Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+show

  • 61 scaena

    scaena, ae (falsely scēna, v. Prol. in Verg. p. 387 Rib.), f., = skênê.
    I.
    Lit., the stage, boards, scene of a theatre:

    dum histrio in scaenă siet,

    Plaut. Poen. prol. 20:

    in scaenă esse Roscium intellegat,

    Cic. Brut. 84, 290:

    foris hic extra scaenam fient proelia,

    Plaut. Capt. prol. 60:

    cum scaena croco Cilici perfusa recens est,

    Lucr. 2, 416:

    scaenaique simul varios splendere decores,

    id. 4, 983:

    scaenae magnificentia,

    Cic. Mur. 19, 38:

    nec vero scaena solum referta est his sceleribus,

    id. N. D. 3, 27, 69:

    vel scaena ut versis discedat frontibus,

    Verg. G. 3, 24; Hor. Ep. 2, 1, 205 et saep.— Plur.:

    columnas excidunt, scaenis decora alta futuris,

    a theatre, Verg. A. 1, 429: aut Agamemnonius scaenis agitatus Orestes, on the stage, i. e. in tragedies, Verg. A. 4, 471:

    aut agitur res in scaenis,

    Hor. A. P. 179.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of a place like a scene of a theatre, Verg. A. 1, 164.—
    2.
    (Post-Aug.) Of the schools of rhetoric, as scenes for the display of eloquence:

    at nunc adulescentuli deducuntur in scaenas scholasticorum, qui rhetores vocantur,

    Tac. Or. 35; cf. Plin Ep. 7, 17, 9.—
    II.
    Trop.
    1.
    The public stage, the public:

    quia maxima quasi oratori scaena videatur contionis,

    Cic. de Or. 2, 83, 338; id. Planc. 12, 29:

    ubi se a vulgo et scaena in secreta remorant Virtus Scipiadae et mitis sapientia Laeli,

    Hor. S. 2, 1, 71.—Prov.: scaenae servire, to show one ' s self, live in the public eye, Cic. Ep. ad Brut. 8, 2.—
    2.
    Outward show, parade, pretext: scaena rei totius haec: Pompeius, tamquam Caesarem non impugnet, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 3; cf.:

    ne quid scaenae deesset,

    Petr. 117, 10; Suet. Calig. 15:

    scaenam ultro criminis parat,

    Tac. A. 14, 7 fin.
    3.
    Appearance, character:

    scaenam quam sponte sumpserat cum animă retinens,

    App. M. 4, 20, p. 151, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > scaena

  • 62 significo

    signĭfĭco, āvi, ātum, 1 ( dep. collat. form signĭfĭcor, acc. to Gell. 18, 12, 10, without an example), v. a. [signum-facio].
    I.
    In gen., to show by signs; to show, point out, express, publish, make known, indicate; to intimate, notify, signify, etc. (freq. and class.; syn.: monstro, declaro, indico).
    (α).
    With acc.:

    aliquid alicui,

    Plaut. Rud. 4, 1, 5:

    hoc mihi significasse et annuisse visus est,

    Cic. Verr. 2, 3, 91, § 213:

    quae significari ac declarari volemus,

    id. de Or. 3, 13, 49:

    gratulationem,

    id. Att. 4, 1, 5:

    stultitiam,

    id. Agr. 2, 12, 30:

    deditionem,

    Caes. B. G. 7, 40:

    timorem fremitu et concursu,

    id. ib. 4, 14:

    vir, quem ne inimicus quidem satis in appellando significare poterat,

    Cic. Font. 17, 39 (13, 29):

    aliquid per gestum,

    Ov. Tr. 5, 10, 36 et saep.— With two acc. (rare):

    ut eorum ornatus in his regem neminem significaret,

    Nep. Ages. 8, 2; id. Them. 2, 7.—
    (β).
    With object clause: hoc tibi non significandum solum, sed etiam [p. 1697] declarandum arbitror, nihil mihi esse potuisse tuis litteris gratius, Cic. Fam. 5, 13, 2; cf. id. Mil. 2, 4:

    provocationem a regibus fuisse significant nostri augurales,

    id. Rep. 2, 31, 54:

    se esse admodum delectatos,

    id. ib. 3, 30, 42:

    omnes voce significare coeperunt, sese, etc.,

    Caes. B. G. 2, 13; 4, 3; cf.:

    hoc significant, sese ad statuas tuas pecuniam contulisse,

    Cic. Verr. 2, 2, 60, § 148.—
    (γ).
    With rel. or interrog.-clause:

    neque unde, nec quo die datae essent (litterae), aut quo tempore te exspectarem, significabant,

    Cic. Fam. 2, 19, 1:

    nutu significat, quid velit,

    Ov. M. 3, 643:

    (anseres et canes) aluntur in Capitolio, ut significent, si fures venerint, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 20, 56:

    significare coeperunt, ut dimitterentur,

    Caes. B. C. 1, 86.—
    (δ).
    With de:

    significare de fugā Romanis coeperunt,

    Caes. B. G. 7, 26:

    est aliquid de virtute significatum tuā,

    Cic. Planc. 21, 52.—
    (ε).
    Absol.:

    diversae state... Neve inter vos significetis,

    Plaut. Truc. 4, 3, 14:

    significare inter sese coeperunt,

    Cic. de Or. 1, 26, 122:

    ut quam maxime significem,

    id. Tusc. 2, 20, 46:

    ut fumo atque ignibus significabatur,

    Caes. B. G. 2, 7 fin.:

    ubi major atque illustrior incidit res, clamore per agros regionesque significant,

    id. ib. 7, 3.—
    II.
    In partic.
    A.
    To betoken, prognosticate, foreshow, portend, mean (syn. praedico):

    futura posse a quibusdam significari,

    Cic. Div. 1, 1, 2:

    quid haec tanta celeritas festinatioque significat?

    id. Rosc. Am. 34, 97:

    quid sibi significent, trepidantia consulit exta,

    Ov. M. 15, 576; cf.:

    quid mihi significant ergo mea visa?

    id. ib. 9, 495:

    significet placidos nuntia fibra deos,

    Tib. 2, 1, 25:

    quae fato manent, quamvis significata, non vitantur,

    Tac. H. 1, 18.—
    2.
    To betoken a change of weather (post-Aug.):

    ventus Africus tempestatem significat, etc.,

    Col. 11, 2, 4 sq.:

    serenos dies (luna),

    Plin. 18, 35, 79, § 348:

    imbrem (occasus Librae),

    id. ib. 26, 66, § 246.— Absol.:

    terreni ignes proxime significant,

    Plin. 18, 35, 84, § 357.—
    B.
    To call, name:

    quod Antoninum filium suum ipse significari voluit,

    Capitol. Gord. 16.—
    C.
    To mean, import, signify; of words:

    carere hoc significat, egere eo, quod habere velis, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    multa verba aliud nunc ostendunt, aliud ante significabant, ut hostis,

    Varr. L. L. 5, § 3 Müll.;

    9, § 85 ib.: videtis hoc uno verbo unde significare res duas, et ex quo et a quo loco,

    Cic. Caecin. 30, 88.—Of a fable:

    haec significat fabula dominum videre plurimum,

    Phaedr. 2, 8, 27; 4, 10, 16.— Hence, signĭfĭcans, antis, P. a., in rhet. lang., of speech, full of meaning, expressive, significant; graphic, distinct, clear:

    locorum dilucida et significans descriptio,

    Quint. 9, 2, 44:

    verba,

    id. 11, 1, 2; cf. id. 4, 2, 36; 4, 2, 8, prooem. §

    31: demonstratio,

    Plin. 8, 40, 61, § 147.— Transf., of orators:

    Atticos esse lucidos et significantes,

    Quint. 12, 10, 21.— Comp.:

    quo nihil inveniri possit significantius,

    Quint. 8, 2, 9; 8, 6, 6.— Sup.:

    significantissimum vocabulum,

    Gell. 1, 15, 17.— Adv.: signĭfĭcanter, clearly, distinctly, expressly, significantly, graphically:

    breviter ac significanter ordinem rei protulisse,

    Quint. 11, 1, 53:

    rem indicare (with proprie),

    id. 12, 10, 52:

    dicere (with ornate),

    id. 1, 7, 32.— Comp.:

    apertius, significantius dignitatem alicujus defendere,

    Cic. Fam. 3, 12, 3:

    narrare,

    Quint. 10, 1, 49:

    disponere,

    id. 3, 6, 65:

    appellare aliquid (with consignatius),

    Gell. 1, 25, 8:

    dicere (with probabilius),

    id. 17, 2, 11.— Sup., Pseudo Quint. Decl. 247.

    Lewis & Short latin dictionary > significo

  • 63 significor

    signĭfĭco, āvi, ātum, 1 ( dep. collat. form signĭfĭcor, acc. to Gell. 18, 12, 10, without an example), v. a. [signum-facio].
    I.
    In gen., to show by signs; to show, point out, express, publish, make known, indicate; to intimate, notify, signify, etc. (freq. and class.; syn.: monstro, declaro, indico).
    (α).
    With acc.:

    aliquid alicui,

    Plaut. Rud. 4, 1, 5:

    hoc mihi significasse et annuisse visus est,

    Cic. Verr. 2, 3, 91, § 213:

    quae significari ac declarari volemus,

    id. de Or. 3, 13, 49:

    gratulationem,

    id. Att. 4, 1, 5:

    stultitiam,

    id. Agr. 2, 12, 30:

    deditionem,

    Caes. B. G. 7, 40:

    timorem fremitu et concursu,

    id. ib. 4, 14:

    vir, quem ne inimicus quidem satis in appellando significare poterat,

    Cic. Font. 17, 39 (13, 29):

    aliquid per gestum,

    Ov. Tr. 5, 10, 36 et saep.— With two acc. (rare):

    ut eorum ornatus in his regem neminem significaret,

    Nep. Ages. 8, 2; id. Them. 2, 7.—
    (β).
    With object clause: hoc tibi non significandum solum, sed etiam [p. 1697] declarandum arbitror, nihil mihi esse potuisse tuis litteris gratius, Cic. Fam. 5, 13, 2; cf. id. Mil. 2, 4:

    provocationem a regibus fuisse significant nostri augurales,

    id. Rep. 2, 31, 54:

    se esse admodum delectatos,

    id. ib. 3, 30, 42:

    omnes voce significare coeperunt, sese, etc.,

    Caes. B. G. 2, 13; 4, 3; cf.:

    hoc significant, sese ad statuas tuas pecuniam contulisse,

    Cic. Verr. 2, 2, 60, § 148.—
    (γ).
    With rel. or interrog.-clause:

    neque unde, nec quo die datae essent (litterae), aut quo tempore te exspectarem, significabant,

    Cic. Fam. 2, 19, 1:

    nutu significat, quid velit,

    Ov. M. 3, 643:

    (anseres et canes) aluntur in Capitolio, ut significent, si fures venerint, etc.,

    Cic. Rosc. Am. 20, 56:

    significare coeperunt, ut dimitterentur,

    Caes. B. C. 1, 86.—
    (δ).
    With de:

    significare de fugā Romanis coeperunt,

    Caes. B. G. 7, 26:

    est aliquid de virtute significatum tuā,

    Cic. Planc. 21, 52.—
    (ε).
    Absol.:

    diversae state... Neve inter vos significetis,

    Plaut. Truc. 4, 3, 14:

    significare inter sese coeperunt,

    Cic. de Or. 1, 26, 122:

    ut quam maxime significem,

    id. Tusc. 2, 20, 46:

    ut fumo atque ignibus significabatur,

    Caes. B. G. 2, 7 fin.:

    ubi major atque illustrior incidit res, clamore per agros regionesque significant,

    id. ib. 7, 3.—
    II.
    In partic.
    A.
    To betoken, prognosticate, foreshow, portend, mean (syn. praedico):

    futura posse a quibusdam significari,

    Cic. Div. 1, 1, 2:

    quid haec tanta celeritas festinatioque significat?

    id. Rosc. Am. 34, 97:

    quid sibi significent, trepidantia consulit exta,

    Ov. M. 15, 576; cf.:

    quid mihi significant ergo mea visa?

    id. ib. 9, 495:

    significet placidos nuntia fibra deos,

    Tib. 2, 1, 25:

    quae fato manent, quamvis significata, non vitantur,

    Tac. H. 1, 18.—
    2.
    To betoken a change of weather (post-Aug.):

    ventus Africus tempestatem significat, etc.,

    Col. 11, 2, 4 sq.:

    serenos dies (luna),

    Plin. 18, 35, 79, § 348:

    imbrem (occasus Librae),

    id. ib. 26, 66, § 246.— Absol.:

    terreni ignes proxime significant,

    Plin. 18, 35, 84, § 357.—
    B.
    To call, name:

    quod Antoninum filium suum ipse significari voluit,

    Capitol. Gord. 16.—
    C.
    To mean, import, signify; of words:

    carere hoc significat, egere eo, quod habere velis, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 36, 88:

    multa verba aliud nunc ostendunt, aliud ante significabant, ut hostis,

    Varr. L. L. 5, § 3 Müll.;

    9, § 85 ib.: videtis hoc uno verbo unde significare res duas, et ex quo et a quo loco,

    Cic. Caecin. 30, 88.—Of a fable:

    haec significat fabula dominum videre plurimum,

    Phaedr. 2, 8, 27; 4, 10, 16.— Hence, signĭfĭcans, antis, P. a., in rhet. lang., of speech, full of meaning, expressive, significant; graphic, distinct, clear:

    locorum dilucida et significans descriptio,

    Quint. 9, 2, 44:

    verba,

    id. 11, 1, 2; cf. id. 4, 2, 36; 4, 2, 8, prooem. §

    31: demonstratio,

    Plin. 8, 40, 61, § 147.— Transf., of orators:

    Atticos esse lucidos et significantes,

    Quint. 12, 10, 21.— Comp.:

    quo nihil inveniri possit significantius,

    Quint. 8, 2, 9; 8, 6, 6.— Sup.:

    significantissimum vocabulum,

    Gell. 1, 15, 17.— Adv.: signĭfĭcanter, clearly, distinctly, expressly, significantly, graphically:

    breviter ac significanter ordinem rei protulisse,

    Quint. 11, 1, 53:

    rem indicare (with proprie),

    id. 12, 10, 52:

    dicere (with ornate),

    id. 1, 7, 32.— Comp.:

    apertius, significantius dignitatem alicujus defendere,

    Cic. Fam. 3, 12, 3:

    narrare,

    Quint. 10, 1, 49:

    disponere,

    id. 3, 6, 65:

    appellare aliquid (with consignatius),

    Gell. 1, 25, 8:

    dicere (with probabilius),

    id. 17, 2, 11.— Sup., Pseudo Quint. Decl. 247.

    Lewis & Short latin dictionary > significor

  • 64 spectaclum

    spectācŭlum (contr. spectāclum, Prop. 4 (5), 8, 21 and 56), i, n. [specto], a show, sight, spectacle (class.).
    I.
    In gen.:

    lepidum spectaculum,

    Plaut. Poen. 1, 1, 81:

    superarum rerum atque caelestium,

    Cic. N. D. 2, 56, 140:

    bis terque mutatae dapis,

    Hor. Epod. 5, 34:

    potius quam hoc spectaculum viderem,

    Cic. Mil. 38, 103: capere oblatae spectacula praedae, Ov. M. 3, 246; cf. id. ib. 7, 780:

    scorti procacis,

    Liv. 39, 43:

    Euripi,

    id. 45, 27:

    non hoc ista sibi tempus spectacula poscit,

    Verg. A. 6, 37:

    spectaclum ipsa sedens,

    i. e. exposed to public view, in the sight of all, Prop. 4 (5), 8, 21:

    neque hoc parentes Effugerit spectaculum,

    Hor. Epod. 5, 102.—Esp. in the phrases:

    spectaculum (alicui) praebere, spectaculum (spectaculo) esse alicui: circuitus solis et lunae spectaculum hominibus praebent,

    Cic. N. D. 2, 62, 155; so,

    praebere,

    Liv. 45, 28:

    praebent spectacula capti,

    Ov. A. A. 2, 581:

    o spectaculum illud hominibus luctuosum, cedere e patriā servatorem ejus, manere in patriā perditores!

    Cic. Phil. 10, 4, 8; cf. id. Corn. 1, § 19:

    homini non amico nostra incommoda spectaculo esse nolim,

    id. Att. 10, 2, 2:

    insequitur acies ornata armataque, ut hostium quoque magnificum spectaculum esset,

    Liv. 10, 40 fin.
    II.
    In partic.
    A.
    Lit., in the theatre, circus, etc., a public sight or show, a stageplay, spectacle (cf.:

    munus, ludi, fabula): spectacula sunt tributim data,

    Cic. Mur. 34, 72:

    apparatissimum,

    id. Phil. 1, 15, 36:

    gladiatorium,

    Liv. 39, 42:

    gladiatorum,

    id. 28, 21 fin.; Plin. 2, 26, 25, § 96:

    circi,

    Liv. 7, 2:

    scenae,

    Ov. A. A. 3, 351:

    ludorum,

    Suet. Aug. 14:

    athletarum,

    id. ib. 44; id. Ner. 12:

    naumachiae,

    id. Caes. 44:

    nondum commisso spectaculo,

    Liv. 2, 36, 1:

    interesse spectaculo,

    id. 2, 38, 4:

    inter matutina harenae spectacula,

    Sen. Ira, 3, 43, 2:

    meridianum,

    id. Ep. 7, 3.—
    B.
    Transf., the place whence plays are witnessed, the seats of the spectators, seats, places in the theatre, the amphitheatre:

    spectacula ruunt,

    Plaut. Curc. 5, 2, 47:

    ex omnibus spectaculis plausus est excitatus,

    Cic. Sest. 58, 124:

    resonant spectacula plausu,

    Ov. M. 10, 668:

    loca divisa patribus equitibusque, ubi spectacula sibi quisque facerent,

    Liv. 1, 35, 8:

    spectaculorum gradus,

    Tac. A. 14, 13:

    spectaculis detractus et in harenam deductus,

    Suet. Calig. 35; id. Dom. 10.—
    2.
    In gen., the theatre:

    ingressum spectacula,

    Suet. Calig. 35:

    in caelum trabibus spectacula textis surgere,

    Calp. Ecl. 7, 23.—
    3.
    The spectators:

    spectacula tantum este, viri,

    Sil. 2, 230:

    virtutis,

    id. 8, 556.—
    C.
    A wonder, miracle: spectacula septem, the seven wonders of the world:

    in septem spectaculis nominari,

    Vitr. 2, 8, 11:

    numerari inter septem omnium terrarum spectacula,

    Gell. 10, 18, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > spectaclum

  • 65 spectaculum

    spectācŭlum (contr. spectāclum, Prop. 4 (5), 8, 21 and 56), i, n. [specto], a show, sight, spectacle (class.).
    I.
    In gen.:

    lepidum spectaculum,

    Plaut. Poen. 1, 1, 81:

    superarum rerum atque caelestium,

    Cic. N. D. 2, 56, 140:

    bis terque mutatae dapis,

    Hor. Epod. 5, 34:

    potius quam hoc spectaculum viderem,

    Cic. Mil. 38, 103: capere oblatae spectacula praedae, Ov. M. 3, 246; cf. id. ib. 7, 780:

    scorti procacis,

    Liv. 39, 43:

    Euripi,

    id. 45, 27:

    non hoc ista sibi tempus spectacula poscit,

    Verg. A. 6, 37:

    spectaclum ipsa sedens,

    i. e. exposed to public view, in the sight of all, Prop. 4 (5), 8, 21:

    neque hoc parentes Effugerit spectaculum,

    Hor. Epod. 5, 102.—Esp. in the phrases:

    spectaculum (alicui) praebere, spectaculum (spectaculo) esse alicui: circuitus solis et lunae spectaculum hominibus praebent,

    Cic. N. D. 2, 62, 155; so,

    praebere,

    Liv. 45, 28:

    praebent spectacula capti,

    Ov. A. A. 2, 581:

    o spectaculum illud hominibus luctuosum, cedere e patriā servatorem ejus, manere in patriā perditores!

    Cic. Phil. 10, 4, 8; cf. id. Corn. 1, § 19:

    homini non amico nostra incommoda spectaculo esse nolim,

    id. Att. 10, 2, 2:

    insequitur acies ornata armataque, ut hostium quoque magnificum spectaculum esset,

    Liv. 10, 40 fin.
    II.
    In partic.
    A.
    Lit., in the theatre, circus, etc., a public sight or show, a stageplay, spectacle (cf.:

    munus, ludi, fabula): spectacula sunt tributim data,

    Cic. Mur. 34, 72:

    apparatissimum,

    id. Phil. 1, 15, 36:

    gladiatorium,

    Liv. 39, 42:

    gladiatorum,

    id. 28, 21 fin.; Plin. 2, 26, 25, § 96:

    circi,

    Liv. 7, 2:

    scenae,

    Ov. A. A. 3, 351:

    ludorum,

    Suet. Aug. 14:

    athletarum,

    id. ib. 44; id. Ner. 12:

    naumachiae,

    id. Caes. 44:

    nondum commisso spectaculo,

    Liv. 2, 36, 1:

    interesse spectaculo,

    id. 2, 38, 4:

    inter matutina harenae spectacula,

    Sen. Ira, 3, 43, 2:

    meridianum,

    id. Ep. 7, 3.—
    B.
    Transf., the place whence plays are witnessed, the seats of the spectators, seats, places in the theatre, the amphitheatre:

    spectacula ruunt,

    Plaut. Curc. 5, 2, 47:

    ex omnibus spectaculis plausus est excitatus,

    Cic. Sest. 58, 124:

    resonant spectacula plausu,

    Ov. M. 10, 668:

    loca divisa patribus equitibusque, ubi spectacula sibi quisque facerent,

    Liv. 1, 35, 8:

    spectaculorum gradus,

    Tac. A. 14, 13:

    spectaculis detractus et in harenam deductus,

    Suet. Calig. 35; id. Dom. 10.—
    2.
    In gen., the theatre:

    ingressum spectacula,

    Suet. Calig. 35:

    in caelum trabibus spectacula textis surgere,

    Calp. Ecl. 7, 23.—
    3.
    The spectators:

    spectacula tantum este, viri,

    Sil. 2, 230:

    virtutis,

    id. 8, 556.—
    C.
    A wonder, miracle: spectacula septem, the seven wonders of the world:

    in septem spectaculis nominari,

    Vitr. 2, 8, 11:

    numerari inter septem omnium terrarum spectacula,

    Gell. 10, 18, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > spectaculum

  • 66 traduco

    trādūco (TRANSDVCO, Inscr. Orell. 750; Cic. Sest. 42, 91; Sall. J. 11, 4; Liv. 10, 37, 1; and so always in Cæs.; v. Neue, Formenl. 1, 734), xi, ctum, 3 ( imv. traduce, Ter. Heaut. 4, 4, 22; id. Ad. 5, 7, 12; perf. sync. traduxti, Plaut. Cas. 3, 3, 16; inf. parag. transducier, id. Most. 1, 1, 16; Ter. Ad. 2, 1, 46), v. a. [trans-duco], to lead, bring, or conduct across; to lead, bring, or carry over any thing (syn. traicio).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    jamne hanc traduxti huc ad nos vicinam tuam?

    Plaut. Cas. 3, 3, 16:

    ut traduxisti huc ad nos uxorem tuam!

    id. ib. 3, 4, 7:

    traduce et matrem et familiam omnem ad nos,

    Ter. Ad. 5, 7, 12:

    exercitum ex Galliā in Ligures,

    Liv. 40, 25, 9:

    suas copias per angustias et fines Sequanorum,

    Caes. B. G. 1, 11; 1, 19:

    copias praeter castra,

    id. ib. 1, 48:

    cohortes ad se in castra,

    id. B. C. 1, 21:

    impedimenta ad se,

    id. ib. 1, 42:

    regem Antiochum in Europam,

    Liv. 36, 3, 12:

    aquaeductum per domum suam,

    Dig. 6, 2, 11:

    tua pompa Eo traducenda est,

    to be carried over to him, Ter. Heaut. 4, 4, 18 Ruhnk.:

    victimas in triumpho,

    parade, Liv. 45, 39, 12:

    carpentum, quo in pompā traduceretur,

    was borne along, Suet. Calig. 15.—With trans (rare, and only when the place to which is also expressed):

    hominum multitudinem trans Rhenum in Galliam transducere,

    Caes. B. G. 1, 35 Kraner ad loc.—With abl. (very rare):

    legiones Peninis Cottianisque Alpibus traducere,

    Tac. H. 4, 68.—With double acc.:

    traductus exercitus silvam Ciminiam,

    Liv. 9, 39, 1; cf. in the foll. B.—
    B.
    In partic.
    1.
    To lead or convey across, to transport over a stream or bridge:

    flumen subito accrevit, ut eā re traduci non potuerunt,

    Cic. Inv. 2, 31, 97:

    pontem in Arari faciundum curat. atque ita exercitum transducit,

    Caes. B. G. 1, 13. — Freq. with a double acc.: cum Isaram flumen exercitum traduxissem, Planc. ap. Cic. Fam. 10. 21, 2:

    ubi Caesar certior factus est, tres jam copiarum partes Helvetios id flumen transduxisse,

    Caes. B. G. 1, 12: flumen Axonam exercitum transducere, id. ib. 2, 5:

    quos Caesar transduxerat Rhenum,

    Hirt. B. G. 8, 13; 7, 11:

    copias flumen,

    Liv. 21, 23, 3; 22, 45, 5:

    Volturnum flumen exercitum,

    id. 23, 36, 9; 26, 8, 9:

    novum exercitum traducite Iberum,

    id. 26, 41, 23.—Hence, pass.:

    raptim traducto exercitu Iberum,

    Liv. 24, 41, 1; 9, 39, 1:

    legio flumen transducta,

    Sall. H. 2, 57 Dietsch:

    ne major multitudo Germanorum Rhenum transducatur,

    Caes. B. G. 1, 31; id. B. C. 3, 76. — With abl. (very rare):

    nisi flumine Ligeri copias traduxisset,

    Hirt. B. G. 8, 27:

    Belgas Rhenum antiquitus esse transductos,

    Caes. B. G. 2, 4. —
    2.
    Publicists' t. t.: traducere equum, to lead his horse along, said of a knight who passed muster at the inspection by the censor (cf. transveho):

    qui (P. Africanus) cum esset censor et in equitum censu C. Licinius Sacerdos prodisset... cum contra nemo diceret, jussit equum traducere,

    Cic. Clu. 48, 134; cf. Val. Max. 4, 1, 10.—
    3.
    To lead along, parade in public by way of disgrace:

    delatores flagellis caesi ac traducti per amphitheatri harenam,

    Suet. Tit. 8 fin.; cf. infra, II. B. 2.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to lead, bring, or carry over, to transfer, remove:

    aut alio possis animi traducere motus,

    Lucr. 4, 1068:

    animos judicum a severitate paulisper ad hilaritatem risumque traducere,

    Cic. Brut. 93, 322:

    animum hominis ab omni aliā cogitatione ad tuam dignitatem tuendam,

    id. Fam. 1, 2, 3:

    animos a contrariā defensione abducere et ad nostram conor traducere,

    id. de Or. 2, 72, 293:

    ad amicitiam consuetudinemque,

    id. Prov. Cons. 9, 22:

    post partum cura in vitulos traducitur omnis,

    Verg. G. 3, 157:

    tum omnem orationem traduxi et converti in increpandam Caepionis fugam,

    Cic. de Or. 2, 48, 199:

    hanc rationem naturae difficile est traducere ad id genus divinationis,

    to apply, id. Div. 1, 57, 130:

    nomen eorum ad errorem fabulae,

    id. Tusc. 5, 3, 8 et saep.:

    centuriones ex inferioribus ordinibus in superiores ordines erant transducti,

    transferred, Caes. B. G. 6, 40:

    is ad plebem P. Clodium traducit,

    Cic. Att. 1, 18, 4; cf.:

    P. Clodium a patribus ad plebem,

    Suet. Caes. 20: academicen suntaxin, Cic. Att. 13, 16:

    gens in patricias transducta,

    Suet. Aug. 2:

    augur destinatus ad pontificatum traductus est,

    id. Calig. 12:

    medicus aegrum in meliorem consuetudinem, etc.,

    Varr. L. L. 9, § 11 Müll.:

    ut (oratio) eos qui audient ad majorem admirationem possit traducere,

    Cic. Or. 57, 192:

    mali punientur et traducentur in melius,

    Sen. Ira, 2, 13, 4. — Poet., with dat.:

    me mea paupertas vitae traducat inerti,

    Tib. 1, 1, 5 (where Müll. reads vita).—
    B.
    In partic.
    1.
    To bring over, draw over one to some side or opinion:

    hominem traducere ad optimates paro,

    Cic. Att. 14, 21, 4:

    si istud obtinueris, traducas me ad te totum licebit,

    id. Fin. 4. 1, 2:

    transductis ad se jam pluribus,

    Suet. Caes. 14:

    traduxit me ad suam sententiam,

    Cic. Clu. 52, 144.—
    2.
    To lead along, exhibit as a spectacle, i. e. to make a show of, to expose to public ridicule, to dishonor, disgrace, degrade (not ante-Aug.):

    an non sensistis... vestras conjuges, vestros liberos traductos per ora hominum?

    Liv. 2, 38, 3; Just. 36. 1, 5; cf. Petr. 87:

    rideris multoque magis traduceris, etc.,

    Mart. 6, 77, 5:

    libidinem,

    Sen. Ep. 100, 10; id. Ben. 2, 17, 5; 4, 32, 3; Mart. 3, 74, 5; Juv. 8, 17:

    quae tua traducit manifesto carmina furto,

    convicts of, proves guilty of, Mart. 1, 53, 3.—
    3.
    In a good sense, to set forth publicly, make public, exhibit, display, proclaim, spread abroad:

    poëmata,

    Petr. 41:

    tot annorum secreta,

    id. 17: se, to show one ' s self in public:

    lorica, in quā se traducebat Ulixem ancipitem,

    Juv. 11, 31. —
    4.
    Of time, to lead, spend, pass (class.;

    syn.: ago, transigo): otiosam aetatem et quietam sine ullo labore et contentione traducere,

    Cic. Sen. 23, 82; cf.:

    hoc quod datum est vitae tranquille placideque traducere,

    id. Tusc. 3, 11, 25: quantumcumque superest temporis, Aug. ap. Gell. 15, 7, 3:

    adulescentiam eleganter,

    Cic. Planc. 12, 31:

    hoc tempus quā ratione,

    id. Fam. 4, 6, 3:

    quibus artibus latebrisque, vitam per novem annos, Tac H. 4, 67: leniter aevum,

    Hor. Ep. 1, 18, 97: tempora Cynicā cenā, Petr. poët. 14: consul traducere noctem exsomnis. Sil. 9, 4 et saep.—Hence, transf., of the administration of an office:

    munus summā modestiā et summā abstinentiă,

    Cic. Att. 5, 9, 1. —
    5.
    In later gram. lang. [p. 1885]
    a.
    To transfer a word from one subject or from one language to another (for the class. verto, converto, reddo, transfero, etc.): videtur Graecos secutus, qui ephodion a sumptu viae ad aliarum quoque rerum apparatus traducunt, Gell. 17, 2, 1:

    vocabulum Graecum in linguam Romanam,

    id. 1, 18, 1.—
    b.
    To derive:

    jactare multo fusius largiusque est quam jacere, unde id verbum traductum est,

    Gell. 2, 6, 5; cf. id. 17, 2, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > traduco

  • 67 ab-eō

        ab-eō iī, itūrus, īre    (abin' for abisne, T.), to go from, go away, go off, go forth, go, depart: ab urbe: ex eorum agris: ex conspectu, out of sight, Cs.: mater abit templo, O.: abire fugā, to flee, V.: in angulum aliquo, T.: unde abii, V.: exsulatum Tusculum abiit, L.: si periturus abis, to your death, V.: sublimis abiit, ascended, L.: telo extracto praeceps in volnus abiit, collapsed, L.: quo tantum mihi dexter abis? whither so far to the right? V.: nemo non donatus abibit, without a gift, V.: abeas parvis aequus alumnis, show yourself favorable as you go, H.: quae dederat abeuntibus, V.: sub iugum abire, L.: abi, nuntia Romanis, etc., L.; of things: cornus sub altum pectus abit, penetrates deeply, V.: sol... abeunte curru, as his chariot departs, H. — In partic., to pass away, disappear, vanish, cease, die: a vitā: illuc quo priores abierunt, Ph.; of time, to pass away, elapse, expire: abiit illud tempus: tota abit hora, H.; of other things: abeunt pallorque situsque, pass away, O.: inopia praeceps abierat, S.: in aera sucus corporis, O.— Of change, to pass over, be transferred: abeunt illuc omnia, unde orta sunt, return: in avi mores atque instituta, i. e. restore, L.; hence, to be changed, be transformed, be metamorphosed (poet.): in villos abeunt vestes, in crura lacerti, O.: comae in silvas abeunt, O. — Fig., to depart from, leave off, turn aside: ut ab iure non abeat: ne longius abeam, wander from the point: ad istas ineptias, have recourse to: illuc, unde abii, redeo, set out, H. —To retire from an office: cum magistratu abisset: abiens magistratu, L.—Of a consequence or result, to turn out, come off (of persons): ab iudicio turpissime victus: neutra acies laeta ex eo certamine abiit, L.: impune, Ph.: ne in ora hominum pro ludibrio abiret, i. e. lest he should be made ridiculous, L.: ne inrito incepto abiretur, L. —To turn out, end, terminate (of things): mirabar hoc si sic abiret, T.—To get off, escape: quem ad modum illinc abieris, vel potius paene non abieris, scimus, how you came off thence, or rather came near not getting off.—In auctions, not to be knocked down (to one): ne res abiret ab Apronio, i. e. that he may purchase.—To be postponed: in diem, T.— The imper. abi is often a simple exclamation or address, friendly or reproachful: abi, virum te iudico, go to, I pronounce you a man, T.: Non es avarus: abi; quid, etc., well, H.: abi, nescis inescare homines, begone, T.; in imprecations: abin hinc in malam rem? (i. e. abisne?), will you go and be hanged? T.: in malam pestem.

    Latin-English dictionary > ab-eō

  • 68 adsevērō (ass-)

        adsevērō (ass-) āvī, ātus, āre    [ad + severus], to affirm, insist on, maintain, assert, aver: se ab Oppianico destitutum: ullā de re: utrum adseveratur in hoc? Is this seriously maintained?—To show, prove: originem, Ta.

    Latin-English dictionary > adsevērō (ass-)

  • 69 ad-sum (assum)

        ad-sum (assum) adfuī    (aff-), adesse (adsiet for adsit, T.; adfore for adfutūrum esse), to be at, be present, be at hand: quia ades praesens, T.: vos, qui adsunt: coram, V.: ad portam: ante oculos, V.: portis, V.: ducibus, i. e. accompany, O.— To be at hand, stand by, assist, support, aid, help: amicos, ad hanc rem qui adsient, T.: omnes quos videtis adesse: dux suis aderat, Cs.: flentibus adsunt Humani voltūs, show sympathy with, H.: adsis, o Tegeaee, favens, be near, V.: (testes) adsunt cum adversariis: promissi testis adesto, O. — Hence, to come, appear: iam hic adero, am coming immediately, T.: huc ades, V.: cum hostes adessent, L.—In law: ad iudicium, to come into court: edixit ut adesset senatus frequens, convene: adesse in Capitolio iussit (i. e. senatum). — Fig., to be present, be at hand: proeli tempus, S.: aderat iudicio dies, L.: cum iam partus adesset, O.: quod adest Componere, existing circumstances, H.: ut securitas adsit: hominum quīs pudor paulum adest, T.: vim adfore verbo Crediderat, V.: quantus adest viris Sudor, H.: adesse animo, to be present in mind, give attention: adeste animis, be of good courage.

    Latin-English dictionary > ad-sum (assum)

  • 70 adumbrātiō

        adumbrātiō ōnis, f    [adumbro], a sketch, outline.
    * * *
    sketch, outline; sketching in light and shade; false show, pretense

    Latin-English dictionary > adumbrātiō

  • 71 (ambāgēs

        (ambāgēs is),> f, only abl sing. ambage, and plur. ambāgēs, um    [ambi + 1 AG-], a going around, roundabout way: variarum ambage viarum (of the labyrinth), O.: dolos tecti ambagesque resolvit, V.—Fig., of speech, digression, circumlocution, evasion: ambages mihi narrare, T.: per ambages et longa exorsa tenere, V.: pueris dignae, L.: missis ambagibus, without circumlocution, H.: positis ambagibus, O.—A riddle, enigma, dark saying: immemor ambagum suarum, O.: tacitae, a dumb show, L.: eā ambage Chalcedonii monstrabantur, Ta.: per ambages effigies ingenii sui, an enigmatical symbol of, L.

    Latin-English dictionary > (ambāgēs

  • 72 ambītus

        ambītus    P. of ambio.
    * * *
    circuit, edge, extent; orbit, cycle; canvass, bribery; circumlocution; show

    Latin-English dictionary > ambītus

  • 73 ambitus

        ambitus ūs, m    [ambio], a going round, moving about, revolution: aquae per amoenos agros, H.: saeculorum, Ta.—Fig., of speech, circumlocution: circa unam rem ambitūs facere, L. —Meton., a circuit, circumference, border: castra lato ambitu, Ta.—In rhet., a period: verborum.— Esp., a suing for office, canvassing for votes (usu. by unlawful means): legem ambitūs flagitasti: accusare alqm ambitūs: ambitūs largitiones, N.
    * * *
    circuit, edge, extent; orbit, cycle; canvass, bribery; circumlocution; show

    Latin-English dictionary > ambitus

  • 74 arguō

        arguō uī, ūtus, ere    [ARG-], to make known, show, prove, manifest, disclose, declare, betray: genus arguitur voltu, O.: Degeneres animos timor arguit, V.: amantem silentium Arguit, H.— Pass reflex., to betray oneself: Laudibus arguitur vini vinosus Homerus, H. — To accuse, complain of, inform against, charge, blame, denounce: servos: ambigue dictum, censure, H.: quid arguis? What is your accusation?: ea culpa quam arguo, L.: facinoris: sceleris: culpae regem, L.: occupandae rei p. argui, Ta.: me timoris, V.: te hoc crimine: quo (crimine) argui posset, N.: id quod me arguis: de quibus verbo: civīs Romanos necatos esse: pulsum (me esse), V.: me patrium temerasse cubile Arguit, O.: animalia mensis Arguit imponi, censured the practice, O.: occidisse patrem arguitur.
    * * *
    arguere, argui, argutus V TRANS
    prove, argue, allege; disclose; accuse, complain of, charge, blame, convict

    Latin-English dictionary > arguō

  • 75 aulaeum

        aulaeum ī, n, αὐλαία, embroidered stuff, tapestry.—A curtain, canopy: suspensa aulaea, H.: superba, V.—The curtain of a theatre (lowered to show the stage, and drawn up to hide it): aulaeum tollitur: premitur, H.: mittitur, is dropped, Ph.—The figures seemed, as it rose, to lift it: ut Purpurea intexti tollant aulaea Britanni, V.—A covering for beds and sofas, tapestry: aulaeis se superbis conposuit, V.: Cenae sine aulaeis et ostro, H.: pictae aulaea togae, the vast folds, Iu.
    * * *
    canopy/covering; theater curtain; hangings/folds (pl.), tapestries/drapery

    Latin-English dictionary > aulaeum

  • 76 brattea

        brattea    see bractea.
    * * *
    gold leaf/foil, thin sheet of metal (esp. gold)/other material; veneer; show

    Latin-English dictionary > brattea

  • 77 cēdō

        cēdō cessī, cessus, ere    [1 CAD-], to go from, give place, remove, withdraw, go away, depart, retire: cedam atque abibo: ex ingratā civitate: patriā: carinā, Ct.: per ora (hominum), i. e. to be seen, H.: Siciliā sibi omni cedi, to be evacuated, L.: cedere foro, to leave the exchange, i. e. be bankrupt, Iu.: alicui hortorum possessione, i. e. to cede, assign: ut possessionibus cederent: loco cedere, to retreat, N.: ex acie, abandon, L.: locum ex quo cesserant repetunt, L.: cedentes insequi, the retreating enemy, Cs.—Fig., to pass away, go from, drop out, vanish: vitā, die: e vitā: horae quidem cedunt et dies, elapse: memoriā, be forgotten, L.: fiducia cessit Quo tibi, diva, mei? V. —To come to, fall ( as a possession), to fall to the lot of, accrue: ut is quaestus huic cederet: quae captae urbi cessura forent, L.: regnorum cessit Pars Heleno, V.: undae cesserunt piscibus habitandae, O.: summa rerum in ducem cessit, Ta.: aurum in paucorum praedam cessisse, L.: quod cedit in altera iura, H.—To result, happen, turn out, fall out, work: gesta quae prospere ei cesserunt, were successful, N.: neque insidiae prospere cessere, S.: prout prima cessissent, in proportion to his success at the outset, Ta.: Quā Parcae sinebant Cedere res Latio, V.: neque si male cesserat, neque si bene, H.—With in and acc, to take the place of, supply the want of, be a substitute for: poena in vicem fidei cesserat, L.: victoribus fortuna in sapientiam cessit, Ta.: epulae pro stipendio cedunt, are taken in commutation, Ta. — To yield, give place: quasi locum dare et cedere: pete cedentem aëra disco, H.: in tutum, L.: cedere nescius, H.: pars cedere, alii insequi, S.: huc omnis aratri Cessit amor, i. e. to warlike zeal, V.— With dat, to yield to, retreat before, submit to, be overcome by: Viriatho exercitūs nostri imperatoresque cesserunt: hosti, N.: comites, quibus ensis et ignis Cesserunt, i. e. who were unharmed, O.: fortunae, S.: loco iniquo, non hosti cessum, L.: Tu ne cede malis, succumb, V.—To yield in rank, be inferior: nullā re cedens caelestibus: virtute nostris, Cs.: laudibus lanificae artis, O.: in re nullā Agesilao, N.: ut non multum Graecis cederetur, were not inferior.—To comply with, yield to, obey, conform to: auctoritati viri: cessit tibi blandienti Cerberus, H.: deae, O.: Cedo equidem, I comply, V.—To grant, concede, allow, give up, yield, permit: aliquid amicitiae: currum ei, L.: cessit patribus, ut in praesentiā tribuni crearentur, L.
    * * *
    I
    give/bring here!/hand over, come (now/here); tell/show us, out with it! behold!
    II
    cedere, cessi, cessus V
    go/pass (from/away); withdraw/retire/leave; step aside/make way; take place of; grant, concede, yield, submit; fall back/to; happen/result; start (period)

    Latin-English dictionary > cēdō

  • 78 cedo

        cedo    plur. cette, old imper, hither with it, give, bring here: Puerum, mihi cedo, T.: senem, bring hither, T.: cedo, quaeso, codicem: cedo tabulas.—Esp., let us hear, tell, say, speak, out with it: cedo istuc tuom consilium, T.: unum cedo auctorem tui facti: cedo, quoium puerum hic apposuisti? T.: cedo igitur, quid faciam, T.: cedo, cui cognitor factus sit, etc.: cedo, si conata peregit, what, if, etc., Iu.: cedo dum, en umquam audisti, etc.? come now, T.—Parenthet., let me, by your leave: ego, statim, cedo, inquam si quid, etc. —Look at, mark, behold! cedo mihi leges Atinias: illius contionem.
    * * *
    I
    give/bring here!/hand over, come (now/here); tell/show us, out with it! behold!
    II
    cedere, cessi, cessus V
    go/pass (from/away); withdraw/retire/leave; step aside/make way; take place of; grant, concede, yield, submit; fall back/to; happen/result; start (period)

    Latin-English dictionary > cedo

  • 79 cieō

        cieō cīvī, citus, ēre    [1 CI-], to cause to go, move, stir, drive: natura omnia ciens et agitans: animal motu cietur suo: imo aequora fundo, stirs up, V: alquos e municipiis, Ta.: puppes sinistrorsum citae, H.—In law: ciere erctum, to divide the inheritance.—Fig., to put in motion, rouse, disturb: aurae cient (mare), L.: tonitru caelum omne ciebo, V.— To call by name, name, call, invoke. magnā supremum voce ciemus, i. e. utter the last invocation to the Manes, V.: numina, O.: triumphum nomine, i. e. to call Io triumphe! L.: patrem, i. e. show one's free birth, L. — To summon, rouse, stir, call. ad arma, L.: aere viros, V.: ad sese alqm, Ct.: ille cieri Narcissum postulat, Ta.—To call upon for help, invoke, appeal to: nocturnos manes, V.: vipereas sorores, the Furies, O.: foedera et deos, L.— To excite, stimulate, rouse, enliven, produce, cause, occasion, begin: motūs: tinnitūs aere, Ct.: fletūs, V.: murmur, V.: pugnam, L.: pugnam impigre, Ta.: bellum, L.: belli simulacra, V.: tumultum, L.: Martem, V.
    * * *
    ciere, civi, citus V TRANS
    move; shake; rouse, stir/call up; disturb; provoke; invoke; produce; discharge

    Latin-English dictionary > cieō

  • 80 colōs

        colōs    see color.
    * * *
    color; pigment; shade/tinge; complexion; outward appearance/show; excuse/pretext

    Latin-English dictionary > colōs

См. также в других словарях:

  • Show jumping — Show jumping, also known as stadium jumping or jumpers, is a member of a family of English riding equestrian events that also includes dressage, eventing, hunters and equitation. Jumping classes are commonly seen at horse shows throughout the… …   Wikipedia

  • show — [ ʃo ] n. m. • 1930; « exhibition » fin XIXe; mot angl. « spectacle » ♦ Anglic. Spectacle de variétés centré sur une vedette ou exclusivement réservé à une vedette (⇒ one man show). Show télévisé. Des shows. Apparition publique démonstrative (d… …   Encyclopédie Universelle

  • show — [ʆəʊ ǁ ʆoʊ] noun [countable] an occasion when a lot of similar things are brought together in one place so that people can come and look at them or so that they can compete against each other see also roadshow agriˈcultural ˌshow FARMING a public …   Financial and business terms

  • show — ► VERB (past part. shown or showed) 1) be, allow, or make visible. 2) exhibit or produce for inspection or viewing. 3) represent or depict in art. 4) display or allow to be perceived (a quality, emotion, or characteristic). 5) demonstrate or… …   English terms dictionary

  • show — [shō] vt. showed, shown or showed, showing [ME schewen < OE sceawian, akin to Ger schauen, to look at < IE base * (s)keu , to notice, heed > L cavere, to beware, OE hieran, to HEAR] 1. to bring or put in sight or view; cause or allow to… …   English World dictionary

  • Show control — is the use of technology to link together and operate multiple entertainment control systems in a coordinated manner. It is distinguished from entertainment control (a term much less common than its specific forms, e.g. lighting control), which… …   Wikipedia

  • show-business — [ ʃobiznɛs ] n. m. inv. • 1954; mot angl., de show « spectacle » et business « affaires » ♦ Anglic. Industrie, métier du spectacle. Abrév. fam. SHOWBIZ [ ʃobiz ]. Le showbiz. show business …   Encyclopédie Universelle

  • Show — Show, v. t. [imp. {Showed}; p. p. {Shown}or {Showed}; p. pr. & vb. n. {Showing}. It is sometimes written {shew}, {shewed}, {shewn}, {shewing}.] [OE. schowen, shewen, schewen, shawen, AS. sce[ a]wian, to look, see, view; akin to OS. scaw?n, OFries …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Show Luo — (traditionell chinesisch: 羅志祥; vereinfachte Schreibweise: 罗志祥; pinyin: Luó Zhīxiáng (* 30. Juli 1979), auch als Alan Luo, Show oder Xiao Zhu bekannt, ist ein taiwanischer Sänger, Moderator und Schauspieler. Er spricht außerdem fließend Japanisch …   Deutsch Wikipedia

  • Show — Show, n. [Formerly written also shew.] 1. The act of showing, or bringing to view; exposure to sight; exhibition. [1913 Webster] 2. That which os shown, or brought to view; that which is arranged to be seen; a spectacle; an exhibition; as, a… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Show bill — Show Show, n. [Formerly written also shew.] 1. The act of showing, or bringing to view; exposure to sight; exhibition. [1913 Webster] 2. That which os shown, or brought to view; that which is arranged to be seen; a spectacle; an exhibition; as, a …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»