Am. 11:infestum agrum reddere,
to make unsafe, Liv. 2, 11:mare infestum habere,
to disturb, render insecure, Cic. Att. 16, 1:infestam habere Macedoniam,
Liv. 26, 24.— Comp.:infestior salus,
Cic. Planc. 1:senectus,
Liv. 1, 47. — Sup.:infestissima pars Ciliciae,
Cic. Fam. 2, 10, 3.—Transf., act., that renders unsafe, that acts in a hostile manner, hostile, inimical, troublesome, dangerous: irrupit in Galliam, quam sibi armis animisque infestam inimicamque cognovit, Cic. Phil. 10, 10, 21:provincia huic victoriae maxime infesta,
id. Lig. 8, 24:gens infestissima nomini Romano,
Sall. C. 52:pestis infesta rei publicae,
Cic. Cat. 1, 5:infestus in cognatos,
Auct. Her. 4, 40, 52:exercitu infesto in agrum Sabinum profecti,
Liv. 2, 36; cf.:infestis signis impetum facere,
Caes. B. C. 3, 93;so freq.: infestis signis,
Cic. Font. 16; Caes. B. G. 6, 7; 7, 52; Liv. 2, 30 al.:infestis pilis procurrere,
Caes. B. C. 3, 93:infestis pilis proturbare,
Tac. H. 1, 31 fin.:infesto spiculo aliquem petere,
Liv. 2, 20:infesta tela ferre,
Verg. A. 5, 582:infestis oculis conspici,
Cic. Cat. 1, 7, 17:infesta virtutibus tempora,
Tac. Agr. 2:scelus,
Cic. Clu. 66, 188:atque inimicus clamor,
id. Verr. 2, 1, 5:animo infestissimo aliquem intueri,
id. ib. 2, 5, 55:bellum,
Liv. 9, 12:missus morbus infesto a numine,
Juv. 13, 231.—Hence, adv.: infestē, hostilely, violently, outrageously:quae illi infeste in nos fecerint,
Liv. 26, 13, 7; Vell. 2, 45, 3. — Comp., Liv. 2, 55; 8, 33; 28, 29.— Sup., Cic. Quint. 21 (with inimicissime), Quint. 11, 8, 10. -
18 inpacatus
impācātus ( inp-), a, um, adj. [2. inpacatus], not peaceable, unquiet ( poet. and in post-Aug. prose):aut impacatos a tergo horrebis Iberos,
warlike, plundering, Verg. G. 3, 408:fortuna,
Stat. S. 5, 1, 137: quies alti pelagi, Claud. in. Ruf. 1, 70: vita, Sen. de Ira, 3, 27 fin.: odia, Claud. in. Eutr. 2, 212. -
19 inquies
1.in-quĭes, ētis, f., restlessness, unquietness:2.nocturna,
Plin. 14, 22, 28, § 142:vigiliarum,
Gell. 19, 9, 5:infantis (in utero),
Tert. Anim. 25.in-quĭes, ētis, adj. (abl. inquieti, App. M. 9, 42), restless, unquiet: homo, Sall. Fragm. ap. Prisc. p. 704 P.:vir,
Vell. 2, 68:animus, Plin. prooem. § 16 (al. in quiete): inquies atque indomitum ingenium,
Sall. H. Fragm. 1, 7 Dietsch:Germanus spe, cupidine,
Tac. A. 1, 68:animo,
id. ib. 16, 14:animus,
Vell. 2, 77, 2:ad libidinem,
App. M. 2, p. 122 fin. -
20 inquietus
in-quĭētus, a, um, adj., restless, unquiet (not in Cic. or Cæs.;freq. in Liv.): animus,
Liv. 1, 46, 2:ingenia,
id. 22, 21, 2:lux deinde noctem inquieta insecuta est,
id. 5, 52, 6:praecordia,
Hor. Epod. 5, 95:inquieta urbs auctionibus,
Tac. H. 1, 20:vita oratorum,
id. Or. 13 init.:tempora,
id. ib. 37:Marius,
Vell. 2, 11, 2:noctes,
Val. Max. 8, 14, ext. 1:littora saeviente fluctu inquieta,
Sen. Suas. 1, 2:infantes,
Plin. 28, 19, 78, § 259:Adria,
Hor. C. 3, 3, 5: inertia. [p. 961] busy idleness, Sen. Tranq. 12, 2; Just. 41, 3, 8.— Comp.:inquietiores,
Amm. 22, 5.— Sup.:inter affectus inquietissimos rem quietissimam fidem quaeris,
Sen. Ben. 7, 26, 5.— Adv.: inquĭētē, restlessly, unquietly, without intermission:jugis flagrantibus,
Sol. 30. — Comp.:inquietius agens,
Amm. 15, 5, 4 al.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Unquiet — Un*qui et, v. t. [1st pref. un + quiet.] To disquiet. [Obs.] Ld. Herbert. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Unquiet — Un*qui et, a. [Pref. un + quiet.] Not quiet; restless; uneasy; agitated; disturbed. {Un*qui et*ly}, adv. {Un*qui et*ness}, n. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
unquiet — index restive Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
unquiet — *impatient, nervous, restless, restive, uneasy, fidgety, jumpy, jittery Analogous words: agitated, upset, perturbed, disquieted, disturbed (see DISCOMPOSE): worried, anxious, solicitous, concerned, careful (see under CARE) Antonyms: quiet … New Dictionary of Synonyms
unquiet — ► ADJECTIVE 1) unable to be still; restless. 2) uneasy; anxious. DERIVATIVES unquietly adverb … English terms dictionary
unquiet — [unkwī′ət] adj. not quiet; specif., a) full of turmoil; restless, disturbed, etc. b) anxious; uneasy n. a lack of quiet or rest; disturbance, agitation, etc. unquietly adv. unquietness n … English World dictionary
unquiet — unquietly, adv. unquietness, n. /un kwuy it/, adj. 1. agitated; restless; disordered; turbulent: unquiet times. 2. mentally or emotionally disturbed; vexed or perturbed; uneasy: He felt unquiet and alone. n. 3. a state of agitation, turbulence,… … Universalium
unquiet — un|qui|et [ ʌn kwaıət ] adjective LITERARY upset, worried, or excited: an unquiet mind … Usage of the words and phrases in modern English
unquiet — adjective literary tending to make you feel nervous: His unquiet gaze moved away from her … Longman dictionary of contemporary English
unquiet — UK [ʌnˈkwaɪət] / US adjective literary upset, worried, or excited an unquiet mind … English dictionary
unquiet — un•qui•et [[t]ʌnˈkwaɪ ɪt[/t]] adj. 1) agitated; restless; disordered; turbulent: unquiet times[/ex] 2) unsettled, as in one s thoughts or feelings; vexed or perturbed; uneasy 3) a state of agitation, turbulence, disturbance, etc • Etymology:… … From formal English to slang