Перевод: с польского на немецкий

с немецкого на польский

trunki

См. также в других словарях:

  • trukti — 1 trùkti, truñka, trùko intr. KBII159, Š, DŽ, KŽ; N, ŠT195 1. Tv, Plšk, Rg, Rtg kurį laiką vykti (apie veiksmą, būseną): Pasaulio evoliucija truñka iki mūsų laikų FT. Tai netur ilgiaus kaip tris dienas trukti KBI36. Tai ilgai truñka K. Bet… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • trunek — m III, D. truneknku, N. truneknkiem; lm M. truneknki «napój alkoholowy; alkohol» Mocny, doskonały, szlachetny trunek. Trunki importowane. Wybór trunków. Mieszać trunki. Nadużywać trunków. Trunek uderza komuś do głowy, szkodzi. □ Na frasunek dobry …   Słownik języka polskiego

  • Dragons' Den (UK) — Dragons Den Genre Business Presented by Evan Davis Starring …   Wikipedia

  • kołnierz — Nie wylewać za kołnierz «chętnie pić trunki, lubić wypić»: Pan Alojzy Szwanda ma wprost żelazne zdrowie, organizm do pozazdroszczenia: ani kataru, ani kaszlu, ani jakichś wyraźnych zmian w układzie krążenia czy w sercu (...) mimo że nie wylewa za …   Słownik frazeologiczny

  • barek — m III, D. barku, N. barekrkiem; lm M. barki 1. «mały bar zakład gastronomiczny» Barek kawowy. Barek śniadaniowy w instytucji dla pracowników. 2. «mały bar bufet» Pić napoje chłodzące, kawę przy barku. 3. «podręczny stolik na kółkach na trunki,… …   Słownik języka polskiego

  • barman — m IV, DB. a, Ms. barmannie; lm M. barmanni, DB. ów «pracownik obsługujący bufet w barze, restauracji, zwłaszcza przygotowujący i nalewający trunki; dawniej: właściciel baru» ‹ang.› …   Słownik języka polskiego

  • drogi — drodzy, droższy 1. «mający wysoką cenę, wymagający dużych wydatków, nakładów pieniężnych; kosztowny» Drogi towar. Drogie napoje, trunki. Drogie meble. Droga miejscowość. Życie w mieście jest drogie. ∆ Drogie kamienie «minerały, odznaczające się… …   Słownik języka polskiego

  • kołnierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «wykończenie ubrania przy szyi» Aksamitny, koronkowy, karakułowy kołnierz. Kołnierz okrągły, prosty, szalowy, wykładany. Kołnierz marynarki a. od marynarki. Kołnierz u koszuli. Palto z futrzanym kołnierzem. Chwycić,… …   Słownik języka polskiego

  • mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… …   Słownik języka polskiego

  • mocny — mocnyni, mocnyniejszy 1. «odznaczający się (dużą) siłą, mocą; znamionujący siłę, moc; silny, potężny, krzepki, energiczny» Mocny mężczyzna. Mocna kobieta. Mocne zwierzę. Mocna budowa ciała. Mocny uścisk dłoni. Wołać mocnym głosem. ∆ jęz. Syla …   Słownik języka polskiego

  • piwiarnia — ż I, DCMs. piwiarniani; lm D. piwiarniani a. piwiarniaarń «lokal publiczny, w którym pije się piwo, rzadziej inne trunki; bar z wyszynkiem piwa» …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»