Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

unguibus

  • 1 unguibus et rostris

    ùnguibus et rostris lat когтями и клювами (т. е. всеми силами, всеми возможными средствами)

    Большой итальяно-русский словарь > unguibus et rostris

  • 2 unguibus et rostris

    ùnguibus et rostris lat когтями и клювами (т. е. всеми силами, всеми возможными средствами)

    Большой итальяно-русский словарь > unguibus et rostris

  • 3 Unguibus et rostro

    "Клювом и когтями", т. е. всеми возможными и доступными средствами.
    Защищаясь "unguibus et rostro" против моего обвинения, построенного на косвенных уликах, он [ подсудимый ] после произнесения обвинительного приговора подал заявление, в котором совершенно неожиданно, сознаваясь в своем преступлении, отказался от кассационной жалобы и просил о скорейшем приведении приговора в исполнение. (А. Ф. Кони, Обвиняемые и свидетели.)
    Мальчик, увидев табакерку мою, украшенную портретом славного графа Платова, - бросился отнимать у меня табакерку; я же, не желая подвергнуть ее участи картуза, защищался unguibus et rostro, угрожая выбросить его самого за окошко. (Русская старина, 1892, август.)
    Убежденный поборник свободы торговли, враг крепостного состояния, он [ граф Воронцов ] unguibus et rostro (а когти и клюв были у него из ряду вон тверды и беспощадны) ратовал за сохранение портофранко в Одессе, которое и отстоял до конца своего управления, и покрывал беглых крестьян из внутренних губерний, которыми населялось огромное пространство безлюдных до тех пор Новороссийских степей. (Б. М. Маркевич, Из прожитых дней.)
    [ Панкрас: ] Я скорей сдохну, чем с тобой соглашусь, и буду отстаивать мое мнение до последней капли чернил. [ Сганарель: ] Можно мне... [ Панкрас: ] Да, я буду защищать это положение pugnis et calcibus [ кулаками и ногами (лат.) - авт. ], unguibus et rostro. [ Сганарель: ] Господин Аристотель! Нельзя ли узнать, что вас привело в такое негодование? (Жан-Батист Мольер, Брак поневоле.)
    Религия всегда держалась на двух стержнях: обряде и вере. Обряд в значительной степени зависит от климата; вера - нисколько. Можно одинаково принять ту или иную догму и на экваторе и у Полярного круга. Она может быть отвергнута в Батавии и на Оркнейских островах, хотя в Саламанке ее поддерживают unguibus et rostro. (Вольтер, Из философского словаря.)
    □ Ждем Вас к 8 июня, милый и добрый Афанасий Афанасьевич, ждем Вас unguibus et rostro! Unguibus, чтобы Вас обнять - rostro, чтобы расцеловать! Говорю, по крайней мере, за себя. (А. К. Толстой - А. А. Фету, 12.V 1869.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Unguibus et rostro

  • 4 unguibus et rostris

    лат.
    когтями и клювами, всеми силами / возможными средствами

    Большой итальяно-русский словарь > unguibus et rostris

  • 5 unguibus et rostro

    мест.
    лат. à bec et griffes (девиз города Valence в Дроме)

    Французско-русский универсальный словарь > unguibus et rostro

  • 6 únguibus et rostro

       con los dientes y las uñas; con las uñas y el pico; con toda la fuerza; con todo esfuerzo; denodadamente

    Locuciones latinas > únguibus et rostro

  • 7 Pugnis et calcibus, unguibus et rostro

    Кулаками и ногами, когтями и клювом.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Pugnis et calcibus, unguibus et rostro

  • 8 Всеми возможными и доступными средствами

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Всеми возможными и доступными средствами

  • 9 unguis

    unguis, is, m. (v. ονυξ), der Nagel an dem Finger od. an der Zehe, I) eig.: a) der Menschen, ungues ponere, Hor., od. resecare, Plin., od. subsecare, Ov., od. recidere, Curt.: ungues rodere, an den N. kauen (bei langem Nachsinnen), Hor.: mordere ungues, in die Nägel beißen (vor Verdruß oder Reue), Prop.: so auch ungues corrumpere dentibus, Prop.: medium unguem ostendere, den m. Finger zeigen, ausstrecken, als Zeichen der Ärgsten Verschmähung (da der Mittelfinger als unzüchtig galt), Iuven. 10, 53: ab imis unguibus sese totam adusque summos capillos perlinit, wir »vom Kopf bis auf die Zehe«, Apul. met. 3, 21. – Sprichw., ab imis unguibus ad verticem summum, vom Kopf bis zur Zehe od. zu den Fußspitzen (wie wir umgekehrt sagen), Cic. Rosc. com. 20: a recta conscientia traversum unguem non oportet discedere, nicht einen Querfinger (wir »kein Haar«) breit, Cic. ad Att. 13, 20, 4: ebenso si tu ex istoc loco digitum transvorsum aut unguem latum excesseris, Plaut. aul. 57: te numquam ab illa ne transversum quidem unguem, ut dicitur, recessisse, Hieron. epist. 127, 8: u. ellipt., nec transversum unguem (wir »um kein Haar«), quod aiunt, a stilo, Cic. ep. 7, 25, 2. – u. ähnlich non ungue latius (wir »keinen Finger breit«) digredi od. discedere, Apul. met. 2, 18; 10, 26; 11, 17. – de tenero ungui, von Kindesbeinen an, Hor. carm. 3, 6, 24. – ad unguem, in unguem, wie das griech. εἰς ονυχα επ᾽ ὀνυχος, bis auf die Nagelprobe (ein von den Bildhauern entlehnter Ausdruck, die mit dem Nagel zuletzt die Glätte ihrer Arbeit prüften) = bis aufs Haar, aufs genauste, ad unguem materiem dolare, Colum. 11, 2, 13: ad unguem factus homo, ein fein geglätteter M., ein feiner Weltmann, Hor. sat. 1, 5, 32 u. dazu Porphyr.: carmen decies castigare ad unguem, Hor. de art. poët. 294: ex his ceterae suturae (capitis) in unguem committuntur, vereinigen sich auf das genauste (aufs Haar), Cels. 8, 1. p. 321, 23 D.: u. so uti crepidines excurrant et in unguem ipso cymatio coniungantur, Vitr. 4, 6, 2: omnia in unguem secto via limite quadret, Verg. georg. 2, 277 sq. – homo, cuius pluris unguis, quam tu totus es, der mir am kleinen Finger lieber ist, Petron. 57, 10. – me Caesaris oratio uncis unguibus attinet, M. Caes. in Fronto epist. Graec. 6. p. 253, 6 N. – b) der Tiere, die Klaue, Kralle, Tatze, Branke (von den ein- und zweihufigen aber gew. ungula), Verg., Colum. u.a. – II) übtr.: A) von Pflanzen, das Nagelförmige, der äußerste Teil, zB. an Rosenblättern, Plin.: des Holzes an Weinstöcken über dem Auge, Colum. – B) der Haken, ferreus, Colum. 12, 18, 2. – C) ein weißes Fell im Auge, das Nagelfell, Gels. 7, 7. no. 4. – D) eine Art Muschel, viell. die Messerscheide, Varro LL. 5, 77. – / Abl. gew. ungue, bei Dichtern auch unguī, zB. Catull. 62, 43. Hor. carm. 2, 8, 4 u.a. – Nbf. unx, Gloss. II, 508, 54; III, 151, 43 u.ö.

    lateinisch-deutsches > unguis

  • 10 unguis

    unguis, is, m. (v. ονυξ), der Nagel an dem Finger od. an der Zehe, I) eig.: a) der Menschen, ungues ponere, Hor., od. resecare, Plin., od. subsecare, Ov., od. recidere, Curt.: ungues rodere, an den N. kauen (bei langem Nachsinnen), Hor.: mordere ungues, in die Nägel beißen (vor Verdruß oder Reue), Prop.: so auch ungues corrumpere dentibus, Prop.: medium unguem ostendere, den m. Finger zeigen, ausstrecken, als Zeichen der Ärgsten Verschmähung (da der Mittelfinger als unzüchtig galt), Iuven. 10, 53: ab imis unguibus sese totam adusque summos capillos perlinit, wir »vom Kopf bis auf die Zehe«, Apul. met. 3, 21. – Sprichw., ab imis unguibus ad verticem summum, vom Kopf bis zur Zehe od. zu den Fußspitzen (wie wir umgekehrt sagen), Cic. Rosc. com. 20: a recta conscientia traversum unguem non oportet discedere, nicht einen Querfinger (wir »kein Haar«) breit, Cic. ad Att. 13, 20, 4: ebenso si tu ex istoc loco digitum transvorsum aut unguem latum excesseris, Plaut. aul. 57: te numquam ab illa ne transversum quidem unguem, ut dicitur, recessisse, Hieron. epist. 127, 8: u. ellipt., nec transversum unguem (wir »um kein Haar«), quod aiunt, a stilo, Cic. ep. 7, 25, 2. – u. ähnlich non ungue latius (wir »keinen Finger breit«) digredi od. discedere, Apul. met. 2, 18; 10, 26; 11, 17. – de tenero ungui, von Kindesbeinen an,
    ————
    Hor. carm. 3, 6, 24. – ad unguem, in unguem, wie das griech. εἰς ονυχα επ᾽ ὀνυχος, bis auf die Nagelprobe (ein von den Bildhauern entlehnter Ausdruck, die mit dem Nagel zuletzt die Glätte ihrer Arbeit prüften) = bis aufs Haar, aufs genauste, ad unguem materiem dolare, Colum. 11, 2, 13: ad unguem factus homo, ein fein geglätteter M., ein feiner Weltmann, Hor. sat. 1, 5, 32 u. dazu Porphyr.: carmen decies castigare ad unguem, Hor. de art. poët. 294: ex his ceterae suturae (capitis) in unguem committuntur, vereinigen sich auf das genauste (aufs Haar), Cels. 8, 1. p. 321, 23 D.: u. so uti crepidines excurrant et in unguem ipso cymatio coniungantur, Vitr. 4, 6, 2: omnia in unguem secto via limite quadret, Verg. georg. 2, 277 sq. – homo, cuius pluris unguis, quam tu totus es, der mir am kleinen Finger lieber ist, Petron. 57, 10. – me Caesaris oratio uncis unguibus attinet, M. Caes. in Fronto epist. Graec. 6. p. 253, 6 N. – b) der Tiere, die Klaue, Kralle, Tatze, Branke (von den ein- und zweihufigen aber gew. ungula), Verg., Colum. u.a. – II) übtr.: A) von Pflanzen, das Nagelförmige, der äußerste Teil, zB. an Rosenblättern, Plin.: des Holzes an Weinstöcken über dem Auge, Colum. – B) der Haken, ferreus, Colum. 12, 18, 2. – C) ein weißes Fell im Auge, das Nagelfell, Gels. 7, 7. no. 4. – D) eine Art Muschel, viell. die Messerscheide, Varro LL. 5, 77. – Abl. gew. ungue, bei Dichtern auch
    ————
    unguī, zB. Catull. 62, 43. Hor. carm. 2, 8, 4 u.a. – Nbf. unx, Gloss. II, 508, 54; III, 151, 43 u.ö.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > unguis

  • 11 unguis

    is (abl. e, поэт. иногда i) m.
    1) ноготь (ungues subsecare O, rodere H)
    ab imis unguibus adusque summos capillos Ap (или ad verticem summum C) погов.с головы до ног
    (ejus) pluris erat u., quam tu totus погов. Ptты весь ногтя его не стоишь
    traversum unguem non (или non ungue latius Ap) discedere погов. Cне отступать ни на волос
    de tenero ungui погов. H — с раннего детства, по др. всей душой
    ad (in) unguem погов. V, H, Ap — со всей тщательностью, с величайшей точностью ( lapis ad unguem coaequatus Ap)
    ad unguem factus Homo H — лощёный, светский человек
    aliquem unguibus quaerere погов. Pt = — усердно разыскивать кого-л.
    2) коготь (leonis V, H; aquilae V)
    3) копыто или нога (sc. equi M)
    4) ногтеобразный кончик, коготок (лепестков, побегов и пр.) PM
    6) ноготок, род улитки Vr

    Латинско-русский словарь > unguis

  • 12 scalpo

    scalpo, scalpsī, scalptum, ere (griech. σκάλοψ, Maulwurf, ahd. scelifa = nhd. dialekt. Schelfe [häutige Schale]), kratzen, ritzen, scharren, reiben, I) im allg.: a) eig.: ficus perquam fecundo proventu, scalpendo tantum ferreis unguibus, ritzen, Plin.: palmam alternā manu, Plin.: caput digito uno, sich mit einem Finger in den Haaren krauen (mit einem Finger, um die Haartracht nicht zu verderben), Iuven. 9, 133; bes. von Pompejus, Asin. Poll. poët. fr. bei Sen. contr. 7, 4 (19), 7 u. 10, 1 (30), 8. Amm. 17, 11, 4: dentes, Nov. com. tr. u. Plin.: nates, Pompon. com. fr.: vehementius exulceratam verrucam, Suet.: ostium, Sisenn. fr.: terram unguibus, Hor.: strata, ein wenig aufgraben, Pallad.: morsu scalpunt locum, nagen an usw., Colum. – b) bildl., zur Wollust reizen, tremulo intima versu, Pers. 1, 21: sc. scabiem libidinum, Augustin. conf. 9, 1. – II) insbes., als t. t. der Kunst, mit einem scharfen und spitzen Werkzeuge (Schnitzmesser, Grabstichel, Meißel, scalprum) in Holz, Edelsteine u. dgl. schnitzen, schneiden, einschneiden, eingraben, ausschneiden, stechen gravieren (u. zwar steht scalpo von flacherer Arbeit, wie ξέειν; hingegen sculpo von tieferer, halb od. ganz erhabener Arbeit, wie γλύφειν, dah. dem caelare, τορεύειν, verwandt; vgl. Fea Hor. carm. 3, 11, 52), nostri memorem sepulcro scalpe querelam, Hor.: apta manus est ad fingendum (wie des Bildhauers), ad scalpendum (des Holz-, Steinschneiders), Cic.: apparet scalpi etiam smaragdos solitos, geschnitten werden zu Gemmen, Kameen, Plin.: vetuit in gemma se ab alio scalpi, quam a Pyrgotele, Plin.: lapideus deus caeditur, scalpitur, Min. Fel.: duriori tanta inest vis, ut aliae gemmae scalpantur fragmentis eius, Plin.: flores et acanthi eleganter scalpti, geschnitzte, Vitr.: capita leonina sunt scalpenda, Vitr.

    lateinisch-deutsches > scalpo

  • 13 calx

    [st1]1 [-] calx, calcis, f.:    - masc. dans Gratt. 278; v. Charis. 93, 2. a - talon.    - pugnis et calcibus uti, Cic. Sull. 71: se servir des poings et des talons [des mains et des pieds].    - calcem terere calce, Virg. En. 5, 324: toucher du talon le talon du rival qui précède [courir sur ses talons, le serrer de très près].    - advorsum stimulum calces, Ter. Phorm. 78 (s.-ent. jactare): regimber contre l'aiguillon [opposer une résistance inutile].    - calcem impingere alicui rei, Petr. 46, 5: donner un coup de pied à qqch, repousser qqch, délaisser qqch. b - pied; coup de pied, ruade.    - calces deteris, Plaut.: tu me marches sur les pieds.    - nudis calcibus, Juv.: les pieds nus.    - a capite ad calcem, Cic.: de la tête aux pieds.    - calcibus, Plaut.: à coups de pied.    - certare pugnis calcibus unguibus morsu denique, Cic. Tusc. 5: lutter à coups de poing, de pied, avec les ongles, avec les dents enfin.    - calce petere aliquem, Hor. S. 2, 1, 55: lancer une ruade à qqn. c - base, support, pied (d'un mât...).    - cum sua calce (malleolus avulsus) Plin. 17, 156: rameau (scion) détaché de l'arbre avec son talon [avec le bois adhérent à la base].    - calx mali, Vitr. 10, 3, 5: le pied du mât. d - patin d'escalier.    - Vitr. 9, praef. 8. [st1]2 [-] calx, calcis, f.:    - [gr]gr. χάλιξ.    - masc. très rare: Varr. Men. 288; Cato. Agr. 18, 7 II nom. calcis décad.: Fort. 11, 11, 12; Isid. 16, 3, 10 II plur. calces Greg. Tur. Patr. 2, 4. a - pierre à chaux, craie.    - calx viva, Vitr.: chaux vive.    - caementa non calce durata erant, Liv. 21, 11, 8: les moellons n'étaient pas assujettis par de la chaux. b - caillou (pour jouer), pièce, pion.    - calcem ciere, Plaut.: déplacer (bouger) une pièce. c - ligne tracée à la chaux au bout de la carrière; but, terme, fin.    - a calce ad carceres revocari, Cic.: revenir du bout de la carrière au point de départ.    - video calcem, ad quam nihil sit praeterea extimescendum, Cic. Tusc. 1, 8, 15: je vois (pour la vie) un terme au-delà duquel on ne doit rien redouter.    - Cic. Rep. frg. 7; Quint. 8, 5, 30; Gell. 14, 3, 10.    - extra calcem decurrere, Amm. 21, 1, 14: sortir de son sujet, faire une digression.
    * * *
    [st1]1 [-] calx, calcis, f.:    - masc. dans Gratt. 278; v. Charis. 93, 2. a - talon.    - pugnis et calcibus uti, Cic. Sull. 71: se servir des poings et des talons [des mains et des pieds].    - calcem terere calce, Virg. En. 5, 324: toucher du talon le talon du rival qui précède [courir sur ses talons, le serrer de très près].    - advorsum stimulum calces, Ter. Phorm. 78 (s.-ent. jactare): regimber contre l'aiguillon [opposer une résistance inutile].    - calcem impingere alicui rei, Petr. 46, 5: donner un coup de pied à qqch, repousser qqch, délaisser qqch. b - pied; coup de pied, ruade.    - calces deteris, Plaut.: tu me marches sur les pieds.    - nudis calcibus, Juv.: les pieds nus.    - a capite ad calcem, Cic.: de la tête aux pieds.    - calcibus, Plaut.: à coups de pied.    - certare pugnis calcibus unguibus morsu denique, Cic. Tusc. 5: lutter à coups de poing, de pied, avec les ongles, avec les dents enfin.    - calce petere aliquem, Hor. S. 2, 1, 55: lancer une ruade à qqn. c - base, support, pied (d'un mât...).    - cum sua calce (malleolus avulsus) Plin. 17, 156: rameau (scion) détaché de l'arbre avec son talon [avec le bois adhérent à la base].    - calx mali, Vitr. 10, 3, 5: le pied du mât. d - patin d'escalier.    - Vitr. 9, praef. 8. [st1]2 [-] calx, calcis, f.:    - [gr]gr. χάλιξ.    - masc. très rare: Varr. Men. 288; Cato. Agr. 18, 7 II nom. calcis décad.: Fort. 11, 11, 12; Isid. 16, 3, 10 II plur. calces Greg. Tur. Patr. 2, 4. a - pierre à chaux, craie.    - calx viva, Vitr.: chaux vive.    - caementa non calce durata erant, Liv. 21, 11, 8: les moellons n'étaient pas assujettis par de la chaux. b - caillou (pour jouer), pièce, pion.    - calcem ciere, Plaut.: déplacer (bouger) une pièce. c - ligne tracée à la chaux au bout de la carrière; but, terme, fin.    - a calce ad carceres revocari, Cic.: revenir du bout de la carrière au point de départ.    - video calcem, ad quam nihil sit praeterea extimescendum, Cic. Tusc. 1, 8, 15: je vois (pour la vie) un terme au-delà duquel on ne doit rien redouter.    - Cic. Rep. frg. 7; Quint. 8, 5, 30; Gell. 14, 3, 10.    - extra calcem decurrere, Amm. 21, 1, 14: sortir de son sujet, faire une digression.
    * * *
    I.
        Calx, calcis, m. g. et foe. Plaut. Le dessoubz du talon, Le talon.
    \
        A capite vsque ad calcem. Erasmus. Depuis la teste jusques au talon, Depuis le hault jusques au bas, Depuis le commencement jusques à la fin.
    \
        A calce ad carceres. Cic. De la fin au commencement.
    \
        Ferrata calx. Sill. Talon esperonné.
    \
        Concisus pugnis et calcibus. Cic. Bien batu, et tout desrompu à coups de poings et de pieds.
    \
        Cruentare equum ferrata calce. Tant donner de coups d'esperons au cheval qu'il en saigne.
    \
        Petere calce. Horat. Frapper du pied, ou du talon, Regimber.
    \
        Pulsa calce. Sill. Poulser, Frapper.
    \
        Verberare auras calcibus. Virg. Quand un cheval se dresse, et bat des pieds en l'air.
    \
        Vti pugnis et calcibus. Cic. Frapper des poings et des pieds.
    \
        Calces. Terent. Regimbement, Coups de pied.
    \
        Accipe calcem. Iuuenalis. Tien, tu auras ce coup de pied.
    \
        Calx. Cic. Le bout de quelque chose.
    II.
        Calx, calcis, foeminini tantum generis. Plin. De la chaulx.

    Dictionarium latinogallicum > calx

  • 14 imus

    īmus, a, um [st2]1 [-] tout à fait en bas, le plus bas. [st2]2 [-] tout à fait au fond. [st2]3 [-] tout à fait au bout, le dernier. [st2]4 [-] le plus humble.    - imus mensis: le dernier mois.    - superi imique deorum, Ov. F. 5, 665: les dieux d'en haut et d'en bas.    - ab imo pectore: du fond du coeur, de tout mon coeur.    - in imo mari: au fond de la mer.    - in aure ima, Plin. 11, 45, 103, § 205: au fond de l'oreille.    - ab imis unguibus usque ad verticem summum, Cic. Rosc. Com. 7: de la pointe des pieds au sommet de la tête.    - sus fetum ad imam (quercum) posuerat, Phaedr. 2: une laie avait déposé ses petits près du pied de ce chêne.    - voir imum.
    * * *
    īmus, a, um [st2]1 [-] tout à fait en bas, le plus bas. [st2]2 [-] tout à fait au fond. [st2]3 [-] tout à fait au bout, le dernier. [st2]4 [-] le plus humble.    - imus mensis: le dernier mois.    - superi imique deorum, Ov. F. 5, 665: les dieux d'en haut et d'en bas.    - ab imo pectore: du fond du coeur, de tout mon coeur.    - in imo mari: au fond de la mer.    - in aure ima, Plin. 11, 45, 103, § 205: au fond de l'oreille.    - ab imis unguibus usque ad verticem summum, Cic. Rosc. Com. 7: de la pointe des pieds au sommet de la tête.    - sus fetum ad imam (quercum) posuerat, Phaedr. 2: une laie avait déposé ses petits près du pied de ce chêne.    - voir imum.
    * * *
        Imus, ima, imum. Le plus bas de quelque chose.
    \
        Ima auris. Plin. Le bout d'embas de l'oreille, Le mollet de l'oreille.
    \
        Imo a pectore, vel de pectore. Virgil. Du profond du coeur, Du fond de l'estomach.
    \
        Imus pes. Plin. Le talon.
    \
        Imae radices montis. Caes. Le pied de la montaigne.
    \
        Imus sonus. Plin. Le bas.
    \
        Imum vmbrae angustissimum. Plin. Le bas de, etc.

    Dictionarium latinogallicum > imus

  • 15 scalpo

    scalpo, scalpsī, scalptum, ere (griech. σκάλοψ, Maulwurf, ahd. scelifa = nhd. dialekt. Schelfe [häutige Schale]), kratzen, ritzen, scharren, reiben, I) im allg.: a) eig.: ficus perquam fecundo proventu, scalpendo tantum ferreis unguibus, ritzen, Plin.: palmam alternā manu, Plin.: caput digito uno, sich mit einem Finger in den Haaren krauen (mit einem Finger, um die Haartracht nicht zu verderben), Iuven. 9, 133; bes. von Pompejus, Asin. Poll. poët. fr. bei Sen. contr. 7, 4 (19), 7 u. 10, 1 (30), 8. Amm. 17, 11, 4: dentes, Nov. com. tr. u. Plin.: nates, Pompon. com. fr.: vehementius exulceratam verrucam, Suet.: ostium, Sisenn. fr.: terram unguibus, Hor.: strata, ein wenig aufgraben, Pallad.: morsu scalpunt locum, nagen an usw., Colum. – b) bildl., zur Wollust reizen, tremulo intima versu, Pers. 1, 21: sc. scabiem libidinum, Augustin. conf. 9, 1. – II) insbes., als t. t. der Kunst, mit einem scharfen und spitzen Werkzeuge (Schnitzmesser, Grabstichel, Meißel, scalprum) in Holz, Edelsteine u. dgl. schnitzen, schneiden, einschneiden, eingraben, ausschneiden, stechen gravieren (u. zwar steht scalpo von flacherer Arbeit, wie ξέειν; hingegen sculpo von tieferer, halb od. ganz erhabener Arbeit, wie γλύφειν, dah. dem caelare, τορεύειν, verwandt; vgl. Fea Hor. carm. 3, 11, 52), nostri memorem sepulcro scalpe querelam, Hor.: apta manus
    ————
    est ad fingendum (wie des Bildhauers), ad scalpendum (des Holz-, Steinschneiders), Cic.: apparet scalpi etiam smaragdos solitos, geschnitten werden zu Gemmen, Kameen, Plin.: vetuit in gemma se ab alio scalpi, quam a Pyrgotele, Plin.: lapideus deus caeditur, scalpitur, Min. Fel.: duriori tanta inest vis, ut aliae gemmae scalpantur fragmentis eius, Plin.: flores et acanthi eleganter scalpti, geschnitzte, Vitr.: capita leonina sunt scalpenda, Vitr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scalpo

  • 16 scalpo

    scalpo, psi, ptum, 3, v. a. [root skalp-; Gr. skalops, mole; Lat. talpa; cf. scalprum; also Gr. gluphô].
    I.
    To cut, carve, scrape, scratch, engrave (class.; syn. caelo), said of surface work, = xeein; sculpo, of deeper work, high relief, or statuary, = gluphô:

    ad pingendum, ad fingendum, ad scalpendum apta manus est,

    Cic. N. D. 2, 60, 150:

    Phidiam tradunt scalpsisse marmora,

    Plin. 36, 5, 4, § 15:

    marmora ac scyphos,

    id. 35, 11, 40, § 128 (Sillig, sculpsit):

    gemmas,

    id. 37, 10, 65, § 177:

    flores et acanthi eleganter scalpti,

    Vitr. 2, 7, 4.— Poet.:

    sepulcro querelam,

    to carve, Hor. C. 3, 11, 52.— Transf., to scratch:

    terram unguibus,

    to scratch, dig, Hor. S. 1, 8, 26; Col. 7, 5, 6:

    exulceratam verrucam,

    Suet. Dom. 16: nates, Pompon. ap. Non. 516, 26:

    caput uno digito,

    Juv. 9, 133: scalpendo tantum ferreis unguibus, Plin. 13, 7, 14, § 56.—
    * II.
    Trop., in mal. part., to tickle, titillate:

    tremulo scalpuntur ubi intima versu,

    Pers. 1, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > scalpo

  • 17 ad

    I 1. praep. cum acc.
    1) к, на, до (epistula ad aliquem, mittere aliquid ad aliquem, venire ad Pompeji castra C; reverti ad aliquem Cs)
    spectare ad orientem solem Csсмотреть на восток (т. е. находиться на востоке)
    2) близ, на, у, при
    ad (sc. aedes) Apollinis Cв храме Аполлона
    remanere ad urbem (esse ad portas) Cнаходиться у ворот Рима (о римск. полководцах, которые, как таковые, не имели права входить в город)
    cenare ad aliquem AG — обедать у кого-л.
    2.
    ad vesperam C — к вечеру, под вечер
    2) до, на, в
    3) через, спустя
    3.
    1) в, числом
    ad numerum Cs, C — в количестве, численностью, но тж. Cs в установленном количестве
    2) около, почти
    3) сверх, помимо
    ad hoc, ad haec и ad id L, Sl etc.сверх (э)того
    4) до
    ad extremum L или ad ultimum QC — до последней степени, крайне, но тж. наконец
    4.
    цель, назначение
    ad homines juvandos, tutandos et conservandos C — для того, чтобы помогать людям, оберегать и спасать их
    esse ad aliquid Pl etc. — служить для чего-л.
    ad hoc, ut... L, — с тем, чтобы...
    5.
    ad voluntatem C — по воле, по желанию
    6.
    ut unum ad decem, ita decem ad centum Q — как 1 (относится) к 10, так 10 — к 100
    ad cetera L — в прочих отношениях, в остальном
    7.
    причина, повод
    ad tempus C — смотря по обстоятельствам, но тж. C, L на время, временно и в надлежащее время
    8.
    vertier (= verti) ad lapidem Lcrпревратиться в камень
    9.
    ad istam faciem Plтакой же внешности или такого же рода
    10. II
    4) присоединения, придачи (ad-do, ad-hibeo)

    Латинско-русский словарь > ad

  • 18 adverbero

    ad-verbero, —, —, āre
    ударять, бить (unguibus armos, sc. equi St)

    Латинско-русский словарь > adverbero

  • 19 foedo

    āvī, ātum, āre [ foedus 1. \]
    1) марать, пачкать, обезображивать, изгаживать (vultum cinĕre O; omnia tactu immundo V); пятнать, обагрять ( aliquid cruore O)
    2) обесславить, опорочить, осквернить, опозорить (f. gloriam majorum Pl; annus foedatus cladibus L)
    3) увечить, ранить, поражать ( volucres ferro V); ударять, бить ( pectora pugnis V); убивать ( hostium copias Pl); царапать ( unguibus ora V); мучить, терзать (aliquem perenni miseriā Poëta ap. C)

    Латинско-русский словарь > foedo

  • 20 infesto

    īnfēsto, āvī, ātum, āre [ infestus ]
    1) тревожить, беспокоить, мучить, преследовать (regionem Just; animos vanā superstitione Col, unguibus rostroque L)
    2) делать опасным, угрожать ( belluae infestant illas oras PM)
    3) мед. раздражать, расстраивать (stomachum, nervos PM)

    Латинско-русский словарь > infesto

См. также в других словарях:

  • unguibus — ET DENTIBUS loc. adv. Cu unghiile şi cu dinţii; folosind toate forţele. [< lat. unguibus et dentibus]. Trimis de LauraGellner, 03.11.2005. Sursa: DN  UNGUIBUS ET ROSTRIS loc. adv. Cu toate forţele, cu orice mijloace, cu toate armele. [lat.… …   Dicționar Român

  • Unguĭbus et rostro — (lat.), mit Klauen u. Schnabel, d.h. aus allen Kräften …   Pierer's Universal-Lexikon

  • unguibus et rostris — ùn·gui·bus et rò·stris loc.avv., lat. BU con le unghie e coi denti {{line}} {{/line}} ETIMO: lat. unguibus et rostris propr. per mezzo delle unghie e dei denti …   Dizionario italiano

  • Uncis unguibus. — См. Пальцы долги …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • unguibusetdentibus — ÚNGUIBUS ET DÉNTIBUS loc. adv. folosind toate forţele. (< lat. unguibus et dentibus, cu unghiile şi cu dinţii) Trimis de raduborza, 06.05.2008. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • unguibusetrostris — ÚNGUIBUS ET RÓSTRIS loc. adv. cu orice mijloace, cu toate armele. (< lat. unguibus et rostris, cu unghiile şi cu ciocul) Trimis de raduborza, 06.05.2008. Sursa: MDN …   Dicționar Român

  • UNGUIS — an ex Graeco ὄνοξ, an quasi unctus: pellucidus enim est? quem animae teneat gradum, disputat Augustinus ex Varrone, de Civ. Dei, l. 7. c. 23. Tres, inquiens, affirmat esse Animae gradus, in omni universaque natura. Unum, qui omnes partes corporis …   Hofmann J. Lexicon universale

  • 18th Wing — Infobox Military Unit unit name= 18th Wing caption= 18th Wing Insignia dates= January 21, 1927 country= United States allegiance= branch= United States Air Force type= role= Fighter / Command Control / Airlift size= command structure= Fifth Air… …   Wikipedia

  • Из ряду вон — Изъ ряду вонъ (иноск.) внѣ правилъ, порядка (необыкновенно). Ср. «Ни толка, ни ряда нѣтъ». Ср. Убѣжденный поборникъ свободы торговли, врагъ крѣпостного состоянія онъ (Кн. Воронцовъ), unguibus et rostro (а когти и клювъ были у него изъ ряду вонъ… …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Armorial et nobiliaire de Savoie — Histoire de la Savoie Antiquité La Savoie dans l Antiquité Sapaudie Moyen Âge …   Wikipédia en Français

  • Liste De Devises Militaires Françaises — Voici 1091 devises militaires françaises au 23 mars 2009. Une devise est une phrase courte ou un aphorisme choisi par une organisation sociale. Elle est un des moyens de communication interne et/ou externe de cet organisme. Sommaire 1 Armée de… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»