-
1 barbarus
barbarus adj. with (poet.) comp., βάρβαροσ, of strange speech, speaking jargon, unintelligible: lingua, S.: sum, quia non intellegor ulli, O. — Foreign, strange, barbarous, uncivilized, not Greek nor Roman: mixta Graiis turba, O.: reges, H.: gentes, the Germans.—As subst: multa milia barbarorum, L.: apud barbaros in honore: barbarorum soli Germani, etc., Ta.: quae tibi virginum barbara serviet? H.—Of things: carmen, Phrygian (opp. Dorium), H.: Prora, O.: tegmina crurum, V.—Like a foreigner, rude, uncultivated, ignorant, uncivilized: homines: superstitio.—Savage, cruel, barbarous, fierce: in edictis: pirata: consuetudo: mos, H.: sacra suo barbariora loco, O. —As subst: exsultat barbarus, the barbarian, O.* * *Ibarbara -um, barbarior -or -us, barbarissimus -a -um ADJforeign, of/used by/typical of foreigners; cruel, savage; uncivilized, uncouthIIbarbarian, uncivilized person; foreigner (not Greek/Roman) -
2 corrēpō (con-r-)
corrēpō (con-r-) psī, —, ere, to creep, slink: in aliquam onerariam.—Fig.: in dumeta, to take to the bush (i. e. unintelligible arguments). -
3 obscūrus
obscūrus adj. with comp. and sup. [1 SCV-], dark, darksome, dusky, shady, obscure: umbra, C. poët.: lucus, V.: antrum, O.: tabernae, H.: lux, L.: lumen, darkness visible, S.: caelum, H.: ferrugo, black, V.: dentes, black, Iu.: aquae, i. e. turbid, O.—As subst n., the dark, darkness, obscurity: sub obscurum noctis, V.—Poet.: Ibant obscuri, in the dark, V.—Fig., dark, obscure, dim, indistinct, unintelligible: brevis esse laboro, Obscurus fio, H.: ius: spes, uncertain: Rem nulli obscuram Consulis, V.: videre res obscurissimas: (causae) multo obscuriores, i. e. intricate.—Plur. n. as subst: Obscuris vera involvens, V.—Not known, unknown, not recognized: est populo obscurior, not so well known: Pallas, i. e. disguised, O.: non obscurum est, quid cogitaret, hard to discern: neque est obscurum, quin, etc., it is plain that.—Obscure, ignoble, mean, low: istorum diligentia, plodding, T.: in barbaris nomen obscurius, Cs.: fama est obscurior annis, by time, V.: obscuro loco natus, of an ignoble family: obscuris orti maioribus, from insignificant ancestors.—As subst n.: in obscuro vitam habere, S.—Close, secret, reserved: homo: modestus Occupat obscuri speciem, H.: vates, i. e. the Sphinx, O.: adversus alios, Ta.: Domitiani natura obscurior, Ta.* * *obscura -um, obscurior -or -us, obscurissimus -a -um ADJdark, secret; vague, obscure -
4 occaecō (obc-)
occaecō (obc-) āvī, ātus, āre [ob+caeco], to make blind, blind, deprive of sight: occaecatus pulvere hostis, L.—To make dark, darken, obscure: noctis occaecat nigror, C. poët.: densa caligo occaecaverat diem, L.—To hide, conceal: semen occaecatum.—Fig., to darken, make obscure, render unintelligible: orationem.—To make blind, blind, delude: animos: stultitiā occaecatus: consilia, confound, L. -
5 per-plexus
per-plexus adj. with comp, interwoven, entangled, involved, intricate: iter silvae, V.: carmen perplexius, L.—Fig., intricate, unintelligible, ambiguous, obscure, inscrutable: sermones, L.: responsum, L.—As subst n., intricacy, perplexity: quidnam perplexi sua legatio haberet, L. -
6 inintelligibilis
ĭn-intellĭgĭbĭlis, e, adj., unintelligible, incomprehensible:dei splendor,
Ambros. Off. 1, 14. -
7 intellectus
1.intellectus, a, um, Part., from intellego.2. I.Lit., perception, discernment by the senses:II.saporum,
Plin. 11, 37, 65, § 174:acrimoniae,
id. 19, 8, 54, § 171:nec est intellectus ullus in odore vel sapore,
i. e. the poison cannot be perceived either by the taste or smell, id. 11, 53, 116, § 280:intellectus in cortice protinus peritis,
good judges know a tree by its bark, id. 16, 39, 76, § 196.—Trop.A.Understanding, comprehension:B.quīs neque boni intellectus neque mali cura,
Tac. A. 6, 36:alicujus rei intellectum amittere,
Sen. Ben. 3, 17:capere intellectum disciplinarum,
Quint. 1, 1, 15:intellectu consequi aliquid,
id. 2, 5, 22:elephantis intellectus sermonis patrii,
Plin. 8, 1, 1, § 1:nullum animal minus docile existimatur minorisve intellectus,
id. 29, 6, 34, § 106:dissimulare intellectum insidiarum,
Tac. A. 13, 38:intellectu carere,
to be unintelligible, Quint. 1, 1, 28:rudis Corinthiorum,
Vell. 1, 13, 5: intellectum habere, to be understood:hiems et ver et aestas intellectum ac vocabula habent, autumni perinde nomen ac bona ignorantur,
Tac. G. 26.—Meaning, sense, signification of a word:C. D.verba quaedam diversos intellectus habent, ut cerno,
Quint. 7, 9, 2:in obscenum intellectum sermo detortus,
id. 8, 3, 44; id. 1, 7, 13.—Understanding, i. e. the faculty of understanding, intellect:per analogiam nostro intellectu et honestum et bonum judicante,
Sen. Ep. 120:in errorem intellectum inducere,
App. Dogm. Plat. 1, p. 7, 3:intellectu carere,
to be without understanding, Dig. 29, 2, 92:aliquem intellectum habere,... nullum intellectum habere,
Gai. Inst. 3, 109. -
8 obcaeco
I.Lit.A.In gen. (only postAug.; cf.B.excaeco): quidam subito occaecati sunt,
are made blind, lose their sight, Cels. 6, 6, 57:requirendum est, num oculi ejus occaecati sint,
id. 8, 4:in occaecatum pulvere effuso hostem,
Liv. 22, 43, 11; Plin. 10, 3, 3, § 9.—Transf.1.To make dark; to darken, obscure:2.solem vides, Satin' ut occaecatus est prae hujus corporis candoribus,
Plaut. Men. 1, 2, 66:densa caligo occaecaverat diem,
Liv. 33, 7, 2.— Absol.: noctis et nimbūm occaecat nigror, Poët. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157.—To hide, conceal (so in Cic.):II.terra semen occaecatum cohibet,
Cic. Sen. 15, 51:fossas,
Col. 2, 2, 9; 10.—Trop.A.Of speech, to make dark, obscure, unintelligible:B.obscura narratio totam occaecat orationem,
Cic. de Or. 2, 80, 329.—Mentally, to make blind, to blind:C.stultitiā occaecatus,
Cic. Fam. 15, 1, 4:occaecatus cupiditate,
id. Fin. 1, 10, 33:nec quid agerent, ira et pavore occaecatis animis, cernebant,
Liv. 38, 21, 7:consilia,
id. 42, 43, 3:occaecatus irā,
id. 8, 32, 17.—To render senseless, deprive of feeling, to benumb ( poet.):timor occaecaverat artus,
Verg. Cul. 198. -
9 obscurum
obscūrus, a, um, adj. [Sanscr. sku, to cover, akin to Gr. skeuê, skutos, kutos; cf.: scutum, cutis], dark, darksome, dusky, shady, obscure (class.).I.Lit.: unde (Acherunte) animae excitantur obscurā umbrā, in dark, shadowy forms, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; so,B.umbra,
Verg. A. 6, 453:donec in obscurum coni conduxit acumen,
the obscure point of the cone, Lucr. 4, 431:lucus,
Verg. A. 9, 87:antrum,
Ov. M. 4, 100:convalles,
Verg. A. 6, 139:tabernae,
Hor. A. P. 229; cf. Liv. 10, 1, 5: aliae res obnoxiosae nocte in obscurā latent, Enn. ap. Gell. 7, 16 (17), 10 (Trag. v. 341 Vahl.):nox,
Verg. A. 2, 420; cf.:per occasum solis, jam obscurā luce,
Liv. 24, 21:caelum,
Hor. C. 1, 7, 15:nimbus,
Verg. A. 12, 416:nubes,
id. G. 4, 60:ferrugo,
i. e. black, id. ib. 1, 467:dentes,
Juv. 6, 145.— Poet.: funda, dark, i. e. invisible, Val. Fl. 6, 193; cf.mamma,
i. e. hidden, covered, id. 3, 52, 6:aquae,
i. e. turbid, Ov. F. 4, 758.— Subst.: obscūrum, i, n., dim light, twilight:in obscuro, advesperascente die,
Vulg. Prov. 7, 9; but commonly the dark, darkness, obscurity:sub obscurum noctis,
Verg. G. 1, 478:lumen,
i. e. darkness visible, Sall. J. 21, 2.— obscū-rum, adverb.:obscurum nimbosus dissidet aër,
Luc. 5, 631.—Transf., to the person who is in the dark, darkling, unseen:II.ibant obscuri solā sub nocte per umbram,
Verg. A. 6, 268:obscurus in ulvā Delitui,
id. ib. 2, 135.—Trop.A.In gen., dark, obscure, indistinct, unintelligible:2.Heraclitus... Clarus ob obscuram linguam,
Lucr. 1, 639: valde Heraclitus obscurus (cf. the Gr. appellation of Heraclitus, ho skoteinos), Cic. Div. 2, 64, 133:quid? poëta nemo, nemo physicus obscurus?
id. ib.:obscurā de re tam lucida pango carmina,
Lucr. 1, 933; 4, 8:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:reperta Graiorum,
Lucr. 1, 136:obscurum et ignotum jus,
Cic. de Or. 1, 39, 177:cur hoc tam est obscurum atque caecum?
id. Agr. 2, 14, 35:nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā expectatione haerere,
uncertain, id. ib. 2, 25, 66.— Comp., Quint. 11, 3, 60.— Sup.:videre res obscurissimas,
Cic. de Or. 2, 36, 153.— Subst.:causae in obscuro positae,
Cels. 1 praef. —In partic., rhet. t. t.: obscurum genus causae, obscure, i. e. intricate, involved, Gr. dusparakolouthêton, Cic. Inv. 1, 15, 20:B.(causae privatae) sunt multo saepe obscuriores,
id. de Or. 2, 24, 100.—Not known, unknown, not recognized:C.forma,
Ov. M. 3, 475:P Ilas,
i. e. disguised, under another form, id. ib. 6, 36.—Esp. of rank and station, obscure, ignoble, mean, low:non est obscura tua in me benevolentia,
Cic. Fam. 13, 70: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, * Caes. B. C. 1, 61:Pompeius humili atque obscuro loco natus,
of an obscure, ignoble family, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:obscuris orti majoribus,
from obscure ancestors, id. Off. 1, 32, 116:clarus an obscurus,
Quint. 5, 10, 26; cf.:si nobilis obscurum se vocet,
id. 11, 1, 21; 2, 3, 9:non obscurus professor et auctor,
id. 2, 15, 36:natus haud obscuro loco,
Sall. C. 23, 1.— Neutr. absol.:in obscuro vitam habere,
Sall. C. 51, 12:vitam per obscurum transmittere,
in obscurity, Sen. Ep. 19, 3:saepe mandatum initio litis in obscuro est,
kept back, Gai. Inst. 4, 84.—Of character, close, secret, reserved:A.obscurus et astutus homo,
Cic. Off. 3, 13, 5 (for which:sin me astutum et occultum lubet fingere,
id. Fam. 3, 10, 8):plerumque modestus Occupat obscuri speciem,
Hor. Ep. 1, 18, 94:Tiberium obscurum adversus alios, sibi uni incautum intectumque efficeret,
Tac. A. 4, 1:obscurum odium,
Cic. Fam. 3, 10, 6.— Comp.:natura obscurior,
Tac. Agr. 42.— Adv.: ob-scūrē, darkly, obscurely (class.).Lit.: aut nihil superum aut obscure admodum cernimus, very darkly, Cic. Fragm. ap. Non. 474, 28.—B.Trop.1.Of speech, darkly, obscurely, indistinctly:2.dicta,
Quint. 3, 4, 3; 4, 1, 79.— Comp.:quae causa dicta obscurius est,
Quint. 8, 2, 24.— Sup.:obscurissime particulā uti, Cell. 17, 13, 5: non obscurissime dicere (opp. planissime),
id. 11, 16, 9.—Of birth, obscurely, ignobly, meanly (perh. only post-class.):3.obscure natus,
Macr. S. 7, 3:obscurissime natus,
Amm. 29, 1, 5.—Covertly, closely, secretly:malum obscure serpens,
Cic. Cat. 4, 3, 6:tacite obscureque perire,
id. Quint. 15, 50:non obscure ferre aliquid,
id. Clu. 19, 54; cf. id. Par. 6, 1, 45; Hirt. B. G. 8, 54.— Comp.:ceteri sunt obscurius iniqui,
more secretly, Cic. Fam. 1, 5, b, 2.— Sup.:avertere aliquid de publico quam obscurissime,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53. -
10 obscurus
obscūrus, a, um, adj. [Sanscr. sku, to cover, akin to Gr. skeuê, skutos, kutos; cf.: scutum, cutis], dark, darksome, dusky, shady, obscure (class.).I.Lit.: unde (Acherunte) animae excitantur obscurā umbrā, in dark, shadowy forms, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37; so,B.umbra,
Verg. A. 6, 453:donec in obscurum coni conduxit acumen,
the obscure point of the cone, Lucr. 4, 431:lucus,
Verg. A. 9, 87:antrum,
Ov. M. 4, 100:convalles,
Verg. A. 6, 139:tabernae,
Hor. A. P. 229; cf. Liv. 10, 1, 5: aliae res obnoxiosae nocte in obscurā latent, Enn. ap. Gell. 7, 16 (17), 10 (Trag. v. 341 Vahl.):nox,
Verg. A. 2, 420; cf.:per occasum solis, jam obscurā luce,
Liv. 24, 21:caelum,
Hor. C. 1, 7, 15:nimbus,
Verg. A. 12, 416:nubes,
id. G. 4, 60:ferrugo,
i. e. black, id. ib. 1, 467:dentes,
Juv. 6, 145.— Poet.: funda, dark, i. e. invisible, Val. Fl. 6, 193; cf.mamma,
i. e. hidden, covered, id. 3, 52, 6:aquae,
i. e. turbid, Ov. F. 4, 758.— Subst.: obscūrum, i, n., dim light, twilight:in obscuro, advesperascente die,
Vulg. Prov. 7, 9; but commonly the dark, darkness, obscurity:sub obscurum noctis,
Verg. G. 1, 478:lumen,
i. e. darkness visible, Sall. J. 21, 2.— obscū-rum, adverb.:obscurum nimbosus dissidet aër,
Luc. 5, 631.—Transf., to the person who is in the dark, darkling, unseen:II.ibant obscuri solā sub nocte per umbram,
Verg. A. 6, 268:obscurus in ulvā Delitui,
id. ib. 2, 135.—Trop.A.In gen., dark, obscure, indistinct, unintelligible:2.Heraclitus... Clarus ob obscuram linguam,
Lucr. 1, 639: valde Heraclitus obscurus (cf. the Gr. appellation of Heraclitus, ho skoteinos), Cic. Div. 2, 64, 133:quid? poëta nemo, nemo physicus obscurus?
id. ib.:obscurā de re tam lucida pango carmina,
Lucr. 1, 933; 4, 8:brevis esse laboro, Obscurus fio,
Hor. A. P. 25:reperta Graiorum,
Lucr. 1, 136:obscurum et ignotum jus,
Cic. de Or. 1, 39, 177:cur hoc tam est obscurum atque caecum?
id. Agr. 2, 14, 35:nolo plebem Romanam obscurā spe et caecā expectatione haerere,
uncertain, id. ib. 2, 25, 66.— Comp., Quint. 11, 3, 60.— Sup.:videre res obscurissimas,
Cic. de Or. 2, 36, 153.— Subst.:causae in obscuro positae,
Cels. 1 praef. —In partic., rhet. t. t.: obscurum genus causae, obscure, i. e. intricate, involved, Gr. dusparakolouthêton, Cic. Inv. 1, 15, 20:B.(causae privatae) sunt multo saepe obscuriores,
id. de Or. 2, 24, 100.—Not known, unknown, not recognized:C.forma,
Ov. M. 3, 475:P Ilas,
i. e. disguised, under another form, id. ib. 6, 36.—Esp. of rank and station, obscure, ignoble, mean, low:non est obscura tua in me benevolentia,
Cic. Fam. 13, 70: Caesaris in barbaris erat nomen obscurius, * Caes. B. C. 1, 61:Pompeius humili atque obscuro loco natus,
of an obscure, ignoble family, Cic. Verr. 2, 5, 70, § 181:obscuris orti majoribus,
from obscure ancestors, id. Off. 1, 32, 116:clarus an obscurus,
Quint. 5, 10, 26; cf.:si nobilis obscurum se vocet,
id. 11, 1, 21; 2, 3, 9:non obscurus professor et auctor,
id. 2, 15, 36:natus haud obscuro loco,
Sall. C. 23, 1.— Neutr. absol.:in obscuro vitam habere,
Sall. C. 51, 12:vitam per obscurum transmittere,
in obscurity, Sen. Ep. 19, 3:saepe mandatum initio litis in obscuro est,
kept back, Gai. Inst. 4, 84.—Of character, close, secret, reserved:A.obscurus et astutus homo,
Cic. Off. 3, 13, 5 (for which:sin me astutum et occultum lubet fingere,
id. Fam. 3, 10, 8):plerumque modestus Occupat obscuri speciem,
Hor. Ep. 1, 18, 94:Tiberium obscurum adversus alios, sibi uni incautum intectumque efficeret,
Tac. A. 4, 1:obscurum odium,
Cic. Fam. 3, 10, 6.— Comp.:natura obscurior,
Tac. Agr. 42.— Adv.: ob-scūrē, darkly, obscurely (class.).Lit.: aut nihil superum aut obscure admodum cernimus, very darkly, Cic. Fragm. ap. Non. 474, 28.—B.Trop.1.Of speech, darkly, obscurely, indistinctly:2.dicta,
Quint. 3, 4, 3; 4, 1, 79.— Comp.:quae causa dicta obscurius est,
Quint. 8, 2, 24.— Sup.:obscurissime particulā uti, Cell. 17, 13, 5: non obscurissime dicere (opp. planissime),
id. 11, 16, 9.—Of birth, obscurely, ignobly, meanly (perh. only post-class.):3.obscure natus,
Macr. S. 7, 3:obscurissime natus,
Amm. 29, 1, 5.—Covertly, closely, secretly:malum obscure serpens,
Cic. Cat. 4, 3, 6:tacite obscureque perire,
id. Quint. 15, 50:non obscure ferre aliquid,
id. Clu. 19, 54; cf. id. Par. 6, 1, 45; Hirt. B. G. 8, 54.— Comp.:ceteri sunt obscurius iniqui,
more secretly, Cic. Fam. 1, 5, b, 2.— Sup.:avertere aliquid de publico quam obscurissime,
Cic. Verr. 2, 4, 24, § 53. -
11 occaeco
I.Lit.A.In gen. (only postAug.; cf.B.excaeco): quidam subito occaecati sunt,
are made blind, lose their sight, Cels. 6, 6, 57:requirendum est, num oculi ejus occaecati sint,
id. 8, 4:in occaecatum pulvere effuso hostem,
Liv. 22, 43, 11; Plin. 10, 3, 3, § 9.—Transf.1.To make dark; to darken, obscure:2.solem vides, Satin' ut occaecatus est prae hujus corporis candoribus,
Plaut. Men. 1, 2, 66:densa caligo occaecaverat diem,
Liv. 33, 7, 2.— Absol.: noctis et nimbūm occaecat nigror, Poët. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157.—To hide, conceal (so in Cic.):II.terra semen occaecatum cohibet,
Cic. Sen. 15, 51:fossas,
Col. 2, 2, 9; 10.—Trop.A.Of speech, to make dark, obscure, unintelligible:B.obscura narratio totam occaecat orationem,
Cic. de Or. 2, 80, 329.—Mentally, to make blind, to blind:C.stultitiā occaecatus,
Cic. Fam. 15, 1, 4:occaecatus cupiditate,
id. Fin. 1, 10, 33:nec quid agerent, ira et pavore occaecatis animis, cernebant,
Liv. 38, 21, 7:consilia,
id. 42, 43, 3:occaecatus irā,
id. 8, 32, 17.—To render senseless, deprive of feeling, to benumb ( poet.):timor occaecaverat artus,
Verg. Cul. 198. -
12 perplexus
I.Lit.:II.figurae,
Lucr. 2, 102; cf. id. 2, 459; 463:foramina linguae,
id. 4, 621:corpora terraï,
id. 5, 452:iter silvae,
Verg. A. 9, 391; Plin. 9, 2, 1, § 2:nervi,
Vulg. Job, 40, 12.—Trop., intricate, involved, confused, perplexed, unintelligible, dark, ambiguous, obscure, inscrutable:B.sermones,
Liv. 40, 5:perplexius carmen,
id. 25, 12:perplexum Punico astu responsum,
id. 35, 14 fin. —As subst., intricacy, perplexity:ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet,
id. 34, 57.— Comp.:ratio perplexior,
Plin. 2, 15, 13, § 62.—Hence, adv.: perplexē, confusedly, perplexedly, obscurely:pergin', scelesta, mecum perplexe loqui?
Ter. Eun. 5, 1, 1:defectionem haud perplexe indicavere,
Liv. 6, 13; Curt. 8, 5, 13.— Comp.:perplexius errare,
Prud. adv. Symm. 2, 847:disputans,
Amm. 25, 3, 23.— -
13 proclivis
prōclīvis, e (ante- and post-class. and poet.; collat. form prōclīvus, a, um, Plaut. Mil. 4, 2, 27; Varr. R. R. 2, 2, 7; Cat. 64, 270; Front. Strat. 2, 2, 2; v. Neue, Formenl. 2, p. 91), adj. [proclivus], sloping, steep, going downwards or downhill.I.Lit. (rare;II.not in Cic. or Cæs.: solum,
Varr. R. R. 2, 2, 7:per proclivem viam duci,
Liv. 35, 30: omnia procliva sunt;facile descenditur,
Sen. Apoc. 13.— Subst.: prō-clīve, is (or prōclīvum, i), n., a slope, descent, declivity:pelli per proclive,
downhill, downwards, Liv. 5, 43, 2:adjuvante proclivo impetum militum,
Front. Strat. 2, 2, 2 (al. proclivio):in proclive detrudi, Auct. B. Alex. 76: per proclivia devolare,
Col. 9, 5, 1.—Of persons, going downwards or downhill ( poet.), Claud. III. Cons. Honor. 178.—Trop.A.Downwards, descending, downhill, declining (rare but class.):B.proclivi cursu et facili delabi,
Cic. Rep. 1, 28, 44:jam proclivi senectute,
declining, drawing to a close, App. Fl. 4, p. 361; cf.:Junius mensis est jam proclivus in Julium,
Sen. Ep. 86, 16.— Absol.:proclivi currit oratio,
flows precipitately, Cic. Fin. 5, 28, 84; v. Madv. ad h. l.—Inclined or disposed to a thing, liable, prone, subject; ready, willing (freq. and class.; mostly in a bad sense; cf. Cic. Tusc. 4, 12, 27, s. v. proclivitas; syn. propensus); constr. usually ad aliquid, more rarely with dat. or circa.(α).With ad:(β).ingenium Hominum proclive ad lubidinem,
Ter. And. 1, 1, 50:ad aliquem morbum proclivior,
Cic. Tusc. 4, 37, 81:ergo et invidi et malevoli...quia proclives ad eas perturbationes,
id. ib. 4, 12, 28:amicitia debet esse ad omnem comitatem facilitatemque proclivior,
id. Lael. 18, 66.—With dat. ( poet.):(γ).sceleri proclivis egestas,
Sil. 13, 585.—With circa (post-Aug.):C.eritque judex circa modestiam juris probatione proclivior,
Quint. 4, 5, 21.—Steep, unsafe, untrustworthy; and hence, obscure, unintelligible:2.fecisti modo mi ex proclivo planum,
you make it plain, Plaut. Mil. 4, 2, 28:faciam hanc rem planam ex proclivā tibi,
id. Rud. 4, 4, 90:nam iste proclive'st quod jubes me plane conlocare,
id. As. 3, 3, 73.—Transf., easy to be done:A.proclivia anteponuntur laboriosis,
Cic. Top. 18, 69:illa facilia, proclivia, jucunda,
id. Part. 27, 95:ut fingendi proclivis esset ratio,
id. Rep. 2, 10, 17:proclivus impetus,
Lucr. 6, 728:cum proclivior faciliorque jactus sit ex supernis in infima,
Gell. 9, 1, 2:dictu quidem est proclive,
easy to be said, Cic. Off. 2, 20, 69:quod est multo proclivius,
much easier, id. Rep. 1, 6, 11.— Absol.: in proclivi, easy:tam hoc quidem tibi in proclivi, quam imber est, quando pluit,
as easy, Plaut. Capt. 2, 2, 86:id. faciam, in proclivi quod est,
Ter. And. 4, 2, 18:alia omnia in proclivi erunt,
will be easy, Sall. Or. ad Caes. 2, 8; v. planum.—Hence, adv., in two forms, prōclīvē and prō-clīvĭter (cf. Gell. 10, 24; Macr. S. 1, 4).Downwards:B.proclive labuntur,
rush downwards, Cic. Tusc. 4, 18, 42 Kühn. and Moser N. cr. (B. and K. proclivi); Lucr. 2, 455 Lachm.; cf. sublime ferri, under sublimis.— Comp.:labi verba proclivius,
i. e. more rapidly, Cic. Or. 57, 191; cf.:quin proclivius hic iras decurrat ad acris,
Lucr. 3, 311.—Easily: facile et procliviter persuadere, Castric. ap. Gell. 1, 6, 6.— Comp.:multo proclivius,
Lucr. 2, 792. -
14 proclivum
prōclīvis, e (ante- and post-class. and poet.; collat. form prōclīvus, a, um, Plaut. Mil. 4, 2, 27; Varr. R. R. 2, 2, 7; Cat. 64, 270; Front. Strat. 2, 2, 2; v. Neue, Formenl. 2, p. 91), adj. [proclivus], sloping, steep, going downwards or downhill.I.Lit. (rare;II.not in Cic. or Cæs.: solum,
Varr. R. R. 2, 2, 7:per proclivem viam duci,
Liv. 35, 30: omnia procliva sunt;facile descenditur,
Sen. Apoc. 13.— Subst.: prō-clīve, is (or prōclīvum, i), n., a slope, descent, declivity:pelli per proclive,
downhill, downwards, Liv. 5, 43, 2:adjuvante proclivo impetum militum,
Front. Strat. 2, 2, 2 (al. proclivio):in proclive detrudi, Auct. B. Alex. 76: per proclivia devolare,
Col. 9, 5, 1.—Of persons, going downwards or downhill ( poet.), Claud. III. Cons. Honor. 178.—Trop.A.Downwards, descending, downhill, declining (rare but class.):B.proclivi cursu et facili delabi,
Cic. Rep. 1, 28, 44:jam proclivi senectute,
declining, drawing to a close, App. Fl. 4, p. 361; cf.:Junius mensis est jam proclivus in Julium,
Sen. Ep. 86, 16.— Absol.:proclivi currit oratio,
flows precipitately, Cic. Fin. 5, 28, 84; v. Madv. ad h. l.—Inclined or disposed to a thing, liable, prone, subject; ready, willing (freq. and class.; mostly in a bad sense; cf. Cic. Tusc. 4, 12, 27, s. v. proclivitas; syn. propensus); constr. usually ad aliquid, more rarely with dat. or circa.(α).With ad:(β).ingenium Hominum proclive ad lubidinem,
Ter. And. 1, 1, 50:ad aliquem morbum proclivior,
Cic. Tusc. 4, 37, 81:ergo et invidi et malevoli...quia proclives ad eas perturbationes,
id. ib. 4, 12, 28:amicitia debet esse ad omnem comitatem facilitatemque proclivior,
id. Lael. 18, 66.—With dat. ( poet.):(γ).sceleri proclivis egestas,
Sil. 13, 585.—With circa (post-Aug.):C.eritque judex circa modestiam juris probatione proclivior,
Quint. 4, 5, 21.—Steep, unsafe, untrustworthy; and hence, obscure, unintelligible:2.fecisti modo mi ex proclivo planum,
you make it plain, Plaut. Mil. 4, 2, 28:faciam hanc rem planam ex proclivā tibi,
id. Rud. 4, 4, 90:nam iste proclive'st quod jubes me plane conlocare,
id. As. 3, 3, 73.—Transf., easy to be done:A.proclivia anteponuntur laboriosis,
Cic. Top. 18, 69:illa facilia, proclivia, jucunda,
id. Part. 27, 95:ut fingendi proclivis esset ratio,
id. Rep. 2, 10, 17:proclivus impetus,
Lucr. 6, 728:cum proclivior faciliorque jactus sit ex supernis in infima,
Gell. 9, 1, 2:dictu quidem est proclive,
easy to be said, Cic. Off. 2, 20, 69:quod est multo proclivius,
much easier, id. Rep. 1, 6, 11.— Absol.: in proclivi, easy:tam hoc quidem tibi in proclivi, quam imber est, quando pluit,
as easy, Plaut. Capt. 2, 2, 86:id. faciam, in proclivi quod est,
Ter. And. 4, 2, 18:alia omnia in proclivi erunt,
will be easy, Sall. Or. ad Caes. 2, 8; v. planum.—Hence, adv., in two forms, prōclīvē and prō-clīvĭter (cf. Gell. 10, 24; Macr. S. 1, 4).Downwards:B.proclive labuntur,
rush downwards, Cic. Tusc. 4, 18, 42 Kühn. and Moser N. cr. (B. and K. proclivi); Lucr. 2, 455 Lachm.; cf. sublime ferri, under sublimis.— Comp.:labi verba proclivius,
i. e. more rapidly, Cic. Or. 57, 191; cf.:quin proclivius hic iras decurrat ad acris,
Lucr. 3, 311.—Easily: facile et procliviter persuadere, Castric. ap. Gell. 1, 6, 6.— Comp.:multo proclivius,
Lucr. 2, 792. -
15 Salii
1.Sălĭi, ōrum, m. [2. salio; hence, prop., the Leapers, Jumpers], a college of priests at Rome dedicated by Numa to the service of Mars, who, armed and bearing the ancilia (v. ancile), with songs and dances, made solemn processions every year, in the first half of March, about the city and its sacred places. Their songs, being in an obsolete language, were almost unintelligible in the class. per.:1.Salii a salitando, quod facere in Comitio in sacris quotannis et solent et debent,
Varr. L. L. 5, § 85 Müll.; cf. Ov. F. 3, 260 sq.; Liv. 1, 20; Fest. s. h. v. p. 326 Müll.; id. s. v. axamenta, p. 3 ib.; Cic. Rep. 2, 14, 26; id. de Or. 3, 51, 197:Saliūm,
Hor. C. 1, 36, 12; 4, 1, 28; Verg. A. 8, 663; Quint. 1, 6, 40; 1, 10, 20; Val. Max. 1, 1, 9; Capitol. M. Aur. 4.—In Tibur such Salii were priests of Hercules, Serv. Verg. A. 8, 285; Macr. S. 3, 12; cf. Inscr. Orell. 2249; 2761; and v. axamenta;hence also in Virg. (ubertate doctrinae altioris,
Macr. 1.1.), introduced as priests of Hercules, Verg. A. 8, 285.—There were also in Alba such Salii, Inscr. Orell. 2247 and 2248.—In sing.:SALIVS,
Inscr. Orell. 2242 sq. —Hence, Să-lĭus, a, um, adj.Of or belonging to the Salii:2.Salias virgines Cincius ait esse conducticias, quae ad Salios adhibeantur, cum apicibus paludatas, quas Aelius Stilo scripsit sacrificium facere in regiā cum pontifice paludatas cum apicibus in modum Saliorum,
Fest. p. 329 Müll.; cf. Marquardt 1. 1. p. 374.—(=Saliaris, II.) Sumptuous:2.Saliae (sc. epulae),
App. M. 4, 22.Sălĭi, ōrum, m., the Salians, a part of the Franks, Amm. 17, 8, 3.—In sing., Claud. Laud. Stil. 1, 222. [p. 1619] -
16 scaenatilis
scaenātĭlis, e, adj. [id.], for scenicus, of or belonging to the stage, Varr. ap Non. 176, 18 (an unintelligible passage). [p. 1638]
См. также в других словарях:
unintelligible — index ambiguous, disconnected, equivocal, inapprehensible, inarticulate, incomprehensible, indefinite, indistinct … Law dictionary
unintelligible — 1610s, incapable of being understood, from UN (Cf. un ) (1) not + INTELLIGIBLE (Cf. intelligible). Related: Unintelligibly … Etymology dictionary
unintelligible — [adj] not understandable ambiguous, equivocal, fathomless, Greek*, illegible, impenetrable, inarticulate, incognizable, incoherent, incomprehensible, indecipherable, indistinct, inexplicit, jumbled, meaningless, muddled, obscure, opaque,… … New thesaurus
unintelligible — ► ADJECTIVE ▪ impossible to understand. DERIVATIVES unintelligibility noun unintelligibly adverb … English terms dictionary
unintelligible — [un΄intel′i jə bəl] adj. not intelligible; that cannot be understood; incomprehensible unintelligibility n. unintelligibly adv … English World dictionary
unintelligible — [[t]ʌ̱nɪnte̱lɪʤɪb(ə)l[/t]] ADJ GRADED Unintelligible language is impossible to understand, for example because it is not written or pronounced clearly, or because its meaning is confused or complicated. He muttered something unintelligible... I… … English dictionary
unintelligible — adj. VERBS ▪ be, sound ▪ become ▪ render sth ▪ These amendments will render the law unintelligible. ADVERB … Collocations dictionary
unintelligible — un|in|tel|li|gi|ble [ˌʌnınˈtelıdʒıbəl] adj impossible to understand ≠ ↑clear ▪ Eva muttered something unintelligible . unintelligible to ▪ technical jargon that is unintelligible to outsiders >unintelligibly adv … Dictionary of contemporary English
unintelligible — adjective 1) unintelligible sounds Syn: incomprehensible, indiscernible, mumbled, indistinct, unclear, slurred, inarticulate, incoherent, garbled 2) unintelligible logic Syn: impenetrable, baffling … Thesaurus of popular words
unintelligible — un|in|tel|li|gi|ble [ ,ʌnın telıdʒəbl ] adjective impossible to understand: Their jargon is unintelligible to anyone outside the industry. ╾ un|in|tel|li|gi|bly adverb … Usage of the words and phrases in modern English
unintelligible — adjective impossible to understand: Eva muttered something unintelligible. unintelligibly adverb … Longman dictionary of contemporary English