umocnić

См. также в других словарях:

• umocnić — dk VIa, umocnićnię, umocnićnisz, umocnićnij, umocnićnił, umocnićniony umacniać ndk I, umocnićam, umocnićasz, umocnićają, umocnićaj, umocnićał, umocnićany 1. «uczynić mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie; wzmocnić» Umocnić rusztowanie.… …   Słownik języka polskiego

• umocnić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. umacniać (się) {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• umacniać się – umocnić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się mocniejszym, odporniejszym na zniszczenie, trwalszym, nabierać większej mocy; utrwalać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego pozycja w firmie umocniła się. Dobrosąsiedzkie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• umacniać — → umocnić …   Słownik języka polskiego

• utwierdzić — dk VIa, utwierdzićdzę, utwierdzićdzisz, utwierdź, utwierdzićdził, utwierdzićdzony utwierdzać ndk I, utwierdzićam, utwierdzićasz, utwierdzićają, utwierdzićaj, utwierdzićał, utwierdzićany 1. «upewnić kogoś w czymś, podtrzymać, umocnić czyjś sąd,… …   Słownik języka polskiego

• oszańcować — dk IV, oszańcowaćcuję, oszańcowaćcujesz, oszańcowaćcuj, oszańcowaćował, oszańcowaćowany «otoczyć, umocnić coś szańcami, usypać szańce dookoła czegoś» Oszańcować zamek. oszańcować się «umocnić swoje stanowisko, obóz itp. szańcami; osłonić się» …   Słownik języka polskiego

• ufortyfikować — dk IV, ufortyfikowaćkuję, ufortyfikowaćkujesz, ufortyfikowaćkuj, ufortyfikowaćował, ufortyfikowaćowany «umocnić fortyfikacjami; obwarować» Ufortyfikować obóz, zamek, budynek. Miasto ufortyfikowane wałami. ufortyfikować się «umocnić swoje… …   Słownik języka polskiego

• ustalić — dk VIa, ustalićlę, ustalićlisz, ustal, ustalićlił, ustalićlony ustalać ndk I, ustalićam, ustalićasz, ustalićają, ustalićaj, ustalićał, ustalićany 1. «rozstrzygnąć, zdecydować o czymś, wyznaczyć coś» Ustalić harmonogram robót. Ustalić warunki… …   Słownik języka polskiego

• wzmocnić — dk VIa, wzmocnićnię, wzmocnićnisz, wzmocnićnij, wzmocnićnił, wzmocnićniony wzmacniać ndk I, wzmocnićam, wzmocnićasz, wzmocnićają, wzmocnićaj, wzmocnićał, wzmocnićany 1. «uczynić mocniejszym, dodać komuś lub czemuś sił; umocnić, pokrzepić»… …   Słownik języka polskiego

• umacniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, umacniaćam, umacniaća, umacniaćają, umacniaćany {{/stl 8}}– umocnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, umacniaćnię, umacniaćni, umacniaćnij, umacniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• korzeń — 1. Wyrwać coś z korzeniami «usunąć coś, zniszczyć całkowicie, zupełnie, doszczętnie»: O, włamania nawet nie było, kłódka wisi, jak trzeba. – Ale daszek ktoś wyrwał. Z korzeniami, psiakrew, wyrwał. P. Siemion, Łąki. W zakończeniu autor zamieszcza… …   Słownik frazeologiczny