-
1 trudność
trudność [trudnɔɕʨ̑] fmieć trudności z czymś mit etw Schwierigkeiten habenmieć trudności ze zrobieniem czegoś Schwierigkeiten haben, etw zu tunmówić z trudnością/bez trudności mit Mühe/ohne Mühe sprechenoddychać z trudnością/bez trudności schwer/ohne Mühe atmensprawiać komuś \trudność jdm Schwierigkeiten bereitenrobić komuś trudności jdm Schwierigkeiten machenjeśli to nie sprawi trudności wenn es keinen Umstand [ lub keine Umstände] macht -
2 trudność
trudności pl (kłopoty) Schwierigkeiten f/pl, Probleme n/pl;bez trudności ohne Mühe, mühelos;jeśli nie sprawi ci to trudności wenn es dir keine Umstände macht -
3 piętrzyć
I. vtII. vr -
4 Anlaufprobleme
-
5 Schwierigkeit
jdn in \Schwierigkeiten bringen przysparzać [ perf przysporzyć] komuś trudnościin \Schwierigkeiten geraten popaść w kłopoty -
6 Umstand
Umstand <-[e]s, Umstände> mmildernde Umstände okoliczności łagodząceden Umständen entsprechend jak na te okolicznościunter diesen Umständen w tych okolicznościach [o tej sytuacji]alle Umstände eines Vorfalls schildern przedstawić wszystkie okoliczności zdarzeniaunter allen Umständen koniecznieunter [gar] keinen Umständen pod żadnym pozoremdas wird unter Umständen teuer to może się okazać drogie[jdm] Umstände machen robić [komuś] trudnościmach dir meinetwegen keine Umstände! nie rób sobie z mojego powodu kłopotu!3) in anderen Umständen sein być w odmiennym stanie -
7 jeżyć
-
8 mijać
mijać (-am) < minąć> (-nę) v/t idąc vorbeigehen (A an D), jadąc vorbeifahren (A an D); granicę passieren; v/i czas, rok, ból vergehen; termin ablaufen; stres, trudności vorbei sein, vorüber sein;kara go nie minie er wird der Strafe nicht entgehen;mijać się idąc aneinander vorbeigehen; jadąc aneinander vorbeifahren; (nie spotkać się) sich verpassen; listy sich kreuzen;mijać się z celem am Ziel vorbeigehen;mijać się z powołaniem den Beruf verfehlen;to mija się z prawdą das entspricht nicht der Wahrheit -
9 najeżyć
-
10 nastręczać
nastręczać się okazja sich bieten -
11 nastręczyć
nastręczać się okazja sich bieten -
12 omijać
omijać przeszkody Hindernissen ausweichen; niebezpieczeństwa, trudności vermeiden;omijać k-o jemanden meiden;nie ominie go kara er wird seiner Strafe nicht entgehen;ominął ją awans sie wurde bei der Beförderung übergangen -
13 pokonanie
pokonanie trudności Überwindung f der Schwierigkeiten;nie do pokonania unbesiegbar; fig unüberwindlich -
14 pokonywać
-
15 przetrwać
przetrwać pf (-am) trudności, kryzys überstehen; (przeżyć) überleben; (zachować się) sich erhalten, erhalten bleiben; überdauern;przetrwać próbę czasu sich bewähren -
16 robić
robić v/i fam. arbeiten; malochen;robić zakupy einkaufen, Einkäufe machen;robić porządki aufräumen, putzen;robić pranie die Wäsche machen;robić miny Grimassen schneiden;robić na drutach stricken;robić pieniądze fam. Kohle machen;co on robi? was macht er?;co robić (z I) was soll man machen (mit D)?;robić sobie nadzieję sich Hoffnungen machen;robić sobie wrogów sich Feinde machen;robić wyjątek eine Ausnahme machen;robić trudności k-u jemandem Schwierigkeiten machen;robić w konia k-o fam. jemanden zum Narren halten;robić na złość k-u jemanden ärgern;robić wstyd k-u jemanden bloßstellen, jemanden kompromittieren;robić z igły widły aus einer Mücke einen Elefanten machen;to ci dobrze zrobi das wird dir gut tun;robić swoje sich nicht beirren lassen;robić cztery kilometry zwei Kilometer zurücklegen;robić siusiu fam. pinkeln, Pipi machen -
17 stopień
stopień m (- pnia; - pnie) schodów Stufe f (a fig); (ocena) Note f; (jednostka miary) Grad m (a MAT, GEOGR); MIL Dienstgrad m;stopień naukowy akademischer Grad m;stopień wyższy GR Komparativ m;stopień najwyższy Superlativ m;stopień rozwoju Entwicklungsstufe f;stopień trudności Schwierigkeitsgrad m;stopień skalny Fels(en)vorsprung m;do tego stopnia, że … dermaßen, dass …;w mniejszym stopniu weniger;w wysokim stopniu hochgradig;w pewnym stopniu gewissermaßen -
18 stopniować
stopniować (-uję) trudności, wymagania allmählich steigern; ceny, płace staffeln; kolory abstufen; GR steigern -
19 występować
występować złoża, rośliny vorkommen;występować z (G) austreten (aus D);występować w obronie (G) sich einsetzen, eintreten (für D);występować przeciwko (D) sich aussprechen, protestieren (gegen A);występować w roli głównej die Hauptrolle spielen;występować z wnioskiem einen Antrag einbringen;występować z prośbą eine Bitte vorbringen;występować z koncertem ein Konzert geben;występować z inicjatywą die Initiative ergreifen;występować z szeregu aus der Reihe treten;występować z brzegów über die Ufer treten -
20 zrobić
robić v/i fam. arbeiten; malochen;robić zakupy einkaufen, Einkäufe machen;robić porządki aufräumen, putzen;robić pranie die Wäsche machen;robić miny Grimassen schneiden;robić na drutach stricken;robić pieniądze fam. Kohle machen;co on robi? was macht er?;co robić (z I) was soll man machen (mit D)?;robić sobie nadzieję sich Hoffnungen machen;robić sobie wrogów sich Feinde machen;robić wyjątek eine Ausnahme machen;robić trudności k-u jemandem Schwierigkeiten machen;robić w konia k-o fam. jemanden zum Narren halten;robić na złość k-u jemanden ärgern;robić wstyd k-u jemanden bloßstellen, jemanden kompromittieren;robić z igły widły aus einer Mücke einen Elefanten machen;to ci dobrze zrobi das wird dir gut tun;robić swoje sich nicht beirren lassen;robić cztery kilometry zwei Kilometer zurücklegen;robić siusiu fam. pinkeln, Pipi machen
См. также в других словарях:
trudność — ż V, DCMs. trudnośćści; lm MD. trudnośćści 1. «to, co jest trudne, uciążliwe, czego przezwyciężenie wymaga trudu, wysiłku; zwykle w lm: przeciwności, przeszkody, komplikacje» Istotna, poważna, ogromna, pozorna, znaczna trudność. Trudności… … Słownik języka polskiego
trudność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, lmM. trudnośćści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, co wymaga wysiłku, dużego nakładu pracy, trudu, przezwyciężenia, wytrzymałości; utrudnienie, przeszkoda, przeciwność,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
robić [czynić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}trudności {{/stl 13}}{{stl 7}} przeszkadzać komuś w osiągnięciu, załatwieniu czegoś, utrudniać komuś coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Administracja robiła komuś trudności z uzyskaniem zezwolenia. Nie będziemy czynić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lód — m IV, D. lodu, Ms. lodzie; lm M. y 1. «woda w stałym stanie skupienia, w warunkach naturalnych stężała pod wpływem niskiej temperatury; jej zamarznięta powierzchnia» Tafla, bryła lodu. Kryształy, igiełki lodu. Hokej na lodzie. Jazda figurowa na… … Słownik języka polskiego
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
pierwszy — pierwszywsi, odm. jak przym. 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 1» Pierwszy miesiąc roku. Pierwsza rocznica. Pierwsza wojna światowa. Pierwsze piętro. Pierwszy rok studiów. Pierwsza klasa w szkole. Pierwszy szereg żołnierzy … Słownik języka polskiego
wcisnąć — dk Va, wcisnąćnę, wciśniesz, wciśnij, wcisnąćnął, wcisnąćnęła, wcisnąćnęli, wciśnięty, wcisnąćnąwszy wciskać ndk I, wcisnąćam, wcisnąćasz, wcisnąćają, wcisnąćaj, wcisnąćał, wcisnąćany 1. «silnie przycisnąwszy, umieścić coś w czymś ciasnym lub już … Słownik języka polskiego
męka — 1. pot. Bredzić, pleść itp. jak (Piekarski) na mękach «mówić bez sensu»: (...) na takiego durnia wyrośniesz jak twój ojciec – co tylko książki i kwiaty (...) a ty zamiast się tym przejąć, pleciesz jak Piekarski na mękach (...). E. Zegadłowicz,… … Słownik frazeologiczny
baczyć — ndk VIb, baczyćczę, baczyćczysz, bacz, baczyćczył książk. «zwracać uwagę na coś, na kogoś; pilnować, strzec» Baczyć na przepisy. Baczyć pilnie, aby wszystko szło sprawnie. ∆ Dziś zwykle w zwrocie: Nie bacząc na coś, np. na ból, na niepogodę, na… … Słownik języka polskiego
kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… … Słownik języka polskiego
ominąć — dk Vb, ominąćnę, ominąćniesz, omiń, ominąćnął, ominąćnęła, ominąćnęli, ominąćnięty, ominąćnąwszy omijać ndk I, ominąćam, ominąćasz, ominąćają, ominąćaj, ominąćał, ominąćany 1. «okrążając minąć coś, przejść, przejechać obok czegoś nie zatrzymując… … Słownik języka polskiego