Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to+excite

  • 21 admonitor

    admŏnĭtŏr, ōris, m. [st2]1 [-] qui fait souvenir de, qui rappelle au souvenir. [st2]2 [-] qui excite à.
    * * *
    admŏnĭtŏr, ōris, m. [st2]1 [-] qui fait souvenir de, qui rappelle au souvenir. [st2]2 [-] qui excite à.
    * * *
        Admonitor, pen. corr. admonitoris, Verbale. Cic. Qui admonneste, Advertisseur, Moniteur, Admonnesteur.

    Dictionarium latinogallicum > admonitor

  • 22 arrectus

    adrectus (arrectus), a, um part. passé de adrigo. [st2]1 [-] dressé, droit, élevé, escarpé. [st2]2 [-] excité, animé, attentif.
    * * *
    adrectus (arrectus), a, um part. passé de adrigo. [st2]1 [-] dressé, droit, élevé, escarpé. [st2]2 [-] excité, animé, attentif.
    * * *
        Arrectus, Participium. Virg. Dressé, Droict.
    \
        Arrectum pectus. Virg. Poictrine eslevee.
    \
        In digitos arrectus vterque. Virg. Dressé sur le bout des doigs.
    \
        Arrecti animum dictis. Virg. Attentifz.
    \
        Arrectus animus ad bellandum. Liu. Eslevé, Esveillé et deliberé.
    \
        Arrectior, Comparatiuus. Liu. Plus droict.

    Dictionarium latinogallicum > arrectus

  • 23 aspero

    aspĕro, āre, āvi, ātum [asper] - tr. -    - forme syncopée aspratus Sidon. Ep. 4, 8, 5, etc. [st1]1 [-] rendre âpre, rugueux.    - tabula lapidibus asperata, Varr. R. 1, 52, 1: planche hérissée de pierres.    - apes asperantur, Varr. R. 3, 16, 20, les abeilles se hérissent.    - terra manum asperare, Stat. Th. 6, 671: rendre sa main âpre avec de la terre [pour qu'elle ne laisse pas glisser les objets].    - glacialis hiemps asperat undas, Virg. En. 3, 285: l'hiver glacial hérisse les ondes (soulève les flots).    - asserculi asperantur, Col. 8, 3, 6: les perches sont recouvertes d'aspérités [pour qu'elles ne soient pas glissantes]. [st1]2 [-] aiguiser, affiler.    - (pugionem obtusum) saxo asperare, Tac. An. 15, 54: affiler au moyen d'une pierre (un poignard émoussé).    - sagittas inopiā ferri ossibus asperant, Tac. G. 46: faute de fer, ils aiguisent leurs flèches avec des os. [st1]3 [-] fig. rendre plus violent, aggraver, irriter.    - asperare iram alicujus, Tac. H. 2, 48: irriter la colère de qqn.    - asperare crimina, Tac. An. 2, 19: aggraver les griefs (les charges).    - aliquem asperare, Tac. An. 1, 72: aigrir qqn. --- cf. 3, 12.    - asperatus proelio miles, Tac. H. 3, 82: le soldat excité par le combat [le combat ayant déchaîné sa violence].
    * * *
    aspĕro, āre, āvi, ātum [asper] - tr. -    - forme syncopée aspratus Sidon. Ep. 4, 8, 5, etc. [st1]1 [-] rendre âpre, rugueux.    - tabula lapidibus asperata, Varr. R. 1, 52, 1: planche hérissée de pierres.    - apes asperantur, Varr. R. 3, 16, 20, les abeilles se hérissent.    - terra manum asperare, Stat. Th. 6, 671: rendre sa main âpre avec de la terre [pour qu'elle ne laisse pas glisser les objets].    - glacialis hiemps asperat undas, Virg. En. 3, 285: l'hiver glacial hérisse les ondes (soulève les flots).    - asserculi asperantur, Col. 8, 3, 6: les perches sont recouvertes d'aspérités [pour qu'elles ne soient pas glissantes]. [st1]2 [-] aiguiser, affiler.    - (pugionem obtusum) saxo asperare, Tac. An. 15, 54: affiler au moyen d'une pierre (un poignard émoussé).    - sagittas inopiā ferri ossibus asperant, Tac. G. 46: faute de fer, ils aiguisent leurs flèches avec des os. [st1]3 [-] fig. rendre plus violent, aggraver, irriter.    - asperare iram alicujus, Tac. H. 2, 48: irriter la colère de qqn.    - asperare crimina, Tac. An. 2, 19: aggraver les griefs (les charges).    - aliquem asperare, Tac. An. 1, 72: aigrir qqn. --- cf. 3, 12.    - asperatus proelio miles, Tac. H. 3, 82: le soldat excité par le combat [le combat ayant déchaîné sa violence].
    * * *
        Aspero, asperas, pen. corr. asperare. Colum. Faire rude et aspre.
    \
        Asperantur apes propter laborem. Varro. Le travail les rend ordes et mal cointes.
    \
        Sagittas ossibus asperare. Tacit. Mettre des os au bout, par faulte de fer.
    \
        Saxo asperare pugionem. Tacit. Aguiser, Apoincter, ou faire poinctu en l'aguisant sur une pierre.

    Dictionarium latinogallicum > aspero

  • 24 concitator

    concitātŏr, ōris, m. celui qui excite, qui ameute, moteur, instigateur, agitateur.
    * * *
    concitātŏr, ōris, m. celui qui excite, qui ameute, moteur, instigateur, agitateur.
    * * *
        Concitator, pen. prod. Verbale. Caesar. Corbeus author belli, concitator multitudinis. Esmouveur, Qui esmeut, Concitateur.
    \
        Concitator et stimulator seditionis. Cic. Incitateur.

    Dictionarium latinogallicum > concitator

  • 25 concitatrix

    concitatrix, īcis, f. celle qui excite.
    * * *
    concitatrix, īcis, f. celle qui excite.
    * * *
        Concitatrix, penul. prod. Verbale foemininum: vt Concitatrix vis. Plin. Qui esmeut, Concitatrice.

    Dictionarium latinogallicum > concitatrix

  • 26 concitatus

    [st1]1 [-] concitātus, a, um: part. passé de concito. - [abcl][b]a - mû violemment, poussé; accéléré, rapide. - [abcl]b - au fig. excité, emporté, violent. - [abcl]c - suscité, provoqué.[/b] [st1]2 [-] concitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concitatu): impulsion.
    * * *
    [st1]1 [-] concitātus, a, um: part. passé de concito. - [abcl][b]a - mû violemment, poussé; accéléré, rapide. - [abcl]b - au fig. excité, emporté, violent. - [abcl]c - suscité, provoqué.[/b] [st1]2 [-] concitātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concitatu): impulsion.
    * * *
        Concitatus, penul. prod. Participium: vt Concitatus ardore animus. Cic. Esmeu, Concité.
    \
        Admirabili quodam ad philosophiam studio concitatus. Cic. Incité.
    \
        Concitatus, Nomen ex participio: vt Concitatior cursus. Liu. Plus roide et plus viste.
    \
        Concitatissimi equi. Liu. Qui courent merveilleusement fort et à grande course.

    Dictionarium latinogallicum > concitatus

  • 27 concitor

    concitŏr, ōris, m. celui qui excite.
    * * *
    concitŏr, ōris, m. celui qui excite.
    * * *
        Concitor, Verba. vt Belli concitores. Tacit. Esmouveurs de guerre.

    Dictionarium latinogallicum > concitor

  • 28 concitus

    [st1]1 [-] concitus, a, um: part. passé de concieo (concio). - [abcl][b]a - rassemblé. - [abcl]b - agité, soulevé, poussé; rapide, accéléré. - [abcl]c - au fig. excité, violemment ému, affolé.[/b]    - totum concitum corpus, Sen. Ira, 1, 1, 4: tout le corps en mouvement.    - concitus (irā): irrité.    - concitus deo, Ov.: animé par un dieu. [st1]2 [-] concitŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concitu): impétuosité.
    * * *
    [st1]1 [-] concitus, a, um: part. passé de concieo (concio). - [abcl][b]a - rassemblé. - [abcl]b - agité, soulevé, poussé; rapide, accéléré. - [abcl]c - au fig. excité, violemment ému, affolé.[/b]    - totum concitum corpus, Sen. Ira, 1, 1, 4: tout le corps en mouvement.    - concitus (irā): irrité.    - concitus deo, Ov.: animé par un dieu. [st1]2 [-] concitŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. concitu): impétuosité.
    * * *
        Concitus, Participium, si est a Concieo, penultimam corripit: si a Concio, producit. Quintil. Esmeu, Concité.

    Dictionarium latinogallicum > concitus

  • 29 fomes

    fomes, fomitis, m. [foveo] [st2]1 [-] bois sec (qui prend feu facilement), matière inflammable, matière enflammée, foyer (de combustion), feu. [st2]2 [-] au plur. copeaux de bois, paillettes de fer, étincelles. [st2]3 [-] foyer (de l'âme). [st2]4 [-] Prud. ce qui excite à, excitant, aiguillon.
    * * *
    fomes, fomitis, m. [foveo] [st2]1 [-] bois sec (qui prend feu facilement), matière inflammable, matière enflammée, foyer (de combustion), feu. [st2]2 [-] au plur. copeaux de bois, paillettes de fer, étincelles. [st2]3 [-] foyer (de l'âme). [st2]4 [-] Prud. ce qui excite à, excitant, aiguillon.
    * * *
        Fomes, huius fomitis, pen. cor. masc. gen. Virgil. Toute chose propre à allumer et nourrir le feu, comme petits esclats, allumettes, drapeaux en un fusil, et semblables.
    \
        Fomes, per translationem. Gell. Toute chose enflambant et incitant, ou nourrissant et entretenant.

    Dictionarium latinogallicum > fomes

  • 30 immiserabilis

    immĭsĕrābĭlis, e qui n'excite pas la pitié.
    * * *
    immĭsĕrābĭlis, e qui n'excite pas la pitié.
    * * *
        Immiserabilis, penul. corr. Adiectiuum. Horat. Indigne de misericorde, De qui on ne doibt avoir pitié ne misericorde.

    Dictionarium latinogallicum > immiserabilis

  • 31 incensus

    [st1]1 [-] incensus, a, um: part. passé de incendo. - [abcl][b]a - allumé. - [abcl]b - brûlé, incendié, consumé. - [abcl]c - au fig. enflammé, échauffé, excité, animé, plein de zèle, plein d'ardeur. - [abcl]d - animé contre, irrité, emporté, violent, furieux.[/b] [st1]2 [-] incensus, a, um: non recensé, qui n'est pas inscrit sur les registres du cens.
    * * *
    [st1]1 [-] incensus, a, um: part. passé de incendo. - [abcl][b]a - allumé. - [abcl]b - brûlé, incendié, consumé. - [abcl]c - au fig. enflammé, échauffé, excité, animé, plein de zèle, plein d'ardeur. - [abcl]d - animé contre, irrité, emporté, violent, furieux.[/b] [st1]2 [-] incensus, a, um: non recensé, qui n'est pas inscrit sur les registres du cens.
    * * *
    I.
        Incensus, Participium: vt Ad Rempublicam bene gerendam incensus imperator. Cic. Esmeu, Incité, Enflambé, Animé.
    II.
        Incensus, Adiectiuum a Censu. Cic. Qui n'a point baillé son denombrement par devant les Censeurs.

    Dictionarium latinogallicum > incensus

  • 32 irritatus

    [st1]1 [-] irrītātus, a, um: part. passé de irrito. - [abcl][b]a - irrité, mis en colère, furieux, aigri. - [abcl]b - stimulé, provoqué, excité.[/b]    - irritato proelio, Tac.: après avoir engagé le combat. [st1]2 [-] irrītātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. irritatu): action d'irriter.
    * * *
    [st1]1 [-] irrītātus, a, um: part. passé de irrito. - [abcl][b]a - irrité, mis en colère, furieux, aigri. - [abcl]b - stimulé, provoqué, excité.[/b]    - irritato proelio, Tac.: après avoir engagé le combat. [st1]2 [-] irrītātŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. irritatu): action d'irriter.
    * * *
        Irritatus, pen. prod. Participium. Ouidius. Incité, Irrité, Esmeu, Agacé, Provoqué, Adayé.
    \
        Irritatus, Nomen ex participio. Gellius. Irrité et incité, Esmeu, Stimulé, Harselé.

    Dictionarium latinogallicum > irritatus

  • 33 percitus

    percitus, a, um part. passé de percio. [st2]1 [-] mû fortement, agité. [st2]2 [-] ému; irrité, outré, furieux; excité, fougueux.
    * * *
    percitus, a, um part. passé de percio. [st2]1 [-] mû fortement, agité. [st2]2 [-] ému; irrité, outré, furieux; excité, fougueux.
    * * *
        Percitus, penult. corr. Participium. Plaut. Frappé, Fort esmeu et courroucé.

    Dictionarium latinogallicum > percitus

  • 34 processus

    [st1]1 [-] prōcessus, a, um: part. passé de procedo. [st1]2 [-] prōcessŭs, ūs, m.: a - action de s'avancer, marche, progression, progrès, cours.    - in processu, Sen. Ben. 3, 29, 4: dans sa marche en avant, en suivant son cours progressif [fleuve].    - fig. processus efficere, Cic. Br. 272: faire des progrès. --- cf. Cic. Br. 232.    - rapidus turmarum processus, Amm. 19, 2, 6: l'attaque rapide des escadrons.    - processus, Treb. Pol. Gall. 17, 3: marche solennelle (de l'empereur). b - progrès heureux, succès.    - aversatio alienorum processuum, Sen. Tranq. 2, 11: dépit qu'excite le succès d'autrui. --- Sen. Polyb. 4, 28.    - via processūs, Juv. 1, 39: route qui mène au succès. c - marche (du temps).    - processu temporis, Amm. 14, 1, 2: dans le cours du temps, avec le temps. --- Prud. Cath. 7, 121; Firm. 3, 4; Amm. 31, 16, 6; Cod. 31, 2, 3. d - proéminence (des os). --- Cels. 8, 1.
    * * *
    [st1]1 [-] prōcessus, a, um: part. passé de procedo. [st1]2 [-] prōcessŭs, ūs, m.: a - action de s'avancer, marche, progression, progrès, cours.    - in processu, Sen. Ben. 3, 29, 4: dans sa marche en avant, en suivant son cours progressif [fleuve].    - fig. processus efficere, Cic. Br. 272: faire des progrès. --- cf. Cic. Br. 232.    - rapidus turmarum processus, Amm. 19, 2, 6: l'attaque rapide des escadrons.    - processus, Treb. Pol. Gall. 17, 3: marche solennelle (de l'empereur). b - progrès heureux, succès.    - aversatio alienorum processuum, Sen. Tranq. 2, 11: dépit qu'excite le succès d'autrui. --- Sen. Polyb. 4, 28.    - via processūs, Juv. 1, 39: route qui mène au succès. c - marche (du temps).    - processu temporis, Amm. 14, 1, 2: dans le cours du temps, avec le temps. --- Prud. Cath. 7, 121; Firm. 3, 4; Amm. 31, 16, 6; Cod. 31, 2, 3. d - proéminence (des os). --- Cels. 8, 1.
    * * *
        Processus, huius processus. Cic. Marchement plus oultre, Advancement.
    \
        Officiorum processus per officia. Seneca. Augmentation, Accroissement de, etc.
    \
        Scripsit se in Graecis literis magnum processum habere. Sueton. Qu'il avoit ja fort prouffité en Grec.

    Dictionarium latinogallicum > processus

  • 35 propulsus

    [st1]1 [-] propulsus, a, um: part. passé de propello. - [abcl][b]a - poussé en avant, chassé. - [abcl]b - repoussé, culbuté, mis en fuite. - [abcl]c - renversé, abattu. - [abcl]d - excité, poussé à. - [abcl]e - repoussé, rendu saillant.[/b] [st1]2 [-] propulsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. propulsu): force impulsive, impulsion.
    * * *
    [st1]1 [-] propulsus, a, um: part. passé de propello. - [abcl][b]a - poussé en avant, chassé. - [abcl]b - repoussé, culbuté, mis en fuite. - [abcl]c - renversé, abattu. - [abcl]d - excité, poussé à. - [abcl]e - repoussé, rendu saillant.[/b] [st1]2 [-] propulsŭs, ūs, m. (seul. à l'abl. propulsu): force impulsive, impulsion.
    * * *
        Propulsus, Participium: vt Flumina propulsa cruore. Lucan. Repoulsez contremont.
    \
        Propulsus, huius propulsus, Verbale. Seneca. Poulsement.

    Dictionarium latinogallicum > propulsus

  • 36 com-moveō (conm-)

        com-moveō (conm-) mōvī    (commōrat, T.; commōrit, H.; commōssem, commōsset, commōsse, C.), mōtus, ēre.    I. To put in violent motion, move, shake, stir: alas, V.: quis sese commovere potest? can stir: commovere se non sunt ausi, N.: si se commoverit, undertook anything, L.: hastam se commovisse, moved spontaneously, L. — Fig., to agitate, disorder, stir, toss, shake, disturb, unsettle, excite, disquiet: omnīs nos, T.: vehementer me: commoveri necesse est, it must make an impression: si quos fuga Gallorum commoveret, Cs.: qui me commorit, flebit, provoke, H.: Neptunus graviter commotus, V.: pol ego istos commovebo, arouse, T.: parricidarum tela, provoke: commotus habebitur (i. e. mente captus), crazed, H.: sed tu ut vitiis tuis commoveare, be affected: aliquem nimiā longinquitate locorum: conmotus irā, S.: admonitu commota ministrae, O.: Neque commovetur animus in eā re tamen, T.: vidi enim vos in hoc nomine, cum testis diceret, commoveri: in hac commotus sum, i. e. in love, T.: ut me neque amor Commoveat neque commoneat, ut servem fidem? T.: commoto omnium aere alieno, i. e. credit being shaken, Ta.—Of abstr. things, to rouse, stir up, excite, produce, generate: tumultum aut bellum: alqd novae dissensionis: invidiam in me: suspicio in servos commovebatur: dolorem: alcui misericordiam. —In discourse: nova quaedam, to start new doctrines, adduce novelties.—    II. To remove, carry away, displace, start, set in motion, move, drive, impel, rouse: languentem: columnas: castra ex eo loco, decamp: aciem, set in motion, L.: hostem, dislodge, L.: hunc (cervum), hunt, V: nummum, i. e. to turn: sacra, take from the shrines (in religious services), V.: commota tremoribus orbis Flumina prosiliunt, started, O.: glaebam in agro, to stir a clod. — Fig., to move, drive back, dislodge, refute, confute: convellere ea, quae commoveri non possunt: cornua disputationis.

    Latin-English dictionary > com-moveō (conm-)

  • 37 concitō

        concitō āvī, ātus, āre, freq.    [concio], to put in quick motion, rouse, excite, urge, drive, incite, spur, agitate, disturb: equum calcaribus, L.: equum in aliquem, N.: equos adversos, L.: navīs maximā celeritate, L.: telum ex insidiis, brandishes, V.: agmen, O.: eversas Eurus aquas, O.: gravīs pluvias, O.: se in fugam, to flee headlong, L.—Fig., to rouse, urge, impel, move, influence, stir, instigate, goad, stimulate: te ipsum animi quodam impetu concitatum: civīs: alqm iniuriis, S.: irā, L.: aspectu pignorum suorum concitari, Ta.: servitia, S.: multitudinem, N.: suos, Cs.: concitatus ad philosophiam studio: (Galliam) ad nostrum auxilium, Cs.: Ad arma cessantīs, H.: exercitum adversus regem, L.: vos captam dimittere Troiam, O.—To rouse, excite, cause, occasion, produce, stir up: facultas seditionis concitandae: nova concitari mala videbam: odium erga Romanos, N.: bellum pro Veiente, L.: in te invidiam: tumultum, Cs.
    * * *
    I II
    concitare, concitavi, concitatus V TRANS
    stir up, disturb; discharge/hurl (missile); flow rapidly/strong current; rush; rush; urge/rouse/agitate; enrage/inflame; spur/impel; summon/assemble; cause

    Latin-English dictionary > concitō

  • 38 ērigō

        ērigō rēxī, rēctus, ere    [ex + rego], to raise up, lift, set up, erect, elevate: arborem: hastas, L.: manu mālum de nave, V.: in clivum aciem, lead up, L.: oculos: turrīs, build, Cs.. villas, Iu.: totam aciem, i. e. stop, L.: conituntur, ut sese erigant, to rise: erectus in auras, rising, O.: ubi lumen sub auras Erigitur, springs up, V.: quicquid montium erigitur, Ta.: Phaëthontiadas... solo erigit alnos, i. e. tells of their transformation, V. — Fig., to arouse, excite, stir, instigate, animate: mentīs: animos ad audiendum: exspectatione senatum, L.: Erigor, et civīs exhortor, O. — To raise up, cheer, encourage: animum demissum: provinciam adflictam: rem p. ex tam gravi casu, L.: se in spem, L.: erigimur, we take courage, H.
    * * *
    erigere, erexi, erectus V
    raise, erect, build; rouse, excite, stimulate

    Latin-English dictionary > ērigō

  • 39 faciō

        faciō fēcī (old fut perf. faxo; subj. faxim), factus, ere; imper. fac (old, face); pass. fīō, fierī; pass imper. fī    [2 FAC-], to make, construct, fashion, frame, build, erect, produce, compose: Lectulos faciundos dedit, T.: navīs: candelabrum factum e gemmis: de marmore signum, O.: pontem in Arare, Cs.: (fanum) a civitatibus factum, founded, L.: duumviri ad aedem faciendam, L.: statuam faciendam locare: (valvae) ad cludendum factae: comoedias, T.: sermonem: epigramma: verbum, speak: carmina, Iu.: scutis ex cortice factis, Cs.: auri pondera facti, wrought, V.—Of actions, to do, perform, make, carry on, execute: Opus, T.: officium, T.: Si tibi quid feci quod placeat, T.: proelium, join, Cs.: iter, Cs.: clamores: clamor fit: eruptiones ex oppido, Cs.: gradum: imperata, Cs.: promissum, fulfil: iudicium: deditionem, S.: fac periclum in litteris, put (him) to the test, T.: me advorsum omnia, oppose me in everything, T.: omnia amici causā: multa crudeliter, N.: initium, begin: praeter aetatem Facere, work too hard for your years, T.: perfacile factu esse, conata perficere, Cs.— To make, produce, cause, occasion, bring about, bring to pass: turbam, T.: ignem ex lignis: iniuriam, Cs.: causas morae, S.: ducis admirationem, excite, L.: luxuriae modum, impose, S.: fugam ex ripā fecit (i. e. fugavit), L.: somnum, induce, Iu.: metum insidiarum, excite, L.: silentio facto, L.: ne qua eius adventūs significatio fiat, become known, Cs.: faciam ut intellegatis: facito, ut sciam: putasne te posse facere, ut, etc.?: fieri potest, ut recte quis sentiat, it may happen: ita fit, ut adsint, it happens: faciendum mihi est, ut exponam, is incumbent: me Facit ut te moneam, compels, T.: facere non possum, quin mittam, etc., I cannot forbear: di faxint ne sit alter (cui, etc.): fac ne quid aliud cures, take care: domi adsitis, facite, T.: ita fac cupidus sis, ut, etc., be sure: iam faxo scies, T.: nulla res magis talīs oratores videri facit, quales, etc. (i. e. ut viderentur): hoc me Flere facit, O.— To make, acquire, obtain, gather, accumulate, gain, take, receive, incur, suffer: rem, T.: praedam, Cs.: pecuniam: stipendia, earn, S.: corhortīs, form, Cs.: corpus, grow fat, Ph.: viam sibi, force, L.: alqm suum, win as a friend, T.: terram suam, i. e. conquer, Cs.: vitae iacturam, Cs.: naufragium: damnum.— To make, render, grant, give, impart, confer: arbitria, H.: potestatem dicendi: sibi iure iurando fidem, give assurance, Cs.: Romanis animum, inspire, L.: copiam pugnandi militibus, L.: audientiam orationi: cui si libido Fecerit auspicium, i. e. if the whim seize him, H.: cognomen colli, L.: mihi medicinam, administer: nobis otia, V.: alcui dolorem: desiderium decemviros creandi, L.— To celebrate, conduct, give, perform, represent: cenas: res divinas: sacra pro civibus: cui (Iunoni), make offerings: vitulā pro frugibus, make sacrifice, V.: cum pro populo fieret: ut fieret, edere, L. — To practise, follow: naviculariam: mercaturas.— To make, depict, represent, assert, say, pretend: in libro se exeuntem e senatu: pugnam ex auro, V.: me unum ex iis feci, qui, etc., pretended to be: ex industriā factus ad imitationem stultitiae, L.: inpendere apud inferos saxum Tantalo: Fecerat et fetam Procubuisse lupam, V.: facio me alias res agere, make as if.—To suppose, assume, grant, admit (only imper. with obj clause): fac audisse (Glauciam): fac ita esse: fac (me) velle, V.— To make, constitute, choose, appoint, render: senatum firmiorem vestrā auctoritate: heredem filiam: exercitum sibi fidum, S.: iter factum conruptius imbri, H.: hi consules facti sunt: ex coriis utres fierent, S.: Candida de nigris, O.: si ille factus esset, had been chosen (consul): alqm certiorem facere, inform ; see certus: ne hoc quidem sibi reliqui facit, ut, etc., does not leave himself so much character.—Pass., to become, be turned into, be made: fit Aurum ingens coluber, V.: sua cuique deus fit dira cupido? V.— To put in possession of, subject to, refer to: omnia quae mulieris fuerunt, viri fiunt: omnem oram Romanae dicionis fecit, L.: dicionis alienae facti, L.— To value, esteem, regard, appraise, prize: parum id facio, S.: te maxumi, T.: quos plurimi faciunt: voluptatem minimi: dolorem nihili: istuc Aequi bonique facio, am content with, T.— To do (resuming the meaning of another verb): cessas ire ac facere, i. e. do as I say, T.: oppidani bellum parare: idem nostri facere, S.: ‘evolve eius librum’—‘Feci mehercule:’ bestiae simile quiddam faciunt (i. e. patiuntur): aut facere aut non promisse, Ct.: Sicuti fieri consuevit, to happen, S.— To do, act, deal, conduct oneself: Facere contra huic aegre, T.: tuis dignum factis feceris, will act like yourself, T.: bene: adroganter, Cs.: per malitiam, with malice: aliter, S.: facere quam dicere malle, act, S.: mature facto opus est, prompt action, S. — To act, take part, take sides: idem plebes facit, S.: idem sentire et secum facere Sullam: cum veritas cum hoc faciat, is on his side: nihilo magis ab adversariis quam a nobis: eae res contra nos faciunt: adversus quos fecerint, N.— To arrange, adjust, set: Vela, spread, V.: pedem, brace, V.— To be fit, be useful, make, serve, answer, do: Ad talem formam non facit iste locus, O.: ad scelus omne, O.: Stemmata quid faciunt? avail, Iu.
    * * *
    I
    facere, additional forms V
    do, make; create; acquire; cause, bring about, fashion; compose; accomplish
    II
    facere, feci, factus V
    do, make; create; acquire; cause, bring about, fashion; compose; accomplish

    Latin-English dictionary > faciō

  • 40 incendō

        incendō dī, sus, ere    [CAND-], to set fire to, kindle, burn: cupas taedā ac pice refertas, Cs.: odoribus incensis: lychnos, V.: urbem, S.: aedificia vicosque, Cs.: navīs: aedīs, Iu.: vepres, V.: cum ipse circumsessus paene incenderere, wast consumed.—To light up with fire, kindle: aras votis, i. e. in pursuance of vows, V.—To brighten, illumine: eiusdem (solis) incensa radiis luna: auro Squamam incendebat fulgor, V.—Fig., to kindle, inflame, set on fire, fire, rouse, incite, excite, irritate, incense, enrage: Loquar? incendam; taceam? instigem, T.: hominem gloriā: me, ut cuperem, etc.: me tuis querellis, V.: plebem largiundo, S.: animum cupidum inopiā, T.: odia improborum in nos: pudor incendit virīs, V.: rabie iecur incendente, Iu.: iustum odium: incendor irā, esse ausam facere haec te, T.: amore sum incensus: incendor cottidie magis desiderio virtutum: incendi ad studia gloriā: in spectaculum animo incenduntur, L.
    * * *
    incendere, incendi, incensus V
    set fire to, kindle, burn; rouse, excite, inflame, aggravate, incense

    Latin-English dictionary > incendō

См. также в других словарях:

  • Excite@Home — Excite ist ein Internetportal mit Suchmaschine und eigenem Webverzeichnis. Es gehörte zu den bekanntesten Seiten des Internets und war zusammen mit Yahoo! und Netscape eine der Pioniere der „dotcoms“ der 90er Jahre. Damals arbeitete Excite mit… …   Deutsch Wikipedia

  • Excite — URL: www.excite.com Коммерческий: Да Тип сайта: Интернет портал …   Википедия

  • excité — excité, ée [ ɛksite ] adj. et n. • 1846; de exciter 1 ♦ Cour. Qui a une activité mentale, psychique très vive ou plus vive qu à l habitude. ⇒ agité, énervé, nerveux (cf. Dans tous ses états). Il était tout excité et ne tenait plus en place.… …   Encyclopédie Universelle

  • Excite Truck — Éditeur Nintendo Développeur Monster Games Date de sortie …   Wikipédia en Français

  • Excite — ist ein Internetportal mit Suchmaschine und eigenem Webverzeichnis. Es gehörte zu den bekanntesten Seiten des Internets und war zusammen mit Yahoo! und Netscape eine der Pioniere der „dotcoms“ der 90er Jahre. Damals arbeitete Excite mit eigenen… …   Deutsch Wikipedia

  • Excite Truck — Entwickler Monster Games Publisher …   Deutsch Wikipedia

  • Excite truck — Entwickler: Monster Games Verleger: Nintendo Publikation …   Deutsch Wikipedia

  • Excite —   [dt. »aufregen«] (Excite@Home), 1995 online gegangene Suchmaschine, die zunächst von Excite Inc. betrieben wurde. Seit 1999 gehörte Excite dem Breitband Provider At Home Corporation (»@Home«) in Redwood City (Kalifornien, USA) und firmierte… …   Universal-Lexikon

  • Excite — Ex*cite , v. t. [imp. & p. p. {Excited}; p. pr. & vb. n. {exciting}.] [L. excitare; ex out + citare to move rapidly, to rouse: cf. OF. esciter, exciter, F. exciter. See {Cite}.] 1. To call to activity in any way; to rouse to feeling; to kindle to …   The Collaborative International Dictionary of English

  • excité — excité, ée (è ksi té, tée) part. passé. 1°   Animé à. Excité par l exemple. •   L esprit, occupé de choses incorporelles, par exemple de Dieu et de ses perfections, s y est senti excité par la considération de ses oeuvres, ou par sa parole, ou… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Excite Truck — Saltar a navegación, búsqueda Excite Truck es uno de los primeros juegos de autos que han salido para Wii, siendo una variación del Excitebike original que salió para NES y del Excitebike 64 que salió para Nintendo 64, solo que en lugar de… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»