-
21 sē-dūcō
sē-dūcō dūxī, ductus, ere, to lead aside, take apart, draw aside, lead away, carry off, set aside, put by: me rursus: singulos separatim, L.: Hunc blandā manu, O.: Seductus in secretum a liberto, Ph.: quod a te seductus est, was taken out of the way: vina mensis seducta secundis, removed, O.— To put asunder, separate, divide, part: Seducit terras haec brevis unda duas, O.: quarto seducunt castra volatu, i. e. divide into two hostile parties, O.: cum frigida mors animā seduxerit artūs, V.— Fig.: consilia in privato seductaque a plurium conscientiā habuere, L.: ab immortalitate seduci (i. e. excludi), Cu. -
22 sēmōtus
sēmōtus adj. [P. of semoveo], remote, distant, far removed, retired: conloquium petunt semoto a militibus loco, Cs.: arcana semotae dictionis, i. e. confidences, Ta.— Plur n. as subst: terris semota, H.* * *semota, semotum ADJdistant, remote -
23 abditivus
abditiva, abditivum ADJremoved, separated (from) -
24 afore
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
25 aforem
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
26 aforemus
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
27 aforent
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
28 afores
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
29 aforet
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
30 aforetis
be away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
31 apsum
apesse, afui, afuturus Vbe away/absent/distant/missing; be free/removed from; be lacking; be distinct -
32 depilatorium
depilatorium; place where hairs removed -
33 ptisana
barley with the outer covering removed, pearl barley; barley water (drink) -
34 tisana
barley with the outer covering removed, pearl barley; barley water (drink) -
35 abditivus
abdĭtīvus, a, um, adj. [abdo].I.Removed or separated from = remotus, sejunctus:II.a patre,
Plaut. Poen. prol. 65.—ABDITIVI: abortivi, Paul. ex Fest. p. 22 Müll. (without an example). -
36 abditum
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
37 abdo
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
38 abluo
I.Lit.: pulverem lymphis, Pac. ap. Gell. 2, 26, 13 (Trag. Rel. p. 108 Rib.):II.Ulixi pedes abluens,
Cic. Tusc. 5, 16, 46:donec me flumine vivo abluero,
Verg. A. 2, 719:abluendo cruori balneas petit,
Tac. H. 3, 32.— Poet.:abluere sitim,
to quench, Lucr. 4, 876; and: abluere sibi umbras, to remove darkness (by bringing a light), id. 4, 378.—Of the washing away of earth by a shower, Varr. R. R. 1, 35.—In eccl. Lat., of baptism: munere divinitatis abluti, Cod. Th. 19, 6, 4.—Trop., of calming the passions: omnis ejusmodi perturbatio animi placatione abluatur, be removed (fig. derived from the religious rite of washing in expiation of sin), Cic. Tusc. 4, 28, 60:maculam veteris industriae laudabili otio,
to wash out, Plin. Ep. 3, 7, 3:perjuria,
Ov. F. 5, 681 al. -
39 adlevo
1. I.Lit., to lift up, to raise on high, to raise, set up (in the ante-Aug. per. very rare, perh. only twice in Sall. and Hirt.; later often, esp. in Quint. and the histt.): quibus (laqueis) adlevati milites facilius ascenderent, * Sall. J. 94, 2: pauci elevati scutis, borne up on their shields (others: adlevatis scutis, with uplifted shields, viz. for protection against the darts of the enemy), Auct. B. Alex. 20:II.gelidos complexibus adlevat artus,
Ov. M. 6, 249:cubito adlevat artus,
id. ib. 7, 343:naves turribus atque tabulatis adlevatae,
Flor. 4, 11, 5:supercilia adlevare,
Quint. 11, 3, 79 (cf. the Gr. tas ophrus anaspan); so,bracchium,
id. 11, 3, 41:pollicem,
id. 11, 3, 142:manum,
id. 11, 3, 94; Vulg. Eccli. 36, 3:oculos,
Curt. 8, 14:faciem alicujus manu,
Suet. Calig. 36: adlevavit eum, lifted him up (of the lame man), Vulg. Act. 3, 7 al.—Trop.A.To lighten, alleviate, mitigate physical or mental troubles; or, referring to the individual who suffers, to lift up, sustain, comfort, console (class.): aliorum aerumnam dictis adlevans, old poet in Cic. Tusc. 3, 29, 71 (cf. Sophocl. Fragm. ap. Brunck. p. 588: Kalôs kakôs prassonti sumparainesas): ubi se adlevat, ibi me adlevat, * Plaut. Pers. 2, 5, 3:B.Allevat Dominus omnes, qui corruunt,
Vulg. Psa. 144, 14:dejecistis eos, dum adlevarentur,
ib. ib. 72, 18:onus, aliquā ex parte,
Cic. Rosc. Am. 4, 10:sollicitudines,
id. Brut. 3, 12:adlevor cum loquor tecum absens,
id. Att. 12, 39: adlevare corpus, id. ib. 7, 1; Ov. Tr. 3, 8, 31: adlevor animum ( poet.), Tac. A. 6, 43.—To diminish the force or weight of a thing, to lessen, lighten:C.adversariorum confirmatio diluitur aut infirmatur aut adlevatur,
Cic. Inv. 1, 42, 78:adlevatae notae,
removed, Tac. H. 1, 52.—To raise up, i. e. to make distinguished; pass., to be or become distinguished:2.C. Caesar eloquentiā et spiritu et jam consulatu adlevabatur,
Flor. 4, 2, 10.al-lēvo ( adl-), less correctly al-laevo, āre, v. a., to make smooth, to smooth off or over (only in Col.):nodos et cicatrices adlevare,
Col. 3, 15, 3:vitem ferro,
id. 4, 24, 4:ea plaga uno vestigio adlevatur,
id. 4, 24, 6. -
40 adsum
ad-sum (Ribbeck has written assum in Novius by conj. from suum of the MSS., Com. Trag. p. 262; in Plaut. Poen. 1, 2, 67, adsum must be pronounced assum, as the pun on the word requires, Roby, I. p. 49), adfui (affui, Merkel, L. Müller), adesse, v. n. (arfui = adfui, S. C. de Bacch.; arf = adfuerunt, ib.; arfuise = adfuisse, ib.; v. ad init.;I.adsiem = adsim,
Verg. Cat. 5, 6 ( dicam, Rib.):adsiet,
Cato, R. R. 141, 4; Plaut. As. 2, 4, 9; Ter. Ad. 4, 4, 11:adsient,
id. Phorm. 2, 18, 3: adfore now and then takes the place of adfuturus esse, and adforem of adessem, which is written with one s, adesent, in S. C. de Bacch.), to be at or near a person or place, to be somewhere, to be present (opp. absum, to be distant, removed, absent).Lit.(α).Absol.: visus Homerus adesse poëta, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 16, 51 (Ann. v. 6 Vahl.), imitated by Verg. A. 2, 271, and Ov. M. 7, 635; v. below: Hegio adsum;(β).si quid me vis, impera,
Plaut. Capt. 5, 3, 1; so id. Truc. 2, 6, 33; 4, 3, 52:quasi adfuerim simulabo,
id. Am. 1, 1, 45. —With adv. or adj.:(γ).etsi abest, hic adesse erum Arbitror,
Plaut. Ps. 4, 7, 11:Philolaches jam hic aderit,
id. Most. 5, 1, 29; and id. Ps. 1, 2, 48:quod adest praesto,
Lucr. 5, 1412:ut quasi coram adesse videare, cum scribo aliquid ad te,
Cic. Fam. 15, 16; id. Att. 5, 18, 3; Verg. A. 1, 595:non quia ades praesens dico hoc,
Ter. Ad. 3, 3, 39.—With prepp.:(δ).ad exercitum,
Plaut. Am. 1, 3, 6:in tabernaculo,
id. ib. 1, 1, 269:adsum apud te,
id. Poen. 1, 2, 67:mulier ad eam rem divinam ne adsit,
Cato, R. R. 83:ad portam,
Cic. Div. 1, 27, 57:ante oculos maestissimus Hector Visus adesse mihi,
Verg. A. 2, 271:ante oculos eadem mihi quercus adesse... visa est,
Ov. M. 7, 635. —With dat.:II.adsum praesens praesenti tibi,
Plaut. Ps. 5, 1, 27:DVM. NE. MINVS. SENATORIBVS. C. ADESENT. S. C. de Bacch. (see Append. to this dictionary): portis,
Verg. A. 2, 330:senatui,
Tac. A. 4, 55:convivio,
Suet. Tib. 61 fin.:quaestioni,
id. ib. 62: pugnae. id. Oth. 9.Trop.A.Of time, to be present, be at hand:B.dum tempestates adsunt,
Lucr. 1, 178:Vesper adest,
Cat. 62, 1:jamque dies aderit,
Ov. M. 3, 519; 9, 285; 12, 150:aderat judicio dies,
Liv. 3, 12:cum jam partus adesset,
Ov. M. 9, 674.—Of other abstr. things, to be present, to be at hand (incorrectly made syn. with the simple esse).(α).Absol.:(β).nunc adest occasio benefacta cumulare,
Plaut. Capt. 2, 3, 63:ad narrandum argumentum adest benignitas,
id. Men. prol. 16:omnia adsunt bona, quem penes est virtus,
id. Am. 2, 2, 21:ut tranquillitas animi et securitas adsit,
Cic. Off. 1, 20:tanti aderant morbi vesicae et viscerum, ut, etc.,
Cic. Fin. 2, 30.—With dat.:C.hominum quīs pudor paulum adest,
Ter. And. 4, 1, 6:vigilantibus hinc aderant solacia somni,
Lucr. 5, 1405:vis ad resistendum nulli aderat,
Vell. 2, 61; 2, 21:vim adfore verbo Crediderat,
Verg. A. 10, 547:tantus decor adfuit arti,
Ov. M. 6, 18:simplicitas puerilibus adfuit annis,
id. ib. 5, 400:quantus adest equis Sudor,
Hor. C. 1, 15, 9:uti mox Nulla fides damnis adsit,
id. Ep. 1, 17, 57:quousque patieris, Caesar, non adesse caput reipublicae?
to be in his place, to be present, Tac. A. 1, 13 et saep.—Animo or animis, to be present in mind, with attention, interest, sympathy; also, with courage (cf. animus); to give attention to something, to give heed, observe, attend to; also, to be fearless, be of good courage:D.ut intellegeretis eum non adfuisse animo, oum ab illis causa ageretur,
Cic. Caecin. 10 fin.:adestote omnes animis, qui adestis corporibus,
id. Sull. 11, 33; id. Phil. 8, 10, 30 (cf. Ter. And. prol. 24, and Phorm. prol. 30: adeste aequo animo): [p. 46] quam ob rem adeste animis, judices, et timorem, si quem habetis, deponite, Cic. Mil. 2, 4:ades animo et omitte timorem,
id. Rep. 6, 10 fin. —Poet., to be present with one, to be associated with, to attend:E.Tu ducibus Latiis aderis, cum laeta Triumphum Vox canet,
Ov. M. 1, 560;of the cypress: aderis dolentibus,
id. ib. 10, 142. —To be present with one's aid or support; to stand by, to assist, aid, help, protect, defend, sustain (esp. freq. of advocati; cf.F.absum): ibo ad forum atque aliquot mihi amicos advocabo, ad hanc rem qui adsient,
Ter. Phorm. 2, 1, 82; id. Eun. 4, 6, 26:omnes enim hi, quos videtis adesse in hac causa, etc.,
Cic. Rosc. Am. 1; id. Verr. 2, 2, 29; id. Sull. 29; id. Phil. 2, 37, 95; Quint. 1, 4; 8, 30 et saep.:ego tamen tuis rebus sic adero ut difficillimis,
Cic. Fam. 6, 14 fin.; so id. Att. 1, 1:Camulogenus suis aderat atque eos cohortabatur,
Caes. B. G. 7, 62:dictator intercessioni adero,
Liv. 6, 38:cui sententiae adest Dicaearchus,
Plin. 2, 65, 65:Aderam Arrionillae, Timonis uxori,
Plin. Ep. 1, 5, 5; 2, 11, 2:quod ille adversus privatum se intemperantius adfuisset,
had taken part, Suet. Claud. 38 Bremi.—With inf.:non Teucros delere aderam,
Sil. 9, 532;so of a protecting, aiding divinity, esp. in invocations, adsis, adsit, etc.: adsis, o Tegeaee, favens,
Verg. G. 1, 18; id. A. 4, 578:adsis, o Cytherea,
id. Cat. 6, 11:ades, Dea, muneris auctor,
Ov. M. 10, 673; so,Huc ades,
Tib. 1, 7, 49:di omnes nemorum, adeste,
Ov. M. 7, 198:nostris querelis adsint (dii),
Liv. 3, 25:frugumque aderit mea Delia custos,
Tib. 1, 5, 21:si vocata partubus Lucina veris adfuit,
Hor. Epod. 5, 6:origini Romanae et deos adfuisse et non defuturam virtutem,
Liv. 1, 9; 5, 51 al.— To be present as a witness:(testes) adsunt cum adversariis,
Cic. Fl. 23;promissi testis adesto,
Ov. M. 2, 45; hence the t. t. scribendo adesse, to be present as a witness to some writing or contract (usually placed at the beginning of the writing), S. C. de Bacch. ap. Cic. Fam. 8, 8, 5 and 6 al.—Involving the idea of motion, to come, to appear (most freq. in post-Aug. prose): adsum atque advenio Acherunte, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37;G.jam ego hic adero,
Plaut. Aul. 2, 3, 7; Ter. And. 4, 2, 32; id. Heaut. 3, 1, 96; id. Eun. 4, 7, 41:hi ex Africa jam adfuturi videntur,
Cic. Att. 11, 15:Hymen ades o Hymenaee,
Cat. 62, 5:Galli per dumos aderant,
Verg. A. 8, 657; 11, 100:huc ades, o formose puer,
id. E. 2, 45; 7, 9; Ov. M. 8, 598; 2, 513 (cf. also adesdum):ecce Arcas adest,
appears, is arrived, id. ib. 2, 497; so 3, 102; 528; 4, 692; 5, 46; 8, 418; 9, 200, 304, 363, 760; 11, 349; 12, 341;13, 73, 82, 662, 906: adfore tempus, quo, etc.,
id. ib. 1, 256;cum hostes adessent, i. e. appropinquarent,
Liv. 2, 10:truci clamore aderant semisomnos in barbaros,
Tac. A. 4, 25:infensi adesse et instare,
Sall. J. 50:quod serius adfuisset,
Suet. Aug. 94 al. —In App. with acc.:cubiculum adero, Met. 2, p. 119 Elm.: scopulum aderunt,
ib. 5, p. 160.—As judicial t. t., to appear before a tribunal:H.C. Verrem altera actione responsurum non esse, neque ad judicium adfuturum... quod iste certe statuerat non adesse,
Cic. Verr. 2, 1, 1:augures adsunt,
id. Dom. 34:augurem adesse jusserunt,
Vell. 2, 10; cf. Brisson. de Form. V. p. 446.—Of the senate, to attend, to convene:edixit ut adesset senatus frequens a. d. viii. Kal. Decembris,
Cic. Phil. 3, 19:ne sine causa videretur edixisse, ut senatus adcsset,
id. ib. 24.
См. также в других словарях:
Removed — Re*moved (r? m??vd ), a. 1. Changed in place. [1913 Webster] 2. Dismissed from office. [1913 Webster] 3. Distant in location; remote. Something finer than you could purchase in so removed a dwelling. Shak. [1913 Webster] 4. Distant by degrees in… … The Collaborative International Dictionary of English
removed — removed; un·removed; … English syllables
removed — [ri mo͞ovd′] adj. 1. a) distant in relationship b) of a younger or older generation [one s first cousin once removed is the child of one s first cousin] 2. remote; distant; disconnected: with from SYN. FAR … English World dictionary
removed — index alone (solitary), apart, discrete, distinct (distinguished from others), inaccessible, insular, insusceptible ( … Law dictionary
removed from bondage — index free (enjoying civil liberty), sovereign (independent) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
removed — remote, far off, faraway, far, *distant … New Dictionary of Synonyms
removed — re|moved [ rı muvd ] adjective never before noun 1. ) different from something: removed from: It was all so removed from our usual experience. far removed: dealing with people whose culture is far removed from our own 2. ) without enough… … Usage of the words and phrases in modern English
removed — UK [rɪˈmuːvd] / US [rɪˈmuvd] adjective [never before noun] 1) different from something removed from: It was all so removed from our usual experience. far removed: dealing with people whose culture is far removed from our own 2) without enough… … English dictionary
removed — adj. 1) easily removed 2) once; twice removed (a first cousin once removed) * * * [rɪ muːvd] twice removed (a first cousin once removed) easily removed once … Combinatory dictionary
removed — [[t]rɪmu͟ːvd[/t]] 1) ADJ: v link adv ADJ from n If you say that an idea or situation is far removed from something, you mean that it is very different from it. He found it hard to concentrate on conversation so far removed from his present… … English dictionary
Removed — Remove Re*move (r? m??v ), v. t. [imp. & p. p. {Removed} ( m??vd ); p. pr. & vb. n. {Removing}.] [OF. removoir, remouvoir, L. removere, remotum; pref. re re + movere to move. See {Move}.] 1. To move away from the position occupied; to cause to… … The Collaborative International Dictionary of English