-
121 praesumo
praesūmo, mpsi and msi, mptum and mtum, 3, v. a., to take before, take first or beforehand, take to one's self (syn.: praeoccupo).I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.neve domi praesume dapes,
Ov. A. A. 3, 757:allium,
Plin. 25, 5, 21, § 50:praesumere cibis frigidam,
id. 28, 4, 14, § 55:remedia,
Tac. A. 14, 3:heres meus rem illam illum permitte praesumere, et sibi habere, Gai. Epit. Inst. tit. 13: praesumpto tegmine,
Cael. Aur. Tard. 1, 1, 43; 2, 13, 160:praesumptum diadema,
assumed before the legal age, Claud. IV. Cons. Hon. 166:suam cenam praesumit,
takes his own supper first, Vulg. 1 Cor. 11, 21.—Trop.A.To take in advance:B.praesumere male audiendi patientiam,
to provide one's self with beforehand, Quint. 12, 9, 9:inviti judices audiunt praesumentem partes suas,
who takes to himself, who encroaches upon, id. 11, 1, 27; 1, 1, 19:differenda igitur quaedam, et praesumenda,
id. 8, 6, 63: illa in pueris natura minimum spei dederit, in quā ingenium judicio praesumitur, in which wit is preceded by judgment, [p. 1433] where judgment takes the place of the inventive faculty, id. 2, 4, 7.—To perform beforehand, to anticipate:C.heredum officia praesumere,
Plin. Ep. 6, 10, 5: hanc ego vitam voto et cogitatione praesumo, i. e. I imagine or picture to myself beforehand, id. ib. 3, 1, 11:gaudium, quod ego olim pro te non temere praesumo,
id. ib. 2, 10, 6.—To spend or employ beforehand:D.sementibus tempora plerique praesumunt,
Plin. 18, 25, 60, § 224:Vitellius fortunam principatus inerti luxu ac prodigis epulis praesumebat,
enjoyed beforehand, Tac. H. 1, 62.—To imagine, represent, or picture to one's self beforehand:E.arma parate animis, et spe praesumite bellum,
Verg. A. 11, 18:futura,
Sen. Ep. 107, 3:semper praesumit saeva, perturbatā conscientiā,
Vulg. Sap. 17, 10;hence, praesumptum habere,
to presuppose, take for granted, Tac. A. 14, 64:utcunque se praesumit innocentem (sc. habendum esse),
App. M. 7, 27, p. 200, 8.—To foresee, to infer beforehand, anticipate:F.fortunam alicujus,
Tac. A. 12, 41:eo instantius debita poscentes, quo graviorem militiam praesumebant,
Just. 6, 2.—To presume, take for granted, suppose, believe, assume:G.ab hostibus reverso filio, quem pater obiisse falso praesumpserat,
Dig. 12, 6, 3:vulgo praesumitur, alium in litem non debere jurare, nisi, etc.,
ib. 12, 3, 7.—To undertake, venture, dare (post-class.):H.tantum animo praesumere, Auct. Pan. ad Const. 2: illicita,
Sulp. Sev. Hist. Sacr. 1, 47: ad Italiam transire, Sex. Ruf. Brev. 7.—To trust, be confident (late Lat.):quoniam non derelinquis praesumentes de te, et praesumentes de se... humilias,
Vulg. Judith, 6, 15:de tuā misericordiā,
id. ib. 9, 17.—Hence, praesumptus ( praesumtus), a, um, P. a., taken for granted, assumed, presumed, preconceived (post-Aug.):praesumpta desperatio,
Quint. 1 prooem.:opinio,
preconceived opinion, prejudice, id. 2, 17:spes,
Sil. 7, 582:suspicio,
Tac. A. 2, 73.—In neutr.: praesumptum est, it is supposed, imagined, presumed:praesumptum est, quosdam servos bonos esse,
Dig. 21, 1, 31:quicumque haec noscent, praesumptum habeant, etc.,
let them take for granted, understand without special remark, Tac. 14, 64.— Comp.: praesumptior, Coripp. Johan. 4, 550.—Hence, adv.: praesumptē, confidently, boldly (post-class.) veritatem dicere, Vop. Car. 4. -
122 praesumpte
praesūmo, mpsi and msi, mptum and mtum, 3, v. a., to take before, take first or beforehand, take to one's self (syn.: praeoccupo).I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.neve domi praesume dapes,
Ov. A. A. 3, 757:allium,
Plin. 25, 5, 21, § 50:praesumere cibis frigidam,
id. 28, 4, 14, § 55:remedia,
Tac. A. 14, 3:heres meus rem illam illum permitte praesumere, et sibi habere, Gai. Epit. Inst. tit. 13: praesumpto tegmine,
Cael. Aur. Tard. 1, 1, 43; 2, 13, 160:praesumptum diadema,
assumed before the legal age, Claud. IV. Cons. Hon. 166:suam cenam praesumit,
takes his own supper first, Vulg. 1 Cor. 11, 21.—Trop.A.To take in advance:B.praesumere male audiendi patientiam,
to provide one's self with beforehand, Quint. 12, 9, 9:inviti judices audiunt praesumentem partes suas,
who takes to himself, who encroaches upon, id. 11, 1, 27; 1, 1, 19:differenda igitur quaedam, et praesumenda,
id. 8, 6, 63: illa in pueris natura minimum spei dederit, in quā ingenium judicio praesumitur, in which wit is preceded by judgment, [p. 1433] where judgment takes the place of the inventive faculty, id. 2, 4, 7.—To perform beforehand, to anticipate:C.heredum officia praesumere,
Plin. Ep. 6, 10, 5: hanc ego vitam voto et cogitatione praesumo, i. e. I imagine or picture to myself beforehand, id. ib. 3, 1, 11:gaudium, quod ego olim pro te non temere praesumo,
id. ib. 2, 10, 6.—To spend or employ beforehand:D.sementibus tempora plerique praesumunt,
Plin. 18, 25, 60, § 224:Vitellius fortunam principatus inerti luxu ac prodigis epulis praesumebat,
enjoyed beforehand, Tac. H. 1, 62.—To imagine, represent, or picture to one's self beforehand:E.arma parate animis, et spe praesumite bellum,
Verg. A. 11, 18:futura,
Sen. Ep. 107, 3:semper praesumit saeva, perturbatā conscientiā,
Vulg. Sap. 17, 10;hence, praesumptum habere,
to presuppose, take for granted, Tac. A. 14, 64:utcunque se praesumit innocentem (sc. habendum esse),
App. M. 7, 27, p. 200, 8.—To foresee, to infer beforehand, anticipate:F.fortunam alicujus,
Tac. A. 12, 41:eo instantius debita poscentes, quo graviorem militiam praesumebant,
Just. 6, 2.—To presume, take for granted, suppose, believe, assume:G.ab hostibus reverso filio, quem pater obiisse falso praesumpserat,
Dig. 12, 6, 3:vulgo praesumitur, alium in litem non debere jurare, nisi, etc.,
ib. 12, 3, 7.—To undertake, venture, dare (post-class.):H.tantum animo praesumere, Auct. Pan. ad Const. 2: illicita,
Sulp. Sev. Hist. Sacr. 1, 47: ad Italiam transire, Sex. Ruf. Brev. 7.—To trust, be confident (late Lat.):quoniam non derelinquis praesumentes de te, et praesumentes de se... humilias,
Vulg. Judith, 6, 15:de tuā misericordiā,
id. ib. 9, 17.—Hence, praesumptus ( praesumtus), a, um, P. a., taken for granted, assumed, presumed, preconceived (post-Aug.):praesumpta desperatio,
Quint. 1 prooem.:opinio,
preconceived opinion, prejudice, id. 2, 17:spes,
Sil. 7, 582:suspicio,
Tac. A. 2, 73.—In neutr.: praesumptum est, it is supposed, imagined, presumed:praesumptum est, quosdam servos bonos esse,
Dig. 21, 1, 31:quicumque haec noscent, praesumptum habeant, etc.,
let them take for granted, understand without special remark, Tac. 14, 64.— Comp.: praesumptior, Coripp. Johan. 4, 550.—Hence, adv.: praesumptē, confidently, boldly (post-class.) veritatem dicere, Vop. Car. 4. -
123 praesumtus
praesūmo, mpsi and msi, mptum and mtum, 3, v. a., to take before, take first or beforehand, take to one's self (syn.: praeoccupo).I.Lit. ( poet. and in post-Aug. prose):II.neve domi praesume dapes,
Ov. A. A. 3, 757:allium,
Plin. 25, 5, 21, § 50:praesumere cibis frigidam,
id. 28, 4, 14, § 55:remedia,
Tac. A. 14, 3:heres meus rem illam illum permitte praesumere, et sibi habere, Gai. Epit. Inst. tit. 13: praesumpto tegmine,
Cael. Aur. Tard. 1, 1, 43; 2, 13, 160:praesumptum diadema,
assumed before the legal age, Claud. IV. Cons. Hon. 166:suam cenam praesumit,
takes his own supper first, Vulg. 1 Cor. 11, 21.—Trop.A.To take in advance:B.praesumere male audiendi patientiam,
to provide one's self with beforehand, Quint. 12, 9, 9:inviti judices audiunt praesumentem partes suas,
who takes to himself, who encroaches upon, id. 11, 1, 27; 1, 1, 19:differenda igitur quaedam, et praesumenda,
id. 8, 6, 63: illa in pueris natura minimum spei dederit, in quā ingenium judicio praesumitur, in which wit is preceded by judgment, [p. 1433] where judgment takes the place of the inventive faculty, id. 2, 4, 7.—To perform beforehand, to anticipate:C.heredum officia praesumere,
Plin. Ep. 6, 10, 5: hanc ego vitam voto et cogitatione praesumo, i. e. I imagine or picture to myself beforehand, id. ib. 3, 1, 11:gaudium, quod ego olim pro te non temere praesumo,
id. ib. 2, 10, 6.—To spend or employ beforehand:D.sementibus tempora plerique praesumunt,
Plin. 18, 25, 60, § 224:Vitellius fortunam principatus inerti luxu ac prodigis epulis praesumebat,
enjoyed beforehand, Tac. H. 1, 62.—To imagine, represent, or picture to one's self beforehand:E.arma parate animis, et spe praesumite bellum,
Verg. A. 11, 18:futura,
Sen. Ep. 107, 3:semper praesumit saeva, perturbatā conscientiā,
Vulg. Sap. 17, 10;hence, praesumptum habere,
to presuppose, take for granted, Tac. A. 14, 64:utcunque se praesumit innocentem (sc. habendum esse),
App. M. 7, 27, p. 200, 8.—To foresee, to infer beforehand, anticipate:F.fortunam alicujus,
Tac. A. 12, 41:eo instantius debita poscentes, quo graviorem militiam praesumebant,
Just. 6, 2.—To presume, take for granted, suppose, believe, assume:G.ab hostibus reverso filio, quem pater obiisse falso praesumpserat,
Dig. 12, 6, 3:vulgo praesumitur, alium in litem non debere jurare, nisi, etc.,
ib. 12, 3, 7.—To undertake, venture, dare (post-class.):H.tantum animo praesumere, Auct. Pan. ad Const. 2: illicita,
Sulp. Sev. Hist. Sacr. 1, 47: ad Italiam transire, Sex. Ruf. Brev. 7.—To trust, be confident (late Lat.):quoniam non derelinquis praesumentes de te, et praesumentes de se... humilias,
Vulg. Judith, 6, 15:de tuā misericordiā,
id. ib. 9, 17.—Hence, praesumptus ( praesumtus), a, um, P. a., taken for granted, assumed, presumed, preconceived (post-Aug.):praesumpta desperatio,
Quint. 1 prooem.:opinio,
preconceived opinion, prejudice, id. 2, 17:spes,
Sil. 7, 582:suspicio,
Tac. A. 2, 73.—In neutr.: praesumptum est, it is supposed, imagined, presumed:praesumptum est, quosdam servos bonos esse,
Dig. 21, 1, 31:quicumque haec noscent, praesumptum habeant, etc.,
let them take for granted, understand without special remark, Tac. 14, 64.— Comp.: praesumptior, Coripp. Johan. 4, 550.—Hence, adv.: praesumptē, confidently, boldly (post-class.) veritatem dicere, Vop. Car. 4. -
124 vescor
vescor, vesci, v. dep. n. and a. [ve- and root ed- of edo; cf. esca], to fill one's self with food, to take food, feed, eat.I.Lit. (class.; syn. pascor), constr. usu. with abl., rarely with acc. or absol.(α).With abl.:(β).di nec escis aut potionibus vescuntur,
Cic. N. D. 2, 23, 59:lacte, caseo, carne,
id. Tusc. 5, 32, 90; Sall. J. 89, 7:nasturtio,
Cic. Fin. 2, 28, 92:piris,
Hor. Ep. 1, 7, 14:terrae munere,
id. C. 2, 14, 10.—With acc.: eandem vescatur dapem, Att. ap. Non. 415, 17:(γ).insolita,
Sall. H. 3, 27 Dietsch:caprinum jecur,
Plin. 8, 50, 76, § 203:lauros,
Tib. 2, 5, 64:singulas (columbas),
Phaedr. 1, 31, 11:infirmissimos sorte ductos,
Tac. Agr. 28.— Pass.:dare caepas vescendas,
Plin. 20, 5, 20, § 41. —Absol.:II.pecus (sus) ad vescendum hominibus apta,
Cic. N. D. 2, 64, 160:vescendi causā terrā marique omnia exquirere,
on account of food, to gratify the palate, Sall. C. 13, 3:vescendi gratiā,
Dig. 28, 8, 7:vescebatur et ante cenam,
Suet. Aug. 76:vescere, sodes,
Hor. Ep. 1, 7, 15:delphinus ex hominum manu vescens,
Plin. 9, 8, 8, § 26:vesci in eā (mensā),
to take his meals, Curt. 5, 2, 14:vesci in villā,
Tac. A. 4, 59:in Capitolio,
Censor. 12, 2.—Transf., to enjoy, make use of, use, have, = frui, uti (mostly poet.): fugimus, qui arce hac vescimur, Pac. ap. Non. p. 416, 1:armis,
id. ib. p. 416, 2:vitalibus auris,
Lucr. 5, 857; cf.:aurā Aetheriā,
Verg. A. 1, 546:variante loquelā,
Lucr. 5, 71:praemiis patris, Att. ap. Non. p 416, 7: paratissimis voluptatibus,
Cic. Fin. 5, 20, 57. -
125 suscipiō (succip-)
suscipiō (succip-) cēpī, ceptus, ere [subs (see sub)+capio], to take, catch, take up, lift up, receive: dominam ruentem, V.: cruorem pateris, V.—Of the state, to receive, admit, take as a citizen: in populi R. civitatem susceptus.—(Because a father by taking up the new-born child formally acknowledged it), to take up, acknowledge, recognize, bring up as one's own: simul atque editi in lucem et suscepti sumus: puerum, T.—Of children, to get, beget, bear, have: quā (uxore) filiam Suscepit, T.: ex libertini filiā liberos: si qua mihi de te suscepta fuisset suboles, V.—Fig., to undertake, assume, begin, incur, enter upon (voluntarily): aut inimicitias aut laborem: personā viri boni susceptā: pacis patrocinium: aes alienum amicorum: prodigia, L.: quae si suscipiamus, undertake to prove: sibi legationem ad civitates, take upon himself, Cs.: mihi auctoritatem patriam.— To undergo, submit to, incur, bear, accept, suffer: invidia conservandā re p. suscepta: apud populos invidiam: poenam nullam suo dignam scelere: in se scelus, i. e. wilfully incur guilt: in se istius culpam crimenque.—With ut and subj, to allow, admit: suscepit vita hominum consuetudoque communis, ut, etc.—In conversation, to take up (the subject), answer: Suscipit Anchises atque ordine singula pandit, V. -
126 adsumo
as-sūmo ( ads-, Lachm., Halm, B. and K., Weissenb., K. and H.; ass-, Merk.), mpsi, mptum, 3, v. a., to take to or with one's self, to take up, receive, adopt, accept, take.I.In gen.A.Lit.:B.Plura sibi adsumunt quam de se corpora mittunt,
Lucr. 2, 1124:cibus atque umor membris adsumitur intus,
id. 4, 1091;so of nourishment,
Cels. 1, 3; 5, 27, n. 17; Scrib. Comp. 200:numquam committet, ut id, quod alteri detraxerit, sibi adsumat,
Cic. Off. 3, 5, 23:sacra Cereris adsumpta de Graeciā,
id. Balb. 24, 55:socius et administer omnium consiliorum adsumitur Scaurus,
Sall. J. 29, 2:eos in societatem consilii avunculi adsumunt,
Liv. 2, 4, 2:adulescentes conscii adsumpti,
id. ib.:in societatem armorum,
id. 2, 22; so,in consilium,
Plin. Ep. 3, 19; id. Pan. 8:in consortium,
id. Ep. 7, 3:nec decet aliter filium adsumi, si adsumatur a principe,
i. e. is adopted, id. ib. 7, 4;8, 3: uxorem,
id. ib. 83, 4:si rursum (uxor) adsumeretur,
Tac. A. 12, 2:adsumptis duobus filiis ire perrexit,
Vulg. Gen. 48, 1; ib. 2 Par. 23, 20:Tunc adsumpsit eum Diabolus,
ib. Matt. 4, 5:adsumit Jesus Petrum,
ib. Marc. 9, 1:quem (arietem) adsumens obtulit holocaustum pro filio,
ib. Gen. 22, 13; ib. Lev. 14, 10 et saep.:in familiam nomenque,
Tac. A. 1, 8 et saepe: cautum dignos adsumere, to take or choose as friends only those worthy of you, Hor. S. 1, 6, 51:adsumpsit Jesus duodecim, i. e. as his disciples,
Vulg. Luc. 18, 31. —So of the assumption of our Lord to heaven: Dominus Jesus adsumptus est in caelum, Vulg. Marc. 16, 9; ib. Act. 1, 2.—Trop.:II.libero tempore, omnis voluptas adsumenda est, omnis dolor repellendus,
Cic. Fin. 1, 10, 33:laudem sibi ex aliquā re,
id. Mur. 14, 31:ut acer equus pugnae adsumit amorem,
Ov. M. 3, 705:omne quod sumatur in oratione, aut ex suā sumi vi atque naturā aut adsumi foris,
Cic. de Or. 2, 39, 163:alii (loci) adsumuntur extrinsecus,
id. Top. 2, 8; id. Planc. 23, 56 Wund.:orator tractationem orationis sibi adsumet,
id. de Or. 1, 12, 54.—Also, like arrogare, to usurp, to claim, assume, arrogate:neque mihi quicquam assumpsi neque hodie adsumo,
Cic. Fam. 1, 9, 17; Auct. ad Her. 1, 1:cogam Assumptumque patrem commentaque sacra fateri,
Ov. M. 3, 558.—Of discourse, to take up, begin (eccl. Lat., after the Hebrew):At ille adsumptā parabolā suā ait,
Vulg. Num. 23, 18; 23, 7; ib. Job, 27, 1; 29, 1.—Esp.,A.Sometimes, like accipio, without the idea of action, to receive, obtain:B.fetus Melliferarum apium sine membris corpora nasci, Et serosque pedes serasque assumere pennas,
Ov. M. 15, 384:Qui sperant in Domino, adsument pennas sicut aquilae,
Vulg. Isa. 40, 31:a ventis alimenta adsumere,
Ov. M. 7, 79:illas assumere robora gentes,
id. ib. 15, 421.—To take in addition to, to add to:C.si quis aliam quoque artem sibi adsumpserit,
Cic. de Or. 1, 50, 217; 1, 37, 170:aliquantum jam etiam noctis adsumo,
id. Fam. 7, 23 fin.:ne qui postea adsumerentur,
Liv. 21, 19:Butram tibi Septiciumque et Sabinum adsumam,
Hor. Ep. 1, 5, 28.—In logic, t. t., to add or join to a syllogism the minor proposition: Ea (propositio vera ac perspicua) est hujus modi: Si quo die Romae ista caedes facta est, ego Athenis eo die fui, in caede interesse non potui. Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet approbari; quā re adsumi statim oportet hoc modo: fui autem Athenis eo die, Cic. Inv. 1, 36, 63; id. Div. 2, 51, 106; 2, 53, 108.—D.In gram.: adsumpta verba.a.Epithets, epitheta, Cic. Part. Or. 7. —b.Figurative expressions, tropes, Quint. 10, 1, 121. -
127 assumo
as-sūmo ( ads-, Lachm., Halm, B. and K., Weissenb., K. and H.; ass-, Merk.), mpsi, mptum, 3, v. a., to take to or with one's self, to take up, receive, adopt, accept, take.I.In gen.A.Lit.:B.Plura sibi adsumunt quam de se corpora mittunt,
Lucr. 2, 1124:cibus atque umor membris adsumitur intus,
id. 4, 1091;so of nourishment,
Cels. 1, 3; 5, 27, n. 17; Scrib. Comp. 200:numquam committet, ut id, quod alteri detraxerit, sibi adsumat,
Cic. Off. 3, 5, 23:sacra Cereris adsumpta de Graeciā,
id. Balb. 24, 55:socius et administer omnium consiliorum adsumitur Scaurus,
Sall. J. 29, 2:eos in societatem consilii avunculi adsumunt,
Liv. 2, 4, 2:adulescentes conscii adsumpti,
id. ib.:in societatem armorum,
id. 2, 22; so,in consilium,
Plin. Ep. 3, 19; id. Pan. 8:in consortium,
id. Ep. 7, 3:nec decet aliter filium adsumi, si adsumatur a principe,
i. e. is adopted, id. ib. 7, 4;8, 3: uxorem,
id. ib. 83, 4:si rursum (uxor) adsumeretur,
Tac. A. 12, 2:adsumptis duobus filiis ire perrexit,
Vulg. Gen. 48, 1; ib. 2 Par. 23, 20:Tunc adsumpsit eum Diabolus,
ib. Matt. 4, 5:adsumit Jesus Petrum,
ib. Marc. 9, 1:quem (arietem) adsumens obtulit holocaustum pro filio,
ib. Gen. 22, 13; ib. Lev. 14, 10 et saep.:in familiam nomenque,
Tac. A. 1, 8 et saepe: cautum dignos adsumere, to take or choose as friends only those worthy of you, Hor. S. 1, 6, 51:adsumpsit Jesus duodecim, i. e. as his disciples,
Vulg. Luc. 18, 31. —So of the assumption of our Lord to heaven: Dominus Jesus adsumptus est in caelum, Vulg. Marc. 16, 9; ib. Act. 1, 2.—Trop.:II.libero tempore, omnis voluptas adsumenda est, omnis dolor repellendus,
Cic. Fin. 1, 10, 33:laudem sibi ex aliquā re,
id. Mur. 14, 31:ut acer equus pugnae adsumit amorem,
Ov. M. 3, 705:omne quod sumatur in oratione, aut ex suā sumi vi atque naturā aut adsumi foris,
Cic. de Or. 2, 39, 163:alii (loci) adsumuntur extrinsecus,
id. Top. 2, 8; id. Planc. 23, 56 Wund.:orator tractationem orationis sibi adsumet,
id. de Or. 1, 12, 54.—Also, like arrogare, to usurp, to claim, assume, arrogate:neque mihi quicquam assumpsi neque hodie adsumo,
Cic. Fam. 1, 9, 17; Auct. ad Her. 1, 1:cogam Assumptumque patrem commentaque sacra fateri,
Ov. M. 3, 558.—Of discourse, to take up, begin (eccl. Lat., after the Hebrew):At ille adsumptā parabolā suā ait,
Vulg. Num. 23, 18; 23, 7; ib. Job, 27, 1; 29, 1.—Esp.,A.Sometimes, like accipio, without the idea of action, to receive, obtain:B.fetus Melliferarum apium sine membris corpora nasci, Et serosque pedes serasque assumere pennas,
Ov. M. 15, 384:Qui sperant in Domino, adsument pennas sicut aquilae,
Vulg. Isa. 40, 31:a ventis alimenta adsumere,
Ov. M. 7, 79:illas assumere robora gentes,
id. ib. 15, 421.—To take in addition to, to add to:C.si quis aliam quoque artem sibi adsumpserit,
Cic. de Or. 1, 50, 217; 1, 37, 170:aliquantum jam etiam noctis adsumo,
id. Fam. 7, 23 fin.:ne qui postea adsumerentur,
Liv. 21, 19:Butram tibi Septiciumque et Sabinum adsumam,
Hor. Ep. 1, 5, 28.—In logic, t. t., to add or join to a syllogism the minor proposition: Ea (propositio vera ac perspicua) est hujus modi: Si quo die Romae ista caedes facta est, ego Athenis eo die fui, in caede interesse non potui. Hoc quia perspicue verum est, nihil attinet approbari; quā re adsumi statim oportet hoc modo: fui autem Athenis eo die, Cic. Inv. 1, 36, 63; id. Div. 2, 51, 106; 2, 53, 108.—D.In gram.: adsumpta verba.a.Epithets, epitheta, Cic. Part. Or. 7. —b.Figurative expressions, tropes, Quint. 10, 1, 121. -
128 cēdō
cēdō cessī, cessus, ere [1 CAD-], to go from, give place, remove, withdraw, go away, depart, retire: cedam atque abibo: ex ingratā civitate: patriā: carinā, Ct.: per ora (hominum), i. e. to be seen, H.: Siciliā sibi omni cedi, to be evacuated, L.: cedere foro, to leave the exchange, i. e. be bankrupt, Iu.: alicui hortorum possessione, i. e. to cede, assign: ut possessionibus cederent: loco cedere, to retreat, N.: ex acie, abandon, L.: locum ex quo cesserant repetunt, L.: cedentes insequi, the retreating enemy, Cs.—Fig., to pass away, go from, drop out, vanish: vitā, die: e vitā: horae quidem cedunt et dies, elapse: memoriā, be forgotten, L.: fiducia cessit Quo tibi, diva, mei? V. —To come to, fall ( as a possession), to fall to the lot of, accrue: ut is quaestus huic cederet: quae captae urbi cessura forent, L.: regnorum cessit Pars Heleno, V.: undae cesserunt piscibus habitandae, O.: summa rerum in ducem cessit, Ta.: aurum in paucorum praedam cessisse, L.: quod cedit in altera iura, H.—To result, happen, turn out, fall out, work: gesta quae prospere ei cesserunt, were successful, N.: neque insidiae prospere cessere, S.: prout prima cessissent, in proportion to his success at the outset, Ta.: Quā Parcae sinebant Cedere res Latio, V.: neque si male cesserat, neque si bene, H.—With in and acc, to take the place of, supply the want of, be a substitute for: poena in vicem fidei cesserat, L.: victoribus fortuna in sapientiam cessit, Ta.: epulae pro stipendio cedunt, are taken in commutation, Ta. — To yield, give place: quasi locum dare et cedere: pete cedentem aëra disco, H.: in tutum, L.: cedere nescius, H.: pars cedere, alii insequi, S.: huc omnis aratri Cessit amor, i. e. to warlike zeal, V.— With dat, to yield to, retreat before, submit to, be overcome by: Viriatho exercitūs nostri imperatoresque cesserunt: hosti, N.: comites, quibus ensis et ignis Cesserunt, i. e. who were unharmed, O.: fortunae, S.: loco iniquo, non hosti cessum, L.: Tu ne cede malis, succumb, V.—To yield in rank, be inferior: nullā re cedens caelestibus: virtute nostris, Cs.: laudibus lanificae artis, O.: in re nullā Agesilao, N.: ut non multum Graecis cederetur, were not inferior.—To comply with, yield to, obey, conform to: auctoritati viri: cessit tibi blandienti Cerberus, H.: deae, O.: Cedo equidem, I comply, V.—To grant, concede, allow, give up, yield, permit: aliquid amicitiae: currum ei, L.: cessit patribus, ut in praesentiā tribuni crearentur, L.* * *Igive/bring here!/hand over, come (now/here); tell/show us, out with it! behold!IIcedere, cessi, cessus Vgo/pass (from/away); withdraw/retire/leave; step aside/make way; take place of; grant, concede, yield, submit; fall back/to; happen/result; start (period)
См. также в других словарях:
take something with a pinch of salt — phrase to doubt the truth or value of something If I were you, I’d take his advice with a pinch of salt. Thesaurus: to not trust or believe someone or somethingsynonym Main entry: salt * * * take (something) with a pinch of salt see … Useful english dictionary
Take Me with U — Single par Prince The Revolution extrait de l’album Purple Rain Face B Baby I m a Star Sortie 25 janvier 1985 Enregistrement 24 … Wikipédia en Français
take something with a pinch of salt — take (something) with a pinch of salt British & Australian, American & Australian if you take what someone says with a pinch of salt, you do not completely believe it. You have to take everything she says with a pinch of salt. She has a tendency… … New idioms dictionary
Take Me with U — Prince Veröffentlichung 25. Januar 1985 Länge 3:54 Genre(s) Rock, Funk, Pop Autor(en) Prince … Deutsch Wikipedia
take issue with sth — FORMAL ► to disagree strongly with someone: take issue with sb over sth »I took issue with him over his interpretation of the instructions. Main Entry: ↑issue … Financial and business terms
take\ smth\ with\ a\ grain\ of\ salt — • take (smth) with a grain of salt • take (smth) with a pinch of salt v. phr. To accept or believe only in part; not accept too much. A man who says he is not a candidate for President should usually have his statement taken with a grain of salt … Словарь американских идиом
take\ smth\ with\ a\ pinch\ of\ salt — • take (smth) with a grain of salt • take (smth) with a pinch of salt v. phr. To accept or believe only in part; not accept too much. A man who says he is not a candidate for President should usually have his statement taken with a grain of salt … Словарь американских идиом
take issue with someone — take issue with (someone) to disagree with someone or something. I take issue with people who say it is unpatriotic to criticize our government. Thorogood took issue with the story that he had a drinking problem, calling it a nasty rumor … New idioms dictionary
take issue with — (someone) to disagree with someone or something. I take issue with people who say it is unpatriotic to criticize our government. Thorogood took issue with the story that he had a drinking problem, calling it a nasty rumor … New idioms dictionary
take up with someone — take up with (someone) to begin a romantic relationship with someone. Her sister has taken up with a former high school sweetheart. Immigrants who have left families behind in their home countries sometimes take up with new partners here … New idioms dictionary
take up with — (someone) to begin a romantic relationship with someone. Her sister has taken up with a former high school sweetheart. Immigrants who have left families behind in their home countries sometimes take up with new partners here … New idioms dictionary