-
1 omijać
omijać przeszkody Hindernissen ausweichen; niebezpieczeństwa, trudności vermeiden;omijać k-o jemanden meiden;nie ominie go kara er wird seiner Strafe nicht entgehen;ominął ją awans sie wurde bei der Beförderung übergangen -
2 pokonywać
-
3 usunąć
usuwać (-am) < usunąć> (-nę) plamę, fragment tekstu entfernen (a MED); ząb ziehen; przeszkody räumen; błędy, awarię beheben; śnieg räumen; (zwalniać) entlassen;usuwać ciążę abtreiben;usuwać się Platz machen, zur Seite treten; fig sich zurückziehen -
4 usuwać
usuwać (-am) < usunąć> (-nę) plamę, fragment tekstu entfernen (a MED); ząb ziehen; przeszkody räumen; błędy, awarię beheben; śnieg räumen; (zwalniać) entlassen;usuwać ciążę abtreiben;usuwać się Platz machen, zur Seite treten; fig sich zurückziehen -
5 jeżyć
jeżyć [jɛʒɨʨ̑]II. vr -
6 niezwyciężony
niezwyciężony [ɲɛzvɨʨ̑ɛw̃ʒɔnɨ] adj -
7 omijać
1) ( wymijać) vorbeifahren\omijać sąsiadów die Nachbarn meiden, den Nachbarn aus dem Weg gehen5) ( nie dostać awansu)ominął go awans er wurde bei der Beförderung übergangennie ominie go kara er wird der Strafe nicht entgehen -
8 piętrzyć
I. vtII. vr
См. также в других словарях:
przeszkoda — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. przeszkodaodzie; lm D. przeszkodakód {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co przeszkadza, utrudnia lub uniemożliwia zrobienie czegoś, dotarcie dokądś itp.; zawada, trudność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Теано Каликста — (Kalixta Teano, 1810 42) польская писательница, дочь князя Вячеслава Ржевуского; вышла замуж за итальянского князя Т. Написала на немецком языке сочинение о музыке, отрывки из которого изд. Фирхофом в Лейпциге (в 1841 г. сочинение это вышло в… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
punkt — 1. Coś ruszyło z martwego punktu; ruszyć z martwego punktu «coś jest realizowane po przerwie, kontynuowane, ponieważ udało się pokonać przeszkody uniemożliwiające tę realizację; podjąć realizację lub próbę dokończenia czegoś»: Sprawa budowy toru… … Słownik frazeologiczny
martwy — martwywi «taki, który nie żyje; o roślinie: zwiędły, uschnięty; o przedmiocie: nieżywotny, nieożywiony» Padł martwy na polu walki. Martwe zwierzę. Martwe gałązki. To jak martwa opoka nie zwróci w stronę oka, to strzela wkoło oczyma, to się łzami… … Słownik języka polskiego
przeszkoda — ż IV, CMs. przeszkodadzie; lm D. przeszkodaszkód 1. «to, co przeszkadza, co utrudnia, uniemożliwia wykonanie czegoś, przebycie jakiejś drogi, osiągnięcie celu; trudność, zawada» Nieprzewidziana, nieoczekiwana, nieprzezwyciężona, niepokonana… … Słownik języka polskiego
przyczółek — m III, D. przyczółekłka a. przyczółekłku, N. przyczółekłkiem; lm M. przyczółekłki 1. archit. «w architekturze klasycznej lub opierającej się na wzorach klasycznych: szczyt, najczęściej trójkątny, stanowiący zwieńczenie fasady budynku, otworów… … Słownik języka polskiego
łeb — 1. pot. Biec, gnać, lecieć, pędzić, uciekać itp. na łeb na szyję, na złamanie karku «biec, uciekać itp. bardzo szybko, co tchu, w wielkim pośpiechu, nie zwracając uwagi na przeszkody i niebezpieczeństwo»: (...) wdział swoje połatane buty i,… … Słownik frazeologiczny
splot — okoliczności, wydarzeń, wypadków «przypadkowe, jednoczesne zajście jakichś wydarzeń, warunkujące zaistnienie czegoś»: Rysownik komiksów poznaje cudną gwiazdę pop, zaś splot wydarzeń sprawia, że ich miłość zwycięża wszelkie przeszkody. DD… … Słownik frazeologiczny
taran — 1. Pędzić, przeć itp. jak taran «poruszać się bardzo szybko, niezważając na przeszkody»: (...) jak taran parła do przodu, ślepa i głucha na wszystko. M. Nurowska, Czyściec. 2. Uderzać, walić jak taran «uderzać bardzo mocno»: Potężne fale morskie… … Słownik frazeologiczny
wysoko — 1. Coś, ktoś stoi wysoko, wyżej od kogoś, od czegoś (niż ktoś, niż coś) «coś ma wielką wartość, ktoś znaczy więcej niż ktoś inny»: Gdzie konieczności obiektywne stawiają literaturze przeszkody, tam jest ona potrzebna i autorytet jej stoi wysoko w … Słownik frazeologiczny
atakować — ndk IV, atakowaćkuję, atakowaćkujesz, atakowaćkuj, atakowaćował, atakowaćowany 1. «działać przeciw siłom nieprzyjacielskim w sposób zorganizowany, nagły, zaczepny» Atakować nieprzyjaciela, twierdzę. 2. «gwałtownie napadać, nacierać» Atakujący… … Słownik języka polskiego