Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

to+set+together

  • 41 compingo

    1.
    com-pingo ( conp-), pēgi, pactum, 3, v. a. [con-pango].
    I.
    To join or unite several parts into one whole, to put together, frame, make by joining, compose (in verb. finit. mostly in post-Aug. prose).
    A.
    Prop.:

    roboreis axibus compingitur solum,

    Col. 6, 19, 1:

    navem iisdem tabulis (opp. dissolvo),

    Dig. 45, 1, 83; cf.:

    Argo compacta manu Palladiā,

    Sen. Med. 365:

    PONTEM,

    Inscr. Orell. 39:

    casam male,

    Mart. 12, 72:

    caput tenuissimis ossiculis,

    Gell. 6, 1, 1; Vitr. 10, 2, 14:

    crepidas sibi,

    App. Flor. 9 al.:

    verbum unum ex multitudine et negotio,

    Gell. 11, 16, 4:

    Graece nescio quid ais te compegisse, quod ut aeque pauca scripta, placeat tibi,

    Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6.—In part. perf.:

    quid tam compositum tamque conpactum et coagmentatum inveniri potest?

    Cic. Fin. 3, 22, 74; cf. id. Univ. 8 med.:

    fistula disparibus septem cicutis,

    Verg. E. 2, 36:

    trabes,

    id. A. 12, 674:

    membra animantum,

    framed together, Lucr. 5, 919; cf. under P. a. —
    B.
    Trop. (post-class.):

    falsa de Christo,

    Arn. 1, p. 34:

    fabulas ignominiosas de diis,

    id. 4, p. 148.—
    II.
    Compingere aliquem or aliquid aliquo, to confine, lock up, put, conceal (several times in Plaut. and Cic., elsewh. rare).
    A.
    Prop.:

    aliquem in carcerem,

    Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Men. 5, 5, 39; cf.:

    ipsam (Rheam) in vincula,

    Aur. Vict. Vir. Ill. 1:

    se in Appuliam,

    Cic. Att. 8, 8, 1:

    aurum atque argentum ubi omne conpactum fuit?

    Plaut. Rud. 2, 6, 62.—
    B.
    Trop.:

    quae parentis tam in angustum tuos locum conpegeris,

    Plaut. Rud. 4, 4, 103:

    in judicia et contiunculas, tamquam in aliquod pistrinum, detrudi et compingi,

    Cic. de Or. 1, 11, 46:

    aufer, utere (pallā), vel tu vel tua uxor, vel etiam in loculos compingite,

    keep it, thrust it into your pockets, Plaut. Men. 4, 3, 17 Ritschl N. cr. —Hence, compactus, a, um, P. a., of figure or form, compact, thick-set, thick, firm (freq. in post-Aug. prose):

    compacto corpore et robusto,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    boves,

    Col. 6, 1, 2: compactis firmisque membris, * Suet. Vesp. 20:

    cruribus,

    Col. 6, 1, 3; 6, 37, 6:

    compactā et torosā cervice,

    Pall. Mart. 11, 2.
    2.
    com-pingo, pinxi, 3, v. a., to paint over; only trop.:

    Aristarchi ineptiae, quibus aliena carmina compinxit,

    disguised, covered, Sen. Ep. 88, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > compingo

  • 42 conpingo

    1.
    com-pingo ( conp-), pēgi, pactum, 3, v. a. [con-pango].
    I.
    To join or unite several parts into one whole, to put together, frame, make by joining, compose (in verb. finit. mostly in post-Aug. prose).
    A.
    Prop.:

    roboreis axibus compingitur solum,

    Col. 6, 19, 1:

    navem iisdem tabulis (opp. dissolvo),

    Dig. 45, 1, 83; cf.:

    Argo compacta manu Palladiā,

    Sen. Med. 365:

    PONTEM,

    Inscr. Orell. 39:

    casam male,

    Mart. 12, 72:

    caput tenuissimis ossiculis,

    Gell. 6, 1, 1; Vitr. 10, 2, 14:

    crepidas sibi,

    App. Flor. 9 al.:

    verbum unum ex multitudine et negotio,

    Gell. 11, 16, 4:

    Graece nescio quid ais te compegisse, quod ut aeque pauca scripta, placeat tibi,

    Front. Ep. ad M. Caes. 1, 6.—In part. perf.:

    quid tam compositum tamque conpactum et coagmentatum inveniri potest?

    Cic. Fin. 3, 22, 74; cf. id. Univ. 8 med.:

    fistula disparibus septem cicutis,

    Verg. E. 2, 36:

    trabes,

    id. A. 12, 674:

    membra animantum,

    framed together, Lucr. 5, 919; cf. under P. a. —
    B.
    Trop. (post-class.):

    falsa de Christo,

    Arn. 1, p. 34:

    fabulas ignominiosas de diis,

    id. 4, p. 148.—
    II.
    Compingere aliquem or aliquid aliquo, to confine, lock up, put, conceal (several times in Plaut. and Cic., elsewh. rare).
    A.
    Prop.:

    aliquem in carcerem,

    Plaut. Am. 1, 1, 3; id. Men. 5, 5, 39; cf.:

    ipsam (Rheam) in vincula,

    Aur. Vict. Vir. Ill. 1:

    se in Appuliam,

    Cic. Att. 8, 8, 1:

    aurum atque argentum ubi omne conpactum fuit?

    Plaut. Rud. 2, 6, 62.—
    B.
    Trop.:

    quae parentis tam in angustum tuos locum conpegeris,

    Plaut. Rud. 4, 4, 103:

    in judicia et contiunculas, tamquam in aliquod pistrinum, detrudi et compingi,

    Cic. de Or. 1, 11, 46:

    aufer, utere (pallā), vel tu vel tua uxor, vel etiam in loculos compingite,

    keep it, thrust it into your pockets, Plaut. Men. 4, 3, 17 Ritschl N. cr. —Hence, compactus, a, um, P. a., of figure or form, compact, thick-set, thick, firm (freq. in post-Aug. prose):

    compacto corpore et robusto,

    Plin. Ep. 7, 24, 1:

    boves,

    Col. 6, 1, 2: compactis firmisque membris, * Suet. Vesp. 20:

    cruribus,

    Col. 6, 1, 3; 6, 37, 6:

    compactā et torosā cervice,

    Pall. Mart. 11, 2.
    2.
    com-pingo, pinxi, 3, v. a., to paint over; only trop.:

    Aristarchi ineptiae, quibus aliena carmina compinxit,

    disguised, covered, Sen. Ep. 88, 39.

    Lewis & Short latin dictionary > conpingo

  • 43 fibula

    fībŭla (post-class. contr. fibla, Apic. 8, 7; Inscr. Orell. 2952; plur. heterocl.: fibula, ōrum, n., Spart. Hadr. 10, 5), ae, f. [contr. from figibula, from figo], that which serves to fasten two things together, a clasp, buckle, pin, latchet, brace.
    I.
    In gen.
    A.
    Lit.:

    ubi fibula vestem, Vitta coercuerat neglectos alba capillos,

    Ov. M. 2, 412;

    so on clothes (frequently set with gold and precious stones, and given as a mark of honor to deserving soldiers),

    Verg. A. 4, 139; 5, 313; 12, 274; Liv. 27, 19, 12; 39, 31, 18:

    fibula crinem Auro internectat,

    Verg. A. 7, 815: trabes binis utrimque fibulis ab extrema parte distinebantur, braces, * Caes. B. G. 4, 17, 6; Vitr. 1, 5:

    iligneae, ulmeae, etc.,

    bands, fillets for making baskets, Cato, R. R. 31, 1.—
    B.
    Transf.:

    P. Blessus Junium hominem nigrum, et macrum, et pandum, fibulam ferream dixit,

    Quint. 6, 3, 58.— Trop.:

    sententia clavi aliquā vel fibulā terminanda est,

    connection, Fronto Laud. Fun. 1:

    laxare fibulam delictis voluntariis,

    bonds, fetters, Tert. Cor. Mil. 11.—
    II.
    In partic.
    A. B.
    A stitching-needle drawn through the prepuce, Cels. 7, 25, 3; Mart. 7, 82, 1; 11, 75, 8; Juv. 6, 73; 379; Sen. ap. Lact. 1, 16; Tert. Cor. Mil. 11; id. Pudic. 16.

    Lewis & Short latin dictionary > fibula

  • 44 harundo

    hărundo (better than ărundo, Bramb. s. v.; Wagn. Orthog. Verg. p. 441; Rib. Prol. Verg. p. 422, though the latter is freq. in MSS. and edd.; v. infra), ĭnis, f. [etym. dub.; perh. from root ar-, to set in motion; Sanscr. aras, swift; aranjas, a wood, as that which grows; cf.: ulmus, ulva, alnus, Corss. Ausspr. 1, 530 sq.].
    I.
    Prop., the reed, cane (taller than canna; cf.

    also: culmus, calamus, stipula),

    Cato, R. R. 6, 3; Plin. 16, 36, 64, § 156 sqq.:

    intus medullam sabuci (habent)... inanitatem harundines,

    id. 13, 22, 42, § 122:

    longa parvae sub arundine cannae,

    Ov. M. 8, 337:

    fluvialis,

    Verg. G. 2, 414;

    used for covering or thatching huts and houses,

    Plin. 16, 36, 64, § 156; Vitr. 2, 1, 3;

    esp. in encampments: casae ex harundinibus textae,

    Liv. 35, 27, 3 Weissenb.:

    teneris harundinum radicibus contusis equos alere,

    Caes. B. C. 3, 58, 3.—Prov.:

    arundo vento agitata,

    Vulg. Matt. 11, 7; Luc. 7, 24:

    arundinem quassatam non confringet,

    ib. Matt. 12, 20. —
    II.
    Meton. of any thing made of reed or cane.
    A.
    A fishing-rod:

    hisce hami atque haec harundines sunt nobis quaestu,

    Plaut. Rud. 2, 1, 5:

    haec laqueo volucres, hacc captat arundine pisces,

    Tib. 2, 6, 23 Müll.:

    hos aliquis tremula, dum captat arundine pisces, vidit,

    Ov. M. 8, 217 Merk.; 13, 293; 14, 651.—
    B.
    Limed twigs for catching birds:

    parati aucupes cum harundinibus fuerunt,

    Petr. 40, 6:

    volucres, quas textis harundinibus peritus artifex tetigit,

    id. 109, 7:

    cantu fallitur ales, callida dum tacita crescit harundo manu,

    Mart. 14, 218, 2 Schneidewin:

    aut (si) crescente levis traheretur arundine praeda,

    id. 9, 54, 3 id.:

    ut qui viscatos populatur arundine lucos,

    Sil. 7, 674:

    harundine sumptā Faunus plumoso sum deus aucupio,

    Prop. 4 (5), 2, 33.—
    C.
    A wreath or crown made of reeds;

    as the head of Priapus: ast inportunas volucres in vertice harundo terret fixa,

    Hor. S. 1, 8, 6 B. and K.;

    v. Orell. ad loc.—Esp. worn by river deities: (Tiberini) crines umbrosa tegebat harundo,

    Verg. A. 8, 34 Rib.;

    of the river Calydonius: inornatos redimitus arundine crines,

    Ov. M. 9, 3:

    subita cur pulcher arundine crines velat Hylas,

    Val. Fl. 1, 218:

    (Glaucus) caputque redimitus arundine,

    Vell. Pat. 2, 83;

    and of the Tiber: et arundinis altae concolor in viridi fluitabat silva capillo,

    Sid. Paneg. Anthem. 333:

    velatus harundine glauca Mincius,

    Verg. A. 10, 205 Rib.—
    D.
    The shaft of an arrow:

    quod fugat obtusum est, et habet sub arundine plumbum,

    Ov. M. 1, 471:

    pennaque citatior ibat quae redit in pugnas fugientis arundine Parthi,

    Sil. 10, 12; Cels. 7, 5, 2.—Hence (pars pro toto), an arrow:

    inque cor hamata percussit arundine Ditem,

    Ov. M. 5, 384; 8, 382; 10, 526;

    11, 325: haeret lateri letalis harundo,

    Verg. A. 4, 73 Rib. (Forbig. and Conington, arundo); id. ib. 7, 499.—
    E.
    A pen:

    neve notet lusus tristis harundo tuos,

    Mart. 1, 3, 10:

    inque manus chartae, nodosaque venit harundo,

    Pers. 3, 11. The best came from Cnidus:

    Cnidia,

    Aus. Ep. 7, 49; and:

    Acidalia,

    Mart. 9, 14, 3.—
    F.
    A reed pipe, shepherd's pipe, Pan-pipes, = surinx (an instrument made of several reeds, fastened together with wax, each successive reed somewhat shorter than the preceding):

    junctisque canendo vincere arundinibus servantia lumina temptat,

    Ov. M. 1, 684; cf. id. ib. 1, 707 sq.;

    11, 154: agrestem tenui meditabor harundine Musam,

    Verg. E. 6, 8; cf.:

    compacta solitum modulatur harundine carmen,

    id. Cul. 100:

    nec crepuit fissa me propter harundine custos,

    Prop. 4 (5), 7, 25.—
    G.
    A flute (made of the kalamos aulêtikos, Theophr. 4, 12):

    Satyri reminiscitur alter, quem Tritoniaca Latoüs arundine victum affecit poena,

    Ov. M. 6, 384.—
    H. K.
    A reed for brushing down cobwebs:

    ecferte huc scopas semulque harundinem,

    Plaut. Stich. 2, 2, 23.—
    L.
    A kind of transverse bar along which vines were trained:

    jugorum genera fere quatuor,... harundo, ut in Arpino,

    Varr. R. R. 1, 8, 2.—
    M.
    A rod (for beating, punishing):

    ac me iterum in cellam perduxit, et harundinem ab ostio rapuit iterumque mulcavit,

    Petr. 134.—
    N.
    Splints for holding together injured parts of the body, Suet. Aug. 80.—
    O.
    A measuring-rod, Prud. Psych. 826.—
    P.
    A hobbyhorse, cane-horse, as a child's plaything:

    equitare in harundine longa,

    Hor. S. 2, 3, 248; cf.:

    non erubuit (Socrates) cum, interposita arundine cruribus suis, cum parvulis filiolis ludens, ab Alcibiade risus est,

    Val. Max. 8, 8 ext. 1.

    Lewis & Short latin dictionary > harundo

  • 45 necto

    necto, xŭi, sometimes xi (cf. Neue, Formenl. 2, 494 sq.), xum ( inf. pass. nectier, Cic. Rep. 2, 34, 59), 3, v. a. [with neo, kindr. to Sanscr. nah, ligare, nectere, and Gr. neô, nêthô], to bind, tie, fasten; to join, bind, or fasten together, connect.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.: nectere ligare significat, Paul. ex Fest. p. 165 Müll.:

    necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores,

    Verg. E. 8, 77:

    catenas,

    Hor. C. 1, 29, 5:

    necte meo La miae coronam,

    weave, make, id. ib. 1, 26, 8, so, coronas, id. ib. 4, 11, 3; id. Ep. 2, 2, 96; id. Epod. 17, 22:

    laqueum alicui,

    id. Ep. 1, 19, 31:

    pedibus talaria,

    Verg. A. 4, 239:

    flavàque caput nectentur olivā,

    id. ib. 5, 309:

    nodum informis leti trabe nectit ab alta,

    id. ib. 12, 603:

    bracchia,

    to fold in each other, entwine, clasp, Ov. F. 6, 329; cf.:

    collo bracchia meo,

    id. H. 5, 48:

    comam myrto,

    id. Am. 1, 2, 23:

    mille venit variis florum dea nexa coronis,

    id. F. 4, 495:

    venit odoratos Elegeïa nexa capillos,

    id. Am. 3, 1, 7; id. P. 3, 1, 124:

    retia,

    Prop. 3, 8, 27 (4, 7, 37):

    alicui compedes,

    Plin. Ep. 9, 28, 4;

    Africus in glaciem frigore nectit aquas,

    Prop. 4 (5), 3, 48.—
    B.
    In partic., to bind, fetter, confine, esp. for debt:

    liber, qui suas operas in servitute pro pecuniā quādam debebat, dum solveret, nexus vocatur ut ab aere obaeratus,

    enslaved for debt, Varr. L L. 7, § 105 Müll.:

    cum sint propter unius libidinem omnia nexa civium liberata, nectierque postea desitum,

    Cic. Rep. 2, 34, 59; cf.:

    ita nexi soluti cautumque in posterum, ne necterentur,

    Liv. 8, 28 fin.:

    eo anno plebi Romanae velut aliud initium libertatis factum est, quod necti desierant: mutatum autem jus ob unius feneratoris simul libidinem, simul crudelitatem insignem,

    id. 8, 28, 1; v. also 2. nexus, II.; Liv. 2, 27; 23:

    nec carcerem nexis, sed caedibus civitatem replet,

    Just. 21, 2; cf. id. 21, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    To affix, attach:

    ut ex alio alia nectantur,

    Cic. Leg. 1, 19, 52:

    ex hoc genere causarum ex aeternitate pendentium fatum a Stoicis nectitur,

    id. Top. 15, 59.—
    B.
    To bind by an obligation, to oblige, make liable, bind, etc.:

    sacramento nexi,

    Just. 20, 4:

    res pignori nexa,

    i. e. pledged, pawned, Dig. 49, 14, 22, § 1.—
    C.
    To join or fasten together, to connect, Cic. Or. 41, 140:

    rerum causae aliae ex aliis aptae et necessitate nexae,

    id. Tusc. 5, 25, 70; cf.:

    omnes virtutes inter se nexae et jugatae sunt,

    id. ib. 3, 8, 17:

    nectere dolum,

    to contrive, Liv. 27, 28:

    causas inanes,

    to frame, invent, bring forward, Verg. A. 9, 219:

    canoris Eloquium vocale modis,

    to set to harmonious measures, Juv. 7, 18:

    numeris verba,

    Ov. P. 4, 2, 30:

    cum aliquo jurgia,

    i. e. to quarrel, id. Am. 2, 2, 35:

    moras,

    to make, contrive, Tac. A. 12, 14:

    insidias,

    Val. Max. 3, 8, 5:

    talia nectebant,

    they thus conversed, Stat. Th. 8, 637.

    Lewis & Short latin dictionary > necto

  • 46 struo

    strŭo, xi, ctum, 3, v. a. [root stor; Gr. strônnumi, to spread; cf. Sanscr. upa-star, to make ready; and v. sterno], to place by or upon each other; to pile up, arrange, etc.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (rare but class.; cf.

    condo, compono): quasi structa et nexa verbis, etc.,

    Cic. Or. 41, 140:

    lateres, qui super musculo struantur,

    Caes. B. C. 2, 10:

    altaque congestos struxisse ad sidera montes,

    Ov. M. 1, 153:

    arbores in pyram,

    id. ib. 9, 231:

    frugem ordine,

    Cic. Sen. 15, 51:

    avenas,

    Ov. M. 1, 677:

    ordine longo penum,

    Verg. A. 1, 704; Sil. 11, 279; hence, poet., transf.:

    altaria donis,

    Verg. A. 5, 54:

    acervum,

    Hor. S. 1, 1, 35:

    congeriem armorum,

    Tac. A. 2, 22:

    opes, rem,

    to heap up, accumulate, Petr. 120, 85; Pers. 2, 44: PEDEM, to heap up steps, i. e. to flee: SI CALVITVR PEDEMVE STRVIT MANVM ENDOIACITO, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. 313 Müll.— Absol.: aliae (apes) struunt, aliae poliunt, aliae suggerunt, pile up (the comb), Plin. 11, 10, 10, § 22. —
    B.
    In partic.
    1.
    To make by joining together; to build, erect, fabricate, make, form, construct (syn. aedifico):

    fornacem bene struito... lateribus summam (fornacem) struito,

    Cato, R. R. 38, 1 and 3: per speluncas saxis structas, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37 (Trag. Rel. p. 208 Rib.); imitated by Lucr. 6, 195; cf.:

    templa saxo structa vetusto,

    Verg. A. 3, 84:

    moenia saxo,

    Ov. M. 6, 573:

    moenia,

    Verg. A. 5, 811:

    domos,

    Hor. C. 2, 18, 19:

    pyras,

    Verg. A. 11, 204:

    ingentem pyram,

    id. ib. 6, 215; Luc. 3, 240:

    navem,

    Val. Fl. 5, 295:

    tubas,

    to make, Prop. 4 (5), 3, 20:

    cubilia,

    Luc. 9, 841:

    convivia,

    to get ready, prepare, Tac. A. 15, 37 et saep.— Absol.:

    reticulata structura, quā frequentissime Romae struunt,

    Plin. 36, 22, 51, § 172. — Part. perf., subst.:

    saxorum structa,

    masonry, Lucr. 4, 361.—
    2.
    With the idea of order predominating, to set in order, arrange:

    copias ante frontem castrorum struit,

    arranges, draws up in rank and file, Caes. B. C. 3, 37; so,

    aciem,

    Liv. 9, 31; 8, 8; Verg. A. 9, 42: omnes armatos in campo, Liv 42, 51.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to join together, compound, compose:

    ex praepositione et duobus vocabulis dure videtur struxisse Pacuvius, Nerei repandirostrum,

    Quint. 1, 5, 67.—
    B.
    In partic.
    1.
    To prepare something detrimental; to cause, occasion; to devise, contrive, instigate, etc. (very freq., esp. in Cic.):

    struunt sorores Atticae dirum nefas, Poët. ap. Mar. Vict. p. 2596 P. (Trag. Rel. p. 272 Rib.): aliquid calamitatis struere et moliri,

    Cic. Clu. 64, 178:

    sycophantias,

    Plaut. As. 1, 1, 57:

    num me fefellit hosce id struere?

    Ter. Heaut. 3, 2, 3:

    sollicitudinem sibi,

    Cic. Att. 5, 21, 3:

    odium in alios,

    id. de Or. 2, 51, 208:

    insidias alicui,

    Liv. 23, 17:

    consilia recuperandi regni,

    id. 2, 3; Tac. A. 2, 65 fin.; Ov. M. 1, 198: periculum ruinae, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3:

    pericula alicui,

    Sen. Ep. 10, 2:

    mortem alicui,

    Tac. A. 4, 10 fin.:

    crimina et accusatores,

    id. ib. 11, 12; cf.: ultroque struebantur qui monerent perfugere ad Germaniae exercilus, [p. 1768] id. ib. 4, 67:

    controversiam de nomine,

    Auct. Her. 2, 28, 45:

    causas,

    Tac. A. 2, 42:

    quid struit?

    Verg. A. 4, 235:

    quid struis?

    id. ib. 4, 271; Hor. Ep. 1, 3, 6.—
    2.
    To order, arrange, dispose, regulate:

    rem domi,

    Plaut. Aul. 3, 6, 8:

    verba,

    Cic. de Or. 3, 43, 171:

    bene structa collocatio,

    id. Or. 70, 232:

    orationem,

    Quint. 7, 10, 7: orationem solutam, Prob. ap. Gell. 13, 20, 1:

    dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus,

    Quint. 10, 7, 8:

    quid parum structum (in oratione),

    Sen. Ep. 100, 5:

    cum varios struerem per saecula reges,

    ordained, Val. Fl. 1, 535.—
    3.
    To fit out, provide with (late Lat.):

    quot steriles utriusque naturae infructuosis genitalibus structi,

    Tert. Res. Carn. 61:

    sermo autem spiritu structus est,

    id. adv. Prax. 8; id. Verg. Vel. 9.—Hence, structē, adv., orderly, regularly, methodically (very rare):

    historiam scripsere Sallustius structe, Pictor incondite,

    Front. Ep. ad Ver. 1:

    quae nobis causa est structius prodeundi?

    with more embellishment, more ornately, Tert. Cult. Fem. 11.

    Lewis & Short latin dictionary > struo

  • 47 sed

    1.
    sĕd or sĕt, conj. [cf. Freund, Cic. Mil. p. 8 sq.; old and orig. form sedum, acc. to Charis. p. 87 P., and Mar. Vict. p. 2458 P.; but more prob. an ablative from root of the reflexive pron. so- for suo-, and orig. the same with the insep. prep. 2. sēd; prop., by itself, apart; hence, but, only, etc.; cf. Corss. Ausspr. 1, p. 200 sq.], a particle of limitation, exception, or correction (cf. at and autem init.).
    I.
    In gen., but, yet:

    ipsum regale genus civitatis reliquis simplicibus longe anteponendum: sed ita, quoad statum suum retinet, etc.,

    Cic. Rep. 2, 23, 43:

    Neoptolemus apud Ennium Philosophari sibi ait necesse esse, sed paucis: nam omnino haud placere,

    id. Tusc. 2, 1, 1; cf. id. Rep. 1, 18, 33:

    C. Memmius perfectus litteris, sed Graecis,

    id. Brut. 70, 247:

    nactus es (me otiosum), sed mehercule otiosiorem operā quam animo,

    id. Rep. 1, 9, 14:

    quae observanda essent, multa constituit (Numa), sed ea sine impensa,

    id. ib. 2, 14, 27; cf. id. ib. 1, 31, 47:

    miser homo est, qui, etc....sed ille miserior qui, etc.,

    Plaut. Capt. 3, 1, 2:

    vera dico, sed nequicquam, quoniam non vis credere,

    id. Am. 2, 2, 205:

    video te testimoniis satis instructum: sed apud me argumenta plus quam testes valent,

    Cic. Rep. 1, 38, 59:

    (Platonis civitatem) praeclaram illam quidem fortasse, sed a vitā hominum abhorrentem et moribus,

    id. ib. 2, 11, 21; cf. id. ib. 1, 40, 63:

    sed id ubi jam penes sese habent, ex bonis pessumi sunt,

    Plaut. Capt. 2, 1, 37:

    nostri casus plus honoris habuerunt quam laboris, etc....Sed si aliter ut dixi accidisset: qui possem queri? etc.,

    Cic. Rep. 1, 4, 7:

    istos captivos sinito ambulare, si foris, si intus volent. Sed uti asserventur magnā diligentiā,

    Plaut. Capt. 1, 2, 6:

    non possum dicere...sed neque his contentus sum,

    Cic. Rep. 1, 22, 36: nec sum in ullā re molestus civitatibus;

    sed fortasse tibi, qui haec praedicem de me,

    id. Att. 5, 21, 7:

    non sum tantopere admiratus, sed posteaquam coepit rationem exponere,

    id. Rep. 1, 14, 22:

    non perfectum illud quidem, sed tolerabile est,

    id. ib. 1, 26, 42:

    sane bonum rei publicae genus, sed tamen inclinatum et quasi pronum ad perniciosissimum statum,

    id. ib. 2, 26, 48:

    scio tibi ita placere: sed tamen velim scire, etc.,

    id. ib. 1, 30, 46; cf. Plaut. As. 2, 2, 72:

    difficile factu est, sed conabor tamen,

    Cic. Rep. 1, 43, 66:

    in quo defuit fortasse ratio, sed tamen vincit ipsa natura saepe rationem,

    id. ib. 2, 33, 57: illa quidem tristis, nec adhuc interrita vultu: Sed regina tamen, sed opaci maxima mundi;

    Sed tamen inferni pollens matrona tyranni,

    Ov. M. 5, 507 sq.; cf. id. ib. 7, 718:

    plerique patriae, sed omnes famā atque fortunis expertes,

    Sall. C. 33, 1:

    ipsum quidem regem assecutus non est, sed magnam partem agminis oppresserunt,

    Liv. 36, 19:

    plus aegri ex abitu viri quam ex adventu voluptatis cepi. Sed hoc me beat saltem, quod perduelles vicit,

    Plaut. Am. 2, 2, 15:

    apponam urnam jam ego hanc in mediā viā. Sed autem, quid si hanc hinc abstulerit quispiam?

    but then, id. Rud. 2, 5, 15 (cf. in the foll. II. A. 2.):

    statim Luculli... eum domum suam receperunt. Sed enim hoc non solum ingenii ac litterarum, verum etiam naturae, etc.,

    but indeed, Cic. Arch. 3, 5:

    progeniem sed enim Trojano a sanguine duci Audierat,

    Verg. A. 1, 19; 2, 164; 5, 395;

    6, 28 et saep. (cf. also infra, II. A. 2.): sed enimvero, cum detestabilis altera res sit, quid ad deliberationem dubii superesse?

    Liv. 45, 19, 14.—Very rarely with non (for nec tamen), introducing a qualification of a previous word:

    Academici veteres beatum quidem esse etiam inter hos cruciatus fatentur, sed non ad perfectum,

    Sen. Ep. 71, 18.
    II.
    In partic.
    A.
    Interrupting the discourse by transition to another subject or by ending the speech.
    1.
    In a transition to another subject:

    tristis sit (servus), si eri sint tristes: hilarus sit, si gaudeant. Set age, responde: jam vos redistis in gratiam?

    Plaut. Am. 3, 3, 7; cf. id. ib. 5, 1, 20;

    5, 1, 26: non impedio, praesertim quoniam feriati sumus. Sed possumus audire aliquid, an serius venimus?

    Cic. Rep. 1, 13, 20:

    nunc reliquorum oratorum aetates et gradus persequamur. Curio fuit igitur ejusdem aetatis fere, etc.... Scripsit etiam alia nonnulla, etc.... Sed ecce in manibus vir praestantissimo ingenio... C. Gracchus,

    id. Brut. 33, 125; cf.:

    sed eccum Amphitruonem, etc.,

    Plaut. Am. 3, 4, 22; id. Aul. 2, 1, 55; 3, 5, 62; id. Capt. 5, 3, 20; 5, 4, 8 al.:

    sed quid ego cesso?

    id. As. 1, 1, 112: sed ista mox;

    nunc audiamus Philum, quem, etc.,

    Cic. Rep. 1, 13, 20 fin. et saep.—In recurring to a previous subject:

    sed ad instituta redeamus,

    Cic. Brut. 61, 220:

    sed redeamus rursus ad Hortensium,

    id. ib. 84, 291:

    sed jam ad id, unde degressi sumus, revertamur,

    id. ib. 88, 300:

    sed perge de Caesare et redde quae restant,

    id. ib. 74, 258 et saep.—Hence, after parenthetic clauses, but, now, I say, etc.:

    equidem cum audio socrum meam Laeliam (facilius enim mulieres incorruptam antiquitatem conservant, quod multorum sermonis expertes ea tenent semper quae prima didicerunt) sed eam sic audio, ut Plautum mihi aut Naevium videar audire,

    Cic. de Or. 3, 12, 45:

    qui (Pompeius) ut peroravit (nam in eo sane fortis fuit: non est deterritus: dixit omnia, atque interdum etiam silentio, cum auctoritate semper), sed ut peroravit, surrexit Clodius,

    id. Q. Fr. 2, 3, 2.—
    2.
    In breaking off, discontinuing speech:

    sed satis verborum est: cura quae jussi atque abi,

    Plaut. Capt. 1, 2, 16:

    sed, si placet, in hunc diem hactenus,

    Cic. Rep. 2, 44, 71:

    sed haec hactenus,

    id. Off. 1, 39, 140 al.: sed quid ego haec memoro? Enn. ap. Prisc. p. 724 P. (Ann. v. 318 Vahl.):

    nec requievit enim, donec Calchante ministro—Sed quid ego haec autem nequicquam ingrata revolvo? Quidve moror?

    Verg. A. 2, 101: sed enim, oikonomia (epistulae) si perturbatior est, tibi assignato: te enim sequor, schediazonta, but indeed, Cic. Att. 6, 1, 11; so,

    sed enim,

    Verg. A. 1, 19.—
    B.
    After negative clauses, to limit the negative statement, i. e. to indicate either that the assertion does not hold good at all, but something else does instead; or else that it is not exclusively true, but something else holds good in addition, but, on the contrary; and in an ascending signif., but also, but even, but in fact, etc.
    1.
    In a simple opposition: non cauponantes bellum, sed belligerantes, Ferro, non auro, vitam cernamus utrique, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 201 Vahl.); cf.: haud doctis dictis certantes, sed maledictis...Non ex jure manu consertum sed magi' ferro Rem repetunt, id. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 274 sq. Vahl.):

    non ego erus tibi, sed servus sum,

    Plaut. Capt. 2, 1, 44:

    quae (hominum vestigia) ille (Aristippus) non ex agri consiturā, sed ex doctrinae indiciis interpretabatur,

    Cic. Rep. 1, 17, 29:

    nec leges imponit populo, quibus ipse non pareat, sed suam vitam, ut legem, praefert suis civibus,

    id. ib. 1, 34, 52;

    1, 13, 19: neque hac nos patria lege genuit, ut...sed ut, etc.,

    id. ib. 1, 4, 8:

    non quod...sed quod, etc.,

    id. ib. 1, 18, 30.—With contra:

    non liberis servitutem, sed contra servientibus libertatem afferre,

    Liv. 4, 18 init.

    Several times repeated: non sibi se soli natum, sed patriae, sed suis,

    Cic. Fin. 2, 14, 45 Madv. ad loc.:

    quod non naturā exoriatur, sed judicio, sed opinione,

    id. Tusc. 3, 34, 82:

    sed publicam, sed ob frumentum decretam, sed a publicanis faenore acceptam,

    id. Verr. 2, 3, 72, § 169; id. Planc. 10, 24:

    non eros nec dominos appellat eos...sed patriae custodes, sed patres et deos,

    id. Rep. 1, 41, 64; Tib. 1, 7, 44 sq.: quam tibi non Perseus, verum si quaeris, ademit;

    Sed grave Nereïdum numen, sed corniger Hammon, Sed quae visceribus veniebat belua ponti Exsaturanda meis,

    Ov. M. 5, 17 sq.:

    sed Pompeium, sed Lepidum,

    Tac. A. 1, 10; Sen. Const. 13, 4; id. Ben. 1, 1, 6; 1, 7, 3:

    non praefectum ab iis, sed Germanicum ducem, sed Tiberium imperatorem violari,

    Tac. A. 1, 38 et saep.—
    2.
    In a climax. [p. 1658]
    a.
    Non modo (solum, tantum, etc.)...sed or sed etiam (et, quoque), not only, not merely...but, but also, but even, but indeed (sed, standing alone, isolates the ascending idea, while an appended etiam, et, or quoque places it in closer connection with the first statement, and thus permits them to be viewed together):

    non modo falsum illud esse, sed hoc verissimum,

    Cic. Rep. 2, 44, 71:

    quod non modo singulis hominibus, sed potentissimis populis saepe contingit,

    id. ib. 5, 8, 11;

    3, 10, 17: id ei perpetuā oratione contigit, non modo ut acclamatione, sed ut convitio et maledictis impediretur,

    id. Q. Fr. 2, 3, 2:

    unius viri consilio non solum ortum novum populum, sed adultum jam et paene puberem,

    id. Rep. 2, 11, 21; cf.:

    nec vero corpori soli subveniendum est, sed menti atque animo multo magis,

    id. Sen. 11, 36:

    volo ut in scaenā, sic in foro non eos modo laudari, qui celeri motu utantur, sed eos etiam, quos statarios appellant,

    id. Brut. 30, 116; id. Rep. 1, 8, 13:

    omnia ejus non facta solum, sed etiam dicta meminisset,

    id. ib. 6, 10, 10:

    neque solum fictum, sed etiam imperite absurdeque fictum,

    id. ib. 2, 15, 28; 1, 3, 4;

    1, 34, 51: neque vero se populo solum, sed etiam senatui commisit, neque senatui modo, sed etiam publicis praesidiis et armis, neque his tantum, verum ejus potestati, cui, etc.,

    id. Mil. 23, 61:

    haec non delata solum, sed paene credita,

    id. ib. 24, 64:

    nec mihi soli versatur ante oculos, sed etiam posteris erit clara et insignis,

    id. Lael. 27, 102:

    illum non modo favisse sed et tantam illi pecuniam dedisse honoris mei causā,

    id. Att. 11, 9, 2:

    omnes civiles dissensiones, neque solum eas, quas audistis, sed et has, quas vosmet ipsi meministis et vidistis,

    id. Cat. 3, 10, 24:

    multiplicatusque terror non infimis solum, sed primoribus patrum,

    Liv. 3, 36, 5:

    non responsum solum benigne legatis est, sed Philippi quoque filius Demetrius ad patrem reducendus legatis datus est,

    id. 36, 35 fin.:

    conciti per haec non modo Cherusci, sed conterminae gentes,

    Tac. A. 1, 60; 3, 44:

    via non angusta modo, sed plerumque praerupta,

    Curt. 3, 4, 12; 5, 1, 20 Mützell ad loc.—
    (β).
    Esp., in passing from the part to the whole, from the particular to the universal (usually followed by omnino, or by omnis, cunctus, totus, universus, etc.):

    timebat non ea solum quae timenda erant, sed omnia,

    Cic. Mil. 24, 66:

    neglegere, quid de se quisque sentiat, non solum arrogantis est, sed etiam omnino dissoluti,

    id. Off. 1, 28, 99:

    nec sibi tantum, sed universis singulisque consulere,

    Sen. Ben. 2, 5, 4:

    non consuli modo, sed omnibus civibus enitendum,

    Plin. Pan. 2, 1:

    non initio tantum, sed continuo totius temporis successu,

    Just. 1, 8, 14:

    non modo Italiā, sed toto orbe terrarum,

    Flor. 1, 16, 3.—Etiam is rarely added:

    quotiens non modo ductores nostri, sed universi etiam exercitus ad mortem concurrerunt,

    Cic. Tusc. 1, 37, 89; Curt. 5, 1, 24.—
    b.
    Non modo (solum) non...sed, sed etiam; sed ne... quidem, not only not...but, but even, but indeed, but not even, etc.:

    ut non modo a mente non deserar, sed id ipsum doleam, me, etc.,

    Cic. Att. 3, 15, 2; id. Rep. 2, 23, 43:

    judicetur non verbo, sed re non modo non consul, sed etiam hostis Antonius,

    id. Phil. 3, 6, 14:

    hoc non modo non laudari, sed ne concedi quidem potest,

    id. Mur. 3, 8:

    iis non modo non laudi, verum etiam vitio dandum puto,

    id. Off. 1, 21, 71:

    non modo non oppugnator, sed etiam defensor,

    id. Planc. 31, 76:

    ego contra ostendo, non modo nihil eorum fecisse Sex. Roscium, sed ne potuisse quidem facere,

    id. Rosc. Am. 29, 79.—Also, without the second non in the first clause, and with ne quidem, doubly negative (only when both clauses have the same verb;

    v. Zumpt, Gram. § 724 b): quod mihi non modo irasci, sed ne dolere quidem impune licet,

    Cic. Att. 11, 24, 1:

    ea est ratio instructarum navium, ut non modo plures, sed ne singuli quidem possint accedere,

    id. Verr. 2, 5, 51, § 133:

    non modo aeternam, sed ne diuturnam quidem gloriam assequi possumus,

    id. Rep. 6, 21, 23:

    ea sunt demum non ferenda in mendacio, quae non solum facta esse, sed ne fieri quidem potuisse cernimus,

    id. ib. 2, 15, 28:

    quae non modo amico, sed ne libero quidem digna est,

    id. Lael. 24, 89: non modo facere, sed ne cogitare quidem quicquam audebit, id. Off. 2, 19, 77; cf. with vix:

    verum haec genera virtutum non solum in moribus nostris, sed vix jam in libris reperiuntur,

    id. Cael. 17, 40:

    non modo ad expeditiones, sed vix ad quietas stationes viribus sufficiebant,

    Liv. 3, 6.—After quisquam with ellipsis of non:

    ut non modo praedandi causā quisquam ex agro Romano exiret, sed ultro Fidenates descenderent, etc.,

    Liv. 4, 21, 6 (where Weissenb. supplies non in brackets before exiret); cf.:

    antiqui non solum erant urbes contenti cingere muris, verum etiam loca aspera et confragosa saxis eligebant,

    Hyg. Grom. Limit. p. 197.—
    C.
    As sed, after non modo, acquires an idea of ascent or climax, from the fact that non modo represents a thing as existing (only not existing alone), and thus includes an affirmation, so, too, after purely affirmative clauses, sed sometimes serves as an ascending adjunct, but, but in fact, but also:

    ego te hodie reddam madidum, sed vino, probe,

    Plaut. Aul. 3, 6, 37:

    odore canibus anum, sed multo, replent,

    Phaedr. 4, 17, 19: Dae. Curriculo affer Duas clavas. La. Clavas? Dae. Sed probas:

    propera cito,

    Plaut. Rud. 3, 5, 19.—In good prose usually joined with etiam (or et):

    hic mihi primum meum consilium defuit, sed etiam obfuit,

    Cic. Att. 3, 15, 5; cf. id. ib. 4, 16, c, 10;

    10, 16, 6: Q. Volusium, certum hominem, sed mirifice etiam abstinentem, misi in Cyprum,

    id. ib. 5, 21, 6:

    hoc in genere si eum adjuveris, apud ipsum praeclarissime posueris, sed mihi etiam gratissimum feceris,

    id. Fam. 13, 64, 2:

    ex testamento Tiberii, sed et Liviae Augustae,

    Suet. Calig. 16; 20.
    2.
    sēd = sine, v. sine init. and 2. se.
    3.
    sēd = se; cf. the letter D.

    Lewis & Short latin dictionary > sed

  • 48 synthesis

    synthĕsis, is, f., = sunthesis (a putting together).
    I.
    In medicine, a mixture, compound, Ser. Samm. 30, 578; 61, 1069. —
    II.
    A set or service of plate, Mart. 4, 46, 15; Stat. S. 4, 9, 44.—
    III.
    Lit., a set of wearing-apparel, suit of clothes, Dig. 34, 2, 39; Mart. 2, 46, 4.—
    B.
    Transf., a kind of loose, easy garment worn at table, a loose gown, dressing-gown, Mart. 5, 79, 2; 1, 1, 1 (Suet. Ner. 52: synthesina vestis); cf. Becker, Antiq. vol. 3, p. 124 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > synthesis

  • 49 compāctus

        compāctus    P. of compingo.
    * * *
    compacta, compactum ADJ
    joined/fastened together, united; close-packed, firm, thick; well-set, compact

    Latin-English dictionary > compāctus

  • 50 concinnō

        concinnō āvī, ātus, āre    [concinnus], to cause, produce: quantum mali, Ph.
    * * *
    concinnare, concinnavi, concinnatus V TRANS
    prepare/make ready; repair, put/set right/in order, touch up; arrange suitably; make up, construct, concoct, put together; bring about, cause; render, make

    Latin-English dictionary > concinnō

  • 51 cōn-flīgō

        cōn-flīgō flīxī, flīctus, ere,    to come into collision, dash together: illae (naves) inter se incitatae conflixerunt, Cs.—To be in conflict, contend, fight, combat: armis: angusto mari, N.: manu cum hoste: cum Antonio, S.: cum rege secundo proelio, L.: adversus classem, N.: adversi venti Confligunt, V. — Fig., to be engaged, be at war: causae inter se confligunt: mens sana cum amentiā.—To dispute, contend: leviore actione: universā ratione cum vestrā confligendum puto.—With acc, to set in strong contrast: cum scripto factum.

    Latin-English dictionary > cōn-flīgō

  • 52 crēber

        crēber bra, brum, adj. with comp. crēbrior, and sup. crēberrimus    [1 CER-], thick, close, pressed together, frequent, numerous, repeated: arbores, Cs.: (venae) corpore intextae: creberrima aedificia, Cs.: ignes quam creberrimi, S.: vigilias ponere, S.: tanto crebriores litterae, Cs.: crebri cecidere caelo lapides, L.: funale, i. e. many torch bearers: sonitus, V.: densis ictibus heros pulsat, V.: iactūs, H.: inpetus, S.: amplexūs, O.: anhelitus, quick, V.—Crowded, abundant, abounding: harundinibus lucus, O.: procellis Africus, V.: in eo creber fuisti, you often said: in scribendo essem crebrior quam tu.
    * * *
    crebra -um, crebrior -or -us, creberrimus -a -um ADJ
    thick/crowded/packed/close set; frequent/repeated, constant; numerous/abundant

    Latin-English dictionary > crēber

  • 53 pro-fundō

        pro-fundō    (prō-, Ct.), fūdī, fūsus, ere, to pour out, pour forth, shed copiously, cause to flow: sanguinem pro patriā: lacrimas oculis, V.: lacrimae se subito profuderunt, burst forth.—To bring forth, produce, utter: vocem: clamorem.—With se, to pour forth, rush forth, throw out: omnis multitudo sagittariorum se profudit, Cs.: in vitibus ea, quae sese nimium profuderunt, i. e. have grown too fast.—Fig., to throw away, spend freely, waste, lavish, dissipate, squander: profundat, perdat, T.: patrimonia: pecuniam, vitam pro patriā, sacrifice.—To pour out, vent, expend, be lavish of, express freely: odium in me: res universas, set forth all together.—With se, to rush forth, break out: voluptates subito se profundunt... universae: si totum se ille in me profudisset, i. e. had been generous to me: in questūs flebilīs sese, L.

    Latin-English dictionary > pro-fundō

  • 54 vocō

        vocō āvī, ātus, āre    [VOC-], to call, summon, invoke, call together, convoke: (patrem) blandā voce: hominum multitudinem ex omni provinciā vocat, Cs.: classico ad concilium milites ad tribunos, L.: patribus vocatis, V.: Fertur haec moriens pueris dixisse vocatis, H.: ut in senatum vocarentur qui, etc., L.: in contionem vocari placuit, L.— Poet.: Tum cornix plenā pluviam vocat voce, i. e. announces, V.: pugnas, i. e. declare war, V.— To call upon, invoke, appeal to: Voce vocans Hecaten, invoking, V.: ventis vocatis, V.: Auxilio deos, V.: vos (deos) in verba, as witnesses, O.: Quem vocet divōm populus, H.: votis imbrem, call down, V.: (Charon) levare functum Pauperem laboribus Vocatus, H.—In legal proceedings, to cite, summon: in ius: vocatus Ariston purgare sese, L.—As a guest, to bid, invite, ask: alqm ad cenam, T.: ad prandium volgo: Spatium Vocandi dabitur, i. e. for sending invitations, T.—To call, invite, exhort, summon, urge, stimulate: me ad vitam: quam in spem me.—To challenge, defy: centuriones hostīs, si introire vellent, vocare coeperunt, Cs.: cum hinc Aetoli vocarent ad bellum, L.: cantu vocat in certamina divos, V.—To call by name, name, denominate, designate, entitle: urbem Romam, Enn. ap. C.: regem illum unum: ad Spelaeum, quod vocant, biduum moratus, L.: me miserum vocares, H.: patrioquo vocat de nomine mensem, names after, O.: se Quirinum vocari: Sive tu Lucina probas vocari, H.—To call, bring, draw, put, set, place: apud milites me in invidiam: in partem (hereditatis) mulieres vocatae sunt, succeeded to a share: me ad Democritum vocas, refer: eam (causam) in iudicium, bring to trial: quae fecisti, in iudicium voco, I call to account: sub iudicium singula verba, O.: si ad calculos eum res p. vocet, L.: Italiam ad exitium vocas, i.e. threaten with ruin.—Of things, to invite, call, summon, incite, arouse: lenis crepitans vocat Auster in altum, V.: Quāque vocant fluctūs, O.: Carthaginiensīs fessos nox ad quietem vocabat, L.: ipso anni tempore ad gerendum bellum vocari, Cs.
    * * *
    vocare, vocavi, vocatus V
    call, summon; name; call upon

    Latin-English dictionary > vocō

  • 55 collido

    collidere, collisi, collisus V TRANS
    strike/dash together; crush, batter, deform; set into conflict with each other

    Latin-English dictionary > collido

  • 56 colloco

    collocare, collocavi, collocatus V TRANS
    place/put/set in order/proper position, arrange; station, post, position; apply; put together, assemble; settle/establish in a place/marriage; billet; lie down

    Latin-English dictionary > colloco

  • 57 commolior

    commoliri, commolitus sum V DEP
    set in motion; move with an effort; put together, construct

    Latin-English dictionary > commolior

  • 58 compactilis

    compactilis, compactile ADJ
    joined, fastened/fitted/pressed/joined together; thick-set, compact

    Latin-English dictionary > compactilis

  • 59 configo

    configere, confixi, confixus V TRANS
    fasten/nail together, construct; set/cover with studs/points; drive in (nails); pierce through, transfix; strike down, pierce with a weapon

    Latin-English dictionary > configo

  • 60 conlido

    conlidere, conlisi, conlisus V TRANS
    strike/dash together; crush, batter, deform; set into conflict with each other

    Latin-English dictionary > conlido

См. также в других словарях:

  • set — [c]/sɛt / (say set) verb (set, setting) –verb (t) 1. to put in a particular place or position: to set a vase on a table. 2. to put into some condition or relation: to set a house on fire. 3. to apply: to set fire to a house. 4. to cause to begin …  

  • set — [set] vt. set, setting [ME setten < OE settan (akin to Ger setzen & Goth satjan < Gmc * satjan), caus. formation “to cause to sit” < base of SIT] 1. to place in a sitting position; cause to sit; seat 2. a) to cause (a fowl) to sit on… …   English World dictionary

  • set — /set/, v., set, setting, n., adj., interj. v.t. 1. to put (something or someone) in a particular place: to set a vase on a table. 2. to place in a particular position or posture: Set the baby on his feet. 3. to place in some relation to something …   Universalium

  • Set — Set, n. 1. The act of setting, as of the sun or other heavenly body; descent; hence, the close; termination. Locking at the set of day. Tennyson. [1913 Webster] The weary sun hath made a golden set. Shak. [1913 Webster] 2. That which is set,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Set (game) — Set! redirects here. Set! is also a special form in the Scheme programming language. Set is a real time card game designed by Marsha Falco and published by Set Enterprises in 1991. The deck consists of 81 cards varying in four features: number… …   Wikipedia

  • set*/*/*/ — [set] (past tense and past participle set) verb I 1) [T] to put someone or something in a position, or to be in a particular place or position Tea s ready, he told them and set down the tray.[/ex] She set the baby on the floor to play.[/ex] 2)… …   Dictionary for writing and speaking English

  • set — /set/ noun a group of items which go together, which are used together or which are sold together ● a set of tools ■ adjective fixed or which cannot be changed ● There is a set fee for all our consultants. ■ verb to fix or to arrange ● We have to …   Marketing dictionary in english

  • Together When... — Together When... Single par Ayumi Hamasaki extrait de l’album Guilty Face A Together When... Sortie 5 décembre 2007 …   Wikipédia en Français

  • Set — (s[e^]t), v. t. [imp. & p. p. {Set}; p. pr. & vb. n. {Setting}.] [OE. setten, AS. setton; akin to OS. settian, OFries. setta, D. zetten, OHG. sezzen, G. setzen, Icel. setja, Sw. s[ a]tta, Dan. s?tte, Goth. satjan; causative from the root of E.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Set — (s[e^]t), v. t. [imp. & p. p. {Set}; p. pr. & vb. n. {Setting}.] [OE. setten, AS. setton; akin to OS. settian, OFries. setta, D. zetten, OHG. sezzen, G. setzen, Icel. setja, Sw. s[ a]tta, Dan. s?tte, Goth. satjan; causative from the root of E.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • set — Ⅰ. set [1] ► VERB (setting; past and past part. set) 1) put, lay, or stand in a specified place or position. 2) put, bring, or place into a specified state. 3) cause or instruct (someone) to do something. 4) give someone (a task) …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»