-
41 bubulcito
bŭbulcĭto, āre, v. n. ( bŭbulcĭtor, āri, v. dep., Plaut.) [bubulcus], to be a herdsman, to keep, feed, or drive oxen (ante- and post-class., and very rare).I.Lit.:II.bubulcitarier,
Plaut. Most. 1, 1, 50; App. Flor. n. 6, p. 343, 14.—Trop., to cry or bawl like an ox-driver, Varr. ap. Non. p. 79, 29 (Sat. Men. 52, 1). -
42 bubulcitor
bŭbulcĭto, āre, v. n. ( bŭbulcĭtor, āri, v. dep., Plaut.) [bubulcus], to be a herdsman, to keep, feed, or drive oxen (ante- and post-class., and very rare).I.Lit.:II.bubulcitarier,
Plaut. Most. 1, 1, 50; App. Flor. n. 6, p. 343, 14.—Trop., to cry or bawl like an ox-driver, Varr. ap. Non. p. 79, 29 (Sat. Men. 52, 1). -
43 cibo
cĭbo, no perf., ātum, 1, v. a. [cibus], to give food to animals, to feed or fodder (rare):II.genera avium,
Col. 8, 10 fin.:locustae utiles cibandis pullis,
id. 8, 11, 15:draconem manu suă,
Suet. Tib. 72.—In pass.:cibari,
to take food, Liv. Epit. 19.—With men as objects (late Lat.), Vulg. Prov. 25, 21; id. Rom. 12, 20. -
44 enutrio
ē-nūtrĭo, īvi or ii, ītum, 4, v. a., to bring up, to nourish, feed, support (rare and not ante-Aug.).I.Lit.:II.puerum sub antris,
Ov. M. 4, 289:purpurae lutense genus,
Plin. 9, 37, 61, § 131: platanum, id. 12, 1, 4, § 8.—Trop., to promote, nourish:unde origines aedificiorum sint institutae, et quibus rationibus enutritae et progressae sint gradatim ad hanc finitionem,
Vitr. 2, 1 fin.:ingenia,
Quint. 8 prooem. 2:verbis fidei,
Vulg. 1 Tim. 4, 6. -
45 hospes
hospĕs, ĭtis ( gen. plur. hospitium, Liv. 4, 35, 4), m.; hospĭta, ae, f. (cf. antistita from antistes, sospita from sospes, sacerdota from sacerdos, etc., but hospes, f., Att. ap. Non. 279, 11;I.Trag. Fragm. v. 51 Rib.: hospes amica,
Ov. F. 6, 510:Aurora,
Stat. Th. 6, 272; Sen. Agam. 318 al.) [= hostipets, hostis, a stranger; pa-, root of pasco, pater, to feed, hence],He who entertains a stranger, a host (one who entertains gratuitously, as a friend: caupo, one who entertains for pay);II.form hospes: alterum ad cauponem devertisse, ad hospitem alterum,
Cic. Div. 1, 27, 57; so id. Fin. 5, 2, 4:tendimus hinc recta Beneventum, ubi sedulus hospes Paene macros, arsit, dum turdos versat in igne, etc.,
Hor. S. 1, 5, 71:succinctus,
id. ib. 2, 6, 107:amabilis,
id. Ep. 2, 2, 132:hospitis affectu salutare,
with a host's politeness, Juv. 8, 161.—Esp., one upon whom soldiers are quartered, Tac. H. 2, 66; 3, 41.—Hence repeated of both host and guest:per dexteram istam te oro, quam regi Deiotaro hospes hospiti porrexisti,
Cic. Deiot. 3, 8; so,non hospes ab hospite tutus,
Ov. M. 1, 144:Juppiter, = hospitalis,
id. ib. 10, 224.— Fem., hospita, she who entertains a guest, a hostess:femina primaria, Servilia, vetere Dionis hospita,
Cic. Verr. 2, 2, 8, § 24:figura et lineamenta hospitae,
id. ib. 2, 2, 36, §89: Helene,
Hor. C. 1, 15, 2.—In late Lat., for a concubine, Inscr. Orell. 2669; 4996. —Transf.A.A sojourner, visitor, guest, friend, xenos. Lit.:B.in domo clari hominis, in quam et hospites multi recipiendi et admittenda hominum cujusque modi multitudo,
Cic. Off. 1, 39, 139:libri inter Cratippi commentarios tamquam hospites recipiendi,
id. ib. 3, 33, 121:recipere hospites,
id. Verr. 2, 1, 25, § 65:accipere hospitem,
id. Fam. 9, 26 fin.:non hospites, sed peregrini atque advenae,
id. Agr. 2, 34, 94:habuisses non hospitem, sed contubernalem,
id. Fam. 9, 20, 1:et hostem et hospitem vidit,
id. Div. 2, 37, 79; 6, 6, 2:is qui nuper Romae fuit Menedemus hospes meus,
id. de Or. 1, 19, 85; cf. id. Lael. 7, 24:Polybius noster hospes,
id. Rep. 4, 3:id factum ex suis hospitibus Caesar cognoverat,
Caes. B. G. 5, 6, 2:in suos notos hospitesque quaerebant,
id. B. C. 1, 74, 5:hospes familiae vestrae,
Cic. Lael. 11, 36: homo multorum [p. 867] hospitum, id. Clu. 59, 163:mihi seu longum post tempus venerat hospes Sive, etc.,
Hor. S. 2, 2, 118:si vespertinus subito te oppresserit hospes,
id. ib. 2, 4, 17:hospite venturo, cessabit nemo tuorum,
Juv. 14, 59: in officiis apud majores ita observatum est: primum tutelae, deinde hospiti, deinde clienti, tum cognato, postea adfini, Sabin. ap. Gell. 5, 13, 5.—In fem.:meamne hic in via hospitam, Quae heri huc Athenis cum hospite advenit meo, etc.,
Plaut. Mil. 2, 6, 8; id. ib. 71; Ter. And. 2, 6, 8; Cic. Att. 5, 1, 3.—Opp. to a native, a stranger, foreigner (syn.:C.advena, peregrinus, peregrinator, alienus): adeone hospes hujusce urbis, adeone ignarus es disciplinae consuetudinisque nostrae, ut haec nescias?
Cic. Rab. Perd. 10, 28:nec peregrinus atque hospes in agendo,
id. de Or. 1, 50, 218:nos in nostra urbe peregrinantes errantesque tamquam hospites tui libri quasi domum deduxerunt,
id. Ac. 1, 3, 9.—So in addressing a foreigner, like the Gr. xene, stranger:cum (Theophrastus) percontaretur ex anicula quadam, quanti aliquid venderet, et respondisset illa atque addidisset, Hospes, non pote minoris: tulisse eum moleste, se non effugere hospitis speciem, cum aetatem ageret Athenis optimeque loqueretur,
id. Brut. 46, 172; Quint. 8, 1, 2: dic, hospes, Spartae, nos te hic vidisse jacentes, Cic. poët. Tusc. 1, 42, 101 (a transl. of the Gr. Ô xein, angellein Aakedaimoniois, etc., Herod. 7, 228): hospes, quid miras curare Serapin? Varr. ap. Non. 480, 30; Prop. 4, 1, 1.— Fem., hospita, a female stranger:hanc hospitam crepidula ut graphice decet,
Plaut. Pers. 4, 2, 3.—Hence, a stranger in any matter, ignorant of, unacquainted with:D.si erit idem in consuetudine civitatis hospes,
Cic. de Or. 2, 30, 131:vos ignoretis, vos hospites in hac urbe versamini,
id. Mil. 12, 33.—Of inanim. or abstr. things adjectively, hospitable; strange, foreign.(α).Form hospes (only in post-Aug. poets): gemma, Pall. Insit. init.:(β).tecta, etc.,
Stat. Th. 12, 479:cymba,
id. S. 5, 1, 252:honor,
Claud. IV. Cons. Hon. 650.—Form hospita (in the fem. and neutr. plur. mostly poet.): hirundines hospitae, Varr. ap. Arn. 6, 207:navis,
Ov. F. 1, 340:quo tutior hospita lustres Aequora,
Verg. A. 3, 377:conjunx hospita Teucris,
id. ib. 6, 93:terra hospita,
id. ib. 3, 539:tecta,
Val. Fl. 2, 650:flumina,
Stat. Th. 4, 842:litora mundo,
id. S. 3, 5, 75:unda plaustris,
bearing wagons on its frozen surface, Verg. G. 3, 362:vina,
Val. Fl. 1, 44. -
46 impascor
impascor ( inp-), sci, v. pass. [in-pasco], to feed or be pastured in a place (postAug.):loca, quibus nullum impascitur pecus,
Col. 6, 5, 2; 2, 17, 1. -
47 incesta
1.incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).I.In gen.:II. A.cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,
Cic. Phil. 11, 2, 5:saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,
punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30:catervae Incestarum avium,
that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27:profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,
Tac. H. 5, 4:an triste bidental Moverit incestus,
impious, Hor. A. P. 472. —Adj.:B.Ilion Fatalis incestusque judex... vertit In pulverem,
i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19;called also: praedo,
Stat. Ach. 1, 45:princeps,
Plin. Pan. 52, 3:amores,
Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4:nuptiae,
id. ib. 11, 25 fin.; cf.conjugia,
Suet. Claud. 26:noctes,
Plin. Pan. 63, 7:voces,
Ov. Tr. 2, 503:pellicere aliquem incesto sermone,
Liv. 8, 28, 3:incestus manus intra terminos sacratos inferre,
id. 45, 5, 7:corruptor et idem incestus,
Juv. 4, 9. — Hence,Substt.1.incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.):2.incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,
Cic. Leg. 2, 9, 22:concubuit cum viro... fecit igitur incestum,
id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39:ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,
Suet. Calig. 23; cf.:incesti cum sorore reus,
id. Ner. 5:cum filia commissum,
Quint. 5, 10, 19:incesto liberatus,
Cic. Pis. 39, 95:incesti damnata,
Quint. 7, 8, 3:ab incesto id ei loco nomen factum,
Liv. 8, 15, 8:incesti poena... in viro in insulam deportatio est,
Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.:stupra... et adulteria, incesta denique,
Cic. Tusc. 4, 35, 75:super sororum incesta,
Suet. Calig. 36:Vestalium virginum,
id. Dom. 8.—incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour:A. B.hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,
Juv. 6, 158.— Adv.: incestē ( incastē, Sen. Contr. 2, 13).In partic., unchastely:2.ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?
Cic. Cael. 14, 34:libidinatum,
Suet. Ner. 28:agit incestius res suas,
Arn. 5, 170.incestus, ūs, m. [1. incestus, II.], unchastity, incest (mostly Ciceron.):quaestio de incestu,
Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7. -
48 incestus
1.incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).I.In gen.:II. A.cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset,
Cic. Phil. 11, 2, 5:saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum,
punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30:catervae Incestarum avium,
that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27:profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta,
Tac. H. 5, 4:an triste bidental Moverit incestus,
impious, Hor. A. P. 472. —Adj.:B.Ilion Fatalis incestusque judex... vertit In pulverem,
i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19;called also: praedo,
Stat. Ach. 1, 45:princeps,
Plin. Pan. 52, 3:amores,
Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4:nuptiae,
id. ib. 11, 25 fin.; cf.conjugia,
Suet. Claud. 26:noctes,
Plin. Pan. 63, 7:voces,
Ov. Tr. 2, 503:pellicere aliquem incesto sermone,
Liv. 8, 28, 3:incestus manus intra terminos sacratos inferre,
id. 45, 5, 7:corruptor et idem incestus,
Juv. 4, 9. — Hence,Substt.1.incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.):2.incestum pontifices supremo supplicio sanciunto,
Cic. Leg. 2, 9, 22:concubuit cum viro... fecit igitur incestum,
id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39:ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset,
Suet. Calig. 23; cf.:incesti cum sorore reus,
id. Ner. 5:cum filia commissum,
Quint. 5, 10, 19:incesto liberatus,
Cic. Pis. 39, 95:incesti damnata,
Quint. 7, 8, 3:ab incesto id ei loco nomen factum,
Liv. 8, 15, 8:incesti poena... in viro in insulam deportatio est,
Paul. Sent. 2, 26, 15. — In plur.:stupra... et adulteria, incesta denique,
Cic. Tusc. 4, 35, 75:super sororum incesta,
Suet. Calig. 36:Vestalium virginum,
id. Dom. 8.—incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour:A. B.hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae,
Juv. 6, 158.— Adv.: incestē ( incastē, Sen. Contr. 2, 13).In partic., unchastely:2.ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere?
Cic. Cael. 14, 34:libidinatum,
Suet. Ner. 28:agit incestius res suas,
Arn. 5, 170.incestus, ūs, m. [1. incestus, II.], unchastity, incest (mostly Ciceron.):quaestio de incestu,
Cic. Mil. 22, 59; id. Brut. 32, 122; 124; id. N. D. 3, 30, 74 Klotz; Liv. 4, 44 Weissenb.; Val. Max. 6, 3, 7. -
49 incibo
in-cĭbo, āre, v. a., to provide with food, to feed (late Lat.), Schol. Juv. 10, 231. -
50 infanto
infanto, āre, v. a. [id.], to nourish or feed as an infant (late Lat.), Tert. adv. Marc. 1, 14. -
51 inpascor
impascor ( inp-), sci, v. pass. [in-pasco], to feed or be pastured in a place (postAug.):loca, quibus nullum impascitur pecus,
Col. 6, 5, 2; 2, 17, 1. -
52 ligurio
lĭgūrĭo and lĭgurrĭo, īvi and ĭi, ītum ( impers. ligurribant, Macr. S. 2, 12, 17), 4, v. a. and n. [root lig-; cf. lingo], to lick. *I.Neutr., to be dainty, fond of good things (cf. lambo):II.quae (meretrices) cum amatore cum cenant, liguriunt,
Ter. Eun. 5, 4, 14.—Act., to lick.A.Lit.:2.apes non, ut muscae, (eum) liguriunt,
Varr. R. R. 3, 16, 6:semesos pisces tepidumque jus,
Hor. S. 1, 3, 81.—Transf.:B.dum ruri rurant homines, quos (parasiti) liguriant,
whom they lick, whom they daintily feed upon, Plaut. Capt. 1, 1, 15:furta,
to lick up, feast on by stealth, Hor. S. 2, 4, 79.—Also in mal. part., as Gr. leichein and leichazein, Suet. Tib. 45 fin.; Mart. 11, 58.—Trop., to long for, desire eagerly, lust after any thing:improbissima lucra liguriens,
Cic. Verr. 2, 3, 76, § 177:agrariam curationem,
id. Fam. 11, 21, 5. -
53 ligurrio
lĭgūrĭo and lĭgurrĭo, īvi and ĭi, ītum ( impers. ligurribant, Macr. S. 2, 12, 17), 4, v. a. and n. [root lig-; cf. lingo], to lick. *I.Neutr., to be dainty, fond of good things (cf. lambo):II.quae (meretrices) cum amatore cum cenant, liguriunt,
Ter. Eun. 5, 4, 14.—Act., to lick.A.Lit.:2.apes non, ut muscae, (eum) liguriunt,
Varr. R. R. 3, 16, 6:semesos pisces tepidumque jus,
Hor. S. 1, 3, 81.—Transf.:B.dum ruri rurant homines, quos (parasiti) liguriant,
whom they lick, whom they daintily feed upon, Plaut. Capt. 1, 1, 15:furta,
to lick up, feast on by stealth, Hor. S. 2, 4, 79.—Also in mal. part., as Gr. leichein and leichazein, Suet. Tib. 45 fin.; Mart. 11, 58.—Trop., to long for, desire eagerly, lust after any thing:improbissima lucra liguriens,
Cic. Verr. 2, 3, 76, § 177:agrariam curationem,
id. Fam. 11, 21, 5. -
54 Merenda
1.mĕrenda, ae, f. [mereo, q. v.], an afternoon luncheon, taken between four and five o'clock (ante- and post-class.): merendam antiqui dicebant pro prandio, quod scilicet medio die caperetur, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.:2.merenda dicitur cibus post meridiem qui datur,
Non. 28, 32; Plaut. Most. 4, 2, 49; Afran. ap. Non. 28, 33:serae hora merendae,
Calp. Ecl. 5, 60; cf. Isid. Orig. 20, 2, 12.—Also of feed or medicine for a beast: Cyprio bovi merendam, Ennius cum dixit, significat id, quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59 Müll. (sola, v. 2 Vahl. p. 164). -
55 merenda
1.mĕrenda, ae, f. [mereo, q. v.], an afternoon luncheon, taken between four and five o'clock (ante- and post-class.): merendam antiqui dicebant pro prandio, quod scilicet medio die caperetur, Paul. ex Fest. p. 123 Müll.:2.merenda dicitur cibus post meridiem qui datur,
Non. 28, 32; Plaut. Most. 4, 2, 49; Afran. ap. Non. 28, 33:serae hora merendae,
Calp. Ecl. 5, 60; cf. Isid. Orig. 20, 2, 12.—Also of feed or medicine for a beast: Cyprio bovi merendam, Ennius cum dixit, significat id, quod solet fieri in insulā Cypro, in quā boves humano stercore pascuntur, Paul. ex Fest. p. 59 Müll. (sola, v. 2 Vahl. p. 164). -
56 pabulor
I.Neutr.A.To eat fodder, to feed, graze (syn. pascor):B.capella placide et lente pabulatur,
Col. 7, 6, 9; 8, 15, 6:pabulantia jumenta,
Front. p. 2203 P.—To seek fodder, seek for food; hence, in gen., to seek a subsistence; of fishermen:2.ad mare huc prodimus pabulatum,
Plaut. Rud. 2, 1, 6.—In partic., in milit. lang., to forage:* II.angustius pabulantur,
Caes. B. C. 1, 29; 1, 40; Liv. 6, 30:cum Caesar pabulandi causā tres legiones misisset,
Caes. B. G. 5, 17:pabulantes nostros profligant,
Tac. A. 12, 38 fin. — -
57 panis
pānis, is, m. ( neutr. collat. form pāne, is, Plaut. ap. Non. 218, 12, and Charis. p. 69 and 114 P.; v. infra; cf.I.also: non item apud vos est positum hoc pane et hic panis? etc.,
Arn. 1, 36.—In gen. plur., panium, acc. to Caes. ap. Charis. p. 69 and 114 P.; panuin, acc. to Prisc. p. 771 P.) [from the root pa, to feed; whence also paomai, pabulum, and pasco], bread, a loaf.Lit.:B.tunc farinam aquā sparsit et assiduā tractatione perdomuit finxitque panem, etc.,
Sen. Ep. 90, 23:a pistore panem petimus, vinum ex oenopolio,
Plaut. As. 1, 3, 48:haec sunt ventris stabilimenta: pane et arsā bubulā, etc.,
id. Curc. 2, 3, 88:quin tu rogas, Purpureum panem an puniceum soleam ego esse,
id. Men. 5, 5, 19:sordidus,
id. As. 1, 2, 16:panis rubidus,
id. Cas. 2, 5, 1: cibarius panis, coarse bread (v. cibarius), Cic. Tusc. 5, 34, 97:secundus,
black bread, Hor. Ep. 2, 1, 123:ater,
Ter. Eun. 5, 4, 17:durus ac sordidus,
Sen. Ep. 119, 3:siccus,
dry bread, id. ib. 83, 6:panis plebeius, siligneus,
id. ib. 119, 3; cf.:panis tener et niveus mollique siligine factus,
Juv. 5, 70:vetus aut nauticus,
Plin. 22, 25, 68, § 138:lapidosus,
Hor. S. 1, 5, 91:fermentatus,
Vulg. Lev 7, 13:azymus,
id. Exod. 29, 2:subcinericus,
id. ib. 12, 39:oleatus,
id. Num. 11, 8: mollia panis, the crumb, Plin. [p. 1298] 13, 12, 26, §82: panis crusta,
the crust, id. 29, 4, 23, § 75:bucella panis,
a mouthful, Vulg. Gen. 18, 5:mucida caerulei panis consumere frusta,
Juv. 14, 128.—In partic., a loaf:II.comesse panem tres pedes latum potes,
Plaut. Bacch. 4, 1, 8:bini panes,
id. Pers. 4, 3, 2:ex hoc effectos panes, jaciebant, etc.,
Caes. B. C. 3, 48, 2:panes et opsonia,
Suet. Calig. 37:panes quos coxerat tradidit,
Vulg. Gen. 27, 17:tortam panis unius,
id. Exod. 29, 23:quinque panes,
id. Johan. 6, 9:cum esuriente panem suum dividere,
Sen. Ep. 95, 51:frange esurienti panem tuum,
Vulg. Isa. 58, 7.—Hence,Transf.1.Food in general:2.non in solo pane vivit homo,
Vulg. Luc. 4, 4; id. 2 Thess. 3, 12; and trop. of food for the soul, spiritual nourishment:ego sum panis vitae,
the food which gives life, id. Johan. 6, 48; 6, 51, etc.—A mass in the shape of a loaf, a loaf:panes aeris,
Plin. 34, 11, 24, § 107:aut panes viridantis aphronitri,
Stat. S. 4, 9, 37. -
58 pascito
pascĭto, āre, v. freq. a. [pasco], to pasture, to feed:(apes), quae in silvestribus locis pascitant,
Varr. R. R. 3, 16, 19 dub. (al. pastitant). -
59 prandium
prandĭum, ii, n. [Sanscr. prep-, pra-, before; Gr. prôiên; Dor. pran, early; and Lat. dies; hence, early in the day, sc. that taken or eaten], a late breakfast, luncheon (cf.:II.jentaculum, cena), usually taken at or soon after noon, composed of bread, fish, cold meats, etc. (it was thought gluttonous to have several dishes and wine at the prandium): ire ad prandium,
Plaut. Capt. 3, 1, 18; id. Stich. 4, 2, 45:adducere aliquem ad se ad prandium,
id. Poen. 5, 5, 3:coquere alicui prandium,
id. Men. 2, 3, 37:funus prandio facere,
id. ib. 3, 2, 27:apparare,
to get ready, prepare, id. ib. 1, 2, 61:accurare,
id. ib. 3, 25:ornare,
id. Rud. 1, 2, 53:dare,
to give, id. Am. 2, 2, 33:obsonare alicui,
id. Poen. 5, 5, 16:anteponere,
to set before, serve up, id. Men. 2, 2, 2:comedere,
id. ib. 3, 2, 55:prandere,
id. Poen. 3, 5, 14:in prandio aliquem accipere apud se,
id. Cist. 1, 1, 12:invitare ad prandium,
Cic. Mur. 35, 73:prandiorum apparatus,
id. Phil. 2, 39, 101; id. Verr. 2, 1, 19, § 49:ad prandium surgere,
Suet. Calig. 58:panis deinde siccus et sine mensā prandium: post quod non sunt lavendae manus,
Sen. Ep. 83, 6:post prandium aut cenam bibere volgare est,
id. ib. 122, 6: de prandio nihil detrahi potuit;paratum fuit non magis hora, nusquam sine caricis, nusquam sine pugillaribus: illae, si panem habeo, propulmentario sunt, si non habeo, pro pane,
id. ib. 87, 3:prandia cenis usque in lucem ingesta,
id. Q. N. 4, 13, 6. The candidates gave such prandia to their tribules, Cic. Mur. 32, 67;the emperor to the people,
Suet. Caes. 38; id. Tib. 20; cf. also Cic. Att. 5, 1, 3; Mart. 6, 64, 2; Suet. Vit. 13; id. Aug. 78; id. Claud. 34.—Transf.A.Poet., a meal, in gen.:B.qui scribit prandia saevi Tereos,
Mart. 4, 49, 3.— -
60 pulmentarium
pulmentārĭum, ĭi, n. [id.].I.Any thing eaten with bread, a relish (fruit, salt, mustard, etc.), Cato, R. R. 58; id. ap. Charis. p. 56 P.; Varr. L. L. 5, 22, § 108; Sen. Ep. 87, 3; Plin. 15, 15, 17, § 58; 19, 8, 54, § 171; 31, 7, 41, § 87.—II.Transf.A.Of the feed of birds, Col. 8, 10, 5.—B.Food, in gen.:tu pulmentaria quaere Sudando,
i. e. seek an appetite by exercise, Hor. S. 2, 2, 20; Vulg. Johan. 21, 5.
См. также в других словарях:
Feed-in tariffs in Australia — Feed in tariffs generally refers to the rates at which a small scale producer of electricity (such as a household) is able to sell that electricity to another party (generally their electricity retailer). They are a means of providing PV… … Wikipedia
Feed-forward — is a term describing a kind of system which reacts to changes in its environment, usually to maintain some desired state of the system. A system which exhibits feed forward behavior responds to a measured disturbance in a pre defined way mdash;… … Wikipedia
Feed The Children — founded in 1979 is a Christian, international, non profit relief organization, whose stated mission is to deliver food, medicine, clothing and other necessities to individuals, children and families who lack these essentials due to famine, war,… … Wikipedia
Feed — Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a horse,… … The Collaborative International Dictionary of English
feed — Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a horse,… … The Collaborative International Dictionary of English
Feed bag — Feed Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a… … The Collaborative International Dictionary of English
Feed cloth — Feed Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a… … The Collaborative International Dictionary of English
Feed door — Feed Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a… … The Collaborative International Dictionary of English
Feed gear — Feed Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a… … The Collaborative International Dictionary of English
Feed head — Feed Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a… … The Collaborative International Dictionary of English
Feed heater — Feed Feed, n. 1. That which is eaten; esp., food for beasts; fodder; pasture; hay; grain, ground or whole; as, the best feed for sheep. [1913 Webster] 2. A grazing or pasture ground. Shak. [1913 Webster] 3. An allowance of provender given to a… … The Collaborative International Dictionary of English